Kwinten Part 8: Ik wil andere mensen helpen via mijn sportschool

Part 8: Ik wil andere mensen helpen via mijn sportschool
“Ik ben nu vader en wil mijn volle potentiel benutten.”
Ik startte mijn eigen sportschool, in Gent. Geof en ik waren al 2 jaar les aan het geven. Ik had een goed idee van hoe we sporten meer duurzaam konden maken. Hoe kunnen we hoge kwaliteit personal training geven aan een betaalbare prijs in groep. Dat was de visie van MSA. De eerste jaren blowde ik terug regelmatig. Sinds ik wist dat ik vader zou worden, ben ik clean. Ik ben nu 3 jaar papa van een prachtige dochter, Noor. Het besef kwam toen, dat ik niet zo kon blijven doen, niet kon blijven slabakken. En als ondernemer remt het je ook in het volledig benutten van je potentieel.
“Elke keer begint bij (nog) één keer.”
Dus ergens voelde ik wel dat het mij nog ergens belemmerde en het mij nog altijd afremde en dan lukte dat een paar weken weer wel en dan ging het goed en dan had ik zoiets, nu heb ik het wel een keer verdiend. Elke keer start met één keer. Bij mijn eerste joint was het van “ik ga het één keer proberen”, hetzelfde bij de eerste lijn die ik snoof en de eerste pil die ik nam. Maar ook elke keer dat ik stopte, meende ik het ook. Het ging dan 2 à 3 weken goed en dan ineens begin je jezelf te rechtvaardigen dat je het nog één keer zou willen, mogen, kunnen doen. Elke keer kom je dan tot de constatatie dan het opnieuw niet lukt en raap je opnieuw de moed samen om te stoppen en loop je weer met je gezicht tegen de muur. Als er één ding is dat ik heb geleerd, is het met mijn gezicht tegen de muur open, vallen en terug opstaan en doorgaan. De bloedneus stoppen en doorgaan. Dat is het belangrijkste dat je moet doen in zo een situaties. Gelukkig heeft het mijn leven niet geleid. Maar het heeft mijn leven wel belemmerd.
“Ik wil impact maken op mensen en waardering creëren voor mensen in hetzelfde schuitje.”
En dan ben ik ook volledig kunnen stoppen. Covid zorgde ervoor dat de gym dicht was. Dan had ik veel tijd om na te denken, ook over de visie van MSA. Geof en ik zaten toen in een periode waar we nadachten over de toekomst. We begonnen het uit te spitten en bleken niet meer 100% op dezelfde golflengte te zitten. Na 8 jaar samenwerken, koos ik voor een exit. Ik wou MSA niet achter mij laten, maar ik zat met nog zoveel ideëen over hoe ik nog meer impact kan maken op mensen. Niet alleen op anderen, ook op mezelf. Als er vandaag één ding is dat ik ga proberen, is het mensen overtuigen van het traject. Heb ik spijt van de dingen die ik heb gedaan? Neen, het heeft mij de persoon gemaakt wie ik vandaag ben. Als ik kijk hoe ik vandaag in het leven sta, kan ik echt wel zeggen dat ik iemand ben die heel positief in het leven probeert te staan. Al hetgene die ik nu meemaak: ondernemen, een keer een mindere periode, mijn dochter die wat minder slaapt of eens wat onenigheid links en rechts. Het is allemaal niet erg, in vergelijking met de shit die ik heb gezien en de shit die ik mensen heb aangedaan.