Wat is de rol van kwetsbaarheid in persoonlijke groei?

[@silviamaes9838]

mooi, helder en herkenbaar uitgelegd.

[@lienpepermans]

Dankjewel Silvia 🥰

[@lutgijsemans3592]

Heel mooi hoe jij kwetsbaarheid kan verwoorden. En super dat je man je hierin steunt en ruimte geeft. Het wordt wel moeilijker als je kwetsbaarheid geen ruimte krijgt of niet begrepen wordt...dan blijft het als gevangen in je lichaam zitten. En blijft ook de angst bestaan voor de volgende kwetsing omdat, op deze manier, je kracht en zelfvertrouwen niet kunnen groeien.

[@lienpepermans]

Dankjewel lieve Lut voor je eerlijkheid. Wanneer ervaar jij dat je kwetsbaarheid geen ruimte krijgt of niet begrepen wordt? Zijn er mensen bij wie of situaties waarin je wel kwetsbaar durft en kan zijn? Ik begrijp heel goed je angst om terug opnieuw gekwetst te worden. Die angst of dat gevoel van gekwetst worden, kunnen overweldigend zijn. Waar voel jij die angst in je lichaam? Of wat gebeurt er op dat moment met je? Sluit je je af? Reageer je fel terug? Of loop je eerder weg? …. Waar ik naar toe wil met deze vragen, is bewustworden van hetgeen er bij jou op dat moment gebeurt. Wat voel je, ervaar je, denk je, …? Gebruik deze situatie als een experiment om heel bