Ambicja jako wada, odc. 89

Czasem ambicja przybiera formy, które nie są dobre. Razem z próżnością to wady przeciwne cnotom pokrewnym cnocie męstwa.
"Niezdrowa ambicja pobudza człowieka do przesadnego zabiegania o to, by zdobyć u innych nieproporcjonalną do zasług cześć i poważanie. Niekiedy człowiek chce być czczony i szanowany za to, czego w ogóle nie posiada (np. nie ma wiedzy, ale chce, by go uważano za uczonego). Kiedy indziej nie odnosi doznawanej od innych czci do Pana Boga jako źródła wszelkiego dobra. Wreszcie bywa i tak, że tak niezdrowo ambitny nie wykorzystuje doznawanej czci dla pożytku bliźnich, ale całą uwagę zwraca tylko na siebie. Próżność jest niezgodnym z rozumem i prawem Bożym pragnieniem rozgłosu, sławy i pochwały u ludzi. Albo więc spodziewa się człowiek tego rozgłosu z rzeczy, które na niego w ogóle nie zasługują lub nie zasługują w takim stopniu, w jakim tego oczekuje, albo dąży do
tego, by wysławiali go ludzie, których sąd niewiele znaczy, albo wreszcie słusznej sławy nie odnosi do Pana Boga i pożytku ludzi, ale chce ją skupić wyłącznie na sobie. Inaczej mówiąc, nie uwzględnia nakazu św. Pawła: „Ten, kto się chlubi, w Panu niech się chlubi” (2 Kor 10,17). I nie naśladuje Psalmisty, który tak się modlił: „Nie nam, Panie, nie nam, lecz Twemu
imieniu daj chwałę” (Ps 115,1). Próżna chwała jest wadą główną. Promieniuje bowiem złem, czyli wypływają z niej liczne inne wady, przez które chce się ukazać swoją wielkość. Są to m.in.:
1. nieposłuszeństwo,
2. chełpliwość,
3. hipokryzja,
4. niezgoda".
Źródło: info.dominikan...
Warto zajrzeć:
www.jstor.org/...
O. F. Bednarski OP, Zagadnienie ambicji według św. Tomasza z Akwinu
Zapraszam:
Facebook: / prawiemoraly
Instagram: / prawiemoraly
Dziękuję:
/ olajasofficjal
/ zbogiemsprawa
/ beata.usjk
/ siostrael i / naszaro

[@kasik400]

Dziękuję za to nowe spojrzenie Agato 🙂

[@Florentyna2024]

To nie nowe spojrzenie. Zawsze tak było.

[@bozydarrawski4166]

Świetne ujęcie tematu 👌 Dobrego tygodnia 😃👍

[@Srilankowa]

❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

[@Damian-uh9np]

Bardzo ciekawe ujęcie, pozdrawiam całe towarzystwo prawiemorałowe 😁

[@barbaraszymanowska2451]

🌹🌹🌹

[@magdalenaol]

♥️

[@MrZohan0]

pozdrawiam i uśmiechu życzę

[@beatagrabowicz2158]

Dziękuję bardzo❤️❤️❤️

[@marekwiewiura5487]

Super odcinek, dobry temat dla nas wszystkich. Szczególnie dla tych , którzy są ambitni za bardzo. Ambitni powinniśmy być tylko zdrowo. 🕊🙏🌷❤

[@beatabeata6547]

Cóż napisać Odcinek petarda, dziękuję Agatko ❤

[@teresahyska9597]

Pani Agato super dobre mądre słowa dziękuję za pomoc w ocenianiu drugiego człowieka Pozdrawiam 😀

[@monikagajek4785]

Super. Dziękuję.

[@sylwiakwiatkowska7993]

Bóg widzi moje serce na wylot.Zanim coś pomyślę, On już o tym wie. Pewnie nieraz ma ze mnie niezły ubaw😅kiedy próbuję się krygować. Dobrego dnia🤗❤️

[@agnieszkazyczkowska5495]

Psalm 139! 🤗

[@Meggie7619]

Agata jak Ty mi właśnie oczy otworzylaś, jakże trzeba mi było tego odcinka.Dziękuje ❤️

[@bodziat.76]

Ja zawsze słyszałam od rodziców, że nie jestem ambitna że mogłabym mieć lepsze oceny w szkole (wiadomo chcieli dobrze) bo mnie na to stać, a ja zawsze 3 i 4 ale lubiłam być z rówieśnikami i do dzisiaj lubię być z ludźmi zawsze gdy wchodzę do pracy widzę ludzi którzy mają dziś gorszy kto się gorzej czuje. Lubię obserwować ludzi.

