Ostatnie chwile ferrytowych koralików [HISTORIA KOMPUTERÓW 10]

Рет қаралды 13,021

Күн бұрын

Пікірлер: 46

@antroponautus 9 ай бұрын

Malowało się przyciętą igłą lekarską, wielorazowego użytku. Jako farby używało się smoły z baterii 4,5V, rozpuszczonej w toulenie. Trawiło się w chlorku żelazowym, a jak nie było czasu to w kwasie azotowym (czego nie polecam nikomu). Gotową płytkę zabezpieczało się kalafonią rozpuszczoną w spirytusie.

@Jacek-Sz 9 ай бұрын

Uwielbiam tę serię. Historia na bazie czasopisma Byte - świetny pomysł. Oby tak dalej. Co do pamięci ferrytowych, kiedyś na yt oglądałem filmik (chyba nasza "Kronika filmowa"), gdzie panie nawlekały te krążki na przewody i tworzyły pamięć komputerową. Do następnego !!!

9 ай бұрын

Prawdziwe ciekawostki dopiero się zaczną :) 76 rok z całą pewnością jest przełomowym. Właśnie w chwili drukowania tego numeru pan Woźniak demonstrował swojego Apple 1, a pan Jobs namówił go, by zamiast robić z tego projekt otwartoźródłowy, wyprodukować kit do składania i sprzedawać go. Jednak z punktu widzenia Byte dwoje marzycieli bez kapitału nie miało żadnych atutów, by o nich wspomnieć choćby zdaniem. Jakże to się wkrótce zmieni... :)

@KrystianPilot 9 ай бұрын

@ Czekam, czekam niecierpliwie😁👍

@tapy5696 9 ай бұрын

@ Jak również w tym miesiącu 1976 sprzedano ze szklanego słoika pierwsze Z80. :)

@zbigniewgurak8261 9 ай бұрын

@ Dwoje to dwójca różnopłciowa. Tu pasuje tylko "dwóch" albo "dwójka".

@jankomuzykant1844 9 ай бұрын

@@zbigniewgurak8261Często spotykam ten błąd u młodych ludzi 🙂

@tymonkowalski5260 9 ай бұрын

Dla młodych warto dodać że pamięci ferrytowe zabrały ludzi na księżyc w postaci pamięci stałej i kasowalnej komputerów Apollo i LM.

@rekawek6 9 ай бұрын

Pamięci ferrytowe były jeszcze podobno w pierwszych komputerach Mera400, przejście na pamięci półprzewodnikowe było o tyle trudne, że wymagało zastosowania zasilania awaryjnego, ponieważ bez prądu pamięci półprzewodnikowe się kasowały.

@hyperion9367 9 ай бұрын

Nie podobno a faktycznie były stosowane matrycę ferrytowe i faktycznie miały zalety zwłaszcza podtrzymanie stanu bez prądu. Późniejsze nowoczesne pamięci stosowane w Mera były modyfikowane by podtrzymywać stan bez zasilanie komputera

@adammalinowski6757 9 ай бұрын

@@hyperion9367 Na YT jest kanał gdzie był serwisowany pakiet pamięci półprzewodnikowej do Mery 400 właśnie :)

@mariusztomczyk9245 9 ай бұрын

@@rekawek6i dlatego moduł pamięci półprzewodnikowej mery miał zasilanie awaryjne czy właściwie podtrzymujące z aku.

@markusman4592 9 ай бұрын

Miałem wiaderko takich pamięci z rozebranej mery. Dostałem je z setką pozostałych płytek jak byłem dzieciakiem. Niestety wtedy dla mnie bezużyteczne trafiły do piwnicy a później na śmietnik😢

@pokrec 9 ай бұрын

No, to jeszcze pamięć rtęciowa z takich egzotycznych. A dalej już magnetyczna w najrózniejszych wersjach - bebnowa, talerzowa (dyski twarde), dyskietki...

@Pikmit 9 ай бұрын

Ciekawy materiał.

@wiktoriapawlewska1543 9 ай бұрын

Na YT jest film dokumentalny, jak panienki nawlekają koraliki ferrytowe.

@CezarySiw 9 ай бұрын

Ten listing w Basicu to poprawka do programu zamieszczonego w innym numerze...

