Рет қаралды 13,553
Autor klipu: korbusje IG➡ / korbusje
Posłuchaj utworu "Energia" w serwisach streamingowych:
ffm.to/misiafu...
Misia FB➡ / misiaff
Misia IG➡ / misia_furtak
Misia Spotify➡spoti.fi/3bRPiWf
wideo: reżyseria & zdjęcia: @korbusje [jakub jakobiszyn]
montaż & postprodukcja: @korbusje [jakub jakobiszyn]
piosenka: Misia Furtak
mix: Jurek Zagórski
master: Robert Szydło
Tekst piosenki:
Rzuć to odejdź, do drzwi podejdź
bo nigdy tam to nie będziesz Ty.
I nie będziesz miał, nie będziesz miała
poczucia, że Ci czas ucieka i że się nie uczysz.
Takich jak Ty, takich samych jest milion.
Nie wolno energii marnować
na głupie rzeczy.
Można straszyć się bez końca
Czegoś zawsze będzie brak.
Teraz jest czas, nie będzie lepiej,
otworzysz wreszcie drzwi
i nagle zobaczysz
takich jak Ty, takich samych,
ich milion.
Nie wolno energii marnować
na głupie rzeczy.
Drugi klip do piosenki "Energia" stworzył Jakub Jakobiszyn. Ukrywający się pod pseudonimem Korbusje artysta wizualny zajmuje się przede wszystkim fotografią architektury.
Misia Furtak: “Uwielbiam zdjęcia Kuby, jestem fanką jego unikalnego talentu. Zależało mi, żeby w teledysku zarejestrował opustoszałe w czasie pandemii miasta. Ich obrazy niosą refleksję o nieodwracalności upływu czasu oraz przywodzą na myśl plany, które odkładaliśmy na później, a teraz nie da się ich już wcielić w życie. Kuba dodał do tej koncepcji - dosłownie - „głupie rzeczy” i równolegle opowiedział zupełnie nową historię. To zapis tych samych czasów, które pokazywałyśmy w poprzednim klipie. Jednak bohaterowie tamtego filmu wpuścili nas do swoich domów. Teraz patrzymy na budynki, w których zamknięci są ludzie, z zewnątrz. Obserwujemy opustoszały świat i dostarczamy sobie rozrywki układając piramidę z owoców”.
Jakub Jakobiszyn: “Zdecydowałem, że zrealizuję to wideo kamerą analogową 6,5mm i że połączę motyw pustego miasta z abstrakcyjnie pojawiającymi się obrazami z placów zabaw oraz z rekwizytami np. owocami. Chciałem, aby symbolizowały one bezsensowne sposoby kanalizowania tytułowej energii. Próbowałem za pomocą ujęć fruwających nad naszymi głowami plastikowych rękawiczek i lustrzanych odbić oddać otaczającą nas aurę nieprzewidywalności. Nagrałem sześćdziesiąt minut materiału i chciałem po połączeniu wideo z utworem Misi, uchwycić dzisiejszą atmosferę. Mariaż niepokoju, nostalgii, ale też, niecodzienności i magiczności czasu epidemii. ”