NERWICA LĘKOWA CZ. II. PODCAST

[@madeleinem528]

Mam 37 lat moja nerwica zaczęła się gdy miałam kilka lat. Znęcała się nade mną matka i ojczym. Potem trafiłam pod opiekę dziadków i ta nerwica się całkiem wyciszyła, praktycznie żyłam normalnie ale w wieku 15 lat wszystko wróciło. W domu u dziadków pojawił się ten element braku bezpieczeństwa. Dopóki byłam dzieckiem byli dla mnie naprawdę dobrzy, gdy zaczęłam dorastać to jakby 'obrazili' się na mnie że już nie jestem uroczą małą dziewczynką i też zaczęła się przemoc psychiczna jak wtedy gdy byłam z matką. I świat mi runął. Bałam się wracać ze szkoły do domu i jednocześnie wychodzić z domu do szkoły. Wszystkie objawy wróciły ze zdwojoną siłą. Wszystko o czym mówisz, to całe moje życie. Każde zdanie z Twojego filmu jest o mnie. Życie z nerwicą to piekło. Dziękuję, że nagrałeś ten filmik. Pierwszy raz w życiu poczułam się zrozumiana. Znam historię dziewczyny, która tak bardzo nie dawała sobie rady z tą alienacją i objawami, frustracją i oczekiwaniami ze środowiska, że popełniła samobójstwo. Mam nadzieję, że zarówno dla Ciebie, dla mnie i dla każdej osoby, która choruje na nerwicę znajdzie się rozwiązanie, dobrzy ludzie który będą towarzyszyć w tym trudnym życiu, możliwość funkcjonowania i utrzymania siebie samego ale przede wszystkim wyleczenie. Życzę sobie i każdej osobie, która choruje, tego momentu kiedy będzie można wyjść spokojnie z domu, być gdzieś na zewnątrz i odetchnąć z ulgą, że już po wszystkim, już nie ma tych ataków paniki i jest po prostu spokojnie, bezpiecznie i dobrze.

[@ewamakochon6735]

Tulę Cię mocno❤

[@pawel3242]

Wspolczuje

[@natalialoska9074]

Piotrze jesteś naprawdę wartościową osobą. Pomysł z podcastami i dzieleniem się z nami swoimi przeżyciami jest trafiony, możemy zobaczyć Cię z zupełnie innej perspektywy.Ten temat jest mi szczególnie bliski z wielu przyczyn, tym bardziej z zaciekawieniem słucham Twojej historii. Życzę Ci, aby wyjazd nad morze z Twoim pieskiem był w przyszłości możliwy do realizacji😊

[@piotrlatala]

💪❤️

[@lechatw9715]

Ja przez nerwicę wpadłem w alkoholizm bo tylko jak byłem na bani to się uspokajałem, w pewnym sensie zachlewałem to cholerstwo. Do tego jeszcze trzeba było cały czas pić żeby nie dopuścić do kaca bo nerwica + kac = atak paniki na pograniczu zawału, wylewu, udaru i ogólnie wszystkiego co najokropniejsze. Na szczęście to już poza mną, zarówno w aspekcie lęków jak i wódy, w sensie bywają czasami gorsze dni ale umiem już sobie z tym radzić na trzeźwo. Najdziwniejszy w tym wszystkim jest fakt, że ta nerwica w zasadzie to... sama mi przeszła. Nie wiem jakie procesy zadziały się w moim mózgu ale te stany lękowe słabły, słabły aż w końcu niemal całkowicie zniknęły, bez żadnego udziału leków, terapii itp. Jedno co zmieniłem w swoim życiu to prawie całkowicie zrezygnowałem z alkoholu, słodyczy i bardzo ograniczyłem mięso a z kolei zwiększyłem udział owoców, warzyw i nasion w swojej diecie. Trochę też jestem bardziej aktywny, rowerek stacjonarny codziennie no i suplementacja magnezem oraz kilka kostek gorzkiej czekolady 85% każdego dnia. Nie wiem czy to zbieg okoliczności czy efekt placebo czy może jednak autentyczne działanie, tak czy inaczej czuję się teraz lepiej czego wszystkim braciom i siostrom w nerwicy szczerze życzę!

[@dorotasieminska967]

Szacun 😊

[@toreplenish]

Hej ile miałeś lat jak udało ci się wyjść z tego ?

[@elomelinio2968]

A pijesz czasami alko ja kiedyś piłem codziennie poblilka piw I straciłem przytomność przestraszyłem się że to padaczka bo miałem drgawki a to było wszystko spowodowane stresem teraz nie pije 14 miesiecy i zastanawiam się czy nie wypić kilku piw I zobaczyć co będzie

[@lechatw9715]

@@toreplenish 56 z hakiem po ponad 20 latach życia z tym diabelstwem. Swoją drogą gdy teraz analizuję swoje życie to ja już od dzieciaka byłem "serotoninoujemny" oraz "kortyzolododatni". Ostatnio z moją mamą oglądaliśmy nasze stare zdjęcia z rodzinnego albumu i ja nawet jako 5 czy 6 letni smark zawsze mam minę jakbym za chwilę miał się powiesić 😄😄😄

[@lechatw9715]

@@elomelinio2968 Tak, czasami jeszcze wypiję jakieś alko w rozsądnych ilościach to znaczy w takich żeby następnego dnia nie obudzić się z kacem. Tak czy inaczej, jeżeli to możliwe to w ogóle odradzam picie ludziom dotkniętym problemem nerwicy czy jakimkolwiek innym zaburzeniem o podłożu psychicznym lub nerwowym.

[@Mirsport2024]

Mam dokładnie to samo. Depresja z nerwicą lękową. Wiele lat stresu, przejmowania się wszystkim, a wybuch nastąpił rok temu w wieku 25 lat po śmierci babci. Do tej pory się z tym męczę mimo psychoterapii i psychiatry. Lęk przed pracą jest ogromny i to jest najgorsze.

[@ankawiejak6316]

Depresja, nerwica, choroby neurologiczne, choroby jelit i żołądka itd często są schorzeniami, które cechują się NIEWIDOCZNĄ NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ. To jest w miarę nowe hasło, ale jakże prawdziwe. W dzisiejszych czasach ludzie nadal osobę niepełnosprawną wyobrażają sobie jako niewidomą, czy poruszającą się na wózku inwalidzkim. A tak naprawdę jest wiele schorzeń, których nie widać gołym okiem, a utrudniają życie. Nawet problemy hormonalne mogą sprawić, że będziemy z trudem funkcjonować (ciągłe intensywne zmęczenie, problemy z emocjami). Tak po prawdzie każda diagnoza wiąże się z pewnego rodzajem niepełnosprawnością, bo tu chodzi o to, że coś utrudnia normalne funkcjonowanie.

[@piotrlatala]

System niestety już się mierzy z tym i będzie musiał jakoś to klasyfikować, bo to zjawisko jest już coraz bardziej powszechne, zwłaszcza przy obecnym tempie życia i otoczeniu.

[@Redhead92]

To bardzo ważny film i ten komentarz też. Trzeba o takich sprawach mówić głośno, uświadamiać.

[@lillylilly3035]

Nie tylko utrudniają życie ale także zwłaszcza dwie pierwsze choroby mogą doprowadzić do samob*jstw. Ile było przypadków dzieci i młodzieży niezdiagnozowanych które nie rozumiały co się z nimi dzieje a wszyscy na około łącznie z nauczycielami i lekarzami twierdzili że wszystko jest ok że to tylko lenistwo, jakieś wymysły, trudny wiek. Nawet nie wiadomo ile bo przecież nie ma profilaktyki więc i pomoc jest w takich przypadkach żadna, jedyne co się stosuje to zakład ale nie wszyscy niestety doczekali nawet tego. Nie znam osobiście takich osób ale często dość widzę opowieści nastolatków ze szpitala psych i jaką drogę przeszli żeby tam w ogóle trafić więc problem istnieje i się pogłębia.

[@szarosen]

Ja mam umiarkowane orzeczenie o niepełnosprawności z powodu bycia w spektrum autyzmu (oraz bonusowo prozopagnozji). Po tym, jak kilka lat temu kanar w autobusie zrobił mi aferę, że moja legitymacja jest oszukana i zniżka jest nieważna, bo nie wyglądam na osobę niepełnosprawną, jeżdżę na normalnych biletach. Przez ASD jestem też mocno lękowa, więc już wolę na co dzień ukrywać niepełnosprawność, niż narażać się na takie sytuacje. Muszę też niestety ciągle radzić sobie sama, bo przecież z pozoru wyglądam na super wysokofunkcjonującą osobę, więc nie mogę nikogo prosić o pomoc czy ułatwienia w różnych sytuacjach.