[@barbarka0198]

🥰☀️☀️☀️🥰

[@annaszafranska9838]

Dziękuję Agato za kolejny piękny odcinek 🤩 bądźmy ambitni s jakże ale przy tym też skromni i bez rozgłosu. Na chwałę Bogu. Pozdrawiam i pięknego dnia życzę ♥️

[@annakowalska3659]

Dziękuję :))

[@n.n762]

❤❤❤

[@dorotamusio]

Super odcinek Dziękuję Pani Agatko i pozdrawiam słonecznie

[@justynad7628]

Mądre, zrozumiałe i ważne. Dziękuję serdecznie 🙏🌞❤️🔥💎

[@mariapawlicka2487]

Agato, dobrze to omowilas....mnie tez rodzice mowili, ze mam byc ambitna....teraz sie mosze zastanowic. Pozdrawiam!

[@halinamocek5417]

Pięknie 👏

[@bozenaagnieszka]

Cześć Agatko. Wyjaśniłaś sporo moich wątpliwości. Dziękuję. Z Panem Bogiem 💙

[@adaw2924]

Super temat wybrałaś, Agata! 🙂 Przed obejrzeniem nagrania przyszła mi do głowy taka myśl, że w szkole podstawowej chciałam podtrzymywać u siebie i innych ten obraz ambitnej Ady i byłam po prostu kujonką 😁 Teraz, z perspektywy czasu uważam ten czas za stracony, bo nie służył innym, ale właśnie mojej chwale. Dziś już głęboko zastanawiam się nad tym, czy moje ambicje służą Bogu i innym ludziom.

[@ivoneszymerowski8615]

Dziękuje. Prowadzi mnie pani dalej.🍀

[@monikamochalska5721]

Bardzo ważny temat ❤️ Dziękuję Agatko 💕

[@iwonagoralczyk4077]

Pani Agato,dobrze,że poruszyła pani ten temat,jakże oczywisty. A jednak .. Skłoniła mnie pani do refleksji,jak u mnie było ,jak jest. Choć minęło ponad pięćdziesiąt lat,okazuje się ,że i ja czasem chcę „błyszczeć „. Bardzo pani dziękuję,muszę przemodlić tę moją „ambicję”. Cieszę się ,że mogę panią spotykać. Błogosławię

[@myszkamyszusia4108]

"Różnica pomiędzy wielkimi ludźmi a innymi polega na tym, że wielcy ludzie tworzą aktywnie swoje życie, podczas gdy pozostali poddają się temu, co przynosi im życie, pasywnie czekając na to, gdzie ich poniesie. Różnica pomiędzy nimi to różnica pomiędzy życiem w pełni a zwykłą egzystencją." - Michael E. Gerber

[@TaaJew]

Bardzo coachingowy i kapitalistyczny cytat. Z drugiej strony mógłby wpaść jakiś buddysta i powiedzieć - całkowicie się mylisz, panie Gerber (chociaż pełen szacun za te papki dla dzieci)! Prawdziwe życie polega na tym, gdy po prostu wszystko przez ciebie przepływa, ty na to swobodnie pozwalasz i akceptujesz wszystko, co przynosi życie, gdy po prostu... JESTEŚ! Ach! No i oczywiście, obie dychotomie są wykoślawione, więc nie da się ich pogodzić. Jeden i drugi się myli, do tego stopnia wywyższając swobodę i bierność lub determinację i aktywność. Chrześcijaństwo pozwala chyba zbudować coś pośrodku, i o tym chyba mówią nam dzisiejsze rozważania nad tematem ambicji. :)

[@myszkamyszusia4108]

@@TaaJew na Twoje nieszczęście dr Agata R. nie zabrania pisania tutaj. Ja nie piszę treści niezrozumiałych, ani wulgarnych. Pozdrawiam.

