7/ κ.not - ττίκκι ττόκκο

[@2x4_2x4_]

lyrics// εντό τελευταίο κομματι μα γραφω το λες τζαι εν το πρώτο, κάθε βήμα ομπρός το κενό συναντώ το, μα είπα να ακούσω το κρότο, γαμώτο. τούντο κενό εν γεμώνει με στόκκο, τι τζιας εν στημένο στο δρόμο το μπλόκκο επιπόλαια εβάλαμε στόχο να φκούμε που το σκότος να ανθίσουμεν τούτον τον άτοπο τόπο τατσώννει ο καμβάς, η οργή μας εγινην μελάνι, πιστέφκω σε μας μα θέλω σε πλάι, οτι έχουμε ο ένας την άλλη. τζιαν φέρουμε όντως το χρώμα χαλάλι το μαυρο μας χάλι έχω τα πλάνα στη πλάτη μια βλέψη μεγάλη εζυμώθηκε κάπου στη πλάνη κάτι τύπους αλλόκοτους μεστην αγκάλη, στα μαύρα τους έχουσιν βλέμμα που κόφκει τζ ακκάννει, τζ να θυμάσαι η τελευταία μας σπίθα ενναν κκάλι εθθέλω εφες στο μπακκάλι, να πέσει σινιάλο να κρούσει η πόλη να γίνουμε τζιαλλοι, οτιδήποτε άλλο απλά εν μου κάμνει γιαυτό φύαμε σήμερα πέρα που τα σύνορα νάκκο πιο τζι που τα σύννεφα με ένα θλιμμένο εγώ τζαι όσα μου μείνασιν κύτταρα ishallah ishallah φυαμε σήμερα πέρα που τα σύνορα νάκκο πιο τζι που τα σύννεφα οτι φέρουμε εννάρτει τζιαν το πιστέψουμε εννά ερτει προτίττερα. μια αθώα φωνούα προστάζει με βάσταξε, βιάζεσαι, θέλει χρόνο να ρτει η άνθιση τζαι κάπως θολά να προσπαθώ να συντάξω μια σάπια ανάμνηση αναθεμάντα που ήμουν η ώρα κάπου 1:30 αν θυμούμαι καλα εψιχάλιζε ένας άγνωστος κάπου δειλά με σταμάτησε ήθελε κάτι να πει μα εν εζηθκιανέψε, εν συντομία λαλεί μου πικρή η αλήθκεια τζαι εν βάναυση, πως όσα νιώθουν ακόμα εν θύματα τζ η ανθρωπότητα υπο διαλυση, συνεχίζει λαλεί μ πως αναπάφτην στην άρνηση, πως οι μικρές του νοθείες εγίναν μια σάπια εξάρτιση εγω λιγομίλητος εν ήβρα τον τρόπο να δωκω απάντηση, μα που τότε να ψάχνω στο στορυ κατάληξη, η τέχνη εγινην κατάνυξη, τζαι ειπα εν θα πνάσω ποττέ θελω ρήξη σε καθε διάσταση, καθε σκέψη διάσπαρτη μέστο υπάρχων διάσπαση, (Α) στερητικό. μια μερα εννα φερουμε ανοιξη. άβυσσοι άβυσσοι δε μας εγίναμε νάρκισσοι άστατοι μα άνετοι τα θέλω μας μέστην κατάψυξη ευάλωτα, αμπάλατοι το καθένα που μας μπερδεμένη κατάσταση άναρχες, άτακτοι καθε μέρα στο βουρημα μα εν εγιατρέφτην πελλέ η κατάθληψη δε μας εγιναμε ναρκισσοι αστατοι μα ανετοι τα θελω μας μεστη κατάψυξη ευάλωτα αμπαλατα το καθενα που μας μπερδεμενη κατασταση άναρχες τζ άτακτοι καθε μέρα στο βουρημαάβυσσοι άβυσσοι δε μας εγίναμε νάρκισσοι άστατοι μα άνετοι τα θέλω μας μέστην κατάψυξη ευάλωτα, αμπάλατοι το καθένα που μας μπερδεμένη κατάσταση άναρχες, άτακτοι, κάθε μέρα στο βούρημα καθε νυχτα τζαι μαχη για επανάσταση