🤲💚🤍

Bu arada tabi kendi durumumuzun talebe olma idealine mesafesini de ölçme için de kistas veriyor anlatilanlar. Allah razı olsun, feyzinizi arttirsin, bize de istifade nasib etsin

14:53 Üstad Hazretleri sünnete tam uygun olarak midesinin üçte birini yemeğe ayırıyor. “Fazla yemek, beş tane hayvan alabilecek bir ahıra onbeş tane hayvanı doldurmaya benzer.“ diyor. Fazla yemenin neticesinde vücudun harareti artar, uyku ve gaflet çoğalır. 16:37 “Eskide, ekser İslâm aç değildi; tereffühe (bolluk içinde yaşamaya) ihtiyar vardı. Şimdi açtır; telezzüze (tadını çıkarmaya) ihtiyar yoktur.” 18:56 Üstad Hazretleri nefis terbiyesinde rasyonel bir yaklaşımla diyor ki: “Baklava ile peynirin besin değeri belli. Boğazdan geçtikten sonra peynir daha iyi besler. Yerken yarım dakikalık bir fark var. Yarım dakikanın hatırı için masrafa girmek ne kadar mânâsız ve zararlı bir israf olduğunu kıyas et”. 22:58 Sen görürken veya işitirken gayret sarfediyor musun? Hayır. O cihazlar takılmış; ama işletilmesi dahi senin ihtiyarın haricinde gerçekleşiyor. Sen vücudunda misafirsin. Vücudundaki cihâzât senin mülkün değil, sadece kullanmana izin verilmiş (ibâha edilmiş). “Nasıl bir zât, ziyafete misafirleri dâvet eder. Onlara, meclis ziyafetindeki eşyadan ve ziyafetten istifadeyi ibâha ediyor, temlik etmiyor. İbâha ve ziyafetin kaidesi ise, mihmandarın rızası dahilinde tasarruf etmektir. Öyleyse israf edemez, başkasına ikram edemez, sofradan kaldırıp başkasına sadaka veremez, dökemez, zâyi edemez. Eğer temlik olsaydı, yapabilirdi ve kendi arzusuyla hareket edebilirdi. Aynen bunun gibi, Cenâb-ı Hak sana ibâha suretinde verdiği hayatı intiharla hâtime çekemezsin, gözünü çıkaramazsın ve mânen gözü kör etmek demek olan gözü verenin rızası haricinde harama sarf edemezsin. Ve hâkezâ, kulağı ve dili ve bunlar gibi cihazâtı harama sarf etmekle mânen öldüremezsin.” (Barla Lahikası) 25:38 “İktisat ve kanaat, hikmet-i İlâhiyeye tevfik-i harekettir; kuvve-i zâikayı kapıcı hükmünde tutup, ona göre bahşiş verir. İsraf ise, o hikmete zıt hareket ettiği için çabuk tokat yer, mideyi karıştırır, iştihâ-yı hakikîyi kaybeder.“ Hikmete zıt hareket edildiği zaman, o anda mesele ters gitmeye başlıyor. Çünkü işleyen bir çarka sen çomak sokmuş oluyorsun. Sıhhatini kendi elinle bozmuş oluyorsun. 