Społeczne zaburzenie lękowe (fobia społeczna)

Społeczne zaburzenie lękowe polega na odczuwaniu intensywnego, nadmiernego i uporczywego lęku przed sytuacjami, w których można być obserwowanym i negatywnie ocenianym przez innych. Towarzyszy temu silna obawa przed kompromitacją i poniżeniem oraz odrzuceniem.
Zaburzenie może przejawiać się na wiele różnych sposobów. Społeczne zaburzenie lękowe wymaga leczenia, w przeciwnym razie może uniemożliwiać normalne funkcjonowanie przez wiele lat, a nawet przez całe życie.
Badania naukowe:
Nutt, D. J., Bell, C. J., Malizia, A. L. (1998). Brain mechanisms of social anxiety disorder. The Journal of clinical psychiatry, 59 Suppl 17, 4-11.
Öhman, A., Wiens, S. (2004). The Concept of an Evolved Fear Module and Cognitive Theories of Anxiety. In A. S. R. Manstead, N. Frijda, & A. Fischer (Eds.), Feelings and emotions: The Amsterdam symposium (pp. 58-80). Cambridge University Press. doi.org/10.101...
Nagranie o osobowości unikającej: www.youtube.co....
Instagram: / drmleszko
LinkedIn: / mleszko
Buy Me A Coffee: buycoffee.to/m...
Kontakt: [e-mail]

[@marcinerdmann476]

Mimo znakomitego wykształcenia zdobytego po obu stronach Odry nie mam NIKIGUSIEŃKO. Nie mam nawet komu powiedzieć "dzień dobry". Gdybym umarł, nikt by tego nie zauważył. Przez życie przeszedłem z piętnem geniusza i outsidera. W wieku 26 lat zdobyłem prawie wszystko, co było do zdobycia, lecz nigdy nie miałem człowieka na stałe. Ludzie zawsze byli dla mnie dobrem najbardziej deficytowym. Ci, którzy przysięgali mi miłość/przyjaźń do grobowej deski, odeszli z własnej woli lub zabrała ich śmierć. Nawet gdybym nie był fobikiem społecznym, nie miałbym pewnie nikogo, bo nie znoszę intelektualnej miernoty ani emocjonalnej płycizny, o braku kręgosłupa moralnego nie wspominając. Kocham rozmowy face to face, bo w nich się dialoguje, a w grupie się gada lub błaznuje. Nie dość, że jestem fobikiem, to jeszcze jedynakiem bez żadnej rodziny. Na to nakłada się mój fatalny znak zodiaku i dzieciństwo, które było pasmem udręk. Człowiek, który mnie oswoi, może liczyć na moją psią wierność. Jeden fobik skazany jest na wegetację i zagładę, lecz jeśli połączą siły, mogą razem zdobyć świat. Ja mam tak, że w samotności boję się nawet oddychać, a gdy mam u boku oddanego człowieka, mogę przenosić góry. Sekret szczęścia to mieć choć jedną osobę, w sercu której zajmuje się niepodzielnie pierwsze miejsce. Jeśli czujesz, że jestem osobą, z którą może Cię łączyć duchowe pokrewieństwo, napisz i daj nam szansę. Kocham dialogować. Rozmowa bez tabu, tajemnic i masek to jedna z najpiękniejszych rzeczy, jakie można podarować drugiemu człowiekowi. Jej cel zdefiniowałbym jako wytrwałe budowanie pomostu między dwoma ludzkimi kosmosami. Na mojej małej planetce jest tylko jedno wolne miejsce. Może być Twoje, jeżeli potrzebujesz do szczęścia człowieka niczyjego, by móc go uczynić swoim.

[@ZantiAlien02]

W mojej terapii po próbie s. samo postawienie diagnozy rozwiązało 50% moich problemów. Wcześniej czułem się przez fobię totalnie wyalienowany, jak dziwak, nieudacznik, jako jedyny przygłup na świecie. Nazwanie tego i postawienie diagnozy przez psychiatrę spowodowało, że zacząłem czuć się jak członek społeczności ludzi z tą diagnozą, po prostu poczułem się jak szary, typowy człowiek. Nadal mam lęki ale jestem już na innym lewelu.

