Szymrych - część pierwsza, 2018 r.

Film powstał z czułości do tematu, z potrzeby zatrzymania historii,
jako wyraz wielkiego szacunku dla ludzi, którzy tworzyli i tworzą
nasze miejsce na Ziemi - Chełmsko Śląskie.
Miło nam będzie się z Państwem spotykać na naszym kanale pod nazwą "Wspólnie dla Chełmska."
Głównym celem realizacji filmu było poznawanie i utrwalenie historii ludzi poprzez nagranie filmu dokumentalnego.Udało nam się utrwalić historię ludzi i miejscowości. Najstarsi mieszkańcy Chełmska Śl. i okolic mieli możliwość podzielenia się historią swojego życia. Jest to ostatnie pokolenie ludzi , którzy pamiętają czasy sprzed 2 wojny światowej , czasy wojny oraz lata powojenne. W filmie mogliśmy zaprezentować wywiady z pierwszymi osadnikami wsi, przedstawić dokumenty, źródła historyczne, poznać ludzi którzy tworzyli naszą dzisiejszą rzeczywistość. Młodzi ludzie zaangażowani w realizacje filmu mogli poznać historie Polski, czasy pierwszych osiedleńców na dzisiejszych terenach naszego kraju. Poprzez nagrania na płytach, ogólnodostępnej projekcji filmu setki osób mogło poznać historię mieszkańców Chełmska Śląskiego i okolic. Zwyczajni sąsiedzi, zwykli starsi ludzie stali się wyjątkowymi bohaterami, przestali być anonimowi, zyskali wielki szacunek znajomych, sąsiadów, młodych ludzi. Niektóre fakty, wydarzenia, wspomnienia odżyły po latach zapomnienia, milczenia, braku możliwości ich prezentacji.
Szczepan Zając i Damian Skorupiński.
Serdecznie państwa pozdrawiamy z pięknego Chełmska Śląskiego!
Życzymy miłego oglądania!
Bardzo prosimy o subskrypcje!

[@ireneuszkugiel6093]

Wspaniały reportaż 👍👍👍

[@666sturmgewehr]

Wspaniałe! Gratulacje!

[@eMCUBHR]

Kawał dobrej roboty widzę przy tym filmie. Potwierdzają się informacje które kiedyś opowiadała mi Prababcia. Szacunek za poświęcenie czasu .

[@J.Wegrzyn]

Súper czekamy na drugą część🙂

[@kazaskoczen]

Wow! Fantastyczny film! Dla mnie to rarytas! Niezwykła historia bliskich mojemu sercu terenów - Szymrych 2018, albo Schomberg / Chełmsko Śląskie. Przecież na ul. Szymrychowskiej w Lubawce przemieszkałem pierwsze 26 lat mojego życia. Pana Leona Wąsowicza osobiście poznałem i rozmawiałem o czasach powojennych, ale i tych sprzed wojny, kiedy jeszcze mieszkał na Sądecczyźnie w Podegrodziu i Stadłach koło Starego Sącza i znał całą moją rodzinę, z moim dziadkiem Stanisławem Skoczeniem. A spotkałem się z nim zupełnie przypadkowo 3 lata temu. Siedzącego na ławeczce przy swoim bardzo skromnym domku w Błażejowie, koło Chełmska Śląskiego, kiedy przejeżdżałem tamtędy na rowerze. Wcześniej nigdy o nim nie słyszałem. Nie wiem co mnie tknęło. Zacząłem z nim rozmowę o koniach które pasły się na górce za domem i o stawach rybnych, i tak krok po kroku doszliśmy aż do czasów wojennych i tych tuż po wojnie, aż nieoczekiwanie okazało się że łączą nas wspólne korzenie. Cóż to było za niezwykłe dla mnie spotkanie! Pan Leon pokazał mi cały swój dom. Porobiłem bardzo dużo zdjęć. W następnym roku znowu do niego zajechałem i tak jak rok wcześniej siedział przed domkiem na swojej ławeczce. Tym razem przywitaliśmy się prawie jak rodzina! Opowiadał mi niesamowite historie z czasów przedwojennych, ale też i tych tuż po wojnie. Okazało się że zna dobrze mojego ojca i opowiedział mi nawet prześmieszną historie o tym jak mój tato (rzeźnik z zawodu) zabijał u niego byka…. Od tamtej pory odwiedziłem pana Leona jeszcze dwukrotnie. Ostatnio przesiedzieliśmy na ławeczce przy górnym stawie rybnym. Zamieściłem o tym nawet moją własną opowieść i zdjęcia z tych spotkań na moim koncie FB. Boże kochany! Jest tu nawet pani Danusia Suchwałko. Ileż to już lat i to głownie przez moich rodziców się znamy… Serdecznie pozdrawiam pani Danusiu! Dzięki za udostepnienie tego filmu! Cóż to były za czasy … Dla mnie osobiście jest to niezwykle ciekawa historia i opowiadanie. Zaraz po wojnie to były wysoko rozwinięte, bogate i przyrodniczo przepiękne tereny. Szkoda mi tych zniszczeń i zaniedbań. Jednak w czasach powojennych, chyba aż do lat 70-tych ubiegłego wieku, prowadzona tu była wybitnie gospodarka rabunkowa. Nawet chyba i sam rząd Polski Ludowej nie wierzył że te tereny pozostaną już na stale w rękach Polaków. W międzyczasie Polska centralna się rozbudowywała i z roku na rok wzrastała i piękniała, a te tereny jakby zostały całkowicie opuszczone. W pewnym momencie, w latach 90-tych ktoś nawet napisał o Lubawce i o okolicy jako o „Końcu Świata”. Bardzo ciekawy dokument, ale i zarazem smutny, i to nie tylko dla tych nowych osadników którzy tu dotarli z przedwojennych ziem wschodnich, ale i dla tego narodu, który tu mieszkał przed wojną i też został stąd wysiedlony. Ta ziemia przeżyła bezprecedensowy cywilizacyjny przewrót i szok. Ale nadchodzą dni lepsze dla tych terenów. Ja to już widzę odwiedzając i przemierzając te okolice każdego roku od co najmniej 8-smiu już lat.

[@wspolniedlachemska2149]

To samo w sercu nam gra! Piękne to co napisałeś !

[@magorzatakrug4489]

Piękna historia. Dziękuję 🙂👏

[@rafalrafal5125]

Świetna robota!

[@ewaokos5266]

Szok!!12 fabryk!!!!! A teraz?

[@adamk8413]

A nawet tartak był w Szymrychu . Co się nim stało nie wiem. Wyjechałem zSzymrycha do Łodzi

[@marcinsarzynski5506]

Ryniu najlepszy 😉