26:30 “Tenevvü-ü et'imeden gelen sun'î bir iştihâ-yı kâzibe ile yedirir, hazımsızlığa sebebiyet verir, hasta eder.” Tatların çeşitliliği, yalancı bir iştaha sebebiyet verir. Bazen bir çorba ile doyuyorsun. Fakat sonra güzel yemekler geliyor. Yiyecek yerin kalmadığı halde, en son gelen tatlıyı da yiyorsun. Sonra da ağırlık yapmaz diye dondurma yiyorsun. Sonra da çay ile çerez geliyor. Midenin üçte birini doldurmak gerekirken, üç katını doldurmuş oluyorsun. İsrailoğulları çölde kaldıkları dönemde, semadan bıldırcın eti ile kudret helvası gelmesine rağmen yerin bitirdiği şeylerden istiyorlar. Yani tenevvü-ü et’ime istiyorlar. Hem âlâ olan yerine ednâ olanı tercih ediyorlar. Kur’ân ise onlara aşağılarcasına “ihbıt (inin oradan)” diye hitap ediyor. {“İhbıt” kelimesinin detaylı izahı için bakınız: 20. SÖZ - 1. MAKAM (ÜÇ NEHİR, ÜÇ VAZİFE) dersi, 28:24 dakikadan itibaren} Semavî olan vahiydir; doyurucu olan marifetullah ve lezzetli olan muhabbetullahı veriyor. Sen ise dünyanın çeşitliliğinin ve fantazilerinin peşinde koşuyorsun. Binbir türlü film, müzik ve kitaplar. Halbuki bu tür şeylere açılmak, insana asıl vazifesini unutturur. Bu da bir tür tenevvü-ü et’imedir. Her şeye el atan, her şeyden mahrum kalır. Zihnini, kalbini ve hissini dağıtır. Marifetullah, muhabbetullah ve zikrullaha yabanî hale gelir. 35:55 “Hakikî ehl-i şükrün ve ehl-i hakikatin ve ehl-i kalbin kuvve-i zâikası rahmet-i İlâhiyenin matbahlarına bir nâzır ve bir müfettiş hükmündedir. (…) İşte, bu surette kuvve-i zâika yalnız maddî cesede bakmıyor. Belki kalbe, ruha, akla dahi baktığı cihetle, midenin fevkinde hükmü var, makamı var. “ Hissiyât ile letâif arasında doğrudan bir irtibat var. Görmekte, meyveyi görmekten onu yaratanı görmeye kadar kademeler var. Beş duyu organın hepsinde bu var. “İsraf etmemek şartıyla ve sırf vazife-i şükrâniyeyi yerine getirmek ve envâ-ı niam-ı İlâhiyeyi hissedip tanımak kaydıyla ve meşru olmak ve zillet ve dilenciliğe vesile olmamak şartıyla, lezzetini takip edebilir.” Allah Resûlü hurma yerken güzellerini tercih ederdi. Çünkü bunlar birer tekvîni âyet. Teşriî âyetleri tertil ile okumak gerektiği gibi, tekvinî âyetleri de tertil ile okumak için lezzet takip edilebilir. 40:42 “Lezzeti şükür için isteyen kullarından eyle” Üstad Hazretlerinin nedensellik ilkesini tersine çevirdiği, sondan başa doğru okuma yaptığı (hızırî bir okumadır, ledün ilmidir) Risale-i Nur’daki en acaip cümlelerden biridir. 41:36 “O kuvve-i zâikayı taşıyan lisanı şükürde istimal etmek için leziz taamları tercih edebilir.” Dil hem tadıyor, hem zikrediyor. Rızkın tadılması ile şükredilmesi için aynı aletin kullanılması da enteresan. “Ne vakit senin oğlun da ruhu cesedine, kalbi nefsine, aklı midesine hâkim olsa ve lezzeti şükür için istese, o vakit leziz şeyleri yiyebilir.”

