SYNDROM OFIARY//Kasia Sawicka//

Rola Ofiary to pojęcie pochodzące z analizy transakcyjnej oznaczające osobę, która czuje się skrzywdzona, bezradna i niekompetentna. Ofiary najczęściej mają też tendencję do niebrania odpowiedzialności za swoje życie, wybory, działania i emocje.
________________________________________________________________________________________________
Pierwsze dziecko przed Tobą?
Sprawdź mój kurs, który pozwoli Ci się dobrze przygotować do tego wymagającego okresu: kursy.kasiasawicka.pl/pierwsz...
Przygotowałam również darmowy test online "Jaką będziesz mamą". Dostępny na moim blogu:
kasiasawicka.pl/jaka-bedziesz...
________________________________________________________________________________________________
Osoby , które pochodzą z dysfunkcyjnych domów mają tendencje by utknąć w tym schemacie myślenia i działania. W pułapkę takiego myślenia można tez wpaść na różnych etapach naszego życia gdy tracimy nadzieje , zderzamy z się z rzeczywistością i nie widzimy
potencjalnych rozwiązań. Zdarza się też, ze mamy słabe kompetencje w różnych, pojedynczych sferach, w których tak się czujemy i poddajemy się bez walki np . w finansach, relacjach lub zdrowiu.
Sposoby na wyjście z roli Ofiary według zasad terapii poznawczo-behawioralnej to zmiana myśli i zachowania, a za tym idą także nowe doświadczenia, które powoli ukazują nam inne perspektywy.
MAIL/ COLLABORATION:
[e-mail]
ZNAJDŹ MNIE W SIECI:
Facebook: / rodzinne-puzzle-650720...
Instagram: kasia.sawic...
NAJPOPULARNIEJSZE FILMY:
Toksyczni ludzie:
• TOKSYCZNI LUDZIE - 8 c...
Toksyczny Narcyz:
• TOKSYCZNY NARCYZ - 10 ...
Osobowość BORDERLINE:
• Osobowość BORDERLINE -...
SERIA DLA RODZICÓW:
• Jak kształtować od naj...
➡➡➡ Mam na imię Kasia, mam 158 cm wzrostu, mieszkam w Gdyni. Z wykształcenia pedagog, mam piątkę dzieci. Wiele lat spędziłam w terapii pedagogicznej, pracując z dziećmi, które miały problemy z czytaniem oraz byłam trenerem szybkiego czytania i technik pamięciowych. Moje ulubione tematy to: indywidualne podejście do dzieci, nastolatki, rozwój osobisty, dysfunkcje w rodzinie.

[@89ul1]

Mój ojciec alkoholik wykreował trzy ofiary - brata, mamę i mnie. Brat ma 35 lat, a wszystko, co osiągnął, może zawdzięczać tylko swojej byłej partnerce (18 lat razem), która pchała do go szkoły, na kursy, zawoziła na rozmowy o pracę, pomagała w przeprowadzkach itd. Teraz jej rolę przejęła inna dziewczyna. Mama z kolei całe życie narzeka na absolutnie wszystko (dom, miejscowość, koleżanki, jedzenie - lista jest nieskończona). I oczywiście, że nic z tym nie robi. Widać to idealnie teraz - od zawsze pracuje jako nauczycielka, od zawsze płacze na zarobki, jest strajk, a ona nie bierze w nim udziału... I - oczywiście po raz drugi - jest zła na ludzi dookoła, że w ogóle wpadli na taki pomysł, bo ona teraz się denerwuje, bo ona nie chce podejmować decyzji, bo to i tak bez sensu. Ja otrząsnęłam się jakoś w wieku 23 lat. Wcześniej ciągle jęczałam o ojcu, teksty, które przytoczyłaś w filmie, to były u mnie na porządku dziennym - "Ty mnie nie rozumiesz, Ty tego nie przeżyłeś, Ty nic nie wiesz". Jakimś cudem miałam przyjaciółki, które to dzielnie znosiły, a nawet w tym amoku udało mi się poznać przyszłego męża. Pewnego wieczora gadaliśmy, ja znowu załączyłam swoją mantrę, po czym naszło olśnienie - po co ja właściwie to robię? Przecież ten człowiek, o którym tyle mówię i tyle tracę na niego energii, emocji i nerwów, nie ma już wpływu na moje życie, teraz to ja sama jestem za nie odpowiedzialna. Jaka to była ulga! Kamień z serca, ramion i głowy. Nadal stawiam się czasem w roli ofiary, ale potrafię już szybko przywrócić się do pionu. Okeeeej, wiem, że ten komentarz jest ekstremalnie długi, ale muszę jeszcze dodać jedną rzecz - mam koleżankę, która ma 32 lata i zero perspektyw na poważny związek. Partnerów miała multum, ale były to max. roczne znajomości. Schemat jest zawsze taki sam - najpierw jest super, po kilku miesiącach zaczynają się dramaty, a rozstanie z grubej rury - nieprzyjemne, z krzykami i żalem. Chociaż przeżywała to już co najmniej 10 razy, to nie przyjdzie jej do głowy to, że to może z nią jest jakiś problem, a nie ze wszystkimi facetami, jakich poznaje. Gdy próbowałam jej to jakoś powiedzieć, to usłyszałam "nie będę się przecież zmieniać dla mężczyzn!". A później znowu płacz, że nikt jej nie chce... I tak w koło Macieju. Nie rozumiem już takiego podejścia, bo praca nad sobą, choć zajęła/zajmuje mi trochę czasu, jest przyjemna i mobilizująca. Za każdym razem, kiedy nie wybucham ze złością, kiedy umiem się opanować, kiedy aktywnie słucham, kiedy robię coś dobrego, to jest to dla mnie największa nagroda, jaką sama sobie mogę dać. A jeszcze wiele przede mną, bo lekkie odchyły zostały :D. Wybacz, Twoje filmy wzbudzają we mnie jakąś niepohamowaną potrzebę dzielenia się osobistymi sprawami - jak widać Twoja terapia działa :).

[@iwobr2804]

Dobrze że odeszlas od przeszłości by pójść do przodu ..życzę powodzenia ,wszystko zależy od Ciebie...

[@s.wildrose5639]

Brawo Ty👍

[@joannar5977]

Przeszłość była jaka BYŁA. Ważne jest TU i TERAZ. Trzymaj się.🌻🌻🌻

[@malinkowa98]

Powodzenia w pracy nad sobą!

[@a.g.a.t.a6326]

praca nad sobą przyjemna? Hmmm dla mnie to ciężka harówa, ale warto. Pozdrawiam serdecznie.

