S03E15: ADHD, czyli mózg w ruchu. Marta Cieśla.

[@grazynagromadzka3351]

Dziękuję to byka bardzo wartościowa i ciekawa rozmowa. Zdecydowanie do kolejnego odsłuchania ! 🙏

[@Mieczywsad]

Szczególnie interesująca rozmowa, zwłaszcza, że sam u siebie podejrzewam jakieś spektrum adhd. Nie będę zaklinał rzeczywistości i mówił, że tak jest lub nie, ale warto mieć świadomość, że istnieje zespół objawów, który pozwala umieścić ludzi w jakimś zbiorze; że jednak ktoś dostrzegł na mocy swojej empatii ludzi, którzy potrzebują być może nieco innego traktowania i buduje się na tym lepsze społeczeństwo w oparciu o wzajemny szacunek. Wolałbym by można było to wszystko bagatelizować i z czasem po prostu dobrze się dopasować, ale w dość hermetycznym systemie jakim jest szkoła czy praca, jedyne co pozwala na normalne funkcjonowanie jest zazwyczaj przywdzianie dobrej maski. Innym razem wystarczą umiejętności, bądź odpowiednie konotacje społeczne. Jednak czasem zdarza się, że stygmat porażki związany z zbiorem cech wskazujących na adhd jest absurdalnie ciężki do udźwignięcia, co wynika chyba z osamotnienia w normatywnym świecie.

[@Obserwator11]

Czy to objaw adhd...test na zaliczenie przedmiotu, studia on-line, 30 pytań, 40 minut. Odpowiadam na pytania w ok. 6 minut, popełniam 3 błędy, których już nawet nie chcę poprawiać, jakiś irracjonalny mimo pracy nad sobą poziom lęku o czas. I slucham o ptsd jako czynniku z dzieciństwa wywołany traumą, który ma wpływ na mózg, reagowanie i funkcjonowanie. Gabor Mate o tym mówi, i wiem, że mam adhd, jestem w spektrum, i do tego wszystkie objawy ptsd po relacji z narcyzem. Mam dwójkę dzieci, syn diagnoza asperger z adhd, córka w trakcie diagnozy. I jako kobieta po 40stce mam mnóstwo energii, całe życie ją mam, cale życie w ruchu. I 100% racji z tym urzędem i wykonaniem tych poleceń, nie cierpię tej sfery w zyciu...w szkole uwagi za ruchliwość, bujanie się na krześle, wyrywanie się do odpowiedzi bez pozwolenia.

[@Subiektywnaprawda]

Co do kwestii doświadczeń w odniesieniu do odrzucenia i strachu przed nim. Sam mam stwierdzone ADHD i tak myślałem, że ten strach przed odrzuceniem wynika właśnie z doświadczeń. Natomiast obserwując mojego syna, u którego również podejrzewam ADHD a ma on 5 lat, takowych doświadczeń, nawet jeżeli były to na pewno było ich bardzo niewiele. Przykładem jego strachu przed odrzuceniem jest np. taka sytuacja. Syn wykonuje zadanie, konkretnie dostaje polecenie od prowadzącego zajęcia żeby ułożył z klocków lego określoną budowlę. Wykonuje te zadanie szybciej niż pozostałe dzieci i prosi o kolejne. Niestety kolejne zadanie nie idzie mu już z taką łatwością. Dzieci po skończeniu zadania mogły iść się bawić. Syn również chciał już iść się bawić tak jak pozostali. Niestety strach przed negatywną oceną, że nie dokończył dodatkowego zadania spowodował, że zaczął złościć się na siebie i było mu bardzo przykro. Dopiero gdy wytłumaczyliśmy, że nie musi tego robić, może iść się bawić i wszystko jest w porządku wszystko z niego zeszło. I sam sobie przypominam, że miałem jako dziecko dokładnie tak samo. Niestety, jeżeli rodzic czy inny opiekun nie jest świadomy takiej przypadłości to może wykorzystywać to do warunkowania dziecka przez ten mechanizm co silnie będzie oddziaływało na poczucie jego wartości.

[@msstefan]

gdzie znaleźć wspomniany test przesiewowy / link?

[@magdalenastepien4912]

Diva 9, wygoogluj proszę 😊