Önce; sizi dün keşfettim ve gündüz gece paso dinledim harikasınız gençler👌 Zira reelimde uzun zamandır böyle tatlı ve anlamlı, kafa açıcı muhabbetlere şahit olmayı özlediğimi sizinle anımsadım...Tam benim kafadansınız... Sonra; benim insanlardan uzaklaşma nedenim buraya gelişim ve akabinde bu coğrafyanın güzelliğinden sessizliğinden ötürü, doğanın huzurunu keşfetmemle başladı. Eskiden yürüyüşlere bile yalnız çıkmaz çıkamaz ve böylelikle etrafın o güzel seslerini işitemez, her lahzada ki lezzetini tadamazdım...Sonra yalnızlığı seçince baktım ki bu gezilerden hatta seyahatlerimden muazzam bir huşu ve içime dolan ulvi bir hissiyatla sarınmış olarak yani müthiş bir tatmin olmuşlukla, hakkını vermişlikle dönüyorum... Ki bu hazzı ağzı laf yapan ben bile kelimelere zor dökerim😅 Oysa eskiden her yerden, arkadaşımın anlata anlata bana attığı dert, kaygı, hezimet yükleri her yanıma sarılı dönerdim...Elbette o da benimkilerle dönüyordu evine, inkar edip hak yemeyelim.... Gitgide ağaçlara sarılmaya, arkadaşım yerine kuşlarla, mantarlarla, havayla, tarihi eserlerle konuşmaya başladım, hem böylelikle sohbetlerin olmazsa olmazı ve beni sonrasında rahatsız eden gıybet günahından, yargılama haksızlığından da kurtulmuş oldum🤭 Sonra bu yalnızlıkta kendi içime mikrofon uzatabildiğim için özümle karşılıklı muhabbet edecek fırsatlı zamanlarım arttı ki, bu da kendi içinde çarpanı böleni çok olan hayat çeterimi tutmamı sağladı.. Bu avantajları yaşadıkça gitgide bu bir başınalı zamanlarım su halkaları gibi farkında olmadan büyüdü ...Nihayetinde her kazanım gibi bu mevzuatta da çok kişiyi kırarak zaiyat verdim, farkındayım . Lakin geldiğim noktada bir gerçek var ki, kendime dost olmayı başardım...Ez cümle; benim hikayemde ki gibi seçilmiş bir yalnızlık güzel, ama bu doğru yaş ve vakitte yapılırsa muazzam bir anlam kazanıyor...Geçmişte yapsaydım onlarca çılgın deneyimi, neşe yahut dert kokulu masaların hazzını da ıskalamış olurdum...Anılar defterim ince kalırdı...Demem o ki, bir genç insan için yeterli özgüven, tecrübe, oturmuş seçimler yani birikim olmadan, bir nevi mahkum edilmiş ya da farkındalıksız yalnızlığa yöneliş olursa, tam tersi ızdırap verici, yaşama hevesi sökücüsü olabilir☝️ Ama dost meclisi zamanlarına kendiyle başbaşalık vakitlerini de sıkıştırıp dengeli bir planlamayı ömrüne oturtursa, bizim vaktiyle sahip olmadığımız bu farkındalığa erişirse off ballı lokma olur👌Bu arada sizinle karşılıklı muhabbet etmeyi çok isterdim anlatacak 50 yıllık tecrübelerim var, harika olurdu çıkın gelin ya Alamanya ya😁
@ozenturkkan3 ай бұрын
32:00 tam o noktadayım. Şöyle özetliyim; Uzun yıllar bireyselliğine düşkün biri oldum, bunu sağlayabilmek için okudum çalıştım. Ancak, el ayak çekilince, sohbetler tükenince...😅 bir evde yalnız yaşamak istemiyorum artık ama ev arkadaşıyla da yaşamak istemiyorum ve de ailemle de yaşamak istemiyorum. Geriye yukarıda üçünün toplamı olabilecek bir partnerle muhabbetle yaşayıp gitmek kalıyor🤞🏻🥰
@reyhansahin30013 ай бұрын
Mükemmel bir programdı teşekkürler.
@BurakDrummer3 ай бұрын
`` Sen , Seninle alakalı bir şeyin yanlış olduğunu düşünüyorsun ve bunu insanların görmesinden korkuyorsun, bunu saklamaya çalışıyorsun `` .
@melisyalcin39333 ай бұрын
Spora tek ben bu yüzden gidiyorum sanıyordum..
@ilke60453 ай бұрын
"Kalem hakkında doğru konuş!" kısmında haykırdım 😄😄