[@814cookiemonster]

​@@szarosen za to nie lubie Polski juz na lotnisku robi mi sie niedobrze. W Anglii nawet na toalecie dla niepelnosprawnych w Tesco są naklejki ze nie kazda niepelnosprawnosc jest widoczna. Szanujmy sie. Duzo zdrowia i spokoju zycze

[@filipsz731]

Nerwicowec od 19 roku życia zgłasza się :) jak byłem dzieckiem miałem momenty w których odczuwałem totalnie nieuzasadniony lęk, nie rozumiałem tego i uciekałem do rodziców. Borykałem się również z natrętnymi myślami, coś jak ekstra pasażer siedzący za Wami i zmuszający Was do overthinkingu dzień za dniem. Z czasem prymitywnymi metodami udało mi się jakoś temu zaradzić, ale miało to swoją cenę. Pornografia pozwalała mi uciec od tego wszystkiego, alkohol czy marihuana również. Pierwszego prawdziwego ataku paniki dostałem mając 19 lat, usłyszałem od kogoś że nierugalrne i szybkie tętno w takim wieku jak mój prowadzi do zawału. Momentalnie się nakręciłem, nie mogłem złapać oddechu i myślałem, że to już koniec. Zadzwoniłem na pogotowie i okazało się, że nic mi nie jest. Wstępna diagnoza była nerwica. Wiele lat próbowałem różnych form leczenia, obecnie uważam się może nie za człowieka wyleczonego, ale na pewno w lepszej formie niż kiedyś. Jestem w stanie wychodzić do ludzi bez alkoholu, pracować na stanowisku kierowniczym, podejmować się wielu aktywności. A muszę przyznać, że kilka lat miałem totalnie wyjęte z życia. Popadałem w alkoholizm tylko po to, aby przestać odczuwać lęk. Po wypiciu sporej ilości alkoholu na kacu ataki paniki były nie do zniesienia, z życiem żegnałem się już wiele razy przepraszając Boga za wszystkie chujowe uczynki. Dzis radze sobie całkiem nieźle, ale jest kilka rzeczy które mi w tym pomagają. Rezygnacja z alkoholu, z kofeiny wszelkiego rodzaju, używek w postaci marihuany(po której ataki paniki występowały za każdym razem) czy papierosów to podstawa w moim przypadku. Muszę również wspomnieć o moim zdaniem kluczowej rzeczy w moim przypadku - rozregulowanym układzie nagrody w mózgu. Kilkanaście lat uzależnienia od pornografii nie pomagało, mimo że było swojego rodzaju ucieczka, na dłuższą metę rujnuje życie. Rezygnacja z oglądania tego dziadostwa pomogła mi w walce z nerwicą bardziej niż cokolwiek innego. Mam nadzieję że wielu z Was, którzy borykają się z tym na codzień znajdzie sposób aby sobie z tym poradzić. Trzymam za Was wszystkich kciuki i pamiętajcie - z tego da się wyjść. Może nie zawsze w stu procentach, ale powrót do funkcjonowania i cieszenia się życiem jest możliwy. Jestem tego najlepszym przykładem. Powodzenia !

[@monikaswieczkowska2441]

Cześć Piotrze, pozwolę sobie skomentować Twój podcast i być może dać trochę nadziei tym wszystkim, którzy zmagają się z nerwicą na codzień. Po pierwsze- bardzo się cieszę, że wreszcie coraz obszerniej mówi się o zaburzeniach nerwicowych, o czymś, co jeszcze do niedawna wydawało się czymś niezrozumiałym dla otoczenia, dla rodziny. Ja miałam to szczęście, że otrzymałam wsparcie i w pracy i wśród bliskich mi osób, ale sama też dzięki pozyskiwaniu wiedzy na temat nerwicy, z czasem potrafiłam zapanować wreszcie nad ogarniającą mnie paniką i wiecznie zaciśniętym przełykiem. Bywały gorsze momenty, byłam wrakiem człowieka, naprawdę nie wiedziałam co się ze mną dzieje... ALE UDAŁO MI SIĘ i po dwóch latach terapii behawioralnej po prostu objawy ustały. Paradoksem w tym wszystkim jest to, że uratowała mnie pasja... Sport, góry, chciałam być mocna, miałam cel i chęci, żeby wyzdrowieć. Myślę, że to było bardzo ważne. Dzisiaj mogę powiedzieć, że funkcjonuję normalnie, mam wspaniałego partnera, który od samego początku wiedział z czym się borykam i jakie to niesie ryzyka. Mam dużo empatii w stosunku do ludzi, którzy doświadczają podobnych objawów i chcę powiedzieć, że istnieje wyjście! Jestem silniejsza, bo bogatsza o wiedzę o sobie, zrozumienie traum pozwoliło mi się uwolnić i nie skupiać na objawach. Dziś jestem szczęśliwa i Wszystkim również tego życzę!

[@krexshh7347]

Powiem Panie Piotrze, że niezwykle dobrze, jak Pan sam wspomina, jest Pan w stanie ukrywać dotkliwe objawy zaburzeń nerwicowych. Trafiłem na Pana kanał dzięki humorystycznym filmikom na facebooku i muszę powiedzieć, że nie byłbym w stanie domyślić się natury problemów jakich Pan doświadcza. Jestem aktualnie w klasie maturalnej, od 2020 roku sam zmagam się z objawami typowymi dla nerwicy dlatego sposób w jaki opowiada Pan o swoich przeżyciach szczególnie mnie porusza. Życzę Panu postępów tak w karierze zawodowej jak i w walce z nerwicą. To niesamowite jak Pana rozumiem

[@piotrlatala]

Dzięki i pozdrawiam 💪

[@izadabrowska7910]

Wspaniałe jest to co robisz😊 to wielka pomoc dla ludzi, którzy zmagają się z podobnymi problemami! Jestem jedną z nich.

[@cfvaniak4869]

To z tym uśmiechem to jest dokładnie tak jak mówisz. Tutaj idealnie opisują to słowa pewnej piosenki: " Behind this simple smile is a complicated story, and we both know baby the truth is never pretty. But I'm scared as hell you won't like what you see. Are you sure, are you ready for the real me?" To jest taka malowana lala, z wierzchu lśniąca w środku gnijąca. Setki razy to przerabiałem. Na twarzy uśmiech a w środku wali się świat. Serce kołacze puls 168 , w jednym momencie chce ci się wszystko na raz. Śmiać, płakać, szczać, srać, rzygać. Ciało drży, częsą się ręce, w uszach dzwoni, siódme poty się leją, pełna dezorietacja nie wiesz co się z tobą właśnie stało i dzieje. Ludzie przechodzą obok i niczego nie widzą. Myślą że wszystko jest ok a tak na prawdę stoi przed nimi człowiek który ma wrażenie że to są jego ostatnie minuty bo właśnie prawdopodobnie umiera. Nikt nie wie jak to jest dokładnie gdy się już umarło bo ci co to wiedzą już nie przekażą tej wiedzy a nam zwykłym zjadaczom chleba pozostaje sobie to tylko wyobrazić, jak to może być wyglądać gdy śmierć nadchodzi. Te całe somaty potrafią być tak uciążliwe i tak męczące że od jakiegoś czasu dokładnie wiem dlaczego gdy chcesz poddać się terapii, pytają czy chcesz się zabić czy może planujesz popełnić samobója. 7 lat temu gdy mnie o to pytali to byłem oburzony. W głowie pytałem się: co wy pierdolicie? Ja mam tylko "wentylatorek" w klacie, boli mnie brzuch i nie mogę zasnąć, nie po takie rzeczy tu przyszedłem. A teraz po latach już do mnie dotarło co oni wtedy chcieli i o czym do mnie mówili.