[@margheritam2845]

Jestem dzieckiem rodzica DDA, doświadczyłam w dzieciństwie przemocy fizycznej i psychicznej, braku miłości, poczucia bezpieczeństwa. W życiu dorosłym często wchodzę w rolę ofiary. Jednak nie wszystkie osoby z tego typu skłonnościami są biernymi "narzekaczami". Dużo czytam, rozmyślam, analizuję. Nie poddaję się, po porażce podnoszę, szukam rozwiązań, słucham rad przyjaciół, przyjmuję pomoc i okazuję wdzięczność. Mam dużo pokory w sobie. Brakuje mi wiary we własne możliwości a mimo tego podejmuję wyzwania.

[@Antubis7]

Brawo.

[@joahaba11]

To tak jak ja , upadałam i szukam sposobu na wyjście z dołka . Najbadziej mnie boli, ze próbuje być jak najlepsza dla innych a oni tak często mnie opuszczają , ignorują , włażą na głowę . Manipulują . Bardzo trudno jest komuś kto doświadczył poniżania ustalić zdrowy stosunek do siebie i innych . Bardzo trudno ustalać granice . I to jest bardzo duży problem ludzi - ofiar , tak mi się wydaje . Przeczulica również co do analizowania gestów , słów , mimiki , nieakceptacji innych ludzi . Tak , brak kontroli nad innymi , lęk to nasze koszmary.

[@izabelasekua9127]

Chodzi o takich co nie szukają nie analizują nie chcą pracować nad sobą i tylko narzekają 😁 ci co się w siebie zagłębiają i pracują nad sobą mimo schematów ofiary robią progres. To nasza decyzja, czy nad sobą bedziemy pracować.

[@hannaskalik9711]

Mam tak samo

[@agaaga9914]

W wyjściu z roli ofiary i użalania się nad sobą moze pomoc bardzo wiara w Boga. Żywa relacja z Bogiem powoduje chęć zmiany i szukania rozwiązań. Ja znowu czułam się odpowiedzialna wiecznie za swoich rodzicow i wieczne poczucie winy. Teraz wiem że moimi rodzicami sa Bóg i Maryja a rodzice ziemscy to bracia dla ktorych ja nie jestem zbawcą. Zresztą nikt nie jest prorokiem we własnym kraju ani terapeutą dla swojej rodziny. Zrozumienie tego zajęlo mi kilka lat. Choć psycholog dawno temu mi powiedział: ich zostaw a zajmij sie soba. Wtedy tego nie pojmowalam. Teraz juz rozumiem.

[@asienka0511]

Syndrom ofiary, o zgrozo,dobrze znany mi temat,powoli z niego wychodzę, proszę Boga o pomoc, chodzę na terapię, czytam książki, słucham mądrych ludzi, takich jak Ty...nadzieja zaczyna się tlić, dziękuję, że tu jesteś🙂

[@sugarone00]

Pani Kasiu, może jakiś film o osobach mających problem z otworzeniem się, lękiem przed bliskością?

[@anna4152]

Twoje wstawki "nie?" sprawiają, że czuję się jak na pogadance z koleżanką 😊 👍

[@newbornnewborn4446]

Pani Kasiu, słucham i słucham o sobie. W nieudanym małżeństwie, w kolejnych, również zakończonych fiaskiem związkach wchodziłam w rolę ofiary. Zawsze. "Zawdzięczam" to mojemu dzieciństwu. Ogarnęłam się nieco w wieku 47 lat. Po 22 latach pracy zwolniłam się ze znienawidzonej korporacji, po czym niemal bez znajomości języka wyjechałam do pracy do Niemiec Mam nadzieję, że na pracę nad sobą nigdy nie jest za późno. I mimo, że myję dziś pupy niemieckim staruszkom zaczynam widzieć świat innym. Zaczynam wreszcie wierzyć, że to ja kreuję swoje życie. Uwierzcie, to naprawdę jest realne. Ktoś mądry powiedział kiedyś, że zmiany w życiu zwykle są na lepsze. Wszystkiego dobrego kochani...❤❤❤ Newborn

[@franiastala7600]

Tej otuchy bylo mi trzeba... ))

[@newbornnewborn4446]

@@franiastala7600 Cieszę się 😙 Pani Kasia mówi często, że Biblia to najmądrzejsza książka na świecie. Prawda. Całe pokłady otuchy czerpię z mądrej księgi. Polecam Ci gorąco kazania i konferencje księdza Piotra Pawlukiewicza i Adama Szustaka. To dzięki nim rodzę się na nowo. Sciskam kochana ❤❤❤

[@evalipczynski5844]

@@newbornnewborn4446 Tak , to prawda , ja tez korzystam z konferencji i kazan obu Ksiezy, 2 dni temu bylam na spotkaniu z O.Szustakiem , jest niesamowity , ma wielki dar przekazywania wiary :)

[@bozenna4669]

newborn / WIERZĘ. W kobietach jest MOC !To prawda,że,, wiara czyni cuda"..BRAWO TY !! Ja zmieniłam swoje życie o 180 stopni w wieku 50 -u lat..Chciałam być na SWÓJ sposób SZCZĘŚLIWA..Jestem od pierwszego dnia..BRAWO JA!

[@newbornnewborn4446]

@@bozenna4669 Brawo Ty! 👍😄 Tak, wiara czyni cuda. Dodam jeszcze "chcieć, to móc". Mamy moc sprawczą, trzeba podjąć wysiłek i zmienić swoje życie. Ściskam serdecznie 😊

[@michrich9780]

DZIĘKUJĘ -MÓWIĘ STANOWCZE N I E MOJEJ TOKSYCZNEJ MATCE

[@martablaut5119]

Miałam moment w swoim życiu, że weszłam w rolę ofiary, miało to podłoże środowiskowe, nie wchodząc w szczegóły byłam wychowana bardzo lękowo, w takim poczuciu braku sprawczości i kontroli w początkach mojego dorosłego życia byłam bezradna jak ślepy szczeniak, np w życiu zawodowym trafiłam na szefową , narcystyczną, pasywno agresywną i głupią, a z powodu kompletnego braku asertywności moje poczucie własnej wartości spadło niemal do zera, za wszystko się obwiniałam przy jednoczesnym braku umiejętności podstawienia granic no koszmarne kombo! Łatwo nie było 😉 Wyjątkiem nie będę ale terapia bardzo pomaga mimo że na początku nie bardzo widzi się sens tego wszystkiego, ale wystarczy minimum dobrej woli i niektóre sprawy i zmiany własnoręcznie wypracowane idą lawinowo 😆 odzyskanie kontroli nad swoim życiem i poczucie sprawczości to chyba jedne z najbardziej magicznych odczuć jakie może przeżyć człowiek! Ściskam mocno!

