⚖️ Allah’ın İndirdikleriyle Hükmetmeme Meselesinin Tafsilatı

⚖️ Allah’ın İndirdikleriyle Hükmetmeme Meselesinin Tafsilatı | Süleyman Nâsır el-Ulvan

Рет қаралды 7,936

Күн бұрын

Kardeş, Allah (subhanehu ve teâlâ)’nın “Her kim Allah’ın indirdikleriyle hükmetmezse onlar kâfirlerin ta kendileridir.” diğer ayette “...zalimlerin ta kendisidir” diğer ayette ise “...fasıkların ta kendisidir” sözü hakkında sormaktadır.
Birçok sahabeden aktarıldığına göre bu ayetler kâfirler hakkında nazil olmuştur. Onlar ki(kâfirler) Allah’ın şeriatıyla hükmetmezler.
Bazı âlimler bu ayetlerdeki Allah’ın hükümleriyle hükmetmeme durumunun derece derece olduğunu söylemişlerdir.
Küfür kelimesi elif ve lam (harfleriyle) marife kılındığında yalnızca büyük küfre delalet eder.
Allah (azze ve celle)’nin “Her kim Allah’ın indirdikleriyle hükmetmezse onlar kâfirlerin ta kendileridir.” (Mâide sûresi, 44. ayet meali) sözündeki küfür; büyük küfürdür. Zira bu ayette küfür kelimesi elif ve lam harfiyle marife(belirli) kılınmıştır.
İmam Abdurrezzak (rahimehullah) tefsirinde Ma’mer’den o da Zühri’den o da Abdullah ibni Tâvus’tan özür dilerim. Ma’mer’den o da Abdullah ibni Tâvus’tan o da babasından o da İbni Abbas’tan rivayetinde İbni Abbas (radıyallahu anh) şöyle der: “İşte küfür olan budur.”
İmam Hâkim ve başkalarından Hişam ibni Huceyr o da Abdullah ibni Tâvus o da babasından o da İbni Abbas’tan rivayetinde İbni Abbas (radıyallahu anh) şöyle der: “Her kim Allah’ın indirdikleriyle hükmetmezse onlar kâfirlerin ta kendileridir.” Bu "kufrun dune kufr"(kişiyi dinden çıkaran küfür değildir)” diye açıklamıştır.
Bu rivayet iki sebepten ötürü ma’lul(illetli)dir.
Birinci illet Hişam ibni Huceyr: hafızası kötüdür.
İkinci illet Hişam ibni Huceyr, Ma’mer’e lafzında muhalefet etmiştir. Ma’mer, Hişam’dan çok daha güvenilirdir.
Allah’ın İndirdikleriyle Hükmetmeme konusu kısım kısımdır.
Birinci kısım: Allah’ın indirdikleriyle hükmetmemeyi helal gören. “Allah’ın indirdiklerinin dışında başka hükümlerle hükmetmek caizdir” demesi gibi. Bu icma ile küfürdür. Bu konuda ihtilaf yoktur. Bütün taifeler bunda ittifak halindedir.
İkinci kısım: Mesela; “Allah’ın indirdikleriyle hükmetme ve başka hükümlerle hükmetme arasında muhayyerdir” sözünü söylemesi. Bu söz icma ile küfürdür. Bütün taifeler bu konuda ittifak halindedir.
Üçüncü kısım: Allah’ın hükümlerinin dışındaki hükümlerin Allah’ın hükümlerinden daha güzel olduğuna inanması gibi. Bu şekilde inanan icma ile kâfirdir. Allah’ın indirdiğiyle hükmetse bile durum değişmez.
Dördüncü kısım: Allah’ın hükümlerini değiştirip beşeri kanunlar ile hükmetmesi gibi; kısasın yerine para cezası getirmesi, el kesmenin yerine hapis cezası vermesi gibi. Bunu insanların uyması ve asla ihlal etmemeleri gereken bir kanun kılıyor. Bu da icma ile küfürdür; İshak ibni Râheveyh, Ebu Muhammed ibni Hazm, İbni Teymiyye, İbni Kesir ve başka âlimler bu noktada icma aktarmışlardır.
Bu gibi durumlarda ihtilaf etmemesi gerekir. Çünkü âlimler Kur’an’ı bırakıp Tevrat’a ve İncil’e uyanların kâfir olduğunda icma etmişlerdir. Halbuki bu iki kitap nesh edilmiş olan Allah’ın hükümleridirler. O halde Allah’ın hükümlerini bırakıp şeytanların vahyine ve batının alçak ve rezil kanunlarına tabi olanın durumu nasıl olur?
Beşinci kısım: Allah’ın hakkında izin vermediği hükümleri insanlara teşri/kanun yapması. Örnek: Öğle namazına beşinci rekatı ekleyerek kanunlaştırması veya üzerinde oldukları kıblenin dışında başka bir kıble belirlemesi ya da Allah’ın ve Rasûlü’nün hükmüne zıt nizamları kanunlaştırması. Bu kimse müşriktir. Allah’u Teâlâ şöyle buyurmaktadır: “Yoksa, Allah’ın izin vermediği şeyleri, kendilerine dinden şeriat kılan/kanun yapan ortakları mı var?” (Şuâra sûresi, 21.ayet meâli) yine şöyle buyurmaktadır: “Hükmünde hiç kimseyi ortak kılmaz (tek hükümran, yasamada bulunan, doğru ve yanlış belirleyen O’dur.)” (Kehf sûresi, 26. ayet meâli) yine şöyle buyurmaktadır: “Hüküm yalnızca Allah’ındır.” (Yusuf sûresi, 40. ayet meâli) yine şöyle buyurmaktadır: “Şayet onlara itaat edip hiç şüphesiz müşriklerden olursunuz.” (En’am sûresi, 121. ayet meâli)
Teşride bulunmak/Kanun yapmak (hükmü) tebdil etmek/değiştirmek değildir. Her (hükmün) değişmesi teşridir. Ancak her teşride bulunmak tebdil değildir. Öyleyse teşride bulunmak tebdil yoluyla da olabilir tebdil olmadan da olabilir.
Altıncı kısım: Allah’ın hükmünü külli olarak terk etmesi ve Allah’ın şeriatına iltizam göstermemesi. Bu kişinin küfrü; şeriata uymaktan kaçınma küfrüdür.
Yedinci kısım: Tebdil ve teşri yapmaksızın bazen Allah’ın şeriatıyla bazen de başka hükümlerle hükmetmesi gibi. Bu kişi mumteni değilse hakkında ihtilaf edilmiştir.
Sekizinci kısım: Belirli bir meselede istihlal(helal kabul etmek) olmaksızın ve Allah’ın hükmünden daha üstün olduğuna inanmaksızın Allah’ın hükmünü terk etmesi; Bir hâkimin kısas meselesinde istihlal ve tebdil olmaksızın yakınının lehine hükmetmesi gibi. İşte bu kişi hakkında selef imamları şöyle demişlerdir: “Kufrun dune kufr(Dinden çıkarmayan küfür)”.
#ahkâm #kadın #kanun #yasa #hükümdar #tafsilat #şeyhsüleymannâsırelulvan #ulemamızdaninciler #iktibas