το μίασμα - Κλωστή

[@nasiaaa3816]

Έλα από τη γειτονιά Εμείς ακόμα φτωχικά και λερωμένοι, μας κοιταν οι Έλληνες και λενε “οι ξένοι”! Του κόσμου μπασταρδα παιδιά ζούμε κυνηγημένοι στο κόσμο που ο πιο αργος πεθαίνει Έλα από τη γειτονιά Εμείς ακόμα φτωχικά και λερωμένοι, μας κοιταν οι Έλληνες και λενε “οι ξένοι”! Του κόσμου μπασταρδα παιδιά ζούμε κυνηγημένοι ψάχνοντας διαφυγή όσο κλωστή η αράχνη υφαίνει Γράφω για την γειτονιά μα οι γείτονες με μισούν σου πα θα κανεις τουμπεκί όταν τα παιδιά ηχογραφούν Ήρθα να φτύσω το μέλλον αφού το φτύσαν αυτοί να περπατήσω τον πάτο για να πατήσω σκεπή Δυο θα βγάλουν διαδρομή για τον έναν που θα οδηγεί και αστοχεί τελικά μόνος θα χρεωθεί Και δεν χωρά το χειροκρότημα σε τόσο δα κελί που δεν έχει αγκαλιές μα μεγαλώνει παιδί Τρεις θα σου πούνε όχι ο ενας μπορεί μα το μπορεί και να μπορούσε δεν θα ήταν εκεί Μα στα διδάξανε καλύτερα οι λιγάκι πιο παλιοί πριν να παλιωσουνε και γίνουν ότι έχουν σιχαθεί! Και λέω στον μπόμπιρα ότι είπα να κάτσει να το σκεφτεί, να μην ανοίγει το στόμα άμα δεν έχει να πει γιατί κοιμήθηκα Πεδίο όταν ήμουν ταπί για να ξυπνήσω με παλούκια μέσα στην νομική. Κατάληψη κι ανάληψη και στην δουλειά σερι, στη μέση ο παπάς γύρω αστυνομικοί , τι εκλογές και μαλακιες, φωτιά κι αποχή του λέω δεν είμαι ραπάς ήρθα από άλλη εποχή. Έλα από την γειτονιά εμείς ακόμα φτωχικά και λερωμένοι, μας κοιταν οι Έλληνες και λενε “οι ξένοι”! Του κόσμου μπασταρδα παιδιά ζούμε κυνηγημένοι στον κόσμο όπου ο πιο αργος πεθαίνει Έλα από την γειτονιά εμείς ακόμα φτωχικά και λερωμένοι, μας κοιταν οι Έλληνες και λενε “οι ξενοι”! Του κόσμου μπασταρδα παιδιά ζούμε κυνηγημένοι ψάχνοντας διαφυγή όσο κλωστή η αράχνη υφαίνει. Να μείνει κάτι μοναχα να μείνει κάτι μου λες δε μένει τίποτα μονάχα τα σημάδια και οι ουλές, τραυματικές εμπειρίες και διδαχές εικόνες που δεν φεύγουν σαν να τις είδα χθες και δεν πιστεύω πουθενά για να πιαστώ είμαι στα μείον χαμογελώ στον θάνατο σαν να εγινα ταμείον ακούω τις ιστορίες των παππούδων και των θείων στις επαναλαμβανόμενες γωνιές των καφενείων παιδιά της μουσικής από της Ζαΐμη στο ωδείον υπέρμαχοι πολλων μορφων και θηρευτές θηρίων τουναντίον παρά τον κίνδυνο πάντα εναντίον περήφανα πολύχρωμοι μαύροι των Εξαρχείων πιες ουσίες άμα θες μα για ουτοπίες μην λες, τα ακούω και τα πιστεύω και στο τέλος με καις Εγώ υπάρχω σαν αυτοσκοπός να μη γίνω λεκές κι είμαι άτομο χαοτικό με σκεψεις μανιακες όλα κρίνονται εδώ για ποσο λες να κρυφτούν όλοι έχουνε να πουν, μα οσοι κρινουνε θα κριθούν κι όσοι θέλουν να ανεβούνε να σκεφτούν στις πλάτες μου παιχνίδια δεν πατούν θα τσακιστουν! Έλα από την γειτονιά εμείς ακόμα φτωχικά και λερωμένοι, μας κοιταν οι Ελληνες και λενε “οι ξένοι”! Του κόσμου μπασταρδα παιδιά ζούμε κυνηγημένοι στον κόσμο όπου ο πιο αργος πεθαίνει Έλα από την γειτονιά εμείς ακόμα φτωχικά και λερωμένοι, μας κοιταν οι Έλληνες και λενε “οι ξένοι”!του κόσμου μπασταρδα παιδιά ζούμε κυνηγημένοι ψάχνοντας διαφυγή όσο κλωστή η αράχνη υφαίνει.

[@tithsexwkaneithsmalakismen5513]

Που πήγαν τα lyrics κάτω από το κομμάτι;;;

[@lsqud3738]

Κατάληψη και ανάληψη και στη δουλειά σερι..

[@JellJams]

ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΧΗ

[@micos2619]

Γράφω για την γειτονιά μα οι γείτονες με μισούν

[@serjohn7891]

φτυστω ρε μιασμα να χαρουμε και εμεις

[@bojaksadman]

Βαρύς στίχος! Σεβασμό από επαρχία

[@amigos95838]

gia mepa!!!

[@Goddamnit_1]

Πςςςςςς φωτιά

[@TheRabbitBunny]

👊👊👊

[@pablo-4-709]

Σπιτ ντα φαιερ

[@coldhot367]

Εεεεεεεεε

[@deneimekala1]

*ipoklinomai