@johnfox2483 9 ай бұрын

Pamieci ferrytowe ... oprócz wielu innych wad ... drogie to było. Ferryt tani, ale praca ludzka droga, pakiet mial rdzeni mało, koszty dodatkowe rosły. A przeciez głupie 64KByte to pół miliona rdzeni, które trzeba zmontowac. Nic dziwnego, ze zniknęły jak tylko układy scalone mogły je zastąpić. A jakbysmy dzis takie 4GB pamieci zrobili :-)

@boguslawszostak1784 9 ай бұрын

Z tym Addiatorem to jest jakaś pomyłka. Może i był używany, ale znacznie wcześniej. Lata 70-te to moja młodość a sklerozy nie mam, nigdy nie widziałem, by ktoś addiatora używał. Inżynierowie używali suwaki logarytmiczne, księgowi "kręciołki" kzbin.info/www/bejne/jnzKnql8pq2UkNE

9 ай бұрын

Do ręcznego tłumaczenia asemblera na maszynowy addiator pracujący w hexie był wówczas bardzo przydatny. Kalkulatory z tą opcją były drogie, kręciołki w hexie nie istniały, a suwaki nie nadawały się do dokładnego sumowania. Brak takich rzeczy w Polsce wynikał z jednego: nikt tutaj w asemblery na ośmiobitowce nie bawił się jeszcze, a jeśli ktoś miał z tym do czynienia zawodowo, to i na kalkulator było go stać (znaczy przedsiębiorstwo zapewniało).

@boguslawszostak1784 9 ай бұрын

@ Koniec lat 60-tych i początek 70-tych ro już była era kalkulatorów programowalnych. Nie były aż tak kosmicznie drogie, skoro w komisie kupiłem jeden z najlepszych wtedy TI z moich dochodów z korepetycji.

9 ай бұрын

Pierwszy kalkulator programowalny nie będący wielką skrzynią to rok 74 i w Polsce kosztował 40 miesięcy pracy. Proszę skorygować lata wspomnień, bo chyba za dużo tu fantazji :)

@boguslawszostak1784 9 ай бұрын

@ Jestem z 53 roku, w 73 zdawałem maturę. Bardzo trudno w tej sytuacji pomylić daty. ale jedną rzecz rzeczywiście pomyliłem, to był jeden z najlepiej "oprogramowanyh" kalkulatorów NIE programowalnych, miał działania na liczbach zespolonych i obliczenia statystyczne. Miał zielony wyświetlacz nie LCD. Lepszyh już potem nie robiono, bo weszły właśnie programowalne ale to był krótki epizod. dostaliśmy komputery. Ale Addiatora w życiu na oczy nie widziałem. Może używali ich tylko programiści, księgowi i inżynierowie na pewno nie. Zanim poszedłem na studia była w Krakowie wystawa techniki w szkolnictwie USA, był na niej minikomputer działający. Na pierwszym roku matematyki mieliśmy przez TTY dostęp do CDC CYBER w Krakowie. file:///C:/Users/Darwi/Downloads/NIWICKI%20subiektywna%20historia%20Cyfronetu%20ver%20new.pdf

9 ай бұрын

Myślę, że i na zachodzie te addiatory pracujące w hexie nie zrobiły kariery i były prezentowane w formie ciekawostki. Stawiam, że w Polsce nikt takiego nie miał. Kariera addiatorów zakończyła się znacznie wcześniej, na rzecz dużo wygodniejszych rozwinięć z klawiaturą.

@johnfox2483 9 ай бұрын

Z tymi magnetofonami to chyba jakas pomylka. "Pamiec tasmowa" do komputerow to stary wynalazek, wielkosci szafy (duzej szuflady dekade pózniej), cyfrowym zapisem, a przynajmniej nie mniej cyfrowym jak w tych ferrytowych koralikach, interfejsem do komputera, nie mylic z RS232, 9 sciezkowa głowicą, połcalową taśmą, itp. I oczywiscie kosztującym ... duuuuże pieniądze.

9 ай бұрын

I kosztował fortunę. Tutaj mamy rzecz mniejszą i tańszą.

@johnfox2483 9 ай бұрын

1750 baud na magnetofon ... Spectrum miał do 2400, i to z palcem w d... czyli bardzo prosto, bez żadnego pompa. Oczywiscie to dla amatorów, nie ma co porównywać z pamięcią taśmową, o ktorej pisałem obok, czy DAT ze znacznie późniejszych czasów.

9 ай бұрын

Spectrum powstał sześć lat później.

@johnfox2483 9 ай бұрын

@ Ale technika którą stosowało, była dostępna i 6 lat wczesniej. Ktos po prostu przekombinował, zamiast zrobic prosto. Podobnie w Atari - ambitna konstrukcja, a efekt znacznie gorszy niz w Spectrum.

9 ай бұрын

Weźmy pod uwagę, iż dla prawie każdego zainteresowanego wówczas tematem były to pierwsze kroki, często w ogóle oderwane od praktyki. Właśnie to jest ciekawe w tamtych czasach, że powstawało mnóstwo rozwiązań i prób, często nie do końca optymalnych. Po latach dobrze się gada, ale i po latach nawet takie wielkie Atari dało czadu, a sposób z dzieleniem plików na bloki, które w razie problemu wymagały wgrania tylko ostatnich kilku sekund, stosowali bardzo nieliczni, choć w realizacji tego dziś poradziłby sobie każdy średnio zdolny programista - amator.