Yolumuz Gurbete Düştü - Loudingirra Özdemir (Tayland'ta Bir Köy Evi)

100 ÜLKEDE 100 TÜRKÜ
TANDIR EKMEĞİ ve YAPIŞKAN PİRİNÇ
1. BÖLÜM
Kaldırımların olmadığı, tek şeritli dar yollara sıfır çizgide uzanan yer yer evler, yer yer bahçe duvarları... Solumdan akan vızır vızır motosikletler ve arabalar... Bazıları daha ihtiyatlı davranıp yanımdan geçerken yavaşlıyor; bazıları korna çalıyor. Bir kadın, motosikletini kasıtlı bir şekilde üzerime sürüyor; sağa sola yalpalıyorum. Onunla burun buruna gelir gelmez, ani bir frenle duruyor; kahkaha atıp yoluna devam ediyor.
Budistler, Buda'nın doğar doğmaz yedi adım yürüyerek büyük bir mucize gösterdiğine inanırlar. Bundan hareketle, Budist öğretisinde yürümek, zihni ve kalbi arındıran bir meditasyon olarak kabul edilmesine rağmen, şehirlerde merkezî çarşılar dışında yürümek için ne alt yapı, ne de toplumun yürüyenlere karşı geliştirdiği bir anlayış vardı. Modernleşmenin iç dinamiklerle gerçekleşmediği toplumlarda bu tür çelişkiler doğal sonuçlardı.
Konaklayacağım ailenin evine doğru, karanlığa kalmamak için adımlarımı hızlandırıyorum; fakat çok geçmeden, sokak lambalarının ışığı asfalta öbek öbek düşmeye başlamıştı bile. Trafik hafiflemiş, şehre sessizlik çökmüştü. Sokak lambalarının yanmadığı az ilerideki dönemeçte, iki tane devasa silüet var. Bulunduğum yerden, alacakaranlığın da etkisiyle, korkunç şekillere bürünüyor. Attığım her adım, silüetlerdeki detayları açığa çıkıyor. İyice yaklaşıyorum: Taş kalıplı iki kolona ayrı ayrı oturtulmuş iki devasa kobra başı belirginleşiyor. Büyük bir bahçeye açılan kapısız bir girişti. Bir tapınağın bahçesi olmalıydı. Bahçenin derinliklerinden fırlayan karartılar yola üşüştü. Bir motosiklet, havayı sarsıp büyük bir gürültüyle solumdan geçti. Sonra şehre tekrar sessizlik çöktü. Cesaretim kırılmıştı. Duraksadım. Birkaç yüz metre geride, boş bir arsa vardı. Biraz dinlenmek üzere, oraya gerisin geri döndüm. Demin boş olan arsaya, şimdi onlarca masa ve sandalye atılmış, bir seyyar satıcı kadın, ocağını kurmuştu.
"Oturabilir miyim?" diye sordum.
"Sipariş vermen gerekiyor." dedi.
"Aç değilim. Biraz oturup yoluma devam edeceğim." dedim.
"Üzgünüm oturamazsın." dedi.
"Tamam." dedim zorlama bir doğallıkla. Oradan ayrıldım. Kadının tuhaf bakışları üzerimde geziniyordu.
Yarattığımız insan ile doğal insan, neden bu denli birbirine uzaktı?
Cesaretimi toplayıp yoluma devam ettim. Akşamın alacakaranlığı, gecenin karanlığına evrildikçe, bahçelerin duvarları ardında soluyan ışıklar, asfalta taşıyordu. Yoldan tek bir araç bile geçmiyordu artık. Zaman zaman evlerden gelen insan sesleri, adımlarımın ritmine karışıyordu. Şimdi bu evlerde, insanlar, büyüklerinden kalma eşyalar ve armağanlar arasında yaşıyorlardır. Duvarlarda, döşemelerde, mobilyalarda aidiyet duygularını besleyen anılar saklıdır. Sokağa şayet çıkarlarsa, adımları yabancılık çekmeden onları gitmek istedikleri yere doğrudan götürecektir.
İç dünyama gömülüyorum.
"Aylaklık ne zamandan beri gezginlik oldu!"
Fransa'da iki yıl önce evinde iki üç gece konuk olduğum bir köylü kadın, şehirden köye kadar yürüdüğümü öğrendiğinde, kızına dönüp bunu söylemişti. Bir hafta önce ise, gönderdiği bir mesajda hal hatır soruyordu.
"Hâlâ aylak aylak dolaşıyorum." diye yazdım.
Ekranı gülücük emojilerine boğdu.
Değişen bir şey yoktu. İşte, iki yıl sonra, bambaşka bir gökyüzü altında, dehliz kılıklı bir caddede, hâlâ aylak aylak yürüyorum. Biliyorum, telefonuma sarılıp birilerini arayacak olsam, boğazımdan yalnızca birkaç karşılıksız sözcük dökülecek. Kıtalar arası paramparça olmuş bir aylakla empati kurabilecek kaç kişi kalmıştı geride? Yakınmaya hakkım yok. Özgür olmayı kendim seçtim. Özgürlük denen bir şey varsa, yakıtı yalnızlık olmalıydı.
Adımlarımı daha da hızlandırdım. Yarım saat kadar sonra, geceyi geçireceğim ailenin evine varmıştım. İki katlı, tamamı ahşap olan sevimli ev, geniş ve çimli bir bahçeyle çevrelenmişti. Dusit beni karşıladı. Eşi Gamon ve oğlu Kiet ile tanıştırdıktan sonra, aç olup olmadığımı sordu. Noodle ikram ettikten sonra odamı gösterdi. Tertemiz, beyaz bir çarşafla örtülü yatağın üzerine, özenle katlanmış duş havlusu; banyoda ise, kullanmam için şampuan ve diş macunu bırakılmıştı. On iki saat süren üçüncü mevki tren yolculuğu ve sokaklarda geçen koca bir günün ardından tüm bunlar, nasıl da iyi gelmişti. Deliksiz bir uykuya daldım.
Sabah dokuz civarında Hathai'nin telefonuyla uyandım:
"Abim ve yengem köye gelecekler. Sen de onlarla gelmek ister misin?"
Hathai abisi ve yengesiyle birlikte bu evde yaşıyordu. Hafta sonlarını ise, Chiang Mai şehrinin 90 km güneyinde bulunan Lampang şehrine bağlı bir köyde, yaşlı anne babasının evinde geçirirdi. Evli ve bir buçuk yaşında bir kızı vardı.
Tay köy yaşantısını deneyimlemek için daha iyi fırsat olamazdı. Biraz sonra tekrar aradı:
"Abim odana kahvaltını getirmek istiyor yemek seçip seçmediğini soruyor?"
Abisi ile yengesi yabancı dil bilmedikleri için, Hathai aracalığıyla benle iletişim kuruyorlardı. Yemek seçmediğimi söyledim. Dusit, biraz sonra domuz çorbası ve pirinçle içeri girdi... DEVAMI YORUMDA.

