ChAD a przyjaźnie

[@weronikachrzanowska8194]

Twój kanał to najlepsza rzecz jaka spotkała mnie w ostatnim czasie, w ciągu 1 nocy dowiedziałam się więcej o sobie niż podczas wszystkich nieprzespanych nocy, bardzo dziękuję Ci za to. ;)

[@DwubieguNova]

Bardzo się cieszę :)

[@katarzynaciszewska5048]

Dołączam się do tego stwierdzenia.

[@jazzman662]

piękna definicja przyjaźni :)

[@DwubieguNova]

:)

[@kasiaxyz6699]

🥰🥰🥰🥰

[@mariuszbolimowski8517]

Dziękuję fajny temat 👍👍👍

[@rachelabee128]

Bycie w przyjazni z osoba z ChAD. Mialam kilka przyjazni w swoim zyciu. Ci ludzie mnie za cos lubili i szanowali. Byc moze nieswiadomosc zaburzenia i choroby nie byla dla nich istotna. Tylko to jakie relacje byly miedzy nami.

[@kasiat4431]

Super film, dzieki.

[@DwubieguNova]

Proszę bardzo :) Cieszę się, że się podoba.

[@marektomaszewski7671]

jesteś super widać że potrafisz się przyiażnić jesteś faina

[@robertlygas5095]

chadowiec ,dzieki za twoje zaangazowanie , slucham cie.

[@DwubieguNova]

Bardzi dziękuję, że jesteś :)

[@SkrajnieSkonczonyOld]

Jak zawsze świetny materiał :)

[@DwubieguNova]

Dzięki :)

[@teresawasilewska4924]

Jestem z toba ,

[@adamlondyn9147]

Pieknie mowisz o przyjazni.....tylko zeby to wszystko bylo takie proste jak sie wydaje...

[@DwubieguNova]

To nigdy nie jest aż takie proste, ale to, na ile jest proste, zależy od nas i tej drugiej osoby.

[@bipolarny5d837]

Jedna osoba się dowie mówi następnej,bo ludzie lubią plotki opowiadają sobie że jesteś świrem.Idziesz potem a dzieci które mieszkają obok pokazują na ciebie palcem mówiąc do siebie ''patrzcie to ten świr idzie''.Po czym jak ktoś puścił famę twoi znajomi dowiadują się że masz chad.Obchodzą się z Tobą jak z jajkiem albo wolą się z Tb nie zadawać bo albo się wstydzą albo boją.Tak było u mnie mimo iż nikomu nie mówiłem samo wyszło a ludzie już sobie dopowiedzieli co chcieli.

[@kriskrawczyk8794]

Hej, całkiem nieźle Ci idzie...ponieważ ja mam problem z przekazaniem info. NIKT mnie nie rozumie.

[@DwubieguNova]

Dzięki. Komunikacja wymaga albo intuicjibalbo wiedzy i praktyki. Można to wypracować, jak warsztat. Jeśli Ci to potrzebne.

[@jazzman662]

krostę na nosie :DDD hahaha!!!

[@bipolar5880]

Małgosiu i inni; na samym początku przepraszam, że odbiegam od tematu; ALE Czy możliwe jest to, że mój "spadek" trwa już ponad tydzień czasu?....Ogólnie rzecz biorąc jestem w takim dole, że myślę już o rzuceniu pracy bo...nie podołam, dalej nie podołam. Wciąż śpię, apatia number wielkie One, somatyka na poziomie poniżej poziomu, osłabienie, zdruzgotanie, lęki. Chad mam zdiagnozowany 1,5roku temu. Pierwsza diagnoza 13lat temu; depresja. Jak wiadomo;zawsze mylna na początku. ALE po raz drugi........ten dół; to coś poniżej pasa. Czy to możliwe?.... a może ja umieram? Dosłownie tak się czuję. Z góry przepraszam "za idiotyczną siebie" i dziękuję za odpowiedź,

[@taona5603]

Jest pani osobą inteligentną, u której widać wyraznie uświadomiene sobie choroby i wielką pracę nad sobą. Ale u niewielu tak jest. Większość jest takich, którzy nic z tym nie robią i mają to gdzieś. Ich leczenie to bezustanna droga między psychiatrykami i doborem leków. Zmienność stanów bezustannie zbija z tropu i jest bardzo wyczerpująca dla bliskich. Ogólnie takie osoby otumanione przez leki i postepującą chorobę neurogradacyjną pozbawieni są empatii i uczuć, potrafią bardzo ranić swoich bliskich. Przerabiałam ten temat i radzę aby starać się nie wchodzić w związki z takimi osobami i trzymać się od nich z daleka....

[@DwubieguNova]

Myślę, że nie można generalizować. Każda osoba jest inna. To cecha ludzka - zdrowych czy chorych.

[@katarzynaciszewska5048]

Wiesz.. czasem przyjacielowi ciężko zrozumieć. I np zanim chad jest zdiagnozowany przyjaciel może nie dac rady.