[@margaritta5880]

Piotrek, dzięki, że wrzucasz te nagrania, bo otwierają mi oczy na problemy innych ludzi. Nie miałam świadomości jakie dolegliwości może wywoływać nerwica. Były momenty, że telefon byłby wyleciał oknem z powodu mojej złości na to, co spotyka Ciebie i pewnie mnóstwo osób. To jest tak niesprawiedliwe, aż brak mi słów. Ze swojej strony chcę Ci wysłać pełno wsparcia, dobrej energii i miłości. Jestem pewna, że jeszcze będzie bardzo dobrze i ta wymarzona, mądra dziewczyna się znajdzie. Dom nad morzem też będzie. Trzymam kciuki za Ciebie, Twoje zdrowie, rozwój kanału. ❤

[@piotrlatala]

Dzięki 💪❤️

[@aniab80]

Od dzieciństwa zmagam się z tym dziadostwem,mam 44 lata i tak dobrze Cię rozumiem...❤

[@dorotasieminska967]

Piotrek dziękuję ze normalizujesz temat ,dajesz odwage zeby o tym mowic glosno i ze z nami wszystko ok❤

[@Husaria_JJ]

Piotrek miałem wszystko to samo o czym opowiadasz, maraton pp lekarzach zmiana otoczenia zero poprawy, zacząłem brać Paroxinor po 2 tyg zacząłem żyć, po roku odstawiłem i objawy wróciły, podjąłem kilka takich prób i aktualnie zażywam ten lek już 5 rok bez przerw i funkcjonuje normalnie, polecam

[@buba3823]

Ależ super że poruszasz ten temat. Zmagam się z podobnymi problemami, bardziej w kierunku depresji ale też z nerwicą, i wszyscy dookoła traktują mnie jak oszustkę, co jest w tym wszystkim chyba najgorsze, bo ja mimo przypadłości, staram się funkcjonować normalnie (co niby lepszego miałabym zrobić? usiąść i się użalać nad sobą?) i pewnie dlatego dla ludzi wyglądam na normalną, zdrową osobę, której kompletnie nic nie dolega i każdy ma mnie za krętaczkę... Pierwszy raz słyszę, że ktoś jest w podobnej sytuacji, bo myślałam że tylko ja jestem w tym kompletnie sama jak palec. Dzięki Ci za to.

[@katarzynamgl3739]

Mój 15 letni syn po świeżo zdiagnozowanej cukrzycy typu 1 źle się poczuł.Okazało się,że ma zapalenie mięśnia sercowego.Była to dla niego sytuacja na tyle dramatyczna,że od tamtej pory pojawił się refluks.Doszły ataki paniki.Z jednej strony musiał dbać o cukier,by był w normie,ale przez wiele tygodni nie mógł podejmować żadnych aktywności fizycznych.Wszystko wróciło do normy,gdy zaczęła się szkoła.Syn bał się,bo to nowa szkoła,technikum, nowi koledzy i nauczyciele.Czasem odczuwa refluks,ale już nie jest tak dokuczliwy.Tutaj ważne jest wsparcie,które mu dają wszyscy bliscy.Nie wyobrażam sobie,przez co przechodziłeś od dzieciństwa.Życzę dużo zdrowia.Nagrywaj jak najwięcej, to jest bardzo potrzebne,bo coraz więcej osób boryka się z nerwicą i lękami. Dodam jeszcze,że po pandemii mamy ogromny wysyp zaburzeń lękowych wśród dzieci i młodzieży.Problemy ze snem,migreny, lęk przed wyjściem z domu,lunatykowanie,bieganie i krzyczenie przez sen.Tego jest masa...

[@piotrlatala]

Dziękuję i pozdrawiam Was💪

[@dorotabz]

Doskonale cię rozumiem i wiem co czułeś na każdym etapie swojego życia bo sama czuję się tak samo od wielu lat. Najbardziej przykre jest to, że bliscy ludzie nie potrafią cię wspierać w tej chorobie, a tylko jeszcze bardziej cię dołują...

[@viana2278]

Niezły ten podcast ci wyszedł i naprawdę przyjemnie się go słucha. W końcu coś na czym zbytnio nie odpływam myślami. Umiesz opowiadać w ciekawy sposób, bez zacinek i przeciągania zbędnych rzeczy. Po odsłuchaniu obydwu odcinków nasunęły mi się dwa pytania. Czy obecnie jesteś w trakcie psychoterapii? Bo chyba nie było powiedziane o tym wprost. I czy tylko to jedno zdarzenie z dzieciństwa, które wywołało nerwicę doprowadziło cię do aż tak ciężkiego stanu po latach? Czy po drodze działy się jakieś inne przykre rzeczy? No i najważniejsze, kiedy kolejna część??? Btw, jestem fanką tej bluzy!

[@MrJohnyWoW1]

Ja to się mało przejmuje, że umre. Uwazam, że nie nadaje się za bardzo do tego świata. Większośc ludzi to debile. Cięzko mi się tu funkcjonuje, dlatego wyłączenie gry pt życie nie jest aż takim złym wyjściem. Czasem myśle o tym serio, czasem pół żartem pół serio ale myśle, że paradoksalnie mi to pomogło. Bo miałem lęki przed publicznym upokorzeniem itp a co mi się może stać takiego? Najwyżej umre. A wtedy będzie mi już wszystko jedno heheh. Jedyne czego w zyciu się boje to mocnego kalectwa. A jak umre to nawet nie bede o tym wiedzieć. Skończą się problemy, stresy itd. Nie miałem nigdy prób samobójczych, tylko myśli i to w głębokiej depresji, z której wyszedłem. Ale pewnie będą jeszcze epizody. Życzę Ci dużo zdrowia. Ja wgl zmieniłem troche podejście. PRzejmowałem się co inni myślą na moj temat. Teraz mam to gdzieś. Generalnie wszyscy mają wszystkich gdzieś. Kluczem jest zrozumienie, że nie jesteś taki ważny jak myślisz. Ludzie mają w dupie, czy masz tatuaż na ryju, czy masz krzywe zeby, itd. Nawet jak zwrócą na ciebie uwage to za minute beda mysleć o schabowym na obiad. Zmiana myślenia w moim przypadku pomogła. Czuje się lepiej w miejscach publicznych mając wszystkich gdzieś. Zmnijeszyły się lęki itp. Jak pisałem wcześniej, teraz muszę nauczyć się walki ze stresem, nerwicowymi zaburzeniami. Bo one somatycznie mnie niszczą coraz bardziej.

[@piotrlatala]

Pozdrawiam 💪

[@KasiaJakubowski]

Dziękuję za ten odcinek. Pomogl mi zrozumiec lepiej to wszystko. Jestem partnerka,ktora powinna wspierac chorego ,ale uwierz ,ze jest bardzo ciezko... zycze Ci zebys w koncu zaznal spokoju i polonal nerwice. Znam dwie osoby ktorym sie udalo.

[@aleksandrat4254]

Oglądając ten filmik i poprzednią część poczułam się zrozumiana jak nigdy w życiu wcześniej, wszyscy których to dotyka ściskam mocno 💔

[@wojteksmyk7526]

Przechodziłem przez to co opisujesz, kurde wszystko się zgadza. Chodzenie po lekarzach, zawroty głowy, brak siły, roztrzęsienie od środka, zatoki mi się uaktywniały, częste infekcje, ciśnienie etc. Napędzająca się spirala lęku. Współczuję i wiem przez co przechodzisz. Psychoterapia duuużo pomaga. Czasami mam jeszcze nawroty ale w porównaniu do tamtego roku to jest niebo a ziemia. Co do lasu też tak miałem :D Dodatkowo hiperglikemia reaktywna robi swoje. Polecam ,,Jak żyć z lękiem" dr Nerwica. Jeden fragment z książki dobrze opisujący nerwicę: "I tak jeżeli atak paniki to przeżywanie gwałtownej śmierci za życia, a sączące się przewlekle lęk wygląda jak śmierć za życia, ale rozłożona na raty, to somaty są śmiertelnymi torturami na organizmie, która nie chce umrzeć".Lubię twój kontent. Ekstra, że się tym dzielisz. Trzeba o tym mówić bo ludzie nie wiedzą, że tak wygląda nerwica i jakie problemy wywołuje w codziennym życiu.

[@piotrlatala]

Te problemy z cukrem to mega mnie osłabiają, uczucie jakby organizm zzeral sam siebie, picie wody, osłabienie mega

[@wojteksmyk7526]

@@piotrlatala mi po 2-3 godzinach spada. Wiec musze cos jeść. Tylko nic slodkiego bo potem jest w gore i na maksa w dół. Robiłem sobie próby obciążeniowe i wyszło że hipoglikemia. Ale zauważyłem, że w dni w które nie mam ataków to i cukier lepszy, nie ma takich spadków.

[@UrszulaLakocy]

Witam Pana Panie Piotrze. Jestem już starszą osobą i mimo to oglądam z zainteresowaniem Pana filmy. Tak , przyznaję rację , żyjemy w czasach permanentnego stresu związanego z reguły z czynnikami zewnętrznymi. Ale dziś nie o tym 🙂 Niedawno szukałam lekarza psychiatrę z NFZ w Warszawie dla kobiety z depresją i silnymi zaburzeniami lękowymi. No słuchajcie, nie ma! Kolejki są horendalne do przychodni. Niestety TYLKO prywatnie można uzyskać pomoc. A skoro prywatnie to za ,, odpowiednią opłatą - 300,- . Standardowym pytaniem podczas wizyty u psychiatry jest,, Czy pani ma myśli samobójcze??? No tak , biorąc pod uwagę, że do lekarza I kontaktu można się dostać....za kilka miesięcy to szlak człowieka trafia. Rozumiem że im mniejsze miasto tym większa szansa na uzyskanie pomocy. Dobra rada dla Warszawiaków - są miasta ościenne. Tam nie ma cyrku . Życzę zdrowia, zdrowia i jeszcze raz zdrowia ❤

[@wiolettaburak5225]

Dokładnie niedziela ...nienawidzę ma mniej godzin niż normalny dzień...