[@TaaJew]

@@myszkamyszusia4108 Chyba masz gorszy wieczór. Rozumiem, ja miałem nie za dobry dzień z kolei. Ale to, co napisałem, wcale nie jest aż takie skomplikowane, żeby było niezrozumiałe. Pozdrawiam.

[@myszkamyszusia4108]

@@TaaJew rozwój i przemiana są człowiekowi przeznaczone. Wiem, że to jest trudny tekst i możesz go nie rozumieć. Trudno. Będziesz żył bez tej wiedzy. Mi to nie grozi, bo wiem z czym się wiąże przemiana i czym jest rozwój. Tego w Twoim świecie nie znajdziesz. Smutne.

[@TaaJew]

@@myszkamyszusia4108 Zmieniam się i rozwijam codziennie, widzę to po sobie, szczególnie gdy patrzę na siebie sprzed kilku lat i siebie teraz - i nie chodzi tylko o zakola. ;) Ale skoro piszesz, że rozwój i przemiana są człowiekowi przeznaczone (w czym się zgadzam), to wierzę, że przeznaczony Ci w najbliższym czasie rozwój sprawi, iż ten być może faktycznie trudny tekst (ten ponoć niezrozumiały) zrozumiesz. Choć to rzeczywiście smutne, jak musisz zawężać zjawisko rozwoju, gdy posądzasz mnie o jego nieznajomość.

[@irenalitwin4565]

Bardzo mądre!!pozdrawiam serdecznie

[@marcinp8891]

Stąd tak często mówimy o zdrowej bądź chorobliwej ambicji. Zresztą nie jest przypadkiem, że zdecydowanie więcej jest negatywnych dookreśleń słowa ambicja chorobliwa, wygórowana, niezaspokajalna ... . Jeżeli jest źródłem jest chęć wyniesienia się nad innymi to zawsze będzie to zła ambicja.

[@myszkamyszusia4108]

Motywacja jest tym, co pozwala Ci zacząć. Nawyk jest tym, co pozwala Ci wytrwać. - Jim Ryun  "Trzeba mieć wytrwałość i wiarę w siebie. Trzeba wierzyć, że człowiek jest do czegoś zdolny i osiągnąć to za wszelką cenę." Dziękuję za filmik. Piątek. 2022-07-01. P.S. lubię lipiec. Serdecznie Wszystkich pozdrawiam.💞

[@TaaJew]

Hmm, ciekawy odcinek. Może ambicja powinna być tylko ciepłą aprobatą dla swoich starań w zakresie moralnym, a więc - jeśli wiem, że staram się być lepszym człowiekiem, to znaczy, że mam sensowną ambicję, bo w samym „byciu lepszym człowiekiem” zawiera się brak potocznie rozumianej ambicji, brak próżności, brak pychy. Zawiera się też złoty środek pomiędzy spoczywaniem na laurach (jakoby staranie się wystarczyło) a samobiczowaniem się za brak doskonałości (jakoby staranie się było nic niewarte). Aby ta nasza moralna ambicja pozostała w tym złotym środku, trzeba sobie co pewien czas przypominać o pomocy Boga - o tym, że czasem zapędzamy się w pragnieniu samowystarczalności. Chyba tylko nakierowanie ambicji na tę sferę czyni ambicję przydatną. Wtedy bowiem nasze pozostałe dotychczasowe ambicje ścierają z siebie nadmiar ego i coraz bardziej przypominają... cele. Dajmy na to - wykonuję pracę, której nie cierpię, a marzy mi się praca zupełnie inna. Do tej zupełnie innej mam predyspozycje i idącą za nimi pasję, lecz tymczasowo stanowi ona tylko moje hobby po godzinach. Dopóki mam ambicję, by uczynić to hobby pracą, dopóty jeszcze gorzej będę znosić pracę teraźniejszą. Dopóty moja frustracja przysłuży się poczuciu wyższości nad współpracownikami. Krótko mówiąc, dzięki ambicji będę coraz gorszym człowiekiem. Ale gdy jedyną moją ambicją jest stawanie się lepszym człowiekiem, wtedy moje pragnienie innej pracy nie będzie mutowało w tak jadowitą formę. Pozostanie pragnieniem i celem. Będzie wyrastało z tego, do czego Bóg dał mi talent, ale nie wykoślawi się. Zatem tylko wtedy, gdy będę chciał być w swoim żywiole, ale nie postawię samorealizacji ponad sumieniem i Bogiem, będę gotowy na wykonywanie wymarzonej pracy w taki sposób, by i ona faktycznie przysłużyła się jakoś innym, nie zaś po to, bym za wszelką cenę dążył do uznania za owoce tej pracy.