❤👌

🤲💚🤍

❤❤❤

3:13 İnsanın kanaatkâr olması için, Cenâb-ı Allah’ın verdiklerinden her cihette memnun olması lâzımdır. Kanaatin neticesi berekettir. Bereket, tecrübe ile anlaşılabilecek bir meseledir. 4:02 "Yiyin, için, fakat israf etmeyin. Çünkü Allah israf edenleri sevmez." A'râf Sûresi, 7:31. İsraf ile Cenâb-ı Allah’ın muhabbetini kaybetme arasında ciddî bir ilişki var. “Saçıp savuranlar şeytanın kardeşleridir. Şeytan ise Rabbine (karşı) çok nankördür.” (İsrâ/27) Cenâb-ı Allah şeytanı sevmediği gibi, şeytanın ihvanlarını da sevmez. 6:50 Bazen harcamamak da bir israftır. Bir koyduğunuz zaman yüz alacağınız bir meselede harcamamak israftır. Yani iktisat, harcamamak değildir; yerli yerince harcamaktır. 11:24 Hayır ve hasenat konusunda bile mü’minler dengeyi gözetirler. Hayır yaparken kendilerini ve vârislerini muhtaç durumda bırakacak şekilde davranmazlar. 12:20 Birinci Nükte’de Üstad Hazretleri anlatacağı yedi nüktenin tüm esaslarını zikrediyor. Diğer altı nüktede bunları açıyor. Bunu pek çok risalede yapıyor. 13:30 “Hâlık-ı Rahîm, nev-i beşere verdiği nimetlerin mukabilinde şükür istiyor.” Hikmet, meseleyi sonucu üzerinden okumaktır. Bir masa yapacak olsak, önce onun gayesini nazara alırız ve ona göre dizayn ederiz. İnsanın yaratılmasında gaye şükürdür. Şükretmiyorsa insan olamamış demektir. 15:16 Şükrün zıttı, kizbdir (yalanlamak). فَبِاَيِّ اٰلَٓاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ “Öyleyken Rabbinizin nimetlerinden hangisini yalanlayabilirsiniz?” Şükretmemek, Cenâb-ı Allah’tan geldiğini bilmemek mânâsına geldiği için, kizb oluyor. Şükür, tevhide ulaştırır. Şükretmeyen, nimetleri başka vesilelere vererek şirke düşer. 22:35 Her nimet, kendi cinsinden şükür ister. 23:15 Elmayı yedin, lezzetini aldın. O elmanın güzel şekli, tadı ve kokusu şükrün davetçileri idi. Sen onu yemekle, ondaki cemâlî cilveleri yok ettin. Ertesi gün senin meftun olduğun madde kısmı en çirkin bir sûrete döndü. Sen şükrettiysen o güzellikler kaybolmadılar. O cemâlî cilveler hamde, tesbihe dönüştü. Asıl alemlerine gönderdin. Cennet yemişleri sûretini aldılar. Kanaatkâr olduğun zaman, şükredersin. Şükreden insan, psikolojik sorun yaşamaz. Çünkü memnuniyeti yakalamıştır. 27:21 “İsraf ise şükre zıttır, nimete karşı hasâretli bir istihfaftır.” İsraf aslında iktisadın zıddı olsa da neticesi itibariyle şükre zıttır. İsraf, şükürsüzlüğü; şükürsüzlük de kizbi (nimetleri yalanlamayı) netice verir. Müsrif adam, nimetleri hafife alır, kıymetlerini inkar eder. 30:24 “iktisat hem bir şükr-ü mânevî,” Manevî şükür dille yapılmayan, halin eseri olan şükürdür. İktisadın mânâsı, nimetin Allah’tan geldiğini bilmek ve kıymetini takdir etmektir. Altını saçıp savurmuyorsun, çünkü kıymetini biliyorsun. Döküp saçmaman, yemeğin kırıntılarını dahi yemen, Rabbinden geldiğini bilmektir, O’nun mucizesi ve hediyesi kabul etmektir. Bu da manevî bir şükürdür. Her rızık işaretli taş gibidir, yiyeceği kişi bellidir. Demek yediğin o elma, hususî olarak sana gönderiliyor. Burada ehâdî cilve var. Sen vâhidiyetten ehâdiyete geçtiğin zaman, yani Cenâb-ı Allah’ın umumî muamelesi içinde sana olan hususî muamelesini her an hissettiğinde, velâyete geçmiş oluyorsun. Demek rızık cihetinden velâyete giden çok kestirme bir yol var. O rızık, senin vücudundan bir parça olacak. Seninle namaz kılacak. Seninle haşrolacak. Seninle ebedî Cennet’e aday olacak. Böyle düşünüp, “bu Rabbimden bana hususî olarak gönderildi” dediğin zaman rızık ayrı bir letâfet kazanıyor. “Kasemdeki su bana gülümsedi.” 37:37 Kanaat, memnuniyettir. Gözünün başka bir şeyde olması, Rabbinin sana gönderdiği nimetten (nasibinden) memnun olmadığına delildir. Ağzımızdan çıkanlara, hatta düşüncelerimize bile dikkat etmemiz gerekir. Cenâb-ı Allah’ın bize verdiği nimetleri küçümseyecek en ufak bir tavırda bulunmamamız lazımdır. 46:22 Manevî lezzetlerde de kanaat etmek gerekiyor. Üstad Hazretleri diyor ki: “Madem ben sizlere kanaat ettim ve ediyorum, başkalara bakmıyorum, meşgul olmuyorum; siz dahi Risale-i Nur'a kanaat etmeniz lâzımdır, belki bu zamanda elzemdir.” (K.L.) Vazifen nerede ise, ona odaklanman gerekiyor. Her şeye el atan, her şeyden mahrum kalır. Önemli olan az dahi olsa, devamlılıktır. 48:45 Musibet durumunda yapılacak şey şükür değil, hamddir. Hamd cemâli cilvelere de celâli tecellilere de yapılır. Üstad Hazretleri “sabır içinde şükretmeliyiz” der. Bu, celâl içinde cemâli görmektir. Bu da hikmetle olur. Bu hikmete ise meseleleri neticeleri üzerinde okumakla ulaşılır. Üstad Hazretleri hapishaneye giriyor, bu durumun neticeleri itibariyle ne kadar güzel olduğunu anlatıyor. İnsan cemâlî cilve altındayken de celâlî tecellilere kapalı değildir. Onda da “şükür içinde sabretme” vardır. Nimetler içinde yüzerken dünyaya karşı mesafeli kalmak, ondan ihtiyaç miktarınca (iktisatlı) kullanmak “şükür içindeki sabır”dır.