[@princessGosia]

Dziękuje Kasiu za Twoją prace dla nas. Swoją drogą- z każdym filmem dajesz piękne świadectwo :)

[@daveniaful]

Pani Katarzyno, w jednym sie z Pania nie zgodze: nie zmarnowala Pani dwoch lat, pomagajac tej kolezance! Ja b. dlugo bylam taka "kolezanka". Bardzo dlugo angazowalam inne osoby na ten jedyny w swoim rodzaju sposob, wlasciwy osobom z syndromem ofiary. Dopiero od roku zaczelam z tego wychodzic. Dzieki terapiom i kolejnym wstrzasom zyciowym. I powiem Pani jedno: z ogromna wdziecznoscia mysle o dwoch zwlaszcza kobietach, ktore zawsze mialy dla mnie czas i ucho. Zawsze, tzn. w moim odczuciu, bo rzeczywiscie nadszedl taki dzien, kiedy i te anioly mialy dosc i po prostu odeszly. Zdystansowaly sie. Dzis widze to jasno, ze nie mogly inaczej i modle sie za nie i dziekuje Bogu, ze mi je zeslal. One nie widza owocu sowjej "pracy" bo to ziarno, ktore zasiewaly we mnie dopiero teraz, po latach, wydaje owoce. Ale bedzie im to policzone bo dzis ogarnia mnie wzruszenie na mysl, jaka cierpliwoscia sie wykazaly. Nie zmarnowala Pani czasu. "Bog widzi w ukryciu i oddaje w ukryciu".

[@irenakrol-szyszka750]

Mądre słowa 🙂 pozdrawiam!

[@madeleinem528]

Tak byłam w roli ofiary. Trwało to kilkanaście lat, co jest przerażające również z uwagi na to ile pomocy przez ten czas odrzuciłam. Pomocy która mogła zmienic moje życie szybciej. Wyszłam z tego stanu dzięki Panu Bogu. Po nawróceniu i modlitwie spędzanej przed Najświętszym Sakramentem oraz czytaniem Pisma Świętego zaczęły przychodzić mi do głowy wątpliwości czy to oskarżanie ludzi którzy mnie skrzywdzili i ciągle narzekanie że jestem przez nich w ruinie cokolwiek zmieni w moim życiu? Uznałam że jeśli oni naprawdę zrobili mi krzywdę to ja przez swój żal podtrzymuję jej działanie a to oznacza 1:0 dla moich oprawców. I to mnie wkurzyło. Nie chciałam żeby ciągle mieli nademma kontrolę poprzez krzywdę która mi zrobili. I wtedy małymi krokami zaczęłam w końcu coś robić. Przede wszystkim łamać schematy. Zmieniać dietę zamiast zajadać smutek, słuchać ludzi zamiast ich zarzucać swoimi opowieściami, wychodzić częściej choćby na spacer zamiast leżeć. I te proste działania jak efekt kuli śniegowej przyczyniły się do kolejnych zmian, bo zaczęłam lepiej wyglądać i się czuć, zyskałam sympatię innych, częściej zdarzała się okazją do posłuchania czyichś zabawnych opowieści i wspólnego posmiania się ale przede wszystkim zaczęłam być wdzieczna. Nie da się niczego poprawić korzystając ze starych sposobów i to jest super prawdziwe określenie.

[@katarzynakrawczyk1800]

Super!

[@patrycjasampawska9421]

Pani Kasiu dziękuję za odcinek! Śmiałam się na głos, a zarazem przyjęłam dawkę wiedzy i świadomości. Niesamowite

[@annarydzewska6465]

Syndrom ofiary jest wtedy gdy ktoś interpretuje zachowania innych jako krzywdzące go. Czuje się krzywdzony w sytuacjach kiedy ktoś zupełnie nie miał intencji negatywnych.

[@obsrananoga]

Witam Pani Kasiu Mój pierwszy komentarz pod Pani filmami. Na wstępie chce zaznaczyć że robi Pani świętną "robotę" bo takich ludzi jest wielu, którzy potrzebują pomocy. Nie żyją oni na Marsie tylko na Ziemi, są wśród Nas. Rady są bardzo pomocne, przykłady z życia dosłownie. Ok, na razie starczy tego słodzenia ;) Jeżeli chodzi o mnie to mam syndrom ofiary, toksyczny wstyd, zagłodzenie emocjonalne, trochę borderline i coś jeszcze by się pewnie znalazło, więc jak na faceta to mieszanka wręcz wybuchowa. Rodzice nieźle mi nafiksowali w głowie za przeproszeniem. Ale żalić się tu na nich nie zamierzam :) Najważniejsze w tym wszystkim jest to że jestem świadomy swoich wad i powoli koryguje pewne sprawy, jest to tempo ślimaka albo żółwia. Ale nawet małe rzeczy, małe kroczki bardzo mnie cieszą i czerpie z nich radość. Nawiąże jeszcze do Pani wypowiedzi z 20:20 gdzie mowa tu że problem często jest błahy, tylko że my mamy takie klapki na oczach całe życie że nawet nie bierzemy pod uwagę żadnego rozwiązania itp. A czasem rozwiązanie jest banalnie proste, ale trzeba dać sobie szanse. Ja to mówię że żyłem sobie w jakiejś "hibernacji" czy innym czymś. Kompletnie nie zauważałem moich wad, wmawiałem sobie że po prostu taki jestem i już. Nie myślałem o tym. Dopiero po 26 roku życia udałem się na psychoterapie, trochę mi się w głowie otworzyło, a dalej działam sam we własnym zakresie. Dużo też sam wyczytałem i przeanalizowałem moje problemy, w pewnej mierze dzięki takim kanałom jak Pani, albo innym artykułom. Nawiązując jeszcze do głównego tematu, ja jak większość facetów którym coś dolega jestem "ofiarą" ale taką milczącą, nie chodzę po kolegach koleżankach i się nie żale, albo marudzę im. Faceci po prostu mniej wylewni są :) Z resztą jak tej pomocy nie ma w dzieciństwie od rodziców to się człowiek zamyka w swojej skorupie czy tam strefie bezpieczeństwa i tak tkwi sobie, a życie tak sobie płynie....ale powoli i pod tym względem idę do przodu, ale jest to dla mnie mega trudne, bo człowiek który z nikim nigdy szczerze nie rozmawiał w życiu co mu leży na sercu, ma problemy z całkowitym otwarciem i zaangażowaniem się w 100%. Uff się rozpisałem gratulację z góry dla tych co przeczytają cały ten komentarz, jakby Pani przeczytała to byłoby mi miło, dzięki jeszcze raz za super pomocne rady. Do tego świetnie Pani wychodzi wczuwanie się w "rolę" tych "ofiar" mimika pierwsza klasa haha :D jeszcze bardziej wiarygodnie te filmiki wychodzą :) Jeszcze na koniec miałbym do Pani bardziej osobiste pytanie jak można? Ale to na jakiegoś maila czy coś, tak prywatnie bardziej. Pozdrawiam serdecznie, oby tak dalej.

