Рет қаралды 133
12 kwietnia 2022 odbyło się kolejne spotkanie w ramach cyklu „Literatura w Centrum”. Tym razem w Salonie Hoffman Kujawsko-Pomorskiego Centrum Kultury w Bydgoszczy gościliśmy Krystynę Mazur. Cykl wieczorów prezentujących autorów z województwa kujawsko-pomorskiego realizowany jest przy współpracy ze Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Oddział Bydgoszcz.
Krystyna Mazur - animator kultury, popularyzatorka poezji. Inicjatorka i organizatorka Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego „Malowanie Słowem” im. Mieczysława Czychowskiego. Redaguje klubowe almanachy oraz książki autorskie. Debiutowała w pokonkursowym almanachu Poczty Poetyckiej Radia Koszalin (2002). Współpracowała z Danutą Wawiłow przy realizacji na terenie Szczecinka projektu KLAN (Klub Ludzi Artystycznie Niewyżytych). Z jej inicjatywy powstały grupy poetyckie „OPAL” (2001) i „KLAN - reaktywacja” (2006-2011). Jej wiersze oraz recenzje wydanych książek autorskich można czytać m.in. w „Toposie”, „Elewatorze”, „Gazecie Kulturalnej”, „Akancie” oraz w almanachach poetyckich. Wydała pięć książek poetyckich, ostatnio „Wspólną przestrzeń” (2019), oraz opowiadania oniryczne „Nie zamawiałam budzenia” (2021). Zdobywała laury w wielu ogólnopolskich konkursach poetyckich. Książka „Przyciąganie nieziemskie” (2018) była jedną z trzech nominowanych do Nagrody Głównej w XI Ogólnopolskim Konkursie Na Autorską Książkę Literacką - Świdnica 2018 oraz otrzymała I wyróżnienie Poznańskiego Związku Literatów Polskich za Najlepszą Książkę Poetycką (2019). Za zasługi na niwie popularyzacji kultury literackiej Miasto Szczecinek nadało jej tytuł GRYFITY SZCZECINECKIEGO (2018), a Poznański Oddział Związku Literatów Polskich, którego jest członkiem, za zasługi na rzecz popularyzacji poezji przyznał Honorową Odznakę Związku Literatów Polskich (2021).
„Krystyna Mazur, poetka, tym razem daje się poznać jako autorka krótkich form prozatorskich, inspirowanych snami. Sama to zresztą wyzna pod koniec książki. Niektóre z nich są zapisem wędrówki do czasów dzieciństwa i młodości. W snach pojawiają się rodzice, sąsiedzi, dawni działacze PZPR, zmarli pisarze. Ta proza nasycona jest poezją, a niektóre teksty są nawet zapisane wierszem: Autorka Poematu kresowego wykonała krok w stronę prozy, ale wciąż pozostanie głównie poetką, mając przy tym świadomość, że to właśnie poezja stanowi najtrwalszy wyraz naszego zmagania się ze światem.”