🤲💚🤍

🤲💚🤍

Allah razi olsun

Cenabı Hakk razı olsun, çok teşekkürler Seyid abi..

🤲💚🤍

Abi maşallah, çok güzel bir ders olmuş. Özellikte günümüzde aklımıza gelen "14 asır önce yapılan davranışlara şimdi nasıl ittiba edelim" gibi düşüncelere de cevap vermişsiniz. Allah razı olsun.

Allah ebeden razı olsun hocam🤲Emeğine yüreğine sağlık🙏🙏🙏💐

🤲💐

meşrebimizin zikir tarzında , bâzı evliyâların isimlerini liste hâlnde periyodik olarak zikretme yok . kulûbü'd-dâria'nın son sayfasında hoca efendi tarafından tertip edilmiş geniş kapsamlı bir salavât var , mâlûm . o salavâtta , peygamberimize ve âl ü ashâbına duâdan sonra kur'ân'da adı geçen bütün peygamberlere,dört büyük meleğe,dört halîfeye,peygamber efendimizin iki amcasına,üç torununa,dört kızına,tasarrufu devâm eden altı evliyâya ismen duâ ediliyor. ayrıca isimsiz olarak kirâmen kâtibîn,peygamber efendimizin eşleri,tâbiîn ve tebe-i tâbiîn,müçtehidler,müfessirler,evliyâ,asfiyâ,mukarrebîn ve ebrâr, en son da dünyânın dört bir tarafına yayılmış hizmet gönüllüleri zikrediliyor. bu salavâtı okuyunca insan hayâlen kendini nasıl aydınlık ve çok kalabalık bir topluluğun içinde hayâl ediyor tahmin edilebilir. vesselâm.

🤲💚🤍

Allah razı olsun

Allah razı olsun ❤❤❤❤

TEŞEKKÜRLER

Tarihe Kur'an la Bakmak. Rabbim Ebeden Dâimen Razı olsun hocam Hürmetlerimle 🎉❤🎉

Allah razı olsun

Uluslararası ilişkiler alanında doktora yapan birine bu perspetifi anlatıyorsun gülüyor "stratejik derinlikte" ısrar ediyor! Bütün harp tarihimiz esas hasımların kimler olduğunu bize gösterdiği halde siyasi bir refleksle yok o öyle değil diyor.Tesekkurler selamlar

💙💙💙

🤲💚🤍

🌈🍁🚰

Allah razı olsun hocam

Allah ebeden razı olsun hocam ❤️

Hürmetler sayın hocam ❤❤

Hocam, sanırım seste düzenlemeler yapılmış. Dinlemek çok daha kolay oldu. Teşekkür ederiz.