[@joannar5977]

Wyrazy uznania dla tego co Pan robi ze swoim życiem. Życzę wielu dobrych chwil.

[@urszulapays9561]

Dziękuje za Pani kanał 💚🫀 Mądrego to i warto posłuchać 💚

[@magosia3736]

Świetny materiał i poczucie humoru. Nieźle się ubawiłam mimo poważnych treści. Pozdrawiam.

[@Moje_Mysli]

Witam Panią i coś powiem z doświadczenia. Mieliśmy w rodzinie takie osoby narzekające i problemowe, takie właśnie ofiary, nie wiedziałem że to jest syndrom ofiary. Myśleliśmy że mają prawdziwe problemy więc zaczęliśmy pomagać ale bardziej zależało im na pożyczaniu pieniędzy więc my kierowaliśmy rozmowę pod punktem rozwiązania problemu i gdzie leży problem żeby sami z tego problemu wyszli a dało się i nawet byliśmy skłonni pożyczać im pieniądze pod rozwiązanie problemu żeby ciężko im się nie żyło i wyszli na prostą. Niestety ale jest to prawdą co Pani powiedziała, zostaliśmy zaatakowani a do tego obrzuceni różnymi słowami a teraz relacja jest prawie zerowa bo tak się na nas po obrażali dając nam do zrozumienia że nie chcieliśmy im pomóc i jesteśmy złymi członkami rodziny. Do dziś nie zmienili w życiu nic, jak byli w tym wszystkim tak zostali do dziś. Nie chcieliśmy dać pieniędzy ale "chcieliśmy dać wędkę żeby sami się nauczyli łowić ryby" Powiem do wszystkich, obserwujcie takie osoby bo takie osoby nie chcą zmian w życiu, to są osoby płaczące i narzekające i użalające się na swoje życie, muszą pokonać bariery lękowe, nazywam to ucieczkowe, bo zaraz takie osoby uciekają jeśli znajdziesz rozwiązanie problemu. Ten mechanizm jest w każdym człowieku jeśli poruszysz niewygodną sytuację gdzie leży problem i ważne żeby być tego świadomym !!! nie zmienisz sytuacji jeśli nie będziesz świadomy. Po ochłonięciu emocjonalnym z analizuj sytuacje i podejdź jeszcze raz do problemu. Inaczej się rozmawia z osobą która ma prawdziwy problem bo takie osoby wcześniej czy później wyjdą z ciężkiej sytuacji i takim osobom warto pomagać i szczerze Ci za pomoc podziękują. Ofiary za nic Tobie nie podziękują.

[@tameforjam1658]

O tak, znam jedna taka osobę. Za proby powiedzenia ze w sytuacjach w ktorych sie zbalazla winna jest sama ( z.obwiniala glowie rodzicow, ktorzy moim zdaniem bardzo jej pomagali i to bylo bezzasadne) obrazila się, twiwrdzac ze ja tylko ja krytykuje. Cgcac polepszyc jej warunki bytowe zaproponowalam ze pizycze jej pieniadze na kursy doszkalajace, obrazila się. No cuz,? Nie wsrto tracic czasu na taką osobe

[@Moje_Mysli]

Tame For Jam: Również spotkałem się z podobną sytuacją bo również chcieliśmy dać pieniądze na kursy doszkalające. Nas z żoną nazwali pouczającymi. Że tylko potrafimy wszystkich pouczać. Po tym wszystkim rozmowa o problemach się skończyła bo daliśmy rozwiązanie problemu. W kolejnej sytuacji innych osób zrobiłem rozpiskę co mogą zrobić żeby polepszyć życie. Oczekiwali że będziemy dawać pieniądze czy rzeczy bo są biedni a tylko to wykorzystywali. Dałem im kartkę z podpunktami co mogą zrobić bo był zarzut w naszą stronę że nam się powodzi (nie wypowiedziany przekaz że mamy im pomagać) więc chcieliśmy im pokazać jak to zrobić żeby mieli takie życie jak my:), wiedziałem z jakimi osobami mam do czynienia to dałem im rozwiązanie, nie zmienili tego a temat rozmowy bardzo szybko się skończył. Przy okazji kiedy była impreza rodzinna (chrzciny dziecka innej rodziny), pod wpływem alkoholu ta osoba całą złość wyładowała we mnie że mało co mnie nie pobiła. Tą sytuacją byłem bardzo zaskoczony bo nie wiedziałem że tak osoby mogą zareagować. Relacja się skończyła i zostaliśmy złymi ludźmi

[@mlufka101]

Prawdziwe i smutne. Dzieki za podzielenie sie.

[@Kar0lina_Gra]

Nie zgodzę się. Często Ci ludzie są po ciężkich przejściach i faktycznie potrzebują pomocy. Oczywiście są ludzie tacy jak wyżej wymieniono, ale nie jest to każda osoba z syndromem ofiary. Proszę nie generalizować.

[@wiolettas5747]

Pani Kasiu Dziekuje za kolejny filmik. Lekcje. Wykład. Wskazówki. Uświadomienie.

[@paniskorpion99]

Ostatnio usłyszałam o znanej polskiej piosenkarce, która w wieku 40 lat rzuciła rozwijającą się karierę aby pracować jako architekt. I wtedy pomyślałam sobie: I Ty w wieku niespełna 25, bez żadnych zobowiązań nie możesz swojej drogi życiowej zmienić o 180 stopni? No i zrobiłam pierwsze kroki aby zmienić. Głową muru nie przebiję więc zmienię kierunek. Zawsze się da

[@dorotagowacka3452]

Kasiu jesteś niesamowita!! Uwielbiam Cię!! Świetny film! :)

[@MariaL8334]

Dziękuję Pani Kasiu za kolejny świetny filmik! Jest Pani wspaniałą osobą ❤

[@magdalenakot6198]

Świetny filmik! 👏Dziękuję! ;* Uwielbiam Panią 😍

[@antar5444]

Moja przyciaciolke trawi ten syndrom. Non stop narzekanie i użalanie się nad sobą. Jaka to ona nie jest chora i nieszczęśliwa, bezdzietna i w ogóle... Każda rada kończy się od razu "ale nie, bo...". I tak latka lecą.

