Ozan Başdaner: Sanat Tarihinden Sanat Sosyolojisine Teoriyi Nesneleştirmek

Bu seminerimizde yirminci yüzyılın sosyal ve beşeri bilimlerinin üç büyük ustası Max Weber, Erwin Panofsky ve Pierre Bourdieu arasındaki düşünsel bağlantıları mercek altına aldık. Bundaki asıl hedef Bourdieu’nün entelektüel ilgileri doğrultusunda ‘kavramsal teçhizatını’ oluştururken antagonist teorik konumları sentezci bir tutumla bir araya getirmesinin ardındaki mantığı açığa çıkarmaktı. Bu doğrultuda ilk olarak Bourdieu’nün, Panofsky’nin sanat tarihi ve ikonoloji çalışmalarını sınıfsal bir zemine oturtarak ‘estetik algının sosyolojik teorisi’ni nasıl inşa ettiğine odaklanıldı. Ardından, Bourdieu’nün, sanat eserini tanımlama ve sınıflandırma mücadelelerini hesaba katmadığı için Panofsky’nin sanat eserini ‘tanımlama’ girişimindeki skolastik yanılgıyı nasıl açığa çıkardığı serimlendi. Burada Bourdieu’nün Panofsky’le kurduğu ‘eleştirel diyaloğa’ odaklanmanın amacı Bourdieu’nün sosyoloji pratiğinin ardında yatan Weberci jeste işaret ederek, Weber’in ‘gerçeklik’ ve ‘kavram’ arasına çektiği metodolojik çizginin mantıksal yapısının Bourdieu’nün sosyoloji pratiğindeki yaratıcı işlevi tartışmaya açıldı.

[@UMUTEJDER]

Düşünce ve sanat eserleri arasında korelasyon olmuştur