[@TaaJew]

Kto mi dał komentarz? Rozwijam „pokaż odpowiedź”, a tam pusto. :(

[@zdzicho28]

Coś na rzeczy jest...

[@WhiteAmarylis]

Fakt, prawda najprawdziwsza, co Agato dziś powiedziałaś. Dziękuję😊

[@beatapakulska3129]

Wołanie o zauważenie, docenienie i miłość innych. Tak widzę...

[@ewka5554]

Dobry wieczór mam pytanie nie dotyczące tematu filmiku😊 interesuje mnie np. temat rozwodów według Biblii

[@ChristophorosSokrates]

Czyli ambicja też jest rodzajem pychy ?

[@annam-kw2qv]

Według mnie ambicja jest bardzo ważna, świadczy o szacunku do samego siebie. Często brak ambicji wynika z wygodnictwa i zwykłego lenistwa w dodatku ubieramy to w piórka cnoty, wmawiając sobie i innym pokorę czy wstrzemięźliwe podejście do życia. Oczywiście przeginka w drugą stronę też nie jest dobra, taką granicą jest poczucie wolności w tym co robię, jeśli wewnętrznie mnie zniewala, psuje relacje, uniemożliwia normalne owocne życie, jest to niechybny znak, że idziemy w złą stronę i należy to przerwać lub ograniczyć.

Granicą wolność czy motywacja działania?

[@annam-kw2qv]

@ Jedno wynika z drugiego, jeśli jestem w tym wolna moja motywacja również jest czysta.

[@TaaJew]

Lenistwo jest wtedy, gdy człowiekowi przez dłuższy czas kompletnie nic się nie chce i człowiek ten nie znajduje w sobie ani trochę siły woli, by wziąć się za coś i wyrwać się z tego stanu. To jest bezruch, który jest przeciwny życiu - który jest też tożsamy z marnotrawstwem czasu i talentów, które dał nam Bóg. Jednak każdy sam musi stwierdzić, czy coś takiego w sobie rozpoznaje. I czy rozpoznaje, że radość z pomnażania talentów jest lepsza niż marazm - że do tego jesteśmy stworzeni. Że ma to sens i jest to moralne. Natomiast nie musimy przyjmować standardów lenistwa, sukcesów i ambicji od świata. Nie musimy i nie powinniśmy. Bo wtedy czyjś potencjał widzimy jako cenną maszynkę do zarabiania pieniędzy, więc nie możemy się nie zdenerwować, gdy widzimy, że ktoś np. bardzo utalentowany nie prze za wszelką cenę do tego, by swoje talenty jak najlepiej spieniężyć. Że ma rzekomo za mało determinacji. Ta zapalczywa determinacja, pęd dzisiejszego świata, ta chęć udowadniania czegoś ciągle... to wszystko sprawia, że nasze talenty zaczynamy czcić, zamiast nadal traktować je (tylko i aż) jako cenne narzędzie. Tymczasem lepsze pieniądze to coś przydatnego; uzewnętrznione i docenione talenty również, ale nadal nie powinien być to cel sam w sobie. Ileż wymogów narzuca nam tzw. cywilizowany świat, a które to wymogi, z punktu widzenia moralności, nie są niczym miarodajnym, niczym niezbędnym, niczym obligatoryjnym. Powinniśmy mieć tego świadomość, żeby swoich „ambicji” nie wykrzywić. Żeby pozostały celami. Dla ilustracji pod spodem zamieszczam treść piosenki Łony: „Raz biznesmen - szef siedmiu spółek... sześciu banków Pięciu hoteli i... czterech luksusowych kółek... Miał znajomych w AWS (mój Boże!) Jednym słowem, wiodło mu się nie najgorzej. Idylla - mogło by się wydawać Z tym, że podupadł na zdrowiu... Nooo, w sumie to miał zawał. Wyszedł z tego - co miał nie wyjść, a jak! Wziął go lekarz i powiedział tak: "Panie, co tak spieszno panu z tą ciasną trumną? Masz pan żonę, masz pan dzieci, weź pan urlop! Rzuć pan wszystko, serce może walnąć w każdej chwili I spierdzielaj na wakacje, nie wiem, do Brazylii!" Ziomek się przestraszył, w końcu zawał to nie katar. Wsiadł w samolot - i na drugi koniec świata! A tam: spacer, relaks, joga, ch*je muje... Mówił: "Tak, teraz odpoczynku potrzebuję..." Tu się rzecz komplikuje, bo po dwóch dniach lenistwa Cała nadzieja na powrót do zdrowia prysła. Otóż była tam przystań, w tej mieścinie rzadkiej, Na którą nasz bohater trafił przypadkiem. Pomyślał: "O, tu ludzie pracy są też" I podszedł do rybaka który chlał wino, zresztą piąte. Popatrzył i - żeby zacząć gadkę chyba - zapytał: -No, co tam słychać, panie rybak? A rybak na to: -A dobrze, dzisiaj rano wstałem Wymyłem łódkę, trochę popływałem, Przez godzinę wyłowiłem ryb z piętnaście... I odpoczywam sobie od południa tutaj właśnie. -Od dwunastej?! - krzyknął biznesmen - od dwunastej już masz wolne?! -A co? Siądę tu gdzieś i wino pier*olnę... Biznesmen, chociaż na wczasach, poczuł się w żywiole: -Pozwolisz, że dam ci radę... -A co! Pozwolę! -Jak to kuźwa? O dwunastej dzień pracy skończony?! Przecież mógłbyś zarobić więcej, tylko pomyśl! Połowiłbyś od rana, aż do chwili, kiedy słońce znika I po tygodniu miałbyś pana pomocnika! Po miesiącu kupiłbyś drugą łódkę, a potem trzecią Po roku śmigałbyś wyrąbistym kutrem! Później drugim, siódmym i tak dalej... Stary, wielka firma - czy to nie brzmi wspaniale? Tu rybak przerwał: -Panie, muszę powiedzieć, że pomysł niezły, ale ze mną co bedzie? -Jak to "co”. Będziesz odpoczywał sobie! -Tak? No a co ja teraz robię?”

