Populacja wszelkich gatunków ptaków drapieżnych polujących na gryzonie. Roznosicielem Dżumy są pchły, żerujące na gryzoniach. Przenoszą one bakterię pomiędzy ofiarami. Ptaki nie podlegają zakażeniu. W europie środkowej różnica między populacjami takich ptaków, w stosunku do populacji gryzoni, mógł być w XIV wieku dużo korzystniejszy dla ptaków - niż w krajach Europy zachodniej i Południowej oraz w Skandynawii. Wynika to miedzy innymi z bardziej zróżnicowanych ekosystemów i ściślejszego ich zagospodarowania przez wile gatunków takich ptaków. Przy presji łowieckiej ze strony ptaków, statystycznie eliminuje się znaczna ilość wektorów zarazy. Po zredukowaniu do pewnej, granicznej ilości procentowej zarażeń od pcheł, drastycznie spada statystyczna możliwość zakażeń odmianą płucną. To wpływa na znikomy wskaźnik ogólny w całej populacji. Ponadto - obszar geograficzny braku zarazy, pokrywa się nieco z obszarem występowania najpopularniejszej w Polsce haplogrupy w męskich liniach rodowodowych. Należy sprawdzić, czy możliwe jest skorelowanie w XIV wieku mutacji odpowiedzialnej za odporność (po obu rodzicach) lub częściową odporność (po jednym rodzicu) z ówczesnym składem populacyjnym mieszkańców. To mutacja z czasem zanikająca w populacji. Ocenia się, że obecnie posiada ją 3000 000 potomków ocaleńców z wszystkich fal Dżumy w Anglii. Ale pod koniec XIV wieku musiało ją posiadać większość populacji wysp- zredukowanej o połowę.

Super materiał. Szacunek za mrówczą pracę. Wnioski takie jak podskórnie chyba czują Polacy. Że dżuma nas szczęśliwie ominęła. Nie ma u nas praktycznie informacji o zarazie na ziemiach polskich. Nie ma legend, pieśni, wierszy, obrazów, rzeźb, wspomnień. Nie ma tego przerażenia, które zostało w Europie zachodniej do tej pory. A pamięć historyczna jest bardzo ważna. Mało tego, przecież to czas władania Kazimierza Wielkiego, gdy Polska bardzo rozwijała się pod względem gospodarczym. My znamy ten czas jako sukces Polski a nie jako trudne zmaganie z kryzysem

Parę lat temu robiłem analizę średniej życia dla każdego wieku. Liczyłem długość życia każdej żyjącej osoby w danym wieku zapisanej w Wikipedii. Wyszło około 60 000 rekordów od X do XX wieku. Wcześniejsze wieki pominąłęm, gdyż było za mało danych. Ciekawe dane wyszły. Wynika z nich że od XI do XIII średnia życia ( mediana ) minimalnie spadała z ok 54 do 52 roku życia. W XIV wieku rośnie do 54, w XV i XVI ok 55 lat. XVII to już wystrzał i średnia życia to ponad 60 lat, XVIII - XX rośnie regularnie do ok 70 lat. Ciekawe dane są z okresu I - IX - średnia życia ok 55 lat, choć trochę mało danych więc ciężko z tego jakieś wnioski wyciągać. Tym samym potoczne informacje o tym, że w średniowieczu średnia życia to ok 30 - 35 lat to na podstawie tych danych nie jest to prawdą. No chyba, że uwzględni się w tym wysoką śmiertelność noworodków na poziomie ok 30% no to może by wtedy się mniej więcej zgadzało :) Tak czy owak na podstawie tych danych średnia życia w XIV radykalnie nie spadła. Co więcej wzrosła. Podaje te dane jako ciekawostka :)

Jak dobrze znowu posłuchać pasjonujących wykładów Pana Profesora. Podziękowania i ukłony od dawnego studenta z UwB

😀👋

Super ciekawe badania. A rola modlitwy i cudów na naszych ziemiach, moze wycinkowy ale...

Dziękuję za ciekawy wykład.

Pasjonujący wykład

dziekuję za informację

Dziękuję za ciekawy wykład.

I jak to możliwe, ze jakikolwiek historyk podejmuje się zabrania głosu w absurdalnej dyskusji na temat: dlaczego Sobieski pomógł Habsburgom, (bo rozumiem, że używając określenia „Austiacy” dr. hab. ma na myśli ausrtryjacką linię Habsburgów, władających wówczas Świętym Cesarstwem Rzymskim), jeżeli 100 lat później kolejni władcy z tej dynastii uczestniczyli w Rozbiorach Rzeczpospolitej??? Chyba nie trzeba być dr. hab. żeby być świadomym tego, że przyszłe Rozbiory Rzeczpospolitej nie miały jakiegokolwiek wpływu na decyzje Sobieskiego, ponieważ nie był on jasnowidzem i nie posiadał wiedzy o wydarzeniach z przyszłości😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂

Czy Pan dr. hab. Robert Kołodziej mógłby łaskawie wytłumaczyć jak to jest możliwe, że porywa się na wygłaszanie wykładu na temat stosunków Rzeczpospolitej Obojga Narodów pod panowaniem Jana III Sobieskiego z władcami z dynastii Habsburgów, plotąc jakieś kocopoly o ówczesnych przymierzach Rzeczpospolitej z Cesarstwem Austrii, które zdaje się, że powstało dopiero w 1804 roku, a więc ponad 100 lat później od momentu, gdy Leopold I Habsburg panujący wówczas jako Święty Cesarz Rzymski i Król Niemiec poprosił Sobieskiego o pomoc w przerwaniu tureckiego oblężenia Wiednia, który będąc w tym czasie stolicą Arcyksięstwa Austrii, był przede wszystkim stolicą Świętego Cesarstwa Rzymskiego???