[@GumowyJoe]

Dopóki będziesz uciekał, dopóty nie wyjdziesz z tego w pełni. Musisz przetrwać te momenty - bo nie dostajesz zawału, to tylko somat. Tak czy inaczej - sam się z tym zmagam od 2 lat tak naprawdę, więc doskonale wiem, o czym mówisz. Druga sprawa jest taka, że bardzo mi pomogła jedna grupa na FB i poradniki związane z nerwicą. Jeszcze nie wyszedłem w pełni z zaburzenia, ale w listopadzie nie potrafiłem wstać z kanapy na równe nogi, bo kręciło mi się w głowie, było słabo i mam wrażenie, że przestawałem oddychać, a teraz normalnie wychodzę na zewnątrz, do sklepów - mimo że jeszcze czasem robię to z lękiem - większym lub mniejszym. Pozdrawiam i jestem z Tobą! :)

[@malgorzatamalina2020]

Jakbym słuchała siebie. Też mam straszne skoki ciśnienia na tle nerwicy. Najgorsze jest to, że ciśnienie mi rośnie... po lekach na nadciśnienie... Też czasem kilka razy dziennie przeżywam własną agonię... Podziwiam Pana i życzę, żeby w końcu doznał Pan ulgi i ukojenia. Dziękuję za to, co Pan robi.❤

[@maryfamily376]

Nie mam nerwicy i nie wiem dlaczego Cie słucham. I nie mogę przestać 😊 poprostu. Pozdrawiam serdecznie z Rzymu. Keep going.

[@nocnainka4103]

Dokładnie tak jest. Jesień ukochaną porą roku, szybko ciemno. Nic nie trzeba. Od 3 lat jestem raczej wolna od ataków paniki, derealizacji, ale agorafobia siedzi nieodłącznie. Jest inna, ale jest. 6 lat terapii to zdecydowanie najlepsza inwestycja w siebie. Gdyby 15 lat temu były takie treści, gdyby ktoś otwarcie o tym mówił. ❤ Dziękuję, że to publikujesz.

[@piotrlatala]

💪💪

[@hannukahoney9521]

Ja Ciebie podziwiam, naprawdę...U mnie już lęk i charakterystyczne podskórne pieczenie wywołuje samo słuchanie o objawach, z jakimi się mierzysz. Jest więc dla mnie-momentami- wyzwaniem nawet słuchanie o tym. I pisanie tego komentarza teraz- też... Ale uczę się luzować. Zaraz idę do pracy. Na szczęście pracuję sama dla siebie, prawie nie widzę ludzi...😅 Lubię Twoją satyrę i poczucie humoru, w tych innych filmikach. Kibicuję. Bardzo tu u Ciebie swojsko. Pozdrawiam z Nottingham! H

[@aleksandradebowska1851]

Dzięki za film z różnego rodzaju takimi problemami borykam się świadomie z 10 lat, a nie wiem ile nie świadomie , przez jakis czas czułam że cos mi jest ale nie koniecznie myślalam że to to. Chodziłam do psychologa ale to pomagało na dzień czy dwa, poszłam do psychiatry ale miałam wrażenie, dopiero jak ktoś mi zwrócił uwage, że po lekach nie jestem sobą, teraz nic nie biorę. Przez jakiś czas było w miare ale czuje że to wraca i nie wiem juz jak sobie pomóc...

[@klaudiana3495]

Ja tez marze zeby bez atakow wyjsc gdzies dalej niz moja strefa komfortu, czasem pomaga mi hydroxyzyna jak musze gdzies wyjsc dalej, masz racje w nocy rowniez najlepiej sie czuje i nienawidzę lata bo gorzej sie czuje, z ta osobą ktora zrozumie to ciezko obecnie zyje w zwiazku gdzie jestem wysmiewana za to ze nie moge pojechać gdzies dalej, najlepsze jest to ze w strefach komfortu rzadko kiedy dostaje ataków paniki moge nawet siedzieć pol dnia ale czym dalej od domu tym gorzej, lapie sie na tym ze zycie ucieka przez palce czlowiek staje sie ograniczony, pamietam jak pare lat temu udalo mi sie pozbyc tego na dluzszy okres czasu bylam przeszczesliwa i kazdemu tego zycze ❤Piotrze powodzenia nie daj sie wiem ze latwo sie mowi, jesli chodzi o branie jakich kolwiek nowych lekow sprobuj od cwiartki pare dni pozniej polowka rozniez pate dni jak bedzie ok to sie powoli przekonasz, jesli chodzi o ataki najlepiej zajac czymś glowe np pić albo zadzwonic do kogos na kazdego działa co innego.

[@magestrella3654]

Ciekawe to co mówisz, ja byłam w stanie sama pojechać na wakacje do innego kraju a w pracy codziennie przeżywam koszmar.To co mnie stresuje to interakcje z ludźmi i wszystko biorę do siebie. Nie mam żadnych znajomych i nie wiem co dalej począć z moim życiem. Wydajesz się bardzo autentyczną osobą.Życzę ci jak najlepiej ❤❤❤

[@DChica2005]

Jestes niesamowity! Trzymaj sie . Pozdrawiam

[@agnieszkadebska9078]

Dzięki za ten podcast, fajnie o tym opowiadasz, pokazujesz co czują ludzie z nerwicą. Ja nie wiem na ile moje objawy sugerują nerwicę, ja mam napewno skutki uboczne z tzw DDA ale czy to nerwica? po tym.co usłyszałam to moje problemy z łapaniem powietrza czy oddychaniem na dwa, czy tam jakieś analizy sytuacji tj pryszcz w porównaniu z tym.z czym Ty się zmagasz. Wielki szacun że otwarcie o tym mówisz na pewno to pomoże wielu osobom. Pozdrawiam

[@piotrlatala]

Dzięki, pozdrawiam

[@kichuvi]

Mi bardzo pomaga ruch i polecam korzystac nawet w domu probowac. Zmeczenie fizyczne duzo daje. Nigdy nie czulem takiego sppkoju jak po egzaminie na pas karate , 3 godziny machania bez przerwy. Oczywiscie na poczatku strach bol brzuch w glowie sie kreci ale jak juz pokonasz ta granice to idzie a potem sie czujesz jak.krol swiata najwazniejsze zeby kazdego dnia wygrywac z nia taka jedna mala bitwe i robic te kroki do przodu, przekraczac ta granice tej strefy bezpieczenstwa. Trzymaj sie !;)

[@piotrlatala]

💪

[@inkwizytorpolski3440]

49:20 Właśnie mam wrażenie, że to co mówisz o czytaniu książek (takim już nałogowym) nt. zaburzeń nerwicowych/lękowych, to bardzo podobnie wygląda w spektrum autyzmu, bo sporo objawów nie mija i z tym trzeba żyć, bo lekami nie ma jak tego leczyć. Bez wdrożenia wiedzy i doświadczania na sobie samych nic się nie zmieni, bo cała akcja rozgrywa się w głowie zamiast w kreowaniu rzeczywistości. To jest stety/niestety najważniejsze, żeby wychodzić do ludzi, nawet bez zrozumienia po ich stronie i z atakami paniki, niczym żuk gnojarz pchając tę kulkę po ziemi. Warto mieć po prostu drugiego żuczka, który to popcha razem z Tobą :)

[@stowarzyszenienoe2247]

A tak coś czułam, że jesteś z tej samej parafii po filmiku o magnezie 🤣🤣🤣 No i teraz jeszcze bardziej Cię lubię! Podziwiam poczucie humoru, zmysł obserwacji i talent do przekazywania tego wszystkiego. I ta swoboda, z jaką mówisz! Naprawdę rewelacyjnie się słucha 😍 Zawsze człowiek trochę lepiej się czuje, że nie jest sam z takimi problemami. Ja przynajmniej wiem, że nic gorszego mniej już w życiu nie spotka po epizodach DD + atak paniki. Niecierpliwie czekam na ciąg dalszy. Może opowiesz coś, jak wygląda Twój sen lub bardziej problemy ze snem, bo z pewnością taki problem też Cię spotyka?

[@piotrlatala]

Opowiem o śnie w kolejnym💪

[@mmarrtaa]

Zycze Ci, zeby wszystko w Twoim zyciu ulozylo sie dobrze ❤ Dasz rade😊

[@piotrlatala]

Dzięki 💪

[@paulahinc5104]

Dzieki za ten podcast, potrzebowalam tego.

