Zabrakło testu siadania za sobą

Coś wspaniałego ❤

FIAT oznacza Fix It Again Tonny.

pięknie dziadek mówi brawo! a jak pamięć , super.

Mój dziadek przejeździł swoją karierę wywrotkami. Zawsze marzył o Tatrze lub Kamazie. Zakończył na Jelczu...

Fajny odcinek zrealizowany w takim innym stylu. A same auta ciekawe choć już nieco zapomniane. Pozdrawiam! 👋🙂

Lux robota !!!

Troszkę miałem przerwę w oglądaniu Pana, kurcze jakby powiew nowości, montaż, ta muzyka w tle, jakby dynamicznie, przyjemnie się ogląda w tej nowej formule👍dla mnie się podoba 😎

Witam 🙂 . Mieliśmy taką Warszawę i to dokładnie w takim kolorze. Przednia szyba była " gięta " bez poprzeczki . Rozrusznik uruchamiany był nogą . Zegarek elektryczny .

Ten irański producent to nie Sapia, a Saipa. Pride była bardzo popularna na Bliskim Wschodzie, w krajach arabskich. W Polsce jej atutem była właściwie tylko cena, gdyż w tamtych czasach wyglądała przestarzałe - t w końcu auto z lat 80. Nawet na tle ówczesnej oferty Kii w Polsce wyglądała staro. Kia nie oferowała wtedy aut zbyt bezpiecznych, za to miał całkiem nowoczesne silniki oraz nieźle wyposażenie z zakresu komfortu (kiepsko było za to z tym z zakresu bezpieczeństwa). Przełomem był tak naprawdę dopiero pierwszy Ceed…

Jak Pride wchodziło do Polski to Janka chyba jeszcze nie było na świecie. Pamiętam to hasło reklamowe - "Jeden warczy, drugi trąbi, a Pride kombi" 😆 Fakt, że pamiętam je po tylu latach oznacza, że było bardzo skuteczne.