2. BÖLÜM Kahvaltıdan sonra Dusit, eşi Apinya ve dokuz yaşındaki oğulları Prasong ile yola çıktık. İki saat sonra köydeydik. Kolonlarda cempedak ağacının bir bütün olarak gövdesi kullanılmış, tamamı ahşaptan ve iki katlı olan bu evleri ayıran ve çevreleyen duvarlar yoktu. Köylülerin elli yılı aşkın süredir devam eden komşuluk ilişkisi, bir şehirli ailenin üyeleri arasındaki ilişkiden çok daha güçlüydü. Hazırlanması zahmetli yemekler, bir evde pişti mi diğer komşuların bundan mutlaka haberi olur ve teklifsiz bir samimiyetle bir sofranın etrafında toplanılırdı. Akıllı telefonlar, fotoğraf çekmenin dışında kabul görmüş araçlar değildi. Bu yüzden sanal dünyanın gündemiyle kuşatılmamış, kendi doğal yaşantılarına özgü diyaloglarının bir parçası olmak, içimi ısıtıyordu. "Yetmiş yaşında olduğuma bakıp da beni yaşlı zannetme." dedi Nopadon. Canlılığını yitirmiş gözleri hesaba katılmadığında, yaşını göstermiyordu. Kızı Hathai söylediklerimi tercüme etti: "Baba! Seni daha genç zannediyormuş." Nopadon tek hamleyle oturduğu sandalyeden ayağa kalktı: "Sağlığıma çok dikkat ederim." dedi ve kollarını yana açıp aynı anda, bir öne bir arkaya hareket ettirmeye başladı. "Sağlığıma çok dikkat ederim." Ne vakit Nopadon ile bakışlarımız buluşsa, bunu söyler ve ardından aynı egzersizi yapmaya başlardı. Belki söylediği şey aynıydı; fakat öznel deneyimlerimizi karşı tarafa aktarmakta kelimelerin yetersiz kaldığı gerçeği ortadayken, her defasında farklı kelimeler seçme çabası boşunaydı. "Sağlığıma çok dikkat ederim." Sanki ilk defa bir ayrıntıdan haberdar oluyormuşçasına ve canlı bir tepkiyle: "Evet, çok sağlıklı görünüyorsun." diye karşılık vermekten yüksünmüyorum. Gülümsüyor. "Sağlığıma çok dikkat ederim." Derinlerde, tekrarlanıp duran bu cümlenin ötesinde, sözcüklere sığmayan dünyalar vardı. Bir gün, kızı Hathai'den fotoğraf albümünü getirmesini istedi. Bir kaç yıl önce çekilmiş fotoğrafları bana uzattı. "Bak." dedi göğsünü gere gere. "Gezmek, sadece sana özgü değil ya! Ben de Vietnam'a gittim." Hathai, babasının sözlerini tercüme ederken katıla katıla gülüyordu. Yaşlanmakta olan yüzünde, tatmin olmamış bir yaşama arzusu vardı. Bir toprağa kök salıp aidiyet duygusu geliştirmenin dışında, bu dünyada övünülecek bir şeyin olmadığını ona anlatabilmeyi ne kadar da çok isterdim. Ona sarıldım. Şimdi üçümüz de gülüyorduk. Bir ikindi sonrası Dusit, eşi Apinya ve ben arabayla köyü dolaşmaya çıktık. Yolun iki tarafında, tek bir sıra halinde uzanan iki yüz kadar haneden ibaret olan köyü, pirinç tarlaları ve orman çevreliyordu. Köy evlerinin bittiği noktada sağa kıvrılan yol, ufukta yükselen ormanlarla kaplı dağlara kadar çırılçıplak uzanıyordu. Dönemeçte, yol üzerinde yalnızca köy tapınağı bulunuyordu. Köylüler, henüz hasat edilmiş pirinçleri, güneşte kurusun diye bahçeye sermişlerdi. Dusit: "Rahip benim çocukluk arkadaşım." dedi. Tapınağa bitişik küçük bir bölmenin kapısını çaldık. Kolları açıkta, turuncu elbisesili, kafası