[@anuskas9244]

Nie wiem kiedy zleciała ta godzina... Dużo przykrych sytuacji Cię spotkało i to smutne, że nie miałeś żadnego wsparcia. Bardzo ważne te filmy, może wreszcie do niektórych dotrze przez co przechodzą osoby cierpiące na nerwicę. Na mnie leki działały w ten sposób, że po pierwsze nie czułam się sobą, po drugie miałam na zmianę okresy spania przez cały dzień na zmianę z okresami bezsenności kiedy potrafiłam nie spać 48 godzin. Każdy szmer, każdy dźwięk podczas zasypiania powodował u mnie kołatanie serca, już wiedziałam że nic z głowy. Kiedyś u terapeuty już się poryczałam, powiedziałam że przy każdym ataku czuję, że umrę, upadnę, zemdleję i nikt mi nie pomoże. On powiedział "upadłaś kiedyś?". Nie wiem czemu ale trochę mi to pomogło. Dziękuję za te filmy, trochę więcej też zrozumiałam. Szkoda, że kiedy ja się z tym zmagałam nie znalazłam nigdzie takiego mądrego filmu, artykułu, nikt tego tak nie tłumaczył. Życzę Ci wszystkiego dobrego, żebyś znalazł pomoc w walce z chorobą i ją pokonał, żebyś spotkał wreszcie tę osobę, która to wszystko zrozumie, zaakceptuje i będzie....

[@piotrlatala]

Dzięki 💪❤️

[@anuskas9244]

@@piotrlatala Jeszce jeśli mogę prosić abyś opowiedział w następnym filmie, mam nadzieję że taki będzie, jak wygląda sytuacja że snem. Mnie niestety problem bezsenności pozostał. I tak samo nienawidzę lata, budzę się o 4, nawet jeśli mam zaciągnięte rolety, mój organizm wie, że jest już widno, później nie zasnę do jakiejś 23 i rano od nowa to samo. W dzień nie potrafię spać, nawet jak jestem zmęczona. Dlatego wolę zimę, choć czasem wspomagam się tabletkami . Być może nie masz tego problemu, a jeśli tak może jest jakiś sposób na pokonanie bezsenności bez prochów

[@piotrlatala]

@@anuskas9244 teraz plaga wgl z tą bezsennoscia, napewno opowiem, bo mam pewne obserwacje

[@muc3k]

Z tymi grupkami na fb się zgadzam, sam się na tym złapałem, że co wieczór wchodziłem i sprawdzałem wszystkie po kolei. Byłem na bieżąco z postami i komentarzami. Na szczęście jeszcze przed terapią się tego oduczyłem. I co do terapii na lekach też się zgodzę, pomimo jej odbycia po ponad roku objawy wróciły.

[@abinka9000]

Z tym zatkanym nosem borykam się już kilka miesięcy, przy tym okropne duszności, uczucie płytkiego oddechu i paniczny lęk, maraton po lekarzach, 3 laryngologów, sor, wszystko ok, a ja się dalej męczę, zostałam z tym sama, zdiagnozowaną nerwicę mam od 14 lat, przeszłam masę objawów, fizycznych i psychicznych, ciężko pojąć że nerwy mogą zatkać nos i powodować takie sensacje, aktualnie duszności to moja zmora.

[@madzialena4644]

Dziękuję za ten film,oby jak najwięcej osób to obejrzało i poczuło,że nie są sami z tym problemem,a Ci którzy nie muszą sie z takim czymś borykać może znajdą w sobie troche empatii i zrozumienia dla drugiego człowieka...tak łatwo ludziom przychodzi ocenianie kogoś,a tak ciężko żeby przez gardło przeszło choć jedno dobre słowo.Nigdy nie wiesz z czym się musi mierzyć na codzień ten drugi człowiek mijany gdzieś na ulicy, więc bądźmy dla siebie życzliwi ❤

[@piotrlatala]

💪💪❤️

[@karsson5713]

Ja Ciebie rozumiem, trzymaj się.

[@Darsi_1985]

Piotrek, dziękuję Ci bardzo za ten kanał, za Twoją historię, za Twoje poczucie humoru, które poprawia mi nastrój, a uwierz mi, nie mam obecnie lekko. Jeśli tylko zbiorę myśli, jeśli oczywiście pozwolisz, podzielę się moją historią ale w mailu za jakiś czas. Trzymam kciuki rownież za sprawę z panienką od robali. Dziękuję, że jesteś 👊💪♥️

[@PolpotWojownikEgzarchatuRawenn]

Dziękuję, leże właśnie w nieciekawym stanie, łapiąc się za serce co chwilę x3 ale ten podcast mi dał nadzieję

[@agarozycka9130]

Bardzo dobrze się Ciebie słucha, słucham tak jakbyś mówił również o mnie. Kropka w kropkę... U mnie apogeum nastąpiło rok temu, wtedy nie rozumialam co sie ze mną dzieje. Doskonale wiem przez co przechodzisz. Dużo siły ❤

[@szarosen]

Co do związku - moim zdaniem lepiej wprost powiedzieć dziewczynie, z czym się zmagasz. Przecież istnieją dziewczyny, które np. są domatorkami i same szukają kogoś, kto spędza większość czasu w domu i najbliższej okolicy. Trzymam kciuki, żebyś trafił na kogoś pełnego zrozumienia. Jestem w ASD i wiem, jakie to ważne mieć kogoś, kto jest wsparciem, ale też wiem, jak trudno kogoś takiego znaleźć. I dzięki, że poruszyłeś temat leków, bo to chyba trochę temat tabu. Ja miałam źle dobrane leki (to było ponad 10 lat temu), a jak gdzieś próbowałam o tym wspomnieć w necie, to ludzie po mnie jechali, że pisząc takie rzeczy, tylko zniechęcam innych do leczenia psychiatrycznego (co jest nieprawdą, bo regularnie zachęcam ludzi do dbania o zdrowie psychiczne i do korzystania z pomocy specjalistów). Miałam źle dobrane leki i przez to potem przez całe lata unikałam brania choćby ibupromu, bo mnie wręcz fizycznie odrzucało od tabletek. Miło słyszeć, że nie tylko ja tak miałam, bo do tej pory myślałam, że jestem jedyną osobą z takim problemem i że może wymyślam czy coś XD. Meeega ciekawie się Ciebie słucha. Dzięki, że nagrywasz.

[@milosnicykonstrukcjiielekt5299]

W jednym mamy przewage przed "zdrowymi" znamy caly schemat objawy wszytko umieralem z kilkaset razy i nadal tak mam . Teczka badan itd itd pogotowia sor .... prawdziwe pieklo i zero zrozumienia . Bo nie zrozumie ten kto nie diswiadczy . A przyjsc moze w kazdej chwili . Czego nikomu nie zyczę

[@Aczkolwiek93]

Slucham cię i mam wrazenie jakbys opowiadał historię mojego zycia 🤣 Od dziecka bylam znerwicowana, przez trudne wydarzenia z dzieciństwa. Derealizację miewalam juz w 1 klasie podstawówki. Wybuch był po studiach w okolicy 25 r.ż. Moim zdaniem druga osoba cie z tego nie wyciągnie, w sensie związku, ale bardzo pomogła mi druga osoba - terapeutka. Mam 30 lat i nie uwazam sie za osobę zupelnie pozbawiona nerwicy, bo nadal mi sie zdarzają rozne objawy, ale żyję, jakos sobie radzę. Teraz mam chociaz nadzieję na przyszłość.

[@vissaxon]

Jest pewna piosenka, Tears of a Clown - pewnie sporo ludzi nie zna historii Robina Williamsa, a przecież się uśmiechał i bawił ludzi. Trzymaj się tam chłopie, bardzo dobrze że się otworzyłeś i potrafisz o tym mówić, powodzonka!

[@piotrlatala]

💪

[@lillylilly3035]

Też mi się skojarzyl od razu, zawsze potem przypominał mi się cytat z jego książki że "najmtutniejsi są ludzie starający się ze wszystkich sił uszczęśliwiać innych" dlatego większość nie podejrzewa co tak naprawdę przeżywają.

[@Seriouslynotme234]

Bardzo polecam Tobie I wszystkim cierpiącym ksiazke Dare- a new way to stop anxiety and panic attacks. Sama byłam na totalnym nerwicowym dnie a objawy utrzymywały się non stop odkąd otworzyłam oczy. Odkąd przeczytalam tą książkę, w końcu żyje normalnie!! Jest niestety dostepna tylko w języku angielskim ale pisana prostym językiem. Polecam Wam bardzo kochani i nie jestescie sami ❤

[@piotrlatala]

Dzięki 💪💪

[@lubierap4697]

Dziękuje Ci za te materiały. Troszkę naświetliłeś sprawę. Można wnioskować. Pozdrawia Starachowiczanin.