tico

Tylko 1 rzecz mi nie pasuje w tym filmie i nie chodzi o jakiś błąd nawet bo tych nie ma. Autor kilka razy powołuje się na Mini i na Issigonisa ale zasadniczo ani razu jasno nie wskazał na to - w czym rewolucyjny był układ napędowy Giacosy, skoro oba oferowały napęd kół przednich przy silniku poprzecznym. Na czym więc polegała rewolucyjność rozwiązania włoskiego? I brak wyjaśnienia natury tej rzeczy mi przeszkadza, bo głębiej zainteresowanym a niezorientowanym w temacie nic to w ogóle nie wyjaśnia a rzecz jest, z uwagi na czasy współczesne, absolutnie zasadnicza. Otóż Issigonis dla Mini, jako pierwszy, opracował niezwykle zwarty napęd kół przednich przy silniku umieszczonym poprzecznie. Rozwiązanie genialne, bo umożliwiające wygodne umieszczenie stosunkowo długiego silnika rzędowego (nawet i 6-cylindrowego) w taki sposób aby nie wystawał on ponad miarę przed oś przednią albo nie wnikał głęboko do kabiny jeśli miałby być umieszczony klasycznie a więc wzdłużnie. Z tym problemem walczyli dotychczasowi oferenci przedniego napędu gdzie istniały 2 zasadnicze rozwiązania. Silnik wzdłużny przed osią przednią albo za osią przednią (czyli odwrócony i ze skrzynką przed osią). Długie jednostki rzędowe (4-ki i nawet 6-ki) obsługiwały wyłącznie to drugie rozwiązanie (Citroen TA a potem DS czy SM ale i Renault 16 i Renault 3/4) bo jeśli miałyby trafić przed oś przednią, to za bardzo wystawałyby do przodu. Dziś to nie jest taki problem, jak pokazują większe współczesne Audi, które folgują temu układowi ale wtedy, kiedy zwyczajowo przednie zwisy karoserii były bardzo krótkie, było to nie do przyjęcia! Więc to pierwsze rozwiązanie, zasadniczo obsługiwały wyłącznie silniki krótkie a więc albo jedynie 2-cylindrowe rzędowe albo 4-ki ale boksery (akurat w 2CV były i tylko 2 cylindry i jako bokser). Problem z silnikiem za osią nie istniał w takim aucie jak Citroen TA o bardzo długiej masce ale pojawił się po wojnie w nowoczesnym DS-ie gdzie bryła karoserii była już w sposób współczesny bardzo zwarta i rzędowa czwórka mocno wchodziła do kabiny a o szóstce można było zapomnieć. Issigonis umożliwił więc zastosowanie najbardziej popularnych silników 4-cylindrowych (a nawet 6-cio), rzędowych bez generowania powyższych problemów, do przedniego napędu. Ale był pewien minus. Piętrowa budowa - gdzie skrzynia biegów spoczywała w misce olejowej. Dante Giacosa zauważył jednak, że da się poprzecznie umieścić też rzędową czwórkę ale ze skrzynią klasycznie za silnikiem w jednej linii a napęd przekazać półośkami o różnej długości. I właściwie tylko tyle. Czyniło to ten układ jeszcze prostszym i łatwiejszym do aplikacji niż „piętrówka” z Mini Issigonisa. Ten bowiem ograniczając się koncepcyjnie do małego, wąskiego Mini nie wpadł na to, że to było możliwe. Giacosa, pracując nad większym autem miał jakby „szerszy” horyzont. Rewolucyjność (sama w sobie skromna w stosunku do pierwszeństwa Sir Aleca) polega tu na tym, że stał się to układ standardowy do dziś i właściwie tylko Audi (od A4 wzwyż) i Subaru (z racji bokserów) trzymają się układu wzdłużnego. Liczę na to, że ten wykład pozwoli zrozumieć w czym rzecz. Muszę się przyznać (bo nie jestem specjalistą od tych niedużych Fiatów), że wydawało mi się, że silnik 1049 ccm z A112 Abarth pochodził z brazylijskiej rodziny FIASA tak, jak w przypadku późniejszych 127-ek. Byłby to znacznie wdzięczniejszy temat do tuningu jako silnik SOHC ale okazuje się, że Autobianchi stosował do końca starą jednostkę OHV z Fiata 600 ale rozwierconą do 1049 ccm. No chyba, że jednak się mylę? To proszę o sprostowania. I na koniec. Kierownica. Jest tak niesamowicie piękna - cudo. W moim Ritmo 130 Abarth była bardzo podobna, gdzie ramiona były też wyfrezowane z grubego aluminium ale nie była tak ciekawa w formie. To najmilszy dla mojego oka punkt tego auta. Mógłby może też autor więcej powiedzieć o tym, że początkowo A112 Abarth powstał jako konkurent dla Mini Coopera a potem jego włoskiego odpowiednika Innocenti Mini 120 a zwłaszcza dla Innocenti De Tomaso Turbo już z 3-cylindrowymi doładowanym silnikiem Daihatsu.

To nie Iso, to nie Maserati… zaczyna autor - no jasne, że nie - kto mógł wpaść na taki pomysł? Słowa te, jako zabieg narracyjny, są oczywiście na miejscu ale mnie by one do głowy nie przyszły, bo zbyt dobrze to wszystko znam. Zastanawia mnie zresztą ten Iso, bo myślę, że spośród tych 3 najpopularniejszych coupe tej marki chodzić może jedynie o Grifo, który jednak był kompletnie innym samochodem i inna stała filozofia za tym sławnym dziełem Bizzarriniego. Więc przywoływanie tego modelu w tym kontekście (a są i odniesienia w komentarzach), cokolwiek mnie śmieszą. Nie jest to zarzut odnośnie filmu, bo i w nim niewiele wpadek i jakby merytorycznie było coraz lepiej. Gorzej nieco z rozumieniem pewnych zjawisk ale to kwestie jeszcze wielu lat nabywania doświadczenia i lepszego wgryzania się w sens dawniejszych epok motoryzacji. A konkretnie… słowa o „najlepszym i najpiękniejszym co można było stworzyć w latach 60-tych” są cokolwiek na wyrost, bowiem Dino Coupe do takich aut nie należy. Jego uroda nigdy nie powalała i był to ugrzeczniony design idealnie skrojony pod wymagania, jednak marki popularnej a nie wytwarzającej egzotyczne bolidy. Wystarczy popatrzeć - a autor stanowczo widzi „za dużo”, nie rozumiejąc tego „co widzi”. I tu pojawiają się 2 problemy. Pierwszy to fakt, że mowa jest o Bertone ale ani razu nie pada nazwisko Giugiaro. A to on jest autorem strony wizualnej tego auta. I po jego innych dziełach z tego okresu widać jak bardzo Fiat Dino Berlinetta jest stonowanym a wręcz nudnawym stylizacyjnie autem! To są fakty! A nie bajdurzenie o wielkiej wspaniałości tego designu. Owszem, jest on udany ale skrojony na dość obszerne wewnątrz i nie za duże auto 2+2. I to się udało pierwszorzędnie ale nie jest to ten rodzaj designu, który miał powalać, jak czyniły inne dzieła Giugiaro z tego okresu, a więc Ghibli czy Mangusta albo i nieco wcześniejsze Grifo - które, nota bene, było przezeń rysowane w tym samym okresie! Jednak Giugiaro w trakcie prac nad Dino u Bertone odszedł do Carrozzeria Ghia i Berlinettę dokończył (ale tylko dokończył!) sam Gandini, więc czasem, w gorzej poinformowanych źródłach można przeczytać, że to on jest autorem designu ale to nieprawda, bowiem sam przyznawał, że Dino Coupe było jedynie przez niego wykończone w szczegółach. Zresztą Dino Berlinetta jeśli idzie o rysunek siluety, w sposób rzucający się w oczy, nie jest w stylu Pana Marcello. Jest jeszcze jeden i to znacznie poważniejszy problem z tym filmem. Otóż zawiera on ZERO słowa o otwartym Fiacie Dino czyli Spiderze. No jednak, choć parę zdań należało mu poświecić, bo choć o całkiem innej karoserii to był to ten sam model z identyczną techniką choć na znacznie skróconym rozstawie osi. Autor twierdzi o ambicjach Fiata (zgadza się) ale miesza to z Fiatem 2300 Coupe i „chęcią kontynuacji tej linii” jaką miał niby być Dino. Otóż nie! Dino, tak coupe jak i spider miały być takim dodatkiem, osobną ofertą o czysto sportowym charakterze a normalne coupe klasy wyższej średniej jakim był dwudrzwiowy Fiat 2300 był osobnym tematem, produkowanym równolegle, którego następcą został Fiat 130 Coupe. Więc to kompletnie błędna narracja! A czy Dino Coupe był produkowany czy montowany u Bertone, jak twierdzi autor? I tak i nie, bo zależy kiedy. Tylko na samym początku (przez około rok) Coupe montowano u Bertone ale potem Fiat przejął montaż w całkiem nowej fabryce w Rivalta aby z kolei już z początkiem roku 1970 oddać go do Ferrari, gdzie montowano go na jednej linii z Dino 246. Więc takie są fakty. A to oznacza, że silniki 2.4 nigdy nie były wysyłane do Bertone, jak twierdzi autor. I oznacza to także, że skoro jest to egzemplarz z 1971 roku, to jego montaż odbył w Maranello a nie u Bertone, jak nam przekazano! Faktem jest tylko, że goła karoseria powstawała zawsze u Bertone. Zwrócił bym może jeszcze większą uwagę na ten wyzysk mocy aby wskazać jaki to był wówczas kosmos. Te 180 KM przy 2 zaworach (gaźniki nie mają tu takiego znaczenia w opozycji do wtrysku, bo taka bateria wielkogardzielowych potworów to nawet więcej tej mocy dawała niż super wtrysk w tamtych czasach) to oznacza 75 KM z litra. To wynik przyzwoitego silnika 4-zaworowego z lat 90-tych! A należy pamiętać, że wcześniejsza i ostrzejsza wersja 2.0 to był wyzysk 80 KM z litra! Połowa lat 60-tych na poziomie mocnych, wolnossących jednostek z końca wieku! Trochę mi brakuje w filmie zwrócenia godniejszej uwagi na takie smaczki. Nie pasuje mi także takie porównywanie wyglądu Audi 100 Coupe do Dino Coupe jakby to były równorzędne rzeczy. Coupe C1 od Audi to była ordynarna „zrzynka” Pana Warkussa od Giugiaro i… koniec tematu. Dużo mniej zgrabna, bo i problemem jest przełożyć zerżnięty design na podwozie limuzyny i takie jest to też właśnie niemieckie „dzieło”. Reasumując - nie ma tragedii ale, jak widać, mogło być merytorycznie lepiej. Kto jest zainteresowany, może zajrzeć do classicauto.pl gdzie dałem kiedyś też soczysty komentarz do ich filmu o tym samym modelu. Zapraszam.