[@rozmag2598]

Trzymaj się nie jesteś sam. Ja też walczę. Mam bardzo niskie poczucie własnej wartości. Wszystkie kontakty z ludzmi sprawiają mi wręcz fizyczny ból. Dodatkowo ludzie wielokrotnie mnie rozczarowali i zawiedli tak, że wręcz ich nienawidzę. Z wiekiem zamiast maleć narasta to we mnie. Teraz tak sobie myślę, że skoro ludzie, to takie bezwartościowe zera, to dlaczego w ogóle przejmuję się tym co oni o mnie myślą...

[@ZantiAlien02]

@@rozmag2598 no właśnie diagnoza i zaszufladkowanie mnie w katalogu pod znakami F43.0, F43.2 i F41.2 stanowiło dla mnie już 50% terapii bo to dało mi do zrozumienia, że nie jestem ze swoimi problemami jedyny na świecie tylko należę do społeczności pod tymi kodami. I to troche taki paradoks, bo jestem osobą, która się izoluje i procesy socjalizacyjne zachodzą ciężko, to poczułem się dużo lepiej, wiedząc że mogę należeć do tej bandy indywidualistów. A czy ty masz opiekę psychologiczną/psychiatryczną?

[@ZantiAlien02]

@@rozmag2598 a ty jesteś pod opieką?

[@rozmag2598]

@@ZantiAlien02 Suma sumarum wszystko i tak zależy ode mnie. Nikt mi w tym nie pomoże. Taka karma...

[@ZantiAlien02]

@@rozmag2598 to prawda, że ośrodek woli jest nasz własny, ale lepiej jak do działania dostajemy narzędzia i pomoc.

[@bartekmirek3790]

Bardzo fajny materiał ma Pani kojący głos.

[@magdalenaleszko]

Bardzo dziękuję!

[@e.beatszczygielska3124]

Dziękuję, jestem bardzo, bardzo wdzięczna...

[@wszystkojedno696]

Dziękuję, to było pomocne.

[@annaswierczynska8414]

Dziękuję za ciekawy wykład

[@magdalenaleszko]

Dziękuję za oglądanie Pani Aniu :)

[@66kropek]

Dzięki!

[@e.beatszczygielska3124]

Niech Boska Świetlista Uzdrawiajaca Energia Wspiera i Błogosławi ...Otula...

[@mglov7710]

Dziękuję

[@teresanazimek4364]

Świetny wykład!

[@magdalenaleszko]

Bardzo dziękuję!

[@kyloren2033]

Dziękuję za kolejny bardzo ciekawy film. Pozdrawiam

[@magdalenaleszko]

Dziękuję i również pozdrawiam :)

[@millusia777]

Dzięki piękne

[@Rafu88]