[@piotrlatala]

Pzdr💪

[@anetapodroze]

Piotrek jak masz już tutaj kanał to załóż Patronite, robisz dobrą robotę więc jestem przekonana, że to rozwiązanie się tu jak najbardziej sprawdzi

[@karolina67428]

Ma Patronie już od kilku miesięcy.

[@anetapodroze]

@@karolina67428 nie widać go w sensie pod filmem linku

[@monagreen4906]

Mam 45 lat... byl moment w moim zyciu że tez zaczelam odxzuwać takowe objawy..jakies 10 lat temu..mnie pomogly na tamtą vhwile antydepresanty..oczywiscie dobrane nie od razu..ale za ktoryms razem w koncu lekarz dobral mi leki ktore mi pomogly. W moim przypadku taka nerwica uaktywnila sie przeznogromną niezgode na to co mialam..na miejsce w ktorym wtedy żylam i osobe z ktora bylam....ta niezgoda byla ogromna... trwala latami ... pomigła mi ksiązka "Potega teraźniejszosci" oraz "przebudzenie".. Antonego de Mello. Dzis zyje w miare normalnie... ale miewam stany depresyjne z ktorymi nauczylam sie sobie radzic

[@iluminowanywojak]

Cześć Piotrek. W tym podcaście niemal opisałeś to co u mnie się występuje od ostatnich ok. 3lat. W pracy dziennie umieram po dwa, trzy razy, boję się dostać udaru. Jedyne co robię to izoluję się w miarę możliwości i przechodzi po czasie. Kiedyś próbując zasnąć bo na rano oczywiście do pracy, dostałem "bezsennosci" i o 4 rano zadzwoniłem po karetkę bo puls i ciśnienie wyleciało w kosmos. Dostałem masę captoprilu, a że mam 30 lat to i pytań co ćpałem, a ja grzecznie w piżamce leżałem 4 godziny po czym dostałem ataku. Robiłem różne badania, cukier, ekg itd. Wszystkie wyniki ok. Nikt mi nie zasugerował, że to może nerwica, fajnie gdyby zdiagnozował to lekarz, a nie je sam gdzieś przed kompem lub na KZbin. Zastanawiam sie czy pójść z tym do swojego lekarza i spytać go czy powinienem podjąć leczenie w tym kierunku. Może jednak od razu samemu skierować się do psychiatry. Pozdrawiam.

[@piotrlatala]

Zrób podsatowe badania itp jak nic nie wyjdzie, to sproboj zadziałać na układ nerwowy, czyli wizyta u psychiatry

[@anetabrach6009]

Umnie bylo jak podobnie jak bylam mloda, kochalam jesien i zimme, bo bylo szybko ciemno. Ja do tej pory nie moge sama chodzic po miescie, jezdzic pociagiem czy autobusen.Zycze Ci duzo pozytywnej energii i zdrowia🙂

[@ewawnuk939]

Podoba mi się twoja naturalność. Dzięki za to nagranie.

[@kacperswierkosz5823]

Dziękuję Ci za te podcasty.. Nie czuję się samotnie ze swoimi kłopotami lękowo depresyjnymi dzięki tobie

[@audiobookipl8328]

Świetnie mówisz, dokładnie tak jak jest.

[@euzebiaclock1743]

Mysle, ze to jednak nie byl przypadek, ze poszedles na tę pedagogike.Z punktu widzenia osoby wierzacej piwiem tak : nie ma przypadkow.Zresztą matematyk cxu fizyk by sie ze mna zgodził 😉 też jestem po pedagogice i na poczatku nie docenialam tego dyplomu, z czasem jednak zaczelo mi to pomagac zyc i dzis pomagam tez innym.Wbrew pozorom na pedagogów jest dzis duze zapotrzebowanie. Trzymaj się ciepło 😘Jesteś spoko gosc , a do tego z uzdolnieniami aktorskimi nie z tej ziemi👌😛

[@agnieszkaszczygiel4362]

Dziękuję Ci za ten film ❤

[@drvug]

To co opowiedziałeś o tym zobojętnieniu to wydaje mi się, że osiągnąłem w pewnym stopniu, jak czuje, że mi skaczę ciśnienie, albo, że mi serce przestaje bić to czasami sobie przykładam palec do szyi, żeby sprawdzić czy puls faktycznie jest a po pewnym czasie, sobie myśle, no jest nawet nie ma co sprawdzać przecież tysiące razy tak było, norma. Chwila oddechu i działam dalej. Albo wybieram się do miasta i pojawia się ten niepokój to sobie myślę, norma, przejdę kawałek dalej, to minie idę kawałek i mija i sobie mówię i co? i miałem racje. Ale u mnie ta nerwica w ostatnim czasie też się sporo cofneła, mam pokój z białymi ścianami bez żadnych ozdób, żadnych rozpraszaczy, zdalną pracę i mogę się odciąć przez długi czas od wszelkich bodźców i kiedy już gdzieś wychodzę to przez ten czas jaki spędzam w komfortowym miejscu to psychosomatyzmy zmniejszają swoją siłę i są na tyle mało odczuwalne, że nie mam większego problemu by sobie z nimi radzić w terenie, dodatkowo mam w sobie jakiś taki pociąg do rzeczy obcych, to mi się jakoś na przestrzeni lat wykształciło, że lubię doświadczać obcości z czymś przykładowo z muzyką w sumie muzyka miała na to największy wpływ a że sam też tworzę to przeszło to na wszystkie pozostałe aspekty jak np. miejsca bo myślę nad tym gdzie by tu fajny klip nakręcić żeby to wyglądało inaczej, dziwnie

[@beatasidoruk5300]

Super! Ja sobie slucham jako radio 😃 takie troche asmr dla uspokojenia😃. Przeprowadzilam sie do Wloch i ciezko mi kogos spotkac a jak kogos poznam to ciezko mi im zaufac lub sa takie barfzo powierzchowne tematy nudne. Slucham tak sobie to zawsze jest uczucie ze nie jestem sama ☺️ nagrywaj bo fajnie sie slucha ! Pozdrawiam!

[@majadrozdz4797]

Przyznam, że nie byłam świadoma, że zaburzenia nerwicowe mogą objawiać się w tak skrajny sposób. Wiele więcej słyszymy w mediach o zaburzeniach depresyjnych, o zrezygnowaniu, przygnębieniu, depresji u nastolatków, samobójstwach. Niektórym pewnie w głowie się nie mieści, że można chcieć żyć pełnią życia a mimo to być tak ograniczonym przez swój układ nerwowy i ciało, przy czym tego nie widać na zewnątrz. Dla mnie na pewno to był filmik edukacyjny. ❤

[@magorzatak.950]

Przytulam mocno, życzę Ci osoby która będzie dla Ciebie a Ty dla niej. Też mam takie epizody, ale odkąd poznałam te mechanizmy to jest lepiej.

[@Asterofon]

Pisałem już pod poprzednią częścią,świetnie Ci to wyszło z całym tym wyznaniem,co do pobytów na Sor'ze to też już nie jestem w stanie zliczyć ile razy tam byłem z powodu objawów somatycznych :/ Pozdrawiam

[@piotrlatala]

💪

[@klaudiawojcicka506]

Świetny podkast,uwielbiam gościa ❤

[@agape1144]

Jak ja Cie rozumiem... Jeszcze nikt tego lepiej publicznie nie opowiedzial. Dziekuje ❤

[@asieks4800]

tez moja nerwica zaczęła się w młodym wieku... dodatkowo denerwują mnie niektóre odgłosy np: "przełykania" ... jak pijesz z kubka musiałam wyciszyc hihihi .... ale materiał rewelacyjny dziękuję....

[@Nienienie123]

Ile osób tak ma od dziecka,że jako nastolatka też już miewałam takie wysokie ciśnienie,że robiłam się czerwona jak burak,krwawienia z nosa,duszności ,kołatania itp.dopiero szefowa na praktykach wysłała mnie do ośrodka badać ciśnienie. Ile osób miało już tak od dawna,a mało kto się przyzna,bo tak jak mówisz mało kto chce to zrozumieć i tylko oskarżenia dlaczego robisz tak i tak się zachowujesz. W końcu przez jedną lekarkę po szkole zawodowej stwierdzona nerwica żołądka,niedawno nadwrażliwość jelit,dwa leki na nadciśnienie,niedoczynność tarczycy,stan przedcukrzycowy nawet na diecie low carb po kilku miesiącach.przepuklina rozworu przełykowego,no ciekawe co jeszcze,bo już jakoś przemęczyłam się 43 lata. A ciągle się znajdują tacy,że wiecznie robią człowiekowi pod górkę. Wyprowadziłam się do innego województwa i zaczynam od nowa. W końcu mam nadzieję,że zacznie się wszystko normalnie układać,bo do tego dążę. A jeszcze refluks,zgagi,nadżerki i żeby to się nie powtarzało oczywiście kolejny stały lek. Tycie chudnięcie,kombinowanie z dietami żeby się człowiek lepiej poczuł

[@Nienienie123]

Podam tylko jeden przykład z mojego dzieciństwa jak byliśmy zamykani w szopie i mama podawała nam przez takie okienko do kotów obiad. Szczerze,to moje psy są lepiej traktowane niż my jako dzieci. Bicie,krzyki awantury.