[@mamm9165]

Pani Kasiu, dziękuję za tę rozmowę!

[@charllytuxedo5210]

Kasia jestes wspaniala. Prosto i wspaniale wytlumaczone. Topp!!!

[@katarzynabrzoza4596]

Uwielbiam jak Pani naśladuje te "arie" 🤣 zawsze mnie tak bawią 😉

[@mlufka101]

Fajnie czytać komentarze, wspierające i ciekawe, dzieki!

[@malgoskakor5855]

Cała prawda! Pozdrawiam serdecznie 🤗🥀

[@paininsidemyhead1048]

Moja babcia... żyć się nie da z nią. Jakie ona problemy mi robi, odwraca kota ogonem, wczoraj mi powiedziała, że ma nadzieję że mnie karma dopadnie i zabije za to co ja jej robię, co ja jej robię? Nie mam pracy. Faktycznie wstyd przed sąsiadami. Trzeba zakopać się pod ziemię. Jakie takie osoby są męczące, jak potrafią życie zatruć. Obiad jej robię, myję, sprzątam, a ona do mnie z pyskiem, że ja robię z niej inwalidkę. Jaki to potwór. Zero wsparcia od niej. Tylko pieniądze by doiła, jak skończyłam jej dawać prezenciki i pieniążki, to jestem gównem, powiedziała że powinnam się leczyć w psychiatryku. Postawiłam się jej, bo nie pozwole się traktować w ten sposób, to zamieniła się w żmiję nie do poznania. Ludzie uciekajcie od takich żałowizn życiowych.

[@renatadaszykowska2571]

Oglądam kolejny odcinek i jestem niesamowicie wdzięczna Bogu, że trafiłam na Panią. Jestem w takim miejscu w życiu ( 33 lata, mąż, 3 dzieci) gdzie robię bilans zysków i strat. Łatwo nie jest, ale chcę zakończyć żale przeszłości i skupić się na przeżywaniu chwili obecnej i nadziei o przyszłości🙂 pomaga mi w tym moja ulubiona Księga🙂 i Pani filmiki. Dziękuję❤️ świadomość i zmiana myślenia prowadzi do wolności

[@aga5976]

Chwilę byłam w roli ofiary to wynik wyczerpania ale wyjechałam zmieniając otoczenie i odszukałam spokój swój w pasji i pracy. Zaczęłam malować obrazy w wolnych chwilach😃to nie żart i grzebać w ziemi😄 Endorfiny równoważą ... Pozytywne myślenie to klucz do sukcesu jesteśmy tym co siedzi w naszych głowach. Za kolejny ciekawie omówiony problem społeczny dziękuję Pani Kasiu.

[@aska9195]

Fantastyczny filmik 😀 Daje do myślenia i w dużej mierze mi pomógł. Dziękuję 🙂

[@boryskasprowicz617]

Brawo. Świetny materiał. W końcu ktoś wyjaśnił te k.rewki które tylko szukają frajerów którym będą mogli pociskać kity jak one są biedne 🤧

[@joannaslimak3718]

Pani Kasiu, kolejny rewelacyjny filmik, dziękuję ...jest Pani SUPER ❤️

[@karolinakaro7626]

Kasiu moment od 7:47 do 8:00 - mistrzostwo

[@i.k.9742]

Dziękuje ślicznie za pomocny materiał.❤️🙏 Mam wrażenie, że słucham o mojej mamie...

[@ewelina3929]

Dobrze mi się Pani słucha.... 😊

[@franiastala7600]

Świetny filmik..jak zresztą wszystkie inne...Dziękuję....))))

[@beatatomaszewska5009]

Bardzo lubię Pania słuchać tak bardzo naturalnie tak życiowo jak to się kiedyś powiadalo🙂

[@ezocalltv1199]

Dziękuję za ten film! To bardzo ciekawe uczucie, kiedy ma się wrażenie że słucha się monologu o sobie. Jest dokładnie tak jak Pani mówi i przedstawiła Pani dokładnie mój sposób myślenia w trudnych momentach. Zawsze myślałem, że to tylko ja jestem taką marudą, a tu jednak jest inaczej. Postaram się nad tym popracować! Pozdrawiam, Pani Kasiu! :)

[@joannaserafin4918]

Mam mieszane uczucia po obejrzeniu tego materiału. Rozumiem, że chodziło o to, że trzeba się wziąć w garść, narzekanie jest śmieszne i bezużyteczne, i pewnie część ludzi sobie to uświadomi po filmiku, ale nie wiem czemu ma służyć ta drwiąca postawa. Ludzie, dla których jest pani jakimś autorytetem, a widzę po komentarzach, że jest ich sporo, będą traktować w taki właśnie sposób każdego kto im się wyżali, bo większość nie ma takiej wiedzy, żeby odróżnić dramatyzowanie od rzeczywiście trudnej sytuacji i potrzeby rozmowy. A nie wrzucałabym, tak jak pani, do jednego worka tych "obrażonych" na świat za to że im się nie udaje coś, narzekających, ale tkwiących w marazmie choćby z samej tylko wygody unikania odpowiedzialności, i tych rzeczywiście straumatyzowanych, syndrom ofiary to nie tylko to jedno oblicze.

[@agatakirchniawy1975]

Dokładnie. To samo pomyślałam.

[@jeanne9218]

Jest róznica miedzy dramatyzowaniem, a trudna sytuacja. Przede wszystkim taka, ze czlowiek odpowiedzialny za swoje zycie cos robi, zeby wyjsc z trudnej sytuacji. Osoba dramatyzujaca szuka atencji, litosci nie chcac nawet palcem kiwnac zeby cos w sobie zmienic, czeka az inni zrobia jej robote, albo beda sypac radami z rekawa, ktore w 100% sa odrzucane. Wysysaja z otoczenia energie jak sok z cytryny i po latach nadal tkwia w tym samym miejscu. Pani Kasia ewidentnie smieje sie z tych dramatyzujacych, co nieskonczona ilosc godzin rozmow z nimi doslownie NIC nie zmienia. I beda walkowac ten sam temat latami, do obrzydzenia, az ludzie z anielska cierpliwoscia maja dosc i odchodza. Drwiaca postawa jest tutaj moim zdaniem sluszna.

[@i.k.9742]

Sposób w jaki słuchający odbiorą nagranie to już nie odpowiedzialność pani Kasi ale słuchających czy będą potrafić lub nie odróżnić tych, którzy chcą wyjść rzeczywiście z bycia ofiarą od tych, którzy z tego tylko korzystają.

