سلام گاهی خشم جزو وجود شده چون یک عمر نتونستی اونو بروز بدی و همش فروخوردی. به خشم کهنه و مزاحمه. من صرفا بانوشتن تونستم تاحدی خشم خودمو کنترل کنم مرسی از شما
@maryamsaba60788 ай бұрын
اگه کسی تصویر ذهنیش خوب نباشه چی؟
@rox.khoushabi54868 ай бұрын
سایر روش ها رو امتحان کنید . مثل نوشتن نامه . البته روش های اداره خشم وجود داره . روش ابراز وجود که در کانال گذاشتم هم ابراز صحیح خشم رو نشون می ده
@MaryamD-628 ай бұрын
بسیار عالی، با بیان شیوای شما عالیتر. من نوشتن نامه رو از زمان نوجوانی انجام میدم با اینکه اطلاعی نداشتم ک خیلی هم واسم کارآمد بود و هست. فقط یه چیزی واسم جالب بود ک اتفاقی اسم منو مثال زدین وقتی خواستین بگین نامهای ب دوستتون ک ازش خشم دارین بنویسین، اینجوری شد ک بیشتر حس کردم دارین به من مشاوره میدین🙂☘️
@rox.khoushabi54868 ай бұрын
آفرین به شما ... اسم مریم اسمیه برای تمام قرن ها
@rox.khoushabi54867 ай бұрын
عزیزم. چه جالب. مریم بهترین اسمه
@mahnazzabihi90158 ай бұрын
سلام خدمت دکتر عزیز! تمام توضیحاتی که دادید در حقیقت خشم و در اون لحظه که به فرد دست داده کم میکنه یعنی یه جور مسکن و سرکوب خشمه ،خشم و نباید سرکوب کرد بلکه باید ریشه یابی کرد یعنی باید فکر کنیم چرا فلان رفتار و گفتار شخصی باعث خشم ما شده ،ممکنه از اسیبهای ما مثل طرد شدگی ،حقارت و خیلی چیزهای دیگه باشه وقتی ما ریشه یابی کنیم دلیل خشممونو یعنی خودشناسی و این خود شناسی به ماکمکمیکنه که احساس خشممون به مرور در باره یه رفتار یا گفتار کاهش پیدا کنه و عملا در دراز مدت چون ریشه خشممونو فهمیدیم بر رفتارمون اگاه بشیم و درنتیجه دیگه خشمگین نشیم و این عملا مخالف اون رفتارهای سرکوب خشمه که خود سرکوب خشم اصلا خوب نیست و باز در جای دیگه شدیدتر سرباز میکنه،خشم و باید ریشه یابی کرد،چی شد که خشمگین شدم،رو چی دست گذاشت که من خشمگین شدم پس باید تله رو بشناسیم ریشه چی بود حقارت بود طرد بود،پس باید عمیقا خودشناسی صورت بگیره
@rox.khoushabi54868 ай бұрын
متاسفانه روش های قدیمی همین طورن . البته نوشتن نامه و نوشتن خشم و انداختن در جعبه ، تخلیه خشم رو به دنبال دارن