[@michalinajalocha]

W szopie? Boże!😢 matka? Trzymajcie się ludziska❤

[@Nienienie123]

@@michalinajalocha dzieki. Tak i niestety kiedyś tak bywało.,kiedy dzieci i ryby😉 nie miały głosu.Pozdrawiam ❣️

[@PiotrKsieniewicz]

Moja najbliższa mi osoba nie rozumie co ja odczuwam w trakcie zaburzenia lękowego . Mówi ciągle- nie udawaj , weź przestań w kółko to powtarzać itp. Kiedyś miałem do niej żal, jednak teraz już rozumiem że ona tego nie rozumie bo nigdy nie doświadczyła objawów somatycznych .

[@NataliaPietruszka-s9u]

Rozumiem cię, jestem z świętokrzyskiego ale udało mi się wyprowadzić do krakowa do liceum przez co zaczęłam się leczyć na depresje lękową. Cięzkie życie.

[@piotrlatala]

💪💪

[@Madzia-yp4pv]

Zastanawia mnie u ilu lekarzy byłeś z chęcią wzięcia l4 i Ci odmówili :/ Przykre to jest bardzo :( ja nie spotkałam się z takim doświadczeniem, całe szczęście 😊 Piotrek, jeśli nadal miewasz trudy związane z nerwica w stopniu, które uniemożliwiają Ci funkcjonowanie, polecam z całego serca ośrodek terapeutyczny, w którym jest psychiatra oraz terapeuci. Są terapie grupowe oraz indywidualne konsultacje. Są przepustki dwa razy w tygodniu, a tak to tam mieszkasz. Wszystko z NFZ. Osobiście byłam i naprawdę dużo to daje. Myśle, że z tego co tu opowiadasz, nie byłoby problemu, aby Cię zakwalifikowali do terapii. Jeśli chodzi o temat tej psychoterapii, który wspomniałeś na sam koniec to psychoterapia pomaga, ale tez wiele zależy od relacji terapeutycznej od nurtu. Poznawczo-behawioralna jest dedykowana do zaburzeń nerwicowych. Natomiast często pacjenci znają teorie, a nie potrafią zastosować w praktyce. Bagaż doświadczeń tez jest zbyt wielki i schematy są odtwarzane. Wtedy najlepiej się udać na terapie min. W nurcie psychodynamicznym, gdzie wraca się do przeszłości (dzieciństwa itp) i się te traumy przerabia. Tak jak wspomniałeś, w którym z filmów, że ten wewnętrzny konflikt jest stopniowo rozwiązywany, jest również korektywne doświadczenie często rodzica (terapeuta „daje” Ci możliwość zaznania rodzica takiego, jakim on powinen być). Jednocześnie pracuje się nad lękami itp 😊 Gorąco polecam, trzymaj się ❤️🥰

[@piotrlatala]

Dzięki, pozdrawiam 💪💪

[@heron8708]

Dobrze że nagrywasz takie rzeczy, po pierwsze wydaje mi się że możesz sobie pomóc, po drugie pewnie pomagasz innym osobom które mają ten sam problem a po trzecie uświadamiasz takich ignorantów jak ja prawda jest taka że ludzie którzy nie mają takiego problemu nie mają kompletnie świadomości że coś takiego w ogóle istnieje.

[@LG_Aion]

Pozdrowienia też Piotrka też z nerwicą z CK !! auuu zdrówka i rób kontencik dalej bo słucha się ciebie niesamowicie!! ;)

[@piotrlatala]

Pozdrawiam 💪

[@angelikabiakowska9111]

miałam nerwicę i z tego wyszłam, więc bardzo dobrze rozumiem o czym mówisz :) już samo nazwanie tego przez psychologa bardzo mi pomogło, bo przed wizytą myślałam, że jestem jedyną osobą na świecie, która ma taki problem. W gabinecie okazało się, że takich ludzi jest mnóstwo, a to co mi dolega to właśnie nerwica lękowa. O dziwo szybko z tego wyszłam, pomimo że w najgorszym momencie myślałam, że będę się tak czuć już zawsze. Nie wiem też dlaczego się u mnie pojawiła - nie miałam większych problemów w dzieciństwie, raczej takie jak każdy.

[@gracjanrok3994]

I jak się teraz czujesz ?

[@angelikabiakowska9111]

Dobrze, nerwica już nie wróciła od tamtego czasu.

[@gracjanrok3994]

@@angelikabiakowska9111 Miałaś zdiagnozowana, ile to trwało u Ciebie?

[@gracjanrok3994]

@@angelikabiakowska9111 Odpisz prosze

[@angelikabiakowska9111]

Tak, zdiagnozowana. Całość około rok. Odkąd poszłam do psychologa minęło dosyć szybko. Chociaż pierwsze objawy typu lekki atak paniki w zatłoczonym autobusie zdarzały się sporadycznie już kilka lat wcześniej.

[@mijali2973]

Fajny odcinek🌻 życzę poznania prawdziwej miłości, pozdrawiam z Gdańska🌊

[@piotrlatala]

💪

[@amek4736]

Hej. Mialem derealizacje... okropne uczucie mam depresje i nerwice. Bylem molestowany. Pieniedzy nie brakowalo ale w domu duzo krzyków i brak ojca. Jestem troche taka sierotka. Male wyzwania powoduja u mnie duzy lęk... ciezko sie zyje. Kazdy dzien to walka. Mam 30 lat a zyc sie nie chce. W dodatku te 3 zmiany na produkcji... ale mam synka 8 lat wiec trzeba jakos dawac rade.

[@kamilapukropek247]

Hej,tez zmagam sie z nerwica i tez boje sie brac jakiekolwiek leki 😅 pytanie czy próbowałes terapii i jak ona Ci pomogla?:)

[@poisonremedy1902]

Nerwica - codzienne zaprowadzanie konia do weterynarza, żeby powiedział, ze nie jest żyrafa.

[@joannakr7213]

Jakbym słuchała o sobie . Jak ktoś będzie mnie pytał o to jak to jest ,przesyłam mu Twój podcast . Dziękuję Piotr ❤

[@piotrlatala]

💪❤️

[@Kamil-zh5yk]

trzymaj sie mordko

[@lillyblue4173]

Przypomniałeś mi moje zmagania z nerwicą lękową, kiedy apogeum objawów przypadło na połowę lat 90-tych. .. przypomnę, że nie było wtedy jeszcze internetu i nie mialam pojęcie, iż ta tajemnicza przypadłość, która mnie dotknęła to "tylko nerwica" :-) Dużo podobieństw do tego co odpowiadasz (ja nie miałam objawów somatycznych), izolacja, ucieczki, lęki przed vwychodzeniem z domu, lęki przed zostawaniem w domu...ach, długo by o tym wszystkim pisać. I w tym najgorszym momencie mojego życia poznałam miłość swojego życia (teraz prawie 30 lat razem) , nerwicowca somatycznego :-)...to było jak cud, jak pocałunek samego Boga....spotkanie osoby, która cię świetnie rozumie, wie co czujesz kiedy masz nieuzasadniony odpał paniki, bo sama to zna z autopsji, takiej osobie łatwiej zaufać i uwierzyć, kiedy mówi, że nic ci się nie stanie, która bez słowa wyrzutu wraca z tobą do domu, bo w połowie drogi poczułeś, że dalej nie dasz rady... Oczywiście po poznaniu takiej osoby nerwica nie ustąpiła jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, ale to był już zupełnie inny level życia....czego i Tobie życzę.

[@piotrlatala]

Mam nadzieję, że też spotkam taka osobę, bo też uważam po latach zmagania się z tym i obserwacji, że to druga osoba jest zapalnikiem ewentualnych zmian i nadzieja a wyjście z pewnych schematów. Pozdrawiam

[@msbetarda]

Hej, znam temat. Trudno mi się słuchało kawałka o tym, jak się świadomie "nie" przepracowuje problemu na lekach. Nie zgadzam się z tym. Martwię się, że ktoś weźmie to za pewnik. Leki są dziś dobrej generacji - owszem działają na objawy, ale właśnie po to abyś świadomie przepracował co trzeba, bez chorych naleciałości. w trakcie pracy tworzą sie nowe koleiny i dzięki temu nowe nawyki stają się naturalne i pozwalają poprawnie reagować na zaistniałe sytuacje w przyszłości. nie jak do tej pory - ucieczkowo, zamrożeniowo itp. Przeraziło mnie też, jak położyłeś nadzieję w przyszłą kobietę, która cię z tego wyciągnie, zabrzmiało obciążeniowo. To ja życzę w takim razie tej banieczki, podobno pieniądze szczęścia nie dają, ale warto to sprawdzić. pozdro.