Miałem taka Kia Pride w kombi . Samochód z 1999 roku kupiłem jako 3 letni zamontowałem od razu dobra instalacje gazową i przejechałem na gazie przynajmniej 150 tysięcy kilometrów . Samochód prosty i tani w naprawach. Jedyny mankament to ciezka do opanowania rdza podwozia głównie progi . Wiadomo ze jakoscowo odbiegal od innych samochodów tej klasy ale za to byl bezawaryjny i nawet oszczędny. Serdecznie pozdrawiam.👍

Fajny film! Ciekawie zobaczyc stare Kie! Nigdy chyba ich nie widzialem na zywo, a przynajmniej nie pamietam. I plus za pokazanie jak hamuje (a raczej jak nie hamuje) i jak przyspiesza (lepiej niz hamuje) 😀

Kto te filmy montuje? zajebista robota.

Stare odcinki były lepsze a auta fajne

A w Roninie to była też Xantia. Piękny i komfortowy wózek. Miałem dwie I i II.

Kolegi ojciec miał takie cudo. Jeździło fajnie, ale rdzewiało jak, nie przymierzając, Oldcit.

Jaka była roczna produkcja ŻUKA😮

I trzeba wspomnieć o siostrze NYSA 😂

No, ale boczki drzwi nawet jakąś tkaniną obite. Teraz w samochodach kilka klas wyższych plastik..

Ferrari jest gorzej wykonane od Hondy jeżeli chodzi o jakość.

Białe Pride kombi zawsze mi sie podobało

piękna? polemizowałbym moim zdaniem marea była brzydsza od bravy które było brzydsze od bravo

Taki wóz był do wygrania w Idź na całość 😂

To bardziej duma Iranu niz Korei. W Teheranie sfotografowalem nawet wersje z drzwiami jak w lambo. Na bazie tego samochodu do dzis produkowane sa ciekawe pojazdy. W 2017 ten model byl w Iranie wciaz najpopularniejszy. Piersze serie wychodzily jako Kia. Iranskie marki pojawily sie duzo pozniej, wiec ten samochod tam jest znany jako "pride". Zamyad, wielki pickup, wciaz zwany jest nissanem. Ciekawostka: w Iranie prode wystepuje tylko w kolorze bialym lub szarym. Podobnie inne marki. Nissan (zamyad) jest niebieski, mazda B2000 jest jasnoniebieska metalik.

a czasem to nie był też ford festiva ?

1968 Renault 10 major

Witam. Super materiał, podoba mi się całokształt, spójność scenerii z wozami, nawiązaniem tematycznym i muzycznym. Wpadłem tutaj przypadkiem kilkanaście dni temu, dzięki Panu przypominam sobie o takich perełkach jak choćby nawet rzeczone kie. Rzeczywiście - były takie na ulicach, lecz całkowicie wymarły w ostatnim czasie. Miło sobie przypomnieć.

Świetne autka..i można dziś zobaczyć jak wyglądają ich następcy od tego producenta.. Kia ma się dobrze w calej EU i nie tylko,a to świadczy,że zdobyła sobie duże zaufanie u kierowców. Ta czerwona- idealna na miasto,zakupy podwózkę dzieci i niedalekie wypady.. Te kolorowe wstawki w Kombi przypominają mi specjalne,okazjonalne wersje Golfów III.. Rolling Stones,Bon Jovi..etc ❤

Ten samochód jest podobny do suzuki swift.

Mój drugi samochód to Ford festiwa czyli kija lub Mazda super wspominam

Teraz to baterie więcej ważą niż te dwa samochodziki.