🤲💚🤍 Muhteşem!

🤲💚🤍 Ne güzel dersler.

Hayatın hazin günlerinde sizin sohbetlerinizi dinlemek, sanki aynı mekanda bulunmak gibi etki ediyor bazen. Ufkumuzu açıyor, ruhumuza iyi geliyor. Allah sizden ebeden razı olsun, iki cihanda da size ve ailenize iyilikler versin abi.

❤Rabbim sonsuz razı olsun ❤️🤲

size hayr'ı mutfaktan mutlak hayır dilerim değerli hocam.. bize dua edin❤❤

Allah razı olsun

🤲💚🤍 Allahu Ekber! Muhteşemm!

🤲💚🤍 Muhteşem!

🤲💚🤍

🤲💚🤍🤲 Elhamdülilleeh.Her risale bir hazine.Bir de ehil bir rehber varsa ...

🤲💚🤍 Çok güzel!

0:28 İktisat Risalesi Kur’ân talebesi olmanın en temel esaslarını anlatan, tıpkı Küçük Sözler ve İhlâs Risalesi gibi, çok ehemmiyetli bir risaledir. 1:06 “İktisat ve kanaate, israf ve tebzîre dairdir.” İktisat, ifrat ve tefritten (artı ve eksi aşırılıktan) uzak durmak ile hadd-i vasatın (orta yolun) ihtiyar edilmesidir. İktisadı insanda yerleştiren mesele ise, kanaattir. İktisadın zıttı, israftır. İsraf, Kur’ân’da çok geniş olarak ele alınıyor. Mesela; “Ey nefislerini israf eden kullarım, Allah'ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin! Şübhesiz ki Allah, bütün günahları bağışlar!” (Zümer/53) âyetinde, günahlara girmenin insanın kendisini israf etmesi olarak gösteriliyor. (Konu ile alakalı olarak hatırlayalım: 6. Söz’deki çiftlik ve 23. Söz’deki saray temsilleri) 5:56 İktisat kâinatın tamamında geçerli bir kuraldır. Cenâb-ı Allah hiçbir şeyi israf etmiyor. Varlığı daima recycle ediyor (geri dönüştürüyor). 9:18 Bir meselenin mikro kanunlarını koyduğumuz zaman, onu makroya tatbik edebilmek veya onun yansımalarını makroda görebilmek mümkün olduğu gibi; makrodaki kanunları da mikroda müşahede edebilmek mümkün. İktisat Risalesi’ndeki bireysel esasları ele alırken, medeniyet ve cemaat planındaki yansımalarını da görmeye çalışalım. 12:44 “Derd-i maişet sersemliğiyle, ekser halk âhiret işlerine ikinci derecede bakmalarından, ehl-i dalâlet istifade edip onları avlıyorlar. Risale-i Nur şakirtleri kanaat ve iktisat düsturlarıyla bu manevî hastalığa da mukabele ederler inşaallah.” (K.L.) Bu zamanda insanlar genellikle belirli ideolojilere zihinsel olarak katılmaktan ziyade, pratik olarak o ideolojilerin kurdukları düzenlere bağlanıyorlar ve zamanla o hayatı benimsiyorlar. (İnandığın gibi yaşamıyorsan, yaşadığın gibi inanırsın.) 14:49 “(Allah Resûlü) bütün Sünen-i Seniyyesinde, ahvâl-i fıtriyesinde ve ahkâm-ı şer'iyesinde hadd-i istikameti ihtiyar edip, zulüm ve zulümat olan ifrat ve tefritten, israf ve tebzirden içtinap etmiştir. Hattâ tekellümünde ve ekl ve şürbünde iktisadı rehber ve israftan kat'iyen içtinap etmiştir.” (11. Lem’a) Biz israfı genellikle maddî şeylerde anlıyoruz. Efendimiz konuşmasını dahi israf etmezdi. En birinci israf insanın kendisini israf etmesidir. Bu noktada en büyüğü ise, vakit noktasındaki israftır. 