[@payapo1497]

Wg mnie psychoterapia przy tak silnym lęku, to całkowita fikcja.

[@paulinka8kamilawp.p]

Ja też zawsze nie lubiłam niedziel z tego samego powodu co Ty... Pozdrawiam Piotrek , też ze Świętokrzyskiego 😊😉✌️

[@agataagenciara5855]

z suplementow polecam Gotu Kola i Rozeniec Gorski. Bardzo wspomagaja naprawe ukladu nerwowego.

[@ukaszmateusz408]

Za oknem ruch jak w jakiejś Warszawie xD Majster lubię Cię:D! Lublin pozdrawia Starachowice :D

[@krzysztofmazurkiewicz9831]

Przypominasz mi trochę współczesnego Henryka Gołębiewskiego, oglądając filmy z nim to miałem wrażenie, że kipi z niego taka niewinność, prawdziwe piękno młodości i bycia normalnych chłopcem jakim byłem również ja, patrząc na Twoje filmiki i shorty, Twoje spojerzenie, Twoje zachowania, humor, kipi z Ciebie taka dziecięca niewinność, coś co sprawia, że w ciemno strzelam, że jesteś bardzo dobrym człowiekiem a nie kimś kto może prowadzić życie na cudzej krzywdzie i piąć się za wszelką cenę aby coś mieć, czy to w pracy czy to kiedyś w szkole.. A co do głównego wątku odnośnie nerwicy, przypadkowo odpaliłem ten filmik bo zazwyczaj nie interesuje się tym, ale zazwyczaj nerwice są zakorzenione głęboko w podświadomości i dotyczą tego, co nasz przerasta w życiu, czego się boimy, coś co jest nieznane a my robimy wokół tego ogromną tragedię w podświdomości, mimo, że finalnie nic to może nie znaczyć, błachostka to nasz mózg wyimaginował to do rangi ogromnego problemu, który potem rzutuje na nasze błędne postrzeganie otoczenia. Dzisiaj np zupełnie inaczej patrzę na swoje problemy z którymi mierzyłem się kiedyś, chociaż, czasem są one zbliżone z teraźniejszymy ale zupełnie inaczej, przed doświadczenie, podchodzę do tego, Zawsze warto oddać Bogu troskę bo nie ma rzeczy niemożliwych dla niego oraz warto sobie postawić w takim wariancie, że my jako robak, jesteśmy kropką na tym świecie, nasz świat jest następną kropką w naszej galaktyce to jak duże są nasze problemy ? Praktycznie nie istnieją... Są totalną nicością wobec naszego wszechświata i czasu jakim dysponujemy. Natomiast nie można się nigdy nastawiać, że zawsze będzie wporządku i wszystko będzie szło po naszej myśli, bo tak nigdy nie będzie, należy się przygotować na to, że wszystko pójdzie nie po naszej myśli. A propo naszych myśli, największym zawodem dla człoweka jest to jak coś idzie właśnie nie po naszej myśli, nie tak jak tego chcieliśmy, człowiek jako istota nie nawidzi tego, jak ktoś nie zgadza się z naszym zdaniem i zawsze trzeba patrzeć na to obiektywnie i jak wspomniałem, należy wszystko oddać Bogu bo czasem coś co jest złe dla nas z perspektywy czasu jest dobrą lekcją i oddanie tego złego momentu Bogu (bez przekleństwa siebie, innych,) spowoduje, że Bóg wyciąga z tego złego czasu dobre owoce. Miałem tak z pracą kiedy urodziły mi się dzieci, moja pensja nie wystarczała już na życie i za wszelką cenę szukałem innej lepszej roboty a akurat jeszcze w tym czasie nie było najlepiej w obecnej pracy i wszystko szło totalnie pod górę. Dopiero po jakimś czasie zmieniły się warunki w obecnej pracy na lepsze oraz dostałem możliwość pracować w innej pracy równocześnie i obie prace ze sobą nie kolidują więc nawet w najśmielszych snach nie spodziewałem się takiego efektu jaki sprawił Bóg kiedy poprosiłem go o pomoc.. Nigdy nawet nie zdawałem sobie sprawy, że mogą mieć dwa etaty w różnych firmach i pogodzić to wszystko. A chciałem zmieniać pracę i wchodzić w jakieś bagno ( kiedyś tak niestety trafiłem)

[@BartekwAnglii]

Życzę żeby kanał się rozwinął do minimum miliona subow :) Słucham dziennie i pozdrawiam 🫡

[@piotrlatala]

Pzdr💪

[@slonikbaloniktru]

Sprawdz nagrania/materialy na emocjobranie. Prowadzi to ten hmm moim zdaniem sensowniejszy z duetu divovic. Wyjątkowo wartosciowe

[@CMartunes]

Życzę Ci jak najlepiej 🥺💖

[@lillylilly3035]

Z dziurawcem to ostrożnie trzeba może zacząć od rumianku 😊 jest bardziej łagodzący, melisa detoksykuje więc też może na poczatku powodować jakieś obiawy podobne do detoxu

[@slonikbaloniktru]

Cisnienie w zaburzeniu: Na spokojnie +/- 150-160/90 Przy lekkim stresie czy wysiłku 200/110+ Ale w chwili faktycznego uspokojenia gdy czasem przychodzi spada do 130/80 I weź to lecz gdy kardiolog nie bierze pod uwagę zaburzeń

[@asieks4800]

mimo ,że mogę iść do lasu na spacer to jednak mnie dobijają lęki dotyczące zdrowia i kołowrotek myśli wokół "skanowania ciał" strach przed pójściem pod prysznic ( bo może coś nowego znajdę czy będę się martwić), a jak pojawiał się atak lękowy to oczywiście najgorsze myśli dotyczące zdrowia... Co do partnera bardzo ważne. Mój mąż naprawdę mi pomaga, jest tak bardzo stabilny i pewny siebie! Nie olewa moich lęków i zawsze mogę z nim porozmawiać, nigdy się na mnie nie irytuje. Ja zalewam go swoimi obawami na spacerze a on pokazuje mi jak myśli "zdrowy" stabilny umysł. Myślę, że mam gigantyczne szczęście mając taką osobę bo znaleźć człowieka stabilnego, pewnego siebie i odpowiedzialnego jest chyba baaardzo trudno.

[@Dorzynka]

Hej, nie mam nerwicy, ale stwierdzenie, że jak John Rambo na misję się człowiek nastawia i potem nadaje taki patetyzm zwykłym czynnościom to mam tu taki protip dla rodziców :) Kiedyś Pani Stomatolog powiedziała: NIGDY nie mów dziecku przed wizytą u dentysty, że ma się nie bać. To mu koduje, że może coś się wydarzyć złego. Dodała: przecież przed wyjściem do lodziarni, kina nie mówimy dziecku: nie martw się, będzie dobrze. i ja to zastosowałam :) czyli nigdy nic nie mówiłam o bólu, lęku itp. Syn zaczął mieć "robione" zęby - borowanie jak miał 2 lata. dziś ma prawie 5 i to ja wchodząc do dentysty trzęsę się jak galareta, a on się cieszy, że będzie go łaskotało w zęby. :)

[@IdCzarek]

Bluza mega!! Gdzie kupiles?? Podcasty zajebiste ... Sam po terapii osobowosc anankastyczne itd ..

[@mendabazarowa29]

Jak ogólnie wygląda Twoje podejście do badań (wyników badań) i ogólnie lekarzy? Zmagam się z hipochondrią, aczkolwiek nie chodzę maniakalnie po lekarzach tylko wręcz przeciwnie - unikam lekarzy, wyręczam się Dr Google, a na myśl o kolejnym oczekiwaniu na badania przypominają się najgorsze chwile, wydaje mi się, że miewam wtedy ataki paniki.

[@piotrlatala]

Długi temat na następny odc💪

[@AlicjaSolibieda]

Dziękuję ❤❤❤🎉

[@martaes9215]

W sytuacjach stresujących również mam blokadę w gardle. Przyczyną jest refleksu żołądka, który uwielbia się z nerwicą. Straszne uczucie. Często mam bezdech lub hiperwentylacje... Masakra

[@piotrlatala]

💪💪