traşlı bir Budist rahip kapıyı açtı. Bizi karşısında görür görmez, önce masum yüzünde iki tane gamze belirdi, sonra da samimi bir vücut hareketiyle bizi içeri aldı. Kanepeden bozma, üzerindeki yorganın yarısı tahta zemine dökülmüş bir yatak, ahşap bir masa ve odanın bir duvarını kaplayan kitaplık... Göğsüme kılıç gibi bir şey saplanmıştı. Modern dünyaya sırtını çevirmiş bu atmosfer; benim de yaşantımın bir dönemini geçirdiğim köyün cami lojmanına ne kadar benziyordu. Sanki birazdan kapı çalınacak ve: "Hucam sana misir getüüdüg." diye Kastamonulu bir köylü içeri girecekti. İçimi büyük bir hüzün kapladı. Karlı bir kış gününde, kitaplarımı ve klima kolisine gizlediğim sazımı yanıma alıp, dönmemek üzere o köyden gizlice ayrılmıştım. İmamlığı bıraktığımı köylülere açıklamanın, kendi açımdan zor olduğunu düşünüyordum. Bu yüzden, bir sonbahar gününün, aniden bastıran karın, köylüleri evlerine hapsettiği akşamında habersizce köyü terk etmiştim. Bunun etik olmadığına şimdi hak veriyorum, ama o dönemde, çarpık ilişkiler ağında bunalmış on dokuz yaşında bir gencin önceliği, etik davranmak değildi. Bir kaç hafta sonra, yokluğum fark edilir edilmez, müftü beni aramış, istifa dilekçesi yazmamı ve müftülüğe göndermemi istemişti. Oysa devlet memurları kanununa göre, mazeretsiz ve kesintisiz on gün göreve gelmeyen bir memur, kendiliğinden görevden çekilmiş sayılır. Bunu bildiğim için, benden isteneni yerine getirmedim. Hem zaten üniversiteyi yeni kazanmıştım. Lise biter bitmez çocuk yaşta girmek zorunda kaldığım memuriyet hayatına dair hiçbir şey hatırlamak istemiyordum. Ertesi gün, müftü tekrar aradı. Şayet dediğini yapmazsam dosyama not düşmekle beni tehdit ediyor, böylece, ileride tekrar devlet memuru olamayacağımı söylüyordu. İnsanlara gündelik hayatta, mesleklerine göre taltif ve statülerine uygun muamele etmek, özellikle meslekleri dışında yaşam becerisi geliştirmemiş ve kendini yalnızca mesleği üzerinden ifade etmekle tatmin olan bu bireyleri narsistlik boyutuna kadar götürür. Bu bireyler, mesai saatleri içinde yapmakta oldukları görevlerle sokakta sade bir vatandaş olma rollerini karıştırdıkları için, ciddi bir kişilik bozukluğu yaşamaktadırlar. Bir toplumda adliye dışında bir hakim veya hastane dışında bir doktor, meslekleri sayesinde itibar görüyorlarsa, en hafif ifadeyle, o toplum belli bir olgunluk düzeyine ulaşmamış demektir. Dolayısıyla Müftü Efendi de belli bir olgunluk düzeyine ulaşmamış bir toplumun üyesi olmasının yanı sıra, mesleği dışında hayata tutunacak bir becerisinin olmaması, onu tam anlamıyla narsist bir kişilik yapıyordu. Memuriyeti ve memuriyetin getirdiği hakları elinin tersiyle itmiş, maddi imkansızlıklar içinde üniversite okumaya azmetmiş on dokuz yaşındaki bir gence, nezaketen de olsa başarılar dilemek yerine, yalan yanlış gerekçelerle onu tehdit edip huzursuz etmek, sağlıklı bir kişilik geliştirmiş insanın sergileyeceği bir tutum değildi... DEVAMI DİĞER YORUMDA.

3. BÖLÜM Dusit ve rahip kendi aralarında konuşuyorlar, bense kitaplığın yanına sokulmuş, tümü Tay alfabesiyle yazılmış kitapların, ne hakkında olduklarını sayfalardaki resimlere bakarak anlamaya çalışıyordum. Rahibin odasında ne kadar durmuştuk bilmiyorum. Az sonra, tapınaktaki heykelleri ve duvarlardaki eski çizimleri bana göstermek istediğini söyleyen rahibi takip edip odadan çıktık. Rahiple vedalaşıp tapınaktan ayrıldık. Büyük göletler içinde yetişen lotus çiçeği tarlaları üzerine kurulmuş iskelelerde, alacakaranlığa kadar yürüdük. Sonra da köy pazarına uğradık. Eve döndüğümüzde, hava iyice kararmıştı. Eve girmeden, doğrudan komşulara geçtik. Komşular, loş bir ortamda, akşam yemeği için yer sofrasına henüz oturmuşlardı. Sofrada bize de yer açtılar. Oturduk. Gün boyu pirinç tarlalarında güneşte kavrulmuş soluk tenler, köy evinin ahşap dekoru ve şehirde konuşulan aksandan farklı, içten, hararetli ve sık sık kahkahalarla bölünen konuşmalar... Loş ışığın gölgelediği yüzler, yabancı olduğu ölçüde tanıdıktı. Bir an, yaşamın bir derinliği ve değeri olmalı, diye düşündüm. Yeni deneyimlere karşı son zamanlarda duyarsızlaşmaya başlamış ruhum, odanın dört bir yanında kanat çırpıyordu. Şeffaf poşetler içinde, lapa halindeki pirinci ellerimizle koparıyor, ortadaki salçalı sulu yemeğe banıp yiyorduk. Yemeğin içindeki parçaları tavuk zannedip afiyetle yerken, Dusit'in, tezgahtaki yılanların başını ve derisini göstererek, yemekteki etin yılan eti olduğunu söylemesiyle mideme krampların girmesi bir oldu. Sofradan geri çekilmeye yeltendiysem de bundan hemen vazgeçtim; çünkü yılan eti olduğunu bilmezden evvel, önümdekilerden afiyetle yiyordum. Dolayısıyla mideme giren krampın nedeni, yılan eti değildi; ön kabullerimin, kültürümün ve inançlarımın eldiveniyle hayata dokunmamdı. Dusit'e döndüm ve deneyimli bir gurme edasıyla: "Tavuk göğsü tadı var sanki, ama çok lezzetli." dedim. Akşam yemeğinden sonra eve döndük. Uyumak için herkes kendi odasına çekildi. Uyuyacağım odaya gitmek için salondan geçiyorum. Modern yaşantıda artık görmeye alışık olmadığım ev eşyalarını görünce, onları incelemeye koyuluyorum. Sarı ışığın altında, üzerlerine sinmiş yaşanmışlıkların keskin kokusu etrafa saçılıyor. Budizm konulu tablolar, külleri dibine düşmüş tütsüler, ahşap işlemeli dolaplar, aile büyüklerinin gençliğini dondurmuş süslemeli çerçeveler... İşte orada, utangaç bakışların doğduğu, buğulu yorgun gözleriyle Hathai'nin annesi Lawan... Dusit ve Hathai'nin mezuniyet fotoğrafları... Hathai'nin kocasının askerlik fotoğrafları... Sahi, kocası nerelerdeydi? Hiç ortalıkta görünmüyordu. Yaşamını mı yitirmişti, yoksa boşanmışlar mıydı? En üstte, Hathai'nin anne babasının düğün fotoğrafına gözüm ilişiyor: Gençliğinde ne kadar güzel bir kadınmış, diye içimden geçiriyorum. İlerlemiş yaşına rağmen her işe koşturuyor. Özellikle bugün, büyük bir sacı, üzerindeki etleri öğlen güneşinde kurutmak üzere, tek başına dışarı çıkarırken nefes nefese kalışı gözümün önüne geliyor. Çocuklarına sık sık sarılırken tattığı haz, ne kadar da insancaydı! Bu evrende merhametin yeşerebildiği tek zemin, şüphesiz anaların yüreğiydi. Demek ki dünyanın her yerinde insanlar yaşlanıyormuş, diye söylendim. Bu aptalca çıkarım karşısında, bir an zekâmdan tiksindim. Hemen sonra, kendime haksızlık ettiğimi düşünüyorum; çünkü bütün insanların yaşlandığını bilmek ile dünyanın her yerinde insanların yaşlandığına tanık olmak, aynı şey değildi. Bilgi, son reddede şaşırtıcıydı; oysa tanık olmak, sarsıcıydı. Ertesi ikindi, bahçede toprağın üzerine odunlar yığılıp ateş yakılmıştı. Dusit ve Lawan ateşin yanı başında hindistan cevizi suyuyla yıkadıkları yapışkan pirinci, muz yaprağına sarıp bambuların içine dolduruyorlar; Apinya, oğlu ile birlikte eşyaları arabanın bagajına yerleştiriyorlardı. Ateşte, iri ızgarada esmerleşen bambuların kokusunun kapladığı bahçeye doluşan komşular, birazdan şehre hareket edecek misafirlerin son anlarına eşlik ediyorlardı. Lawan, ateşin üzerinden aldığı bir bambuyu yarıp, buğusu dışarı sızan yapışkan pirinci bana uzatıyor. Yiyorum. Tadı damağımı sarıyor. Ateşten aldığı bir diğer bambuyu da soğutup çantama koyuyor: "Gittiğin yerde acıktığında yersin." Yüzündeki ifade yapmacıksız ve müşfikti. Annem karşımdaydı sanki. Ruhum durgunluk ve karanlıktan kurtulup ait olduğu özle buluşmuştu. Sarılıp vedalaştık. Dusit arabayı kullanıyor; Hathai, kucağında bebeğiyle ön koltukta oturuyor. Apinya, oğluyla birlikte arka koltukta, sağımda oturuyorlar. Benim alnım camda. Hala köyden çıkmadık. Kimi zaman, evlerin aralarındaki boşluktan görüş alanıma giren uçsuz bucaksız bir bitki örtüsü, durgun bir göğün altında uzanıyor. İşte, son ev. Sağa dönüyoruz. Tapınağı da geçtik. Sık ve kesintisiz bir orman, ufku kızıla boğan akşam güneşiyle arama giriyor. Gözlerimi kapatıyorum: Çantamdaki yapışkan pirincin kokusu, annemin beni yatılı okullara gönderirken fermuarı bozuk, yeşil çantama koyduğu tandır ekmeğinin kokusuna karışıyor. SON

[@sevdabalc7883]

👏👏👏

[@karaaslankasap420]

Allah herkez in kalbine göre versin Öyle içten söylüyon ki Kardeşim yolun acık olsun🙏

[@user-hy4dk7gj3l]

@ jahšy 👍👍👍

[@erginoge]

Yolun açık olsun.. Almanya da hala seni bekliyoruz... 😊

[@ironmaden7688]

Gurban senin sazin tonu nasılda dokunuyor yüreğime bir bilsen. Nasıl güzel tok bir sestir... hızır yoldaşın olsun

[@ugurertekin3580]

Özgürlük denen bir şey varsa, yakıtı yalnızlık olmalıydı. harika....

[@BGok-kj8rp]

evet müthiş bir açıklama, mükemmel..

[@ummuozgur2701]

Ama yakıtı da bedelide çok ağır bir özgürlük. Bir yerlerde yerleşmiş gezip dolaşıp türküsünü çağırıp evininde . yada otellerde kalablise daha güzel olur. Bu özgürlük kahreden bir özgürlük çok donanımlı bir gencin sağlığını saatini kaybediş özgürlüğü Gücüm olsa onu bulunduğu yerden çekip alsam diyorum Allah'ım yar ve yardımcısı olsun

[@BGok-kj8rp]

@@ummuozgur2701 o mutlu, KESINLIKLE mutlu Bunu hissediyorum.

[@reklamhatt9924]

tebrikler kardeşim

[@mansuryuksel4236]

Seni dinlerken ağlamak geliyor içimden. Söylediğin türkülerin duygusallığından değil, benim böyle bir yeteneğim olmadığından. Biz yaşadığımızı sanıyoruz. 4 duvar arasına 5 kuruş maaşa kendimizi hapsetmişiz. Daha kaç yıl yaşayacağımız meçhul. Yine de bi şeylere sahip olmak için çabalıyoruz. Sanki ölünce bizimle gelecek. Yaşayan biz değiliz sensin. Belki cesaret gelir arkasında el yazması olan bi kartpostalını isterim kardeşim. Sevgi saygıyla.

[@gosmami]

01.16.2021 anneannemle (75) oturduk hem dinliyoruz hem çay içiyoruz. Çok güzel insansın be ağzına yüreğine sağlık!! Koca çınarı duygulandırdın..

[@anlamtv]

bin yaşayın! bu kültürel yolculuğunuz tüylerimizi diken diken etmeye devam ediyor. çoğalsın güzelliklerimiz..

[@ummuozgur2701]

Lütfen kendine çok dikkat et be yavrum Allah korusun oralarda hastalanırsan çok kötü be evladım Allah'ım tün milletime yardımcı olsun ama sana daha çok yardımcı olsun gurbet ellerde bu salgın hastalıklarla filan nasıl mücadele ediyorsun evladım senin arkanda Seni düşünen öyle sanıyorum ki yüzbinler var Lütfen onların hatırına bari kendine iyi bak.

[@mehmetmet9641]

Ne diken olacak sende abartma.dinle keyfine bak

[@galatasaray9403]

Dönüp dolaşıp geleceğimiz yer türküler değil mi zaten? 👏

[@besirodya9202]

Ne güzel duygular böyle ... Dili , dini ayrı insanlarla paylaşacak bir yüreğe sese sahip olmak Hakkari den selamlar ❤💜💛💙💚👍👍

[@rukentnn]

Nasılda özlemişim türküyü başa sarıp sarıp yazıyla bitirmeye çalışmayı. Huzurla geldiniz hoşgeldiniz 🍀

[@mustafasen28]

Slm sana gönlü güzel insan,senin için cimere,kültür bakanlığına devlet tarafından desteklenmen için rica da bulundum seyehetlerinde veya konaklamalarında sana destek olunmasını istedim.Sen bizim güzel türkülerini her ülkede rahatça söyleyesin diye.senin gibi gönül elçilerine çok ihtiyacımız var

[@mehtapgolge7444]

Ülkemde ne güzel değerler varmış ✌🏻☺️gurur duydum seninle, uluslara türkülerimizi götürüp orda o güzel samimi duruşunla bizi temsil etmen kelimelerle ifade edilmeyecek nitelikte 🙏

[@fatmayldrm8089]

Vallahi çok merak ettim aramıza döndüğün için çok mutlu oldum hoşgeldin

[@alidogan-tu3ko]

bizi alıp ta nerelere götürdün yürei ine sağlık türkülerimizi hakkıyla söylüyorsun Hızır yoldaşıın olsun

[@1bayaningozuyle893]

Yeni rastladım bu hesaba, rastlantıların en güzeli belki de. Hiç bıkmadığım türküler,çok isteyipte gidemediğim ülkelerde çalıyor. Çok güzel ve çok umutlu..... ☁🎈🍃

[@ummuozgur2701]

Bu yavrumun hayatını anlattığı bölümler ve de türküleri Benim yüreğimi dağılıyor kendime dinleme izleme Ümmü diyorum çünkü yemin ediyorum Abartısız kalbimde ağrılar olmaya başladı Ben bu çocuğu çok seviyorum Keşke türkiye'mize else herkes misafir eder sesin zaten insanı öldürüyor ve yaban ellerde çektiği sıkıntılar Sanki benim Canımdan can kanımdan kan biriymişsin gibi acı çekiyorum

[@halilyasar03]

Müziği açıyorum aynı zamanda yorumu okuyorum. @loudingirra Özdemir yorumlarını kaleminden çıkanları okurken herşeyi unutmuş yeni bi hayatta buluyorum kendimi. Yazmaya devam et güzel insan...

[@birgulsevin5791]

Bu turku senin sesinde ayrı bir guzel vede dokunaklı

[@yalcndikmen3737]

Sonunda dostum sonunda Bir haber verdin bize 2 ay oldu nerelerdesin. Merak içindeydim iyisin ya Çok şükür.

[@cokiyi5399]

Kültürler farklı olsada diller ayrı olsada bedenleriyle dem tutmaları beni bir kez daha aldı benden. Siz ne güzel insanlarsınız az önce bir güzelliğin parçası oldunuz. Dert görmeyin...

[@turkrkvarolsunturanc8113]

Sesine,nefesine, yüreğine sağlık gardaşım Allah gönlüne göre versin 👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏

[@tahsinerden9870]

Ağzına sağlık kardeşim

[@yazarsky]

Sözlerini anlamayanlarin bile yüreğinde kanlı bir yaraya dokunan sesin bende garip bir tezahür ile çıkıyor ortaya yüreğim eksilip tamamlanıyor kanıyor ahh ahh var ol ne deyim 🙏💜🌺

[@sultanyapc35]

Hoş geldin aramıza iyi olduğunu bilmek sevindirdi yolun açık olsun iyi yürekli güzel insan, 👍👍❤👏👏

[@ertugrulnisanc6887]

Her türkü bir yaşanmışlıktır aslında kimi sevinci, kimi hasreti, kimi hüznü anlatır...

[@berkaltas8578]

Sonun da be bra gözlerim yollarda kaldı.

[@cirkinkral686]

Geldi iki gözümün cicegi😐👏

[@eftateismail621]

Coksükür saglcakla cikti karsimiza Özlettin ve endiselendirdin beni Salvarli cocuk 🙏👍

[@murtazamentes7100]

Senin Allah'ına kurban bayran olayım selam İstanbul Türkiye 🌺♥️

[@AbdulkadirAktas02]

Bu şarkıyı en az 10 sanatcidan dinledim senin kadar icten güzel okuyan göremedim abim 🤲🤲❤️❤️❤️ yolun açık olsun inşaallah kral

[@erdogandagdelen349]

Duygularımın tercümanı, yaşamak istediklerimi deneyimleyen insan, adam gibi adam.

[@nagistv]

Çok güzel söyledin ağzına sağlık arkadaşım

[@esinmelekakbal7149]

Cansın can yüreğine emeğine sağlık...

[@kuyumculu1]

Muhteşemsiniz. Helal olsun size.

[@eminekzl9998]

Ağlamasın da ne yapsın acizliğin mertebesine ulaşmış tek canlı olarak yaşama tutunmaya çalışıyor onca olumsuzluğa göğüs gererek... Yüreğine sağlık

[@sevals.3128]

Çok güzel bir iş yapıyorsun kardeşim, gönlüne sağlık.

[@ahmetergin3697]

buradaki herkes sende kendini buluyor saol var ol bize degisik dusunceler yasatiyorsun

[@yusufsahin9835]

Helal olsun abim Malatya'dan selamlar

[@karma_videolar06]

👏👏🇹🇷🇹🇷☝️☝️🌼🌼😎cansin sen cannn

[@EnesArslan-me4nh]

çooooooook iyi ağzınıza sağlık

[@musaagack9600]

Sevgili Loudingirra, öncelikle sağlık, esenlikler ve güzellikler diliyor, sevgilerimi sunuyorum. Seni keşfettim edeli seni takip ediyor ve paylaşıyorum. Kamil İnsanın gerçek temsilcisi sensin dostum. Anadolu Aşık ve Ozanlarımızın Barış, Dostluk, Özlem dolu düşlerini, Sevdalarını Evrensel ölçekte İnsanlığa taşıyor, onların gönüllerine dokunuyor, iyiden, güzelliklerden, barıştan, dostluktan, aşktan yana olanlarla paylaşıyorsun. Gönlüm seninledir Dostum. Düşlediklerimi sen gerçekleştiriyorsun. Sana Aşk Olsun Arkadaş, Aşk Olsun Diyorum.🌺❤️💜🦋🍇🌈🌍🌝

[@erdemguler7288]

Yeni video gelince anladım ciddi ciddi beklediğimi, derviş sen çok yaşa, dikkat et kendine.

[@nevarneyok13]

Daha bugün aklımdan geçtin... dedim hasta falan olmasın bari çocuk. İyi bari çok şükür. Cansın birader yolun açkk olsun...

[@hulyabal678]

Şükürler olsun kardeşim döndün özlettin kendini..

[@muratyarm209]

Özdemır seni çok tebrik ediyorum türkü söylediğin için değil duvarları yıktığı için böyle insanların olması bu dünyaya umudumu bir kez daha arttırdı bakış açım değişti ayağına taş değmesin canım kardeşim

[@mehmetcay1223]

Allah yolunuzu açık etsin, projeyi bitirip sağlıkla memlekete dönmeniz temennisiyle, selamlar...

[@bar0yka]

Abi bir daha dönmeyecek

[@bulentgunes5696]

Güzel bir düşünce ülke ülke gezip Türkiye'yi ve türkülerimizi dillendiriyorsun ağzına yüreğine sağlık 👍👏👏👏

[@nimetyldrm89]

Durumun nasıl iyi misin kendine iyi bak dikkat et salıkla kal dostların seninleolsun 🙏🙋

[@kerimsaglam7279]

Benim yolum nere düştü bilemedim ben beni hangi seherin mavisine soram bem seni beyaz kefen olam saram yar seni yine bulamadım ben seni 😔 yüreğine sağlık kardeşim allahıma emanet ol

[@yunusemrem3103]

Ağzına sağlık

[@cemyilmaz5445]

Bir bildirim düşün, telefonuna düştüğünde müthiş karışık duygular yaşatan.. Sevinç, coşku.. Ve türküyle birlikte, altındaki deneyimsel yazıyı okurken yaşanan hüzün.. Kalpte iz bırakan buğulu sızı...💜

[@paz7023]

Senin türkûler hayranim

[@tompisgmps3394]

İyı ki varsın güzel kardeşim. Türkülerimizi saygıyla dinleyen güzel insanlara da selamlar olsun..

[@yucelcevik3309]

Ağzına sağlık derviş.Allah a emanet ol.Sağlıkla kal.

[@ismailsahin5685]

Helal Olsun agzina salik

[@bogeli]

Senin türkülerini böyle huşu içinde dinleyen başka dünyaların insanlarını gördükçe, bütün dünyanın bizim türkülerimize ihtiyacı olduğunu idrak ediyorum. Eline, emeğine ve yüreğine sağlık.

[@ismailabiii8164]

Tek kelime muhteşem

[@higuys9759]

Dostum umarım herşey yolundadır. Bize kendi sağlık durumunla ve koşullarınla ilgili bilgi verie misin. Merak ediyorum.

[@anl9036]

Ne güzel insansın be kardesim türkülerin eşliğinde birde yazdiklarini okumak içime su serpiyor. Özledik seni.

[@osmanyalcn5748]

Diline sağlık kardeşim

[@komurkentli1737]

Yolun açık olsun arkadaş,ülkemizi tanıtıyorsun,müziğimizi öğretiyorsun,bizi mutlu ediyorsun,her şey için teşekkür ederiz.

[@ibrahimgundogan9967]

Gardasim sana Helal olsun vallah almanyadan slm

[@metinisk1983]

Derviş sen de benim gibi çileli ve yanıksın.yolun açık olsun sesine sazına zeval gelmesin.yoldaş.

[@abdullahsamak3622]

Yüreğine sağlık güzel insan. Bildiriminle büyük bir mutluluk yaşadım ☺️

[@serkanates8785]

Emeğine ve Yüreğine sağlık, Lütfen bu kadar uzun ara verme. Teşekkürler.

[@ets8393]

Sözde türkü söyleyen ünlüler senden birçok ders alsın. MaşaALLAH. Helal olsun. Yolun açık olsun. Sağol.

[@serdalekin9845]

Özdemir kardeşim kuş sesleri eşliğinde güzel bir yorum olmuş. Ayrıca Türkülerimizi evrensel olarak sevdirmeye ve tanıtımına katkıda bulunduğunuz için size çok teşekkür ederim sağlıklı günler iyi çalışmalar dilerim .

[@ersineser1257]

Seni bekliyorduk gardaşım.

[@timuralicaliskan8388]

Harikulade.

[@bayramyazc3010]

Helal olsun adamın dibisin çiçeğisin sen 🤗

[@suphankardeleni]

Yüreğine sağlık

[@ertanyurdakul9162]

Kardeşim yolun açık olsun

[@BYSCA19]

Yüreğine sağlık yazıyı okurken 3 kez dinledim

[@muratyildiz5527]

Kültürümüzü Dünyanın farklı yerlerine taşımak gerçekten müthiş bir fikir. Tebrik ediyorum. İyi ki varsınız. 👏👏🌹💐🌷👍👍

[@yunusemrecicek8156]

Gözümüz yollarda kalmıştı ... Hasretlik girmesin aramıza 😊

[@sabiralkan7080]

YOLUN AÇIK OLSUN TURKULERINI ÇOK SEVEREK DINLIYORUM . HAKIKAT KAPISI HEP AÇIK OLSUN ÖNÜNDE SEVGI VE IŞIKLA KAL

[@srmaarslan8501]

Seni dileyince tüylerim diken diken oluyor ağzına yüreğine sağlık yolun açık olsun

[@fatih.bayrak]

Helal kardeşim yüreğine ağzına sağlık 👏🏻👏🏻👏🏻

[@gurkansahin28]

Thanks!

[@yukselak1980]

Türkülere gercekten hayat veren insanlarla dost olun arkadaş olun.Onlardan size zarar gelmez...Varol kardeşim allah sesine,sazına gam dert keder vermesin...

[@Fatma-ln9cv]

Çok teşekkür ederim anadolu türkülerimizi her ülkenin insanlarına çalıyorsun gurur verici

[@bayramcicek7465]

Askerden selamlar .Atarsa 115 🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷

[@bayramsancak277]

Hayirli teskereler kardesim

[@Yusuf-wu6dd]

Kaldı 55 gün :)

[@Ynshvz]

Salak saçma kanallara taş çıkarırsın inşallah hep birlikte büyücez

[@sevketemrebas1877]

Ortamın güzelliğine bakar mısınız??bu teli bu dili anlamayan insanlar ancak bir hayli hissedenler...bu teli bu dili anlayan insanlara nazaran ben ce çok güzel ve anlamlı..

[@kkkiana7834]

Super tsk

[@izzettincelik1743]

Selam olsun sana

[@ugurkayabas7963]

tek kelimeyle mükemmel, ağzına sağlık.

[@yasargurkan6729]

Merhaba yüreği güzel insan.anadolunun avazı asyada yankılanıyor.aşık veysellerin da dadal oğlunun mahsuni babanın avazı sazının tınısı nede yakışmış.Ne dil nede ırkı sadece insana doğaya hitap ediyor türkülerimiz.nasılda oturmuş dinliyorlar..

[@cimbom-bp5hm]

Eline koluna saglik

[@umutdoguskrlmaz6848]

Yüreğine sağlık Cansın cansın hazin hazin ağlar gönül dertli dertli ağlar gönül ❤️❤️❤️👍

[@yasarsahin398]

Kaç zaman oldu bilmiyorum seni hep beklemek be gardaşım

[@saiddumanli]

Çok merak ettik seni dostum. Kendine dikkat et. Bizleri de habersiz koma. Çok güzel okuyorsun. Okuduğun her türküyü defalarca dinliyoruz eşimle çocuğumla. Yüreğimize dokunuyorsun. Seviyoruz seni.

[@zaferekici3766]

Nefesin gür olsun ağzına yüreğine sağlık👏👏👏

[@sevgiyegider5680]

slm kardeşim 42 devleti gezdim, dünyanın tadına doyamadım, senin gibi olmayı çok istedim ama tek engelim, dünyayı tanımadan evlenmiş olmam di, seni canı gönülden Tebrik ederim devam kardeşim👏👏👏

[@salpa44]

Kendisi de evli ve çocuğunu terk etmiş biridir.

[@nehaber123]

Yazdıklarınız okudukça yüreğinizdeki hüzün bulaşıyor benliğimize, bulaştıkça bir nebze arınıyoruz sanki günahlarımızdan. Hep iyiler çıksın yolunuza.

[@spacetragedy]

Yüreğine sağlık kardeş,helal, sen bildiğin yolda yürü, yolun bahtın açık olsun👏🧿🇹🇷

[@alimert701]

Merhaba, o güzel sesini ve türkülerimizi dinlerken, etrafı biraz daha fazla göstere bilir misin, kamera hızlı biçimde değil yavaş yavaş etrafı gösterir sen çok sevinirim. yüreğine sağlık

[@fikretyldz3084]

Harikulade

[@metinisk1983]

Sesine yüreğine sağlık can yoldaş.

[@yagzngunlugu4967]

Anlatım on numara bir solukta okutuyorsun anı yaşatıyosun özdemir bravo

[@hasanhuseyincoskun8745]

türkülerımızı dünyanın en uzak köşelerınde şöylemek nasıl bir duygu!bu delikanlı'ya binlercepravo,bu arada rahmetli beyhani bu içli dizelerın dünyanın en uzak köşelerınde çalınacağını düşünebiliyormıydı acaba