19:30 “Hâlık-ı Rahîm, nev-i beşere verdiği nimetlerin mukabilinde şükür istiyor. İsraf ise şükre zıttır.” 22:10 Klasik iktisat tanımı, insanın sınırlı kaynaklarla sınırsız ihtiyaçlarını karşılamasıdır. Bu cümleye âhiret ciheti ile bakacak olursak doğrudur. İnsan sınırsız âhiret hayatının levâzımâtını, sınırlı olan dünya hayatı ile kazanmaya çalışacak. {“Dünya bir misafirhanedir. İnsan ise onda az duracaktır; ve vazifesi çok bir misafirdir ve kısa bir ömürde hayat-ı ebediyeye lâzım olan levâzımâtı tedarik etmekle mükelleftir.” (20. Söz)} Fakat dünya cihetiyle baktığımız zaman klasik iktisat tanımı çok ideolojik bir cümledir. Çünkü insanın dünyevî ihtiyaçları çok sınırlıdır. 29:34 “Bedevîlikte beşer üç dört şeye muhtaç oluyordu.” (Hutbe-i Şâmiye) İnsanın aslında üç dört ihtiyacı var. Fakat görenek ve tiryakilik cihetiyle, yani “şunda bu var, onda bu var” demesiyle üç dört ihtiyacı elliye çıkmış. Aslında fakirlik göreceli bir mesele. Mesela buzdolabı zaruret gibi duruyor, ancak insanlık binlerce sene buzdolapsız yaşayabilmiş. Fakat içinde bulunduğumuz asrın yaşam pratiği bizi ona muhtaç etmiş. En olmazsa olmazını söyleyerek verdiğimiz bu örnek, “bunları kullanmak lüks” anlamında değildir, yaşam pratiğinin insanları muhtaç etmesinden bahsediyoruz. Diğer ihtiyaçlar kıyas edilsin. Fakirlik insanın ihtiyaçları üzerinden ortaya konduğu için, tüm ihtiyaçları birden nazara aldığımızda insanlık bu asırda göreceli olarak fakirleşmiş oluyor. “Demek, bu medeniyet-i hâzıra insanı çok fakir ediyor. O ihtiyaç cihetinde beşeri zulme, başka haram kazanmaya sevk etmiş.” 40:43 “Radyo büyük bir nimet iken, maslahat-ı beşeriyeye sarf edilmekle bir mânevî şükür iktiza ettiği halde, beşte dördü hevesata, lüzumsuz, mâlâyâni şeylere sarf edildiğinden, tembelliğe, radyo dinlemekle heveslenmeye sevk edip sa'yin şevkini kırıyor. Vazife-i hakikiyesini bırakıyor.” Oyun ve sinema sektörünün dünya çapında geldiği noktaya baktığımız zaman, radyo ne kadar masum kalıyor! “beşeri vesait-i sefahete teşvik etmekle, o biçare muhtaç beşeri tam tembelliğe atmış, sa'y ve amelin şevkini kırıyor. Hevesata, sefahete sevk edip ömrünü fâidesiz zayi ediyor.” Bakıyorsun akşam insanların çoğu vakitlerini eğlence sektöründe geçiriyor. Bu hem ibadetine hem tefekkürüne engel oluyor. “Hem o muhtaç ve tembelleşmiş beşeri, hasta etmiş. Su-i istimal ve israfatla yüz nevi hastalığın sirayetine, intişarına vesile olmuş.” Tembelleşmiş beşerden, obez bir medeniyet meydana gelmiş. Bunun da neticesinde birçok hastalık ortaya çıkmış. 46:49 Cenâb-ı Allah bizleri israftan kurtarsın, iktisada getirsin ve onunla asıl yaratılış gayemiz olan şükre bizleri sevketsin.

Ne kadar zulmetmisler

🤲💚🤍 Heezee fadli minallaah.

🤲💚🤍 Çok kıymetli dersler.

Çok teşekkürler. Bu sabah tek başıma okumaya çalışırken birden aklıma siz geldiniz. Cok faydali oldu. Allah razi olsun.

🌈🍁

🤲💚🤍🤲

🤲💚🤍 Ne güzel, ne derin, mükemmel dersler.

🤲💚🤍 Muhteşem!