#227

[@barbarasrebro-fila8317]

Bardzo dziękuję za piękną rozmowę, której temat jest nagminnie pomijany przez wszelkie media. Bardzo uderzyło mnie stwierdzenie Pani Anji o żegnaniu się z czterema żywiołami. Zaobserwowałam to, gdy towarzyszyliśmy w umieraniu naszej ukochanej kotce. Dużo wcześniej straciła apetyt, bardzo schudła, potem przestała pić, jej ciałko robiło się coraz chłodniejsze pod moją dłonią, oddech był coraz słabszy, aż wreszcie wydała z siebie ten ostatni. Byliśmy przy niej, mówiąc jej, jak była dla nas ważna i kochana. Ta kotka miała piękną śmierć, chociaż my bardzo cierpieliśmy. Niestety, moi rodzice zmarli nocą w szpitalu, samotnie, podłączeni do rurek aparatury. Jest to dla mnie szczególnie bolesne w przypadku Mamy, którą mój brat zmuszał do jedzenia i picia, a gdy odmawiała, podłączał ją siłą do kroplówki, byle nadal żyła. A ona już przebywała duchem w innym świecie, nikogo nie poznawała, do czegoś się spieszyła... Gdy zmarła, odczułam ulgę, bo wiedziałam, że chciała już odejść, a mój brat nie pozwalał jej na to. Myślałam, że będę jej towarzyszyć jak dwa lata wcześniej mojej kotce, trzymając jej dłoń w mojej dłoni, ale stało się inaczej. Tacie nie mogłam towarzyszyć, bo byłam wtedy poza Polską i wróciłam dopiero na jego pogrzeb. Myślę, że należy jak najczęściej rozmawiać na ten temat, by uświadomić ludziom, jak ważny jest moment umierania i przechodzenia do innego wymiaru. Każdy chciałby, by towarzyszyły mu wtedy kochające osoby, a nie szpitalny personel i odgłos kapiącej kroplówki. Jeszcze raz dziękuję, życząc sobie i Państwu dobrej, świadomej śmierci.

[@izap320]

Bardzo piękna rozmowa. Lekko, z wdziękiem i wyczuwalną, roztapiającą serce dobrocią pokazujecie, ze można wynikającą z niewiedzy obawę i dystans zastąpić pełnym zrozumienia towarzyszeniem. Wzruszająca porcja wiedzy. Dziękuję.

[@jolantagrzywa995]

Bardzo piękna i cenna rozmowa.. Pamiętam odchodzenie Najukochańszej Mamy i moją bezradność.Dziękuję.

[@justynaszyndler7888]

Bardzo dziękuję Państwu za rozmowę i mówienie do mego serca i umysłu. I pouczenie, i wsparcie. Serdecznie dziękuję ❤️

[@venuese]

Bardzo mnie ujęła delikatność i wrażliwość w tej rozmowie. Dziękuję.

[@agnieszkaflitta4582]

Składam głęboki pokłon Istocie Natury, z szacunkiem i wdzięcznością za Jej Mądrość, bez lęku, w ufności, z przyjęciem tego czym nas obdarza (Sobą) 🙏 Żyjemy w Niej, jesteśmy Nią, Ona zawiera wszystko 💜

[@agatajankowska6738]

Bardzo potrzebowałamto wszystko usłyszeć Z serca dziękuję ❤❤

[@urszulasc9707]

Przepiękna rozmowa, dziękuję 🙏.

[@agnieszkachmielnicka6623]

Przepiękna rozmowa🙏💜💙

[@jadwigazenowicz3092]

Dziękuję ♥️

[@anetaolczyk8885]

❤❤❤

[@KasiaKasia-ej3kb]

Jak piękna jest Pani polszczyzna 🌹

[@annaos458]

Ważna i piękna rozmowa. A o deszczu i łapaniu do miski pisała chyba Chustka, gdy opisywała swoją chorobę. To słowa Jasia, jej synka. Na podstawie jej bloga powstał film "Joanna" Anety Kopacz, nominowany do Oskara.

[@arturkaminski5370]

Odnośnie ćwiczenia, tego abyśmy robili sobie takie ćwiczenie, że widzimy coś, kogoś po raz ostatni (kobieta wsiadająca do taksówki), Lew Tołstoj w książce pt. „Droga życia”, napisał tak: „Zapytano mędrca: jaka sprawa jest najważniejsza? Jaki człowiek najważniejszy? I jaki czas w życiu najważniejszy? A mędrzec odrzekł: „Sprawa najważniejsza to pozostawać w miłości ze wszystkimi ludźmi, dlatego że to sprawa życia każdego człowieka. Najważniejszy człowiek to ten, z którym w tej chwili masz do czynienia, bo nigdy nie możesz wiedzieć, czy będziesz mieć jeszcze do czynienia z jakimkolwiek innym człowiekiem”.

[@beata_chruscinska]

Dziękuję🙏🤍

[@codziennypotok]

Dzień dobry, w jakiej kategorii zamieszczany jest ten podcast? Ludzie i blogi czy nauka? A może co innego?

[@agneknap2561]

Dziękuję ❤