[@Naavy2000]

Zastanawiam się, czy p. Kasia słyszała kiedykolwiek o syndromie wyuczonej bezradności - bo powinna, a zachowuje się, jakby był wymysłem ludzi nim dotkniętych. Pewnie, że wśród tych "wiecznych ofiar" są i osoby, które lubią trochę podramatyzować, i jednostki narcystyczne, które cały swój wizerunek budują na odgrywaniu pokrzywdzonych... Ale są i ludzie, którzy kiedyś naprawdę próbowali się wyrwać z trudnych sytuacji, bez skutku, i w końcu stracili nadzieję. Na pewno nie drwin im potrzeba, ani pretensji, że zabrakło im sił do dalszej walki. Już samo wrzucanie ich do jednego worka z resztą jest krzywdzące. Rozczarowujące nagranie :(

[@i.k.9742]

@@Naavy2000 Pani Kasia nie mowi w nagraniu o tych ktorych opisujesz w komentarzu.

[@joannaparafiniuk3945]

Super motywujące jest to nagranie 👍👍👍

[@elzbietao6306]

Pani Kasiu, dziękuję za pani pracę. Oglądając kolejny film daje awansem łapkę w górę na samym początku ❤

[@camel8809]

Dziękuję 🙂po tym filmie zaczynam współczuć swojemu terapeucie... 😂

[@olapp9432]

Pani Kasiu, jest Pani GE-NIAL-NA! Bardzo się wciągnęłam w Pani materiały. Jestem pod wrażeniem jak bardzo są one wszechstronne. Uważam, że absolutnie każdy mógłby się czegoś, a nawet wiele, z nich nauczyć. Dziękuję i doceniam, że Pani tutaj jest!

[@debumcykcyk]

Miałem takiego kumpla. Tzn mam dalej :). Jechaliśmy raz do Niemiec i po 2h jego jeczenia w samochodzie emocje wzięły górę i tak go z błotem zmieszałem, że się gościu ogarnął i do teraz nie marudzi :).

[@charlotte5729]

Dziękuję!

[@iwonaniewiadomska5364]

Bardzo mądre, ale trzeba uważać, aby nie przegapić pewnego momentu u takich osób, żeby w odpowiednim momencie pomóc, bo może to źle się skończyć. Czasem są to naprawdę poważne sytuacje...i tak już ktoś napisał...to pukanie w okno Pani koleżance mogło uratować życie. Wiem, co piszę.

[@martakarta874]

Bardzo ważny temat. Kiedyś przyciągałam takie osoby i ciągle próbowałam je ratować. Traciłam mnóstwo energii bez sensu. Trochę czasu mi zajęło zorientowanie się, że tacy ludzie się nie zmienią, bo im się zwyczajnie nie chce. Teraz unikam takich znajomości, wolę moją energię kierować na kogoś, czy coś, kto/co nie wysysa mnie jak "wampir energetyczny". Po prostu szkoda mi życia na niereformowalnych ludzi.

[@fiolkafiolka3452]

Dziękuję za film.

[@ewapampuch9981]

O tak znam tą rolę na pamięć.Takie filmiki jak ten bardzo pomagają zapragnąć innej roli.Dziękuję Kasiu serdecznie!!!!!

[@Mario-zn3hp]

Serdecznie Pani dzièkuję za info .

[@katarzynabrzoza4596]

Dużo zależy jak postrzegamy daną rzecz, sytuację. Jeden będzie narzekał na swój los, a drugi zobaczy szansę na rozwój 😉

[@bonnieadams5516]

Kasiu, dziękuję 😂 "Wszystkie mają po chłopoku, a ja bidna nie mam..." Duzo wzięłam dla siebie... ❤️

[@reniam.4146]

Pani Kasiu dziękuję za ten film! bardzo potrzebowałam tych słów :)

[@user-qe3ys9re3l]

Dziękuję bardzo! Hura!

[@magorzatabehounek8290]

Kasiu, dzięki za kopa w ... Zapadłam się, ale wyjdę z dołka! 💪🧐

[@tintratak391]

Jest miłosierdzie. Znaczy ni mniej ni więcej jak czyny miłości. Współczucie jest takim czynem, ale jeśli zaistnieje opisywana sytuacja, gdzie ofiara sama z siebie ofiarę robi, to współczucie nie pomoże a może jeszcze zaszkodzić, bo upewnia ofiarę w tym, że jest ofiarą. Tutaj większym miłosierdziem będzie kop w tyłek. Życzę każdej takiej ofierze powrotu do życia. Do takiego pełnego, treściwego i normalnego życia pełnego tak wzlotów jak i upadków.

[@Browekyt]

Typowe zachowanie mojej matki. Wieczne użalanie się. Mam wrażenie, że i mnie próbuje wprowadzić w ten stan. Najgorzej, kiedy pisze do mnie smsy, a w nich wytyka wady mojego męża. Najpierw wyleje jad, a wiadomość zakończy caluskami i życzniami miłego dnia. Wsadzi kij, zamiesza, po czym ulatnia się.

[@aniamarcinkowska6290]

Z moją mamą jest gorzej bo dzwoni do mnie po to tylko, żeby się wyżalić , pomarudzić, skrytykować moją prace , moje zarobki, mój związek, moje życie..... ciągle porównuje mnie do innych... zawsze skutecznie zepsuje mi humor, i nigdy nie życzy mi miłego dnia. Mam 40 lat i jeszcze nigdy nie usłyszałam od niej miłego słowa :( Czasem mam wrażenie że ona jest moim wrogiem , a nie przyjacielem bo zupełnie nie interesuje jej jak ja chcę żyć, tylko jak ona chciałaby żebym żyła...

[@PS-oy9xr]

@@aniamarcinkowska6290 nie jestes sama.ja wlasnie z tego powodu odtworzylam ten filmik. Zachowanie mojej matki przez lata miało wpływ na postrzeganie siebie jako ofiary. Robi mi dokładnie to, co Twoja Tobie. Mozemy im tylko współczuć...

[@kotunyfm]

U mnie to ciekawa sprawa, bo ja nigdy nie zaprzestałam walczyć, starać się o to by mi się coś w życiu udało. Ale w pewnym momencie czułam się bezsilna, gdy ludzie wokół mnie umierali i nie mogłam ani temu zapobiec, ani jakoś to naprawić; gdy zdrowie i gdy związek zaczely mi się sypać, gdy ludzie zaczęli mnie obwiniać o rozpad mojego zwiazku. Czułam się w pewnym momencie zaszczuta, bezsilna. Łatwo wtedy wpaść w syndrom ofiary, tym bardziej, że zawsze trafi się ktoś toksyczny, kto będzie gnębił osobę w depresji i wmawiał jej ten syndrom.

