Рет қаралды 333,066
De vierde aflevering van Sporza Dox begint in de halve finale van het WK in 1986. Toen verloren onze Rode Duivels met 2-0 van Argentinië. Of beter: van de compleet onhoudbare Diego Armando Maradona. Maar wat als Danny Veyt bij een 0-0-stand niet onterecht was teruggefloten voor buitenspel? De pass van Jan Ceulemans lanceerde Veyt op kruissnelheid richting Argentijnse doelman. Jammer genoeg wapperde de Portugese lijnrechter gedecideerd maar onterecht met zijn vlaggetje. Even later beging hij dezelfde vergissing toen Nico Claesen de Argentijnse buitenspelval omzeilde. Zijn arrogante reactie op het Belgische protest strooide nog meer zout in de wonde.
Die wedstrijd in Mexico is jammer genoeg niet het eerste voorbeeld van hoe onze nationale ploeg de pineut werd van de buitenspelregel. In 1973 nemen Nederland en België het in een rechtstreeks duel tegen elkaar op voor een WK-ticket. Vier minuten voor tijd, bij 0-0, krijgen de Belgen een vrije trap. Paul Van Himst zet zich achter de bal en doet dit:
België staat met anderhalf been op het WK, maar daar denkt de Russische scheidsrechter Pavel Kazakov anders over. Hij keurt de goal af wegens buitenspel, ook al is er geen vuiltje aan de lucht. Het blijft 0-0, België wordt uitgeschakeld en Nederland zal onder leiding van Johan Cruijff grote sier maken in West-Duitsland.
Je hoeft echter geen Belg te zijn om van de buitenspelregel af te willen. Denk maar aan Jan Mulder, die al jaren pleit voor voetbal zonder offside.
Als we vergelijken met andere sporten, dan heeft Mulder misschien wel een punt. Het zaalvoetbal heeft de laatste jaren aan populariteit gewonnen door zijn attractieve en spectaculaire karakter: veel acties, veel kansen en dus ook veel goals. In het zaalvoetbal bestaat geen buitenspel, net zo min als in het basketbal.
Daar staat wel tegenover dat deze sporten op een veel kleiner veld worden gespeeld, wat de snelheid en de hoge scores sowieso bevorderen.
Maar wat dan met het hockey? Dat veld is ongeveer even groot als een voetbalveld, en toch werd de buitenspelregel in 1992 afgeschaft. Het doel van die beslissing was precies wat ook Mulder en zijn medestanders voor ogen hebben: de sport aantrekkelijker maken.
Stel dus dat we de buitenspelregel afschaffen. Hoe zou het voetbal dan evolueren? Zou dat het spelletje effectief aantrekkelijker maken? En welke tactieken zouden bedacht worden?
Tegenstanders van de afschaffing van buitenspel vrezen voor een totale vereenvoudiging van het spel: aanvallers die in de box staan, vergezeld door verdedigers, wachtend op een bal. Er zou een zeer statisch spel ontstaan met stilstaande spelers in de zestien en daartussen enkele lopers. Onze twee analisten en trainers Yannick Ferrera en Franky Van der Elst horen bij die tegenstanders.
Ook de lange bal zou hoogtij vieren, met veel luchtduels tot gevolg. Zo zou Fellaini weleens plots onze sterspeler kunnen worden. Al ziet Franky Van der Elst vooral de rol van de doelman in waarde stijgen.
Voorstanders van de afschaffing van buitenspel beweren dan weer dat de dribbelaars en de stilisten in zo’n systeem vrij spel zouden hebben. Prachtige doelpunten zouden niet meer worden afgekeurd vanwege enkele millimeters buitenspel.
Maar klopt dat wel? Zouden de zogenaamde ‘beste’ voetballers bovendrijven als offside niet zou bestaan? Wordt het niet net moeilijker om de boel open te breken, wanneer iedereen samen voor doel zou hokken?
Mulder en co kregen onlangs steun uit onverwachte hoek. Marco van Basten is sinds enige tijd Technisch Directeur bij de FIFA. Hij denkt na over de toekomst van het voetbal, en onderzoekt of bepaalde regels niet aan vernieuwing toe zijn. Zo denkt hij eraan om de buitenspelregel overboord te gooien. Hij heeft het naar eigen zeggen gehad met wedstrijden die lijken op een partijtje handbal: de ene ploeg verdedigt met 9 voor het eigen doel terwijl de andere eindeloos zoekt naar de opening. Maar wat voor de één frustrerend is, is voor de ander een deugd. Kevin De Bruyne leeft van dat ene moment. Zoals de Engelsen het zo mooi zeggen: a touch of genius.