[@TheNifares]

ciekawy temat. kiedys poznalam schizofreniczke z ktora mieszkalam i bardzo trudno mi bylo z tym faktem ze ja wiedzialam ze ona jest na lekach przeciwpsychotycznych i ma jazdy - dowiedzialam sie jak mi powiedziala bym sobie cos wyjela z jej szafki a tam znalazlam leki i recepty - sama nie powiedziala mi o chorobie. tylko ze ta moja wiedzia jak zostala ujawniona to zostalam przez nia zaatakowana i wyrzucona. czulam sie oszukana przez ta osobe bo bylam wobec niej szczera - to wskazuje ze trudno przyjaznic sie ze swirem

[@DwubieguNova]

Może nie ze świrem, a z kimś, kto ma wstydliwy sekret, bo być może właśnie to kierowało jej zachowaniem. Fakt, niefajnie postąpiła, ale niejeden "zdrowy" mógłby zrobić podobnie. Ludzie boją się mówić o swojej chorobie, by nie zostać wykluczonymi.

[@jazzman662]

czy to nasza wina, że neuroprzekaźniki nam pajacują? nikt nie musi się komuś chwalić, że na coś choruje! uważaj na słowa bo one potrafią zabić duszę i ciało!

[@TheNifares]

schizo jest chyba wyjątkowym przypadkiem. mam wrażenie, że osoby chore często o niej "zapominają" nawet w przebiegu dziesiątek rozmów o tej chorobie i ogólnie w procesie poznawania naprawdę intymnych szczegółów naszego życia - ten jeden jakże istotny fakt uległ zatarciu. dla mnie to czyste oszustwo. między chwaleniem a szczerością nie ma tu żadnej korelacji.

[@jazzman662]

drugiej części Twojego posta nie będę komentował, bo nie znam sprawy natomiast co do schizofrenii to nie każdy chory ma jej poczucie zwłaszcza gdy jest w trakcie psychozy. ja choruję od dziecka ale mam świadomość choroby nawet w trakcie psychozy, bo w którymś momencie życia zorientowałem się, że moje dziwactwa to coś znacznie więcej niż charakter. ta choroba całkowicie zakłóca funkcjonowanie osoby chorej. u jednych mniej w jednej kwestii u drugiej bardziej w innej. ktoś kto ma swoją jazdę raczej nie będzie wylewał na wierzch, że jest schizofrenikiem nawet bliskiej osobie dlatego, że dla osoby chorej to otoczenie jest nie halo a nie jej zachowanie. najpierw trzeba zrozumieć cierpiącego potem wysnuwać wnioski dotyczące szczerości itp. rzeczy. pozdrawiam ...

[@TheNifares]

Dziękuje za pozdrowienie. Bardzo dobrze rozumiem chorego ponieważ tak się składa, że to nie pierwsza osoba ze schizofrenią z jaką dane mi było mieszkać i poznać. Osoba leczona, pracująca i zdawało by się W MIARĘ normalnie funkcjonująca. Uważam się za tolerancyjną osobę, wiele rozmawiałam o tej chorobie z nią tylko ona nie wiedziała, że ja wiem od samego początku że jest chora - wiedziałam to zanim zobaczyłam tabsy. To widać po sposobie życia, gestach, chodzie, dziwnych stwierdzeniach z nienacka, niespójności w mowie i działaniu, postrzeganiu świata, lekkomyślności, posturze i budowie ciała. Naprawdę trudno się nie połapać. Pomimo tego wszystkiego traktowałam ją po przyjacielsku ale bez wzajemności, wręcz z furią jak się wreszcie dowiedziała że ja wiem (sama powiedziałam). Absolutnie nie mam jej tego za złe - rozumiem, że to straszna choroba

[@frik3744]

Czy Ty sama i dlaczego zgłosiłam się do psychologa / psychiatry?

[@DwubieguNova]

frik Doprecyzuj, proszę, pytanie.

[@frik3744]

sorry, chodzi mi czy ty sama zglosilas sie do psychologa/psychiatry, sama na to wpadlas? czy ktos cie zameczal, zebys poszla, czy zaciagnal sila.. ale moze opowiadasz to w innym video

[@DwubieguNova]

frik Opowiadałam, że dawna razy chyba. Looknij na historię mojej choroby. Tam pewnie jest. I w diagnozie chyba też.

[@katarzynazefir8760]

Wszyscy mnie zostawili co do jednego. Wtedy nie wiedziałam o chadzie. Do dziś jestem już sama/osamotniona. B. trudno jest utrzymać z chadowcem przyjaźń. Naprawdę. Kiedyś spytałam swojego najlepszego /najbliższego "czemu mnie zosta wiłeś", odpowiedział, "bo Ty mnie zostawiłaś". ...a ja Go zostawiłam pierwsza. Mam duży ten chad, większy ode mnie.

[@DwubieguNova]

:(