[@iwonanosalik1745]

Świetny temat..Znam takie osoby,chciałam im pomóc,Ale one nie chciały..I nadal tkwią w tym maraźmie.Jest to męczące dla nich i dla osób,które ich wysłuchują..Dziękuję za ten film,bardzo mądry i życiowy..

[@sisi0778]

Super filmik,właśnie od paru tyg już jestem w tej pułapce,ciężko się wygrzebać...ehhh dam radę!!Trza dupsko ruszyccccc!!

[@jolantamaek8130]

Nie ma co się użalać nad sobą!!! Wiem to po sobie!!! Kiedy już myślę że nie dam rady zawsze czukam rozwiązana!! Lubię po słuchać inny tym bardziej ja ma większe doświadczenie!! Pozdrawiam ciepło!!!

[@aniar5687]

Dziękuje pięknie za wiedzę przekazywaną nam tutaj. Dobrze jest uświadomić sobie,że wiele osób nie chce nic zmienić -ale potrzebuje kogoś aby tych wszystkich żalów wysłuchiwał...i tak przez kilka lat można słuchać doradzać itd aż w końcu człowiek dostrzega że to strata czasu ponieważ Ci ludzie czasami wolą być tą ofiarą...bo tak jest chyba wygodniej aniżeli zacząć coś zmieniać u siebie...kilka razy musiałam zerwać kontakt z takimi osobami w swoim życiu bo wysysali moją energię a tkwili i tkwią ciągle w swej niedoli...można pomagać w nieskończoność ale trzeba też pomyśleć czasem o sobie i o cennym czasie,który jest nam dany tylko raz. uściski xx

[@AbraImagia]

Pani Kasiu jest Pani wspaniała ❤️

[@1BEATTA]

Spuszczali ze mnie krew, a mi nie wolno było nawet kwiczeć, bo to oznaczało, że jestem podła i zła, robię z siebie ofiarę . Musiałam się cieszyć i udawać, że wszystko jest w porządku, ale jak za mocno się cieszyłam to byłam karana za to, że jest mi tak dobrze. Dzięki temu mogli się chełpić, że są ode mnie niezależni i ukarać mnie za to że jestem od nich zależna.

[@mkam6500]

Pani Kasiu bardzo dziękuje Pani za tworzenie takich treści na youtube. Jestem studentką pedagogiki i uwielbiam poruszane przez Panią problemy pedagogiczno-psychologicznie. Jest Pani moim 'mentorem' i zdecydowanie wzorem kobiety, którą chciałabym zostać w Pani wieku. Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego dnia :)

[@sylwiazw7109]

Obraziłam się na Życie, Boga gdy poroniłam dwa razy, wtedy o niczym. Inny. Nie mówiłam, żaliłam się, że od zawsze mam benadziejne życie, od małego. Teraz myślę, że biedni moje przyjaciółki, mąż, mama, babcia... Ale mam teraz dwoje dzieci 💓

[@magorzatamatuszewska4380]

Kasiu Suupeerr. Brak mi słów.❤

[@patrickw.9960]

Kasiu, dziekuje za Twoj swietny filmik. Jestes przemila osobka. Mentalnosc ofiary to slodka trucizna. Niby chcesz sie od niej uwolnic, ale jest ona rowniez 'cieplym fotelikiem' poniewaz ma pozorne plusy. Jestem nowym ogladaczem😊 pozdrawiam Cie serdecznie

[@kasialaura480]

Świetny film. Czy nagra coś pani o przemocy ekonomicznej? W wieku 30 lat doszłam do wniosku, że w moim domu był taki rodzaj przemocy (nie wiedziałam że taka istnieje), której ofiarami była mama i dzieci, a agresorami ojciec i dziadkowie.

[@marzenaslowik8387]

. Masz rację słowa i nastawienie maja duża moc szkoda że takich ludzi jak ty jest mało na świecie

[@elahasior829]

Pani Kasia jest FAJA KOBIETA😁😘

[@littlemonster9927]

Uwielbiam

[@asiuniaka5898]

Ręce opadają kopnąć takiego tylko w tyłek narzekacze i truciciele.Dzięki wielkie pozdrawiam 🐈

[@monikakamela5208]

Pani Kasiu wiele lat spędziłam w ten sposób. I tak myślę że dlatego przyciągałam do siebie osoby toksyczne co w sumie potęgowało mój problem. Z tego powodu wielu ludziom pozwoliłam na przekraczanie moich granic i uważałam że nic nie mogę zrobić. I znowu potęgowało problem. Jestem wierzącą. Pomógł mi Bóg który wyszedł mi na przeciw, zaczął odmieniać mój los, taki punkt zwrotny, a ja podchwyciłam. Nie było łatwo, w pewnym sensie musiałam pokonywać samą siebie ale było warto. Małe kroki, do dziś edukuję się, żeby być czujną i świadomą, będę się uczyć całe życie, ale nie jestem już tą samą osobą. Mam siłę i ochotę do wszelkich zmian. Chętnie oglądam pani filmy i dużo mi też pomagają, słucham i czytam Słowo Boże. Doświadczam Bożego prowadzenia. I racja, Jezus umarł na krzyżu mocą własnej decyzji. Bóg nie chce żebyśmy byli popychadłami. Bardzo serdecznie panią pozdrawiam i błogosławię.

[@annadziekiewicz8600]

Bardzo dobry temat weryfikacyjnych osób, które można spotkać i samemu sobie sprowadzić na głowę kłopot.

[@ukaszbochen6081]

Świetny materiał pozdrawiam 😊

[@zofiaukryte9592]

Swietny filmik, ubawilo mnie"ona ma meza a ja nie"🤣pozdrawiam

[@gregoriana6399]

Wspaniały odcinek Kasiu. Wiele lat, chyba z 35 czyli prawie cale moje życie byłam ofiarą losu i uzalalam się nad sobą. Podjęłam wiele zlych kluczowych decyzji, których by nie bylo gdybym wiedziała że mogę wziąść odpowiedzialność za swoje życie. Od paru lat wiem ze mam takie tendencje i wyzealam sie z takiego myślenia ale latwo nie jest porzucić ten schemat

[@monikakamela5208]

Błogosławię panią w imieniu Jezusa

[@jolamw]

Dziękuję za wiarę❤

[@stanislawmucha4876]

Ja miałem syndrom ofiary.materiał bardzo pomocny

[@eugeniuszgrzywa9010]

Dzięki Kasiu swojska babka z ciebie

[@domip.2494]

Dziękuję

[@inmortalhope]

Uwielbiam Pani filmy.

[@agataalicja555]

💛..DO tanga trzeba dwojga.Dwiw osoby musza CHCIEC ze soba wspolpracowac.JEDNA sie wypali to czesto manifestuje sie choroba .POZDRAWIAM.SWIETNY material..robilam notatki.DZIEKUJE SERDECZNIE KASIU🌸🌷

[@1BEATTA]

Bezkarne stosowanie przemocy jest bardzo przyjemne, bo osoba która ją stosuje czuje się wyjątkowa w społeczeństwie.

[@malinkowa98]

Pani Kasiu, jest Pani niesamowita! Mądrze i zabawnie zarazem. Najbardziej mnie zastanawia, jak postępować z takimi ludźmi. Moja mama jest tego typu człowiekiem. Nie chcę jej jakoś obwiniać, ale niestety dużo mówi, jak jest jej źle, a ma duży problem z działaniem. Co prawda zaburzenia depresyjno-lękowe też nie ułatwiają życia. Jednak mam potworny dylemat - wspierać czy już zostawić całkowicie jej problemy...

[@aleksandrabrodzinska6158]

Moja mama ma taką rolę ofiary. Czy istnieje jaka kolwiek możliwość aby uświadomić takiej osobie że ma z tym problem? Że robi z siebie cierpietnika i jest to nudne? Jeli jest to możliwe to jak przeprowadzić np. rozmowe z tą os.? może jest jakaś literatura o tym przypadku, mogłaby Pani coś polecić?

[@GregPodniesinski]

Dzien dobry z antypodów. Przypadkowo znalazłem Twój kanał, wysłuchałem wiele wątków, sadze, ze będę częstym gościem tutaj. Dziękuje Kasiu za pełna analizę pewnych typowych ludzkich objawów, o zgrozo zauważyłem ze wiele z tych opisanych przez Ciebie cech niestety posiadam...autoocena, autokorekta... koniecznie.

[@magda9358]

Pani Kasiu, bardzo dobry filmik. Słuchałam z wielkim zainteresowaniem, bo sama przez większość życia byłam taką ofiarą, ale to się odwróciło o 180 stopni. W tej chwili aż mnie szlag trafia, jak widzę wokół siebie takie osoby:) Wiem jednak, że każdy człowiek ma swój moment na zmianę, a Ci którzy tego momentu nie mają, niestety przegrają swoje życie. Odważne życie jest o wiele przyjemniejsze! Pozdrawiam serdecznie:) PS Odkryłam Pani kanał niedawno i jestem zachwycona

[@magpej6613]

pisanie to gratka dla mnie, to mój oręż, koniec z tym byciem ofiarą, jestem jak przyczajona kotka, wzięłam odwet i czuję, że oczyszczam się, jeszcze ktoś przygarnie się, bo dwie biedy zrobią nędzę a dwa szczęścia zrobią raj.

[@monikapobozy6079]

Bardzo fajny film :) i bardzo pomocny w rozumieniu pewnych mechanizmów :) ja proponuję film-o biernej agresji :D :D

[@ukasznowak5206]

Nadzieja jest bardzo niebezpieczna jak się nie spełni coś co chcieliśmy to człowiek jest jeszcze bardziej załamany lepiej nie mieć nadziei i przygotować się na najgorsze

[@mateusz8644]

Ja całe życie byłem przesiąknięty tym sposobem myślenia. Powoli się z tego wyrywam. Ale nadal chce wierzyć w to że nie mogę wieść satysfakcjonującego życia. Chce wierzyć w to że nie mogę wykonywać wymarzonego zawodu oraz że nie mogę zbudować majątku.

[@elzbietawylegaa8117]

Pani Kasiu, dzięki Pani zdecydowałam się na to aby rozpocząć terapię (jestem DDRR) powolutku wychodzę z roli ofiary czego niestety jeszcze nie mogę powiedzieć o mojej mamie ale też widzę, że w miarę upływu czasu jest progres :) bardzo wiele działo się w moim życiu w ciągu ostatnich lat - rozsypujace się małżeństwo moich rodziców, okres nadużyć emocjonalnych wobec mnie, alienacji rodzicielskiej (o czym tak mało się mówi ), przemoc psychiczną taty wobec mamy a potem wobec mnie, moja choroba, przeprowadzki, aż w końcu małżeństwo, studia, piękny syn :) i tu okazało się że mam multum rzeczy z tych trudnych, licznych lat nieprzepracowanych... Problemy z karmieniem piersią po porodzie, potworny lek o wszystko, stanu depresyjne - chce to rzucić za siebie wyciągnąć wnioski i iść dalej tak abym ja i moja rodzina była szczęśliwa - oczywiście narobilam tym wszystkim wokoło siebie dużo kwasu i doznałam dużo takiego poczucia niesprawiedliwości i braku akceptacji - a trzeba było tylko i aż zaglądać w głąb siebie i robić swoje :) dzięki Pani filmom czuje ze w końcu zaczynam rozumieć siebie - że ten sposób myślenia i lęk jest jakoś diagnozowalny, mierzalny, bo bez tak przystepnie podanej, ważnej wiedzy, mając za sobą pewne traumy można myśleć rzeczywiście, że nikt nas nie rozumie, ach... Przepraszam za ilość tekstu ale ja tak bardzo Pani dziękuję za to co Pani robi!!! ❤️

[@juliaszaflik6454]

Mama mojego partnera każdego obwinia o niepowodzenia w życiu... Najpierw mojego partnera o to, że przez zajście w ciąże i jego narodziny nie zakończyła studiów... Później mówiła, że przez dwójkę dzieci nie dostała się do Policji bo nie mogła się przygotować i „musiała” się nimi zajmować. Mówi ze Bóg ja skrzywdził bo ma takie beznadziejne życie... Mówi również ze przez swojego Męża nie może być szczęśliwa i to jego co się dzieje to jego wina. To jest tak przykre, robi z siebie ofiarę, mój partner mówi „w końcu coś robi dla siebie bo tylko ma pod górkę w życiu, naprawdę została przez los skrzywdzona przez to wszystko”. Jestem w szoku jak toksyczna jest jego Matka. Ja w końcu powiedziałam ze ma wpływ na swoje życie i chce w tym trwać. I tak możliwe ze jestem uprzedzona i jej nie lubię ale dla mnie to kompletnie niezrozumiałe i beznadziejne zachowanie...

[@psychicznawariatka4606]

Kasia ❤