06. KooZ feat. Totem - Διαφυγή απ' τα Τσακάλια

[@pwntmatch]

Τοτεμ εισαι ο καλυτερος ραπερ στην Ελλαδα.Ο στιχος κ η σκεψη σου ειναι χυτηριο που βρυχαται στα μυαλα των καταπιεσμενων

[@14spesc]

ΣΤΙΧΟΙ - για τυχόν λάθη ενημερώστε [ΤΟΤΕΜ] Ξανά σε πόλεμο όλοι οι δρόμοι οδηγούνε μόνοι κι αφιλόξενοι σ’ άλλη μια Ρώμη που ‘χει αρπάξει φωτιά Σφυρί κι αμόνι, φτυάρι και χιόνι οι λύκοι τριγυρίζουν τα κουφάρια μας ακόμη Και γω που πάντα είχα άχτι το μαλάκα το Νέρωνα σε έβλεπα, να του δίνεις ψήφο εμπιστοσύνης και ξενέρωνα Δεν ήμουν μάγκας και νταής στα δικά σου δικαστήρια Σύρθηκα κι ας ήμουνα νεκρός στα διυλιστήρια Και πίσω μου ουρά, εκτελεσμένοι και αποσπάσματα Αγκαζέ διαβασμένοι και ευλογημένοι με αγιασμό σαμπανιζέ Μάτια στραβά στο θέαμα ανοιχτών πληγών με παρωπίδες τελικών στις λεύγες των πρωταθλητών Σωληνάκια χαλκών, χαρτονιασμένα ρικοφόν, μήπως και κρατήσει έξω το χειμώνα το τεφλόν Σχολές καλών τεχνών κακότροπων καλλιτεχνών που θεωρούν την τέχνη για την τέχνη αυτοσκοπό Και προκαλούν συγκρούσεις εφικτών και θεμιτών πατώντας πάλι επί πτωμάτων εργατών ποιητών Και γω στη μέση όλων αυτών ακροβασία στ’ ακρογυάλι Να βλέπω απ’ τα νερά τη ζωή μου με το κιάλι {ΡΕΦΡΑΙΝ} Έχει τρακάρει η αξιοπρέπεια με την υπομονή Έχει μείνει η αντοχή μας κενή, χωρίς φωνή Έχει αρχίσει η ψυχή μας, να νιώθει στεγνή Κι άλλοι τα δίνουνε με ευχές και παρακάλια Έχουμε δώσει όσο τόπο διεκδικούσε η οργή Έχουμε σώσει λίγα λόγια, για αλάτι στην πληγή Κι όταν ξυπνήσουν κι έρθει ανάποδα η γη Αναλαμβάνουμε εμείς, τη διαφυγή απ’ τα τσακάλια [KOOZ] Φαρδαίνω τραγουδώντας το παλιό μου ανθρωποτόμαρο Πίσω απ’ τ’ αυτί διπλό γαζί για παν ενδεχόμενο Οι ρουφιάνες οι εποχές παντού και πάντα με καλούν αρχαίο χρήσιμο χαϊβάνι ρυμουλκό παντός καιρού Να σέρνω λάμιες, φρικιά κι απόκοσμες φοβέρες Για να ‘χουν να μου τάζουν ύστερα λεύτερες μέρες Εγώ χτίζω όλους τους κόσμους τους ξανα από την αρχή πάνω στη στάχτη μου γεννιούνται υπερκέρδη και παρακμή Χιλιάδες χρόνια προκοπή ευθεία γραμμή λοβοτομή με τη ματσόλα σταυρώνουν ψευτομεσίες από χαρτί Εμετικοί ειδικοί και μη, άπιστοι ψιλοπιστοί με μαλαστούπες γυαλίζουν κοκάλες σ’ αυτή τη γη Πολιτισμένοι ευλαβικοί προσκυνητές προσκυνημένοι με φαλτσέτες δένουν τις σάρκες οι πεθαμένοι Κι αυτό που μένει, είναι η γη μια και το νήμα Παλιά το λέγανε σκλαβιά τώρα το λένε χρήμα Η πλέμπα είναι το θύμα, η πλέμπα είναι τ’ απόχαρτο Γυρίστε στις δουλειές σας στ’ αύριο το σιδερόφραχτο Φορέστε τα καλά σας, δοξάστε τον αδόξαστο Η τάξη μου είχε πάντα φωτογένεια στο στόχαστρο.

[@totem91]

Στο δικό μου έχεις ένα στίχο λάθος. "Σωληνάκια χαλκών, χαρτονιασμένα ρικοφόν, μήπως και κρατήσει έξω το χειμώνα το τεφλόν"

[@Dimitris1917]

Born Jamericans-Gotta get mine

[@wariner13]

beatάρα

[@ordinariata]

Απ τα τσακάλια δεν γλυτώνεις με ευχές και παρακάλια Βαρναλης

[@RedBill14]

Η τάξη μου είχε πάντα φωτογένεια στο στόχαστρο

[@goldlions9]

Ο Αλέξης

[@mikefinal1600]

Ο τοτέμ έπαιξε τα ρέστα του

[@312onelove]

ολοι οι δρομοι οδηγουνε μονοι κ αφιλοξενοι σ'αλλη μια Ρωμη..