[@annam-kw2qv]

@@TaaJew W temacie ambicji miałam na myśli bardziej holistyczne podejście, nie chodziło mi o zasobność portfela. Jeśli walczysz i ciągle ponosisz porażkę w moim rozumieniu jesteś osobą ambitną, liczy się walka. Człowiek aby się rozwijał, aby dążył do świętości musi sobie stawiać poprzeczkę choć trochę wyżej, tym co nas uszczęśliwia, co nadaje nam sens jest progres choćby maleńki. Zaprzeczeniem ambicji jest prokrastynacja i spoczęcie na laurach, to prosta droga do depresji. Owszem naszym głównym celem jest Bóg i upodobnienie do Chrystusa, jednak to nie dokonuje się bez pracy i osobistego rozwoju. Nie mogę oddać Bogu czegoś czego sam nie posiadam. Najpierw trzeba zbudować silne Ego by następnie mu je ofiarować, tak rodzi się nowe, wyższe Ja.

[@annam-kw2qv]

@@TaaJew Dodam jeszcze, że kluczem jest tu poznanie samego siebie, idąc za modlitwą św. Augustyna "Boże daj mi poznać siebie, bym mógł poznać Ciebie". Nie da się tego ominąć, nie można od razu przeskoczyć do duchowości wszak człowiek to nie tylko Duch ale dusza (psyche) i ciało. Wszystkie te trzy poziomy muszą ze sobą harmonijnie koegzystować. Stąd częste niepowodzenia na drodze wiary gdy na wzór platoński pomijamy rozwój tego ciała/psyche przesadnie idealizując Ducha czy jak wolałby Platon "ideę".

[@piotrszczerbinski2338]

Ja nie pomnożę talentów z pomocą Boga?

[@piotrszczerbinski2338]

To można było dać na środę popielcową.

Jakby było można, to bym może dała. Morały są w piątek. A odcinek nagrałam teraz. Natomiast nic nie stoi na przeszkodzie, by sobie w środę popielcową odsłuchać. 🙂