Miałem to padło, jako pierwsze moje auto. Wersję HB, srebrną, z czerwoną obwolutą, kupioną od pierwszego właściciela, starszego pana. Auto było przez niego kupione w polskim salonie. Brzmi jak bajka, ale użytkowanie tego auta było zbliżone do koszmaru. Jedyne, co było dobre, to silnik. W mojej KII była instalacja gazowa Landi-Renzo instalowana albo przez dystrybutora albo jakoś pół-oficjalnie. Instalacja była ze średniej-wyższej półki. Ciągle się coś działo z tym. Żaden gazownik nie potrafił tego ustawić. Przyciski od elektrycznych szyb łamały się od patrzenia, a rdza żarła to, aż chrupało. W moim wypadku - dostałem całą dokumentację od sprzedającego. Z niej wynikało, że gwarancja na perforację nadwozia, to było - 3 lata. Do dzisiaj żałuję, że nie kupiłem CC zamiast tego. Hamulce, to koszmar! Niestety przez to udało i się rozbić to auto, bo nie wyhamowałem w kolumnie samochodów przy prędkości ~70kmph. Po tym doświadczeniu nie kupię nigdy jakiegoś dziwactwa z Chin. Niech ktoś inny to testuje :D

Świetny materiał

Ojciec kupił nówkę w 1973r . Pierwsza wersja nie miała napisu tarpan na masce,ale za to opony terenowe.

Najładniejsza Kia w historii obok Kia 124 a to dlatego że to jest licencyjna Mazda 121. Już miałem kupić ale jak ma takie słabe hamulce to podziękuję. Wtedy od dwóch lat był już Matiz. Parę lat temu widziałem takie Pride przecięte na pół i zrobioną z tego odkrytą przyczepkę jednoosiową.

Dziękujemy Grzegorzowi za udostępnienie tego wypasa!

proponuję popracować nad muzyką w tle, jest za głośna, nagle się pojawia i irytująca

Niby tanie plastiki, ale lepsze niż w autach takich jak np: Fiat. Mam Vento z 1996r wersja CL w idealnym stanie, porównując do dzisiejszych aut jakość wnętrza, wiele starych aut nie ma się czego wstydzić.

Materiał zmontowany w innej konwencji? Trochę za dużo muzyki. Janek zmieniasz styl?? Oby nie na gorsze...

pamiętam pierwszy salon który widziałem KIA, w Chorzowie, salon to chyba za duże słowo, na przeszklonym parterze kamienicy było miejsce dla trzech samochodów, na pewno by pride, ludzi w środku pełno bo wchodziło się jak do obuwniczego z chodnika, wszyscy pytają co to, KIA wtedy zupełnie nieznana, pani dumnie wszystkim mówiła że ma silnik z mazdy, pamiętam też slogan na bilbordach "jeden warczy, drugi trąbi, a pride kombi", kumpla rodzice mieli pride kombi, zrobiliśmy je kiedyś siedmioosobowe, wcale nie było tak ciasno w bagażniku we dwóch

Jestem Przedstawicielem Handlowym w branży przemysłowej i jak ognia unikam wchodzenia z klientami na tematy światopoglądowe. Liczy się dla mnie profesjonalizm klienta, WYPŁACALNOŚĆ, przewidywalność i ludzkie relacje. Pan Garbacz którego naprawdę cenię już któryś raz uważa za stosowne aby poinformować widzów, że bardzo ceni JPII, choć nie tylko kiedyś ale tym bardziej obecnie ocena JPII bywa bardziej obiektywna (krytyczna). Ja nigdy nie dzieliłem klientów na wyznania. Pan Garbacz wręcz przeciwnie. To mało profesjonalne.

Fajna koncepcja filmu.

W tamtych latach koreańskie wynalazki w Polsce były tak traktowane jak chińskie 10 lat temu. Tak że kupowali to tylko optymiści 😂

Dwa miesiące temu podejmowałem decyzję o kupnie małego youngtimera . Wachałem się miedzy Kia Pride a Daewoo Tico . Padło na Tico ale moze do Pride lub mazdy 121 jeszcze wrócę .

Pamiętam te auta i nawet zdarzało mi się naprawiać czasem . Uważam że były one w swoim czasie całkiem przyzwoite jakościowo i technicznie. A najważniejsze że za rozsądne pieniądze . Jeżeli ktoś dbał o nadwozie to cała reszta wytrzymywała bez najmniejszego problemu . Jak widać na filmie 🙂 A film jak dla mnie - Fajna przypominajka bo sam nawet zapomniałem o tych autkach 😃👍👍

Bardzo fajne maszyny. Sprzedawałbym ❤❤❤ pozdro :)))