Dzien dobry. Cierpie na OCD od wielu lat. Pierwsza diagnoza w wieku 18 lat (teraz mam 33 lata), ale OCD mecza mnie od dziecinstwa. Przerabialem rozne treści natrectw, ale na zawsze zostal jeden - bluzniercze mysli na tle religijnym, co jest o tyle osobliwe, ze jestem agnostykiem. Wydaje mi się, ze mam jednak traume z dziecinstwa. Dodatkowo mialem podejrzenia Chad, ponieważ narobilem bardzo duzo dlugow. Chad jednak wykluczono, a postawiono diagnoze - zaburzenia osobowosci - niesprecyzowane, aczkolwiek widze u siebie bardzo wiele aspektow z borderline. Wlasciwie poza samookaleczaniem, to pasuje mi wszystko. Najgorsza jest chwiejnosc emocjonalna - popadanie z depresji w stanubwrecz nienaturalnego pobudzenia, lek przed odrzuceniem,strach,ze zranie druga osobę. Nigdy nie bylem w zadnym związku, nie chcialem tego w obawie, ze zranie te osobe, ze będzie musiala znosic moje fanaberie. Dodatkowo ataki paniki... Ponadto stwierdzono u mnie uzaleznienie od alkoholu (w tej chwili nie pije od 4 miesiecy) i benzodiazepin (tych nie zazywam jakies pok roku). Nie wiem juz gdzie szukac pomocy. Od wrzesnia mam za soba dwa pobyty w szpitalu, kilka dni bezdomnosci, pobyt we wspolnocie religojnej Cenacolo gdzie natretne mysli byly tak sikne, ze musialem opuscic tamto miejsce, znow pobyt w szpitalu... Mam skierowanie do Gliwic - osrodek Familia, ale czas oczekiwania jest spory, a ja chce cos roboc, potrzebuje pomocy, musze zaczac jakas terapie juz teraz. Mieszkam w Kielcach, moze Pani zna kogos? Prosze o pomoc, jestem zalamany...

[@magdalenaleszko]

Prosze napisac do mnie maila - postaram sie polecic kilku specjalistow od OCD.

[@Rafu88]

@@magdalenaleszko Napisalem maila.

[@JaroTomik]

Dziękuję za kolejną dawkę wiedzy! Świetny materiał. Ma Pani bardzo miły głos - często słucham w pracy 🙂

[@magdalenaleszko]

Bardzo dziękuję za ten komentarz, bo mój głos długo powstrzymywał mnie przed tym, żeby cokolwiek nagrywać. Cieszę się, że materiał się podobał. Pozdrawiam :)

[@kingata6922]

@@magdalenaleszkorównież uważam, że Pani głos jest bardzo przyjemny i uspakajający, słucham z ciekawością 🙂

[@wiesawaprusik2051]

Pani Magdo, właśnie zmagam się z takim zaburzeniem lękowym.Ciągle szukam odpowiedzi na to co się ze mną dzieje.Dzięki Pani filmom bardzo dużo się dowiedziałam na ten temat.Obecnie musiałam zrezygnować z pracy,bo nie radziłam sobie w kontaktach z ludźmi.To było potwornie męczące i wyczerpujące doświadczenie.Choć chciałabym iść do pracy,to bardzo się boję,. Czuję, że mnie to całkiem przerasta.Dodam, że pomimo osobowości unikającej, kiedyś tak nie miałam.Mam pytanie,czy można coś na to poradzić?Czy jest dla mnie ratunek?To takie przygnębiające.Stracilam już nadzieję.Pozdrawiam Panią serdecznie.

[@magdalenaleszko]

Pani Wiesławo, bardzo mi przykro, że przez to Pani przechodzi. Czy ma Pani psychoterapeutę? Trzeba byłoby przyjrzeć się temu czy ostatnio stało się coś w Pani życiu, co mogłoby zaostrzyć objawy. Trzymam za Panią kciuki i wierzę, że znajdzie Pani pracę w której będą wspierające osoby.

[@wiesawaprusik2051]

@@magdalenaleszko Pani Magdo, dziękuję za odpowiedź.Dwa lata temu zmarła moja siostra.Czas żałoby, później problemy zdrowotne spowodowały tompnięcie w mojej psychice.Korzystam z psychologa i psychiatry.Jednak od roku lekarstwa nie przynoszą mi ukojenia.Od dwóch tygodni zaczęłam spotykać się z psychoterapeutą.Tylko nie wiem czy to ma sens.Wczesniej kontakty ze znajomymi sprawiały mi dużo satysfakcji.A teraz odizolowałam się od wszystkich.Co też bardzo mnie przybija.Dziękuje raz jeszcze za odpowiedź.Pozdrawiam serdecznie.🙂

[@magdalenaleszko]

@@wiesawaprusik2051 bardzo mi przykro z powodu ytraty siostry. Czasami żałoba prowadzi to dużych zmian w naszym funkcjonowaniu. Bardzo się cieszę, że spotyka się Pani z psychoterapeutą, to bardzo ważne. Proszę dać sobie czas, a dzięki terapii może Pani poczuć się lepiej. Trzymam za Panią kciuki!

[@wiesawaprusik2051]

@@magdalenaleszko Bardzo Pani dziękuję za wsparcie.🙂

[@arerrera3612]

Wieslawo, bardzo podobna historia wystąpiła u mnie i powiem tak ... Jest dla Ciebie ratunek. Rozwiązania nie podam (nie mogę/nie powinienem), bo jest dosyć 'radykalne'/specyficzne. Ale bardzo skuteczne - przynajmniej w moim przypadku. W każdym razie mogę zapewnić, że się da z tego wyjść, więc nie trać nadziei. Chyba że już się udało rozwiwzac problem, bo trochę czasu minęło?

[@pawehanyz4342]

A powiem wam coś ciekawego. Jak mam za dnia wyjść na trzeźwo i oczywiście chodzę, omijam wszystko żeby przypadkiem kogoś znajomego nie spotkać i stoję np, w kolejce w sklepie to mam taki stres i lęk, że tego się opisać nie da (aż się w ogóle zdziwiłem że nie tylko ja tak mam hah). Ale jak wypije coś wcześniej to aż chce mi się chodzić do towarzystwa i poznawać. Czym to jest spowodowane

[@magdalenaleszko]

Być może wynika to z działania alkoholu, który powoduje rozluznienie i zmniejszenie lęku. Nie polecam jednak ten metody, bo na dłuższą metę ma bardzo szkodliwe konsekwencje.

[@Natalaie]

Zwiększeniem się twojej pewności siebie po alkoholu i otwartości na doświadczenia

[@MultiKomentator]

Po głosie właśnie słychać, że jest Pani nieśmiała.

[@magdalenaleszko]

Dlatego też nie pokazuję się przy nagraniach. W ogóle obeconość na YT była ogromnym przekroczeniem mojej strefy komfortu, ale warto było się przełamać. Pozdrawiam.

[@SofieMZF]

@@magdalenaleszko Gratuluje odwagi. Ja tez mam wielka ochote zaczac kanal na YT, jestem nawet dosc smiala, ale boje sie krytyki. Dlatego tym bardziej podziwiam Pania.

[@magdalenaleszko]

@@SofieMZF proszę zacząć! Będę pierwszą subskrybentką :) Ja też bałam się krytyki i ona oczywiście była - odnosiła się do rzeczy, których zmienić nie mogę, np. jedna pani napsiała jaki mam okropny głos i nie da się mnie słuchać. Ale jak Pani widzi, innym mój głos odpowiada. Jeśli krytyka odnosi się do merytorycznych rzeczy, to ją bardzo cenię. Ktoś powięcił czas, żeby napisać komentarz i zdarza się, że robi to w mało elegancki sposób, ale dla mnie jest to szansa na poprawienie się i tak na to patrzę. Poza tym nieumiejętna krytyka świadczy o krytykującym a nie o krytykowanym :) Pozdrawiam i z niecierpliwością czekam na informację o Pani kanale!

[@SofieMZF]

@@magdalenaleszko Dziekuje Pani za mila reakcje. Zgadzam sie calkowicie z Pani przemysleniami. Wiem, ze nie wszystkim mozna sie spodobac i ludzie nie zawsze sa taktowni. Do tego dochodzi jeszcze przeniesienie i przeciwprzeniesienie oraz projekcje. Jak uporam sie z technicznymi aspektami to z przyjemnoscia dam Pani znac o rozpoczeciu mojej dzialalnosci. W tym momencie zycze Pani satysfakcji ze swojej pracy na YT i wielu ogladajacych. 🙂

[@tomasz939]

Wykonuje Pani świetną pracę! Materiały są merytoryczne oraz wyczerpujące dany temat. Z niecierpliwością czekam na kolejne filmy, pozdrawiam cieplutko! 😊