Zygmunt Noskowski - Symphony no. 3 "From Spring to Spring" (Florencio)

Zygmunt Noskowski - Trzecia symfonia "Od wiosny do wiosny"
Published in 1904
Conductor: Jose Maria Florencio
Orchestra: Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radio Katowice
0:00 - I. Spring - Molto allegro con affezzione
12:07 - II. Summer - The Beauty of St. Johns eve: Adagio molto espressivo
20:12 - III. Fall: At a Harvest Festival - A festive song with a dance: Allegro
26:51 - IV. Winter: Silence and solitude of nature. A snowstorm. Spring's return and a sunny morning: Adagio Molto
Zygmunt Noskowski was a Polish Composer who was born in Warsaw and lived from 1846-1909. He was known mostly for his symphonic compositions. He worked not only as a musician, but as a teacher and a journalist. He taught almost all of the most important composers of the next generation in Polish music. It is through his efforts primarily that symphonic music was introduced to Warsaw, and he built the foundations for a strong symphonic tradition in Poland [1].
At the time of his birth, Poland was divided between Austria, Prussia, and the Russian Empire. Conditions were difficult for Polish artists due to censorship and general repression of Polish culture. Noskowski himself was a witness of a pogrom against the "manifestations of patriotism" (pogrom manifestacji patriotycznej) conducted by Russian soldiers on the 27th of February 1861 in Warsaw.
After witnessing the events, he traveled to Kraków and visited the Tatra mountains. These events influenced the rest of his creative output. The sights of the mountains and the beauty of Kraków juxtaposed with the foreign oppression that he saw could not be discounted easily, given that he later joined the January Uprising after his father's death in 1863.
Interestingly, Noskowski was not well aware of Chopin's output. His mother was a dedicated supporter of Towiański, who was a messianic, apocalyptic religious leader in Poland who claimed he had a vision of the end times. Chopin was highly critical of Towiański, which led Noskowski's family to avoid his work. Noskowski would detach from Towianism later in his life and become a propagator of Chopin's music. In the meantime, however, he still saw Ignacy Feliks Dobrzyński as the model Polish composer. Stylistically, he absorbed much of Dobrzyński's style as well as those of his other teachers - Kątski, Moniuszko, and Kiel.
From Spring to Spring
Noskowski's third and final symphony was commissioned by the Warsaw Philharmonic [2]. Like most of Noskowski's symphonic output, it was designed especially for the Polish nation as part of Noskowski's artistic positivism or, in other words, its goal was to comfort the Polish nation whose country had been divided by Austria, Prussia, and the Russian Empire [2][3]. In this symphony, the promise of rebirth for Poland comes in parallel with the yearly seasonal cycle. Of course, nothing in the symphony is devoid of Polishness, and the images of death and rebirth are wound together with Polish characteristics. As a reviewer wrote at the time: "[Noskowski] gives ethnographic characteristics of the people in the Native Polish rhythm and on various melodic peculiarities, typical of our music” [4].
I. Spring - A symphonic idylle of the highest order. Noskowski uses little figurations to mimic birds chirping, the running water, and the Polish landscape filled with the golden sun. One can hear similarities with the overture "Morskie Oko" which describes one of the natural wonders of Poland. In its more dramatic sections, similarities with "The Steppe" can be heard, making it seem like this movement pays tribute to Poland's past through her history and primordial landscape.
II. Summer - St. John's eve comes about in midsummer and the festivities celebrate the birth of John the Baptist (lots of parallels could be drawn between this great Saint and Poland herself). On this night, men and women sing festive songs wearing crowns of flowers which are thrown into nearby bodies of water. The Fall movement is nocturnal in nature and sings out village songs under percussive effects that evoke stars twinkling overhead.
III. Fall - I translated Noskowski's title "Okrężne" (roundabout, circular) a harvest festival - this is not exactly right. There is an old Polish festival called "Okrężne" which happens after all of the crops have been collected and the farmer had "circled" his fields [5]. Often there were sacrifices of animals or crops to sacred groves and grand feasts afterwards. Of course, there were many folk songs to accompany this tradition.
IV. Winter and the Return of Spring - The final movement depicts the positivist promise the most clearly. From the beauty of Poland, the desolation of it comes in its Winter - its occupation. The music is low and ominous, but the Spring soon returns in glory after fast, youthful passages that are bright but somehow violent. These are the snowstorms - the struggles, but they pass by and the golden sunlight shines over Poland once more.
Bibliography pinned

[@PETERJOHN101]

I hear the life of Poland in its unhappy time moving into a more hopeful world free of strife and darkness.

[@steveegallo3384]

Colossal....finally a genuine Polish Dvořák/Brahms......BRAVO from Acapulco!

[@jacobnx]

Colossal indeed

[@jacobnx]

Bibliography [1] Wroński, Witold. Zygmunt Noskowski. Warsaw: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1960. [2] F. Starostka, "Jeszcze Polska nie zginęła: Discovering the Life and Music of Zygmunt Noskowski," Ph. D. dissertation. LSU, Baton Rouge, USA, 2021. [3] P. Kotla "Zygmunt Noskowski: The Steppe," Repertoire-explorer.musikmph.de. repertoire-explorer.musikmph..... 2013. [4] “Z Filharmonji.” Echo Muzyczne i teatralne, no. 3-4, January 15, 1904. Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie. [5] pl.wikisource.org/wiki/Encyklopedia_staropolska/Okr%C4%99%C5%BCne

[@dawidkopp850]

Maciej Negrey, który napisał hasło Zygmunt Noskowski do Encyklopedii PWM tak wyraził się o symfonii: "Jeszcze bardziej wyrazistym dowodem związania się z Filharmonią było napisanie dla niej nowego, wielkiego dzieła symfonicznego. Była nim III Symfonia F-dur „Od wiosny do wiosny”. Wraz z II Symfonią i Stepem tworzy ona triadę najważniejszych kompozycji symfonicznych Noskowskiego. Jest też kolejną w jego twórczości, zupełnie nową próbą podjęcia tematu, który go najwyraźniej frapował przez całe życie - przemian pór roku. Można również w niej dostrzec pewne paralele literackie - jeżeli Step wykazuje związki z Sienkiewiczowską Trylogią, to III Symfonia jest jakby obrazem owego „kołowrotu przyrody” tworzącego tło wydarzeń w Reymontowskich Chłopach, publikowanych w odcinkach w „Tygodniku Ilustrowanym” w latach 1902-1908. III Symfonia zaś powstawała w 2. połowie roku 1903, można więc mówić raczej o wspólnocie pomysłu, niż o jakimkolwiek wzajemnym wpływie. Jednak ów przyrodniczy aspekt dzieła nie wydaje się być jedynym, a sama muzyka jest nie tyle programowa, co obfitująca w symbole. III Symfonia składa się z 4 części odpowiadających kolejnym porom roku - od wiosny poczynając i na nowej wiośnie kończąc, jak zaznaczono w poetycko i jakoś bardzo po polsku brzmiącym tytule dzieła. Jest tak, ponieważ w samym zakończeniu powracają tematy części I, zatytułowanej Wiosna (Molto allegro con affezione) i opartej na trzech tematach - kołyszącym w smyczkach, mazurkowym w oboju i kujawiakowym w klarnecie. Panuje tu klimat sielankowy (Noskowski lubił to określenie), ale urozmaicony burzliwym przetworzeniem, w którym tematy ujawniają swój potencjał dynamiczny. Nie brak tu też elementów ilustracyjnych, jak tryle instrumentów drewnianych przywodzące na myśl śpiew ptaków, itd. Część II - Lato, Czar nocy świętojańskiej (Adagio molto espressivo), nawiązuje do letniego przesilenia, które ma miejsce 21 czerwca i było obchodzone przez dawnych Słowian jako pogańskie święto Kupały. Przesunięte na noc z 23 na 24 czerwca, poprzedzającą dzień św. Jana Chrzciciela, zyskało nazwę nocy świętojańskiej, ale zachowało dawną, tajemniczą obrzędowość i atmosferę. Najlepiej oddaje ją niezwykły początek w wiolonczelach i kontrabasach. Główna melodia oboju, do którego dołącza klarnet, to jedno z najpiękniejszych objawień inwencji Noskowskiego. Miejscami, co prawda, podobnie jak cytat ludowej melodii Oj, Janie, Janie, Janie zielony, ujęta jest w nieco sentymentalny sposób. Część III - Jesień. Okrężne. Śpiew dożynkowy i taniec (Allegro molto. Allegro animato), opiera się na oryginalnym pomyśle wywołania wrażenia nadciągającego korowodu. Wpierw słyszymy muzykę z oddali, a w miarę, jak korowód się zbliża, rozróżniamy pieśń Plon niesiemy, plon, na tle której, zapewne wokół przystrojonych wieńców i snopów, młodzież tańcuje mazura, w triu zaś - bo formalnie jest to scherzo - również oberka przeplatanego kujawiakiem zaczerpniętym z I części. Jest to więc obraz ruchomy i złożony. Część IV - Zima. Cisza i martwota w przyrodzie. Burza śnieżna. Powrót wiosny i powitanie poranka słonecznego - stanowi godną kulminację całości. Rozpoczyna ją wstęp Adagio molto, roztaczający niezwykle sugestywną wizję jakby skutych lodem przestrzeni, osiągniętą dzięki śmiałemu zestawieniu najniższych i najwyższych rejestrów orkiestry. Oryginalne i zaskakujące, ale doskonale dobrane do klimatu brzmieniowego są niektóre pochody harmoniczne. Dwukrotnie wprowadzony motyw klarnetu basowego przenika do Allegro energico e marcato, sprawiającego wrażenie zmagań nie tylko z żywiołami natury. Pośród przypominających batalistyczną scenę efektów słychać jakby urywki pieśni wojennych i religijnych, intonowanych przez rogi i puzony. Scena ta cichnie zwolna ustępując pierwszym promieniom słońca. Moderato pastorale. Allegro con affezione - to powrót tematów Wiosny. Dzieło kończy się więc akcentem nie nadziei nawet, lecz pewności - wiosna wszak nastąpić musi. I tak samo musi nadejść wolność - to pewne. Spojrzenie na całość twórczości Noskowskiego pozwala odczytać ideowe przesłanie III Symfonii również i w taki sposób." portalmuzykipolskiej.pl/pl/osoba/3210-Zygmunt-Noskowski Dziękuję za wrzutkę. Ogólnie też ciekawe wykonanie, ale wolę wersję Szymona Kawalli, bo moim zdaniem lepiej odczytał tempa. Florencio wyeksponował niektóre instrumenty, których brakuje u Kawalli. Ale to bardzo trudna symfonia - tak dużo różnych akcji, jak w powieściach pozytywistycznych. Najlepiej by było, gdyby ktoś kiedyś połączył najlepsze miejsca obu wykonań. I w wersji Florencio klarnet basowy w 4 części gra inny dźwięk (29:14) niż u Kawalli (29:06): kzbin.info/www/bejne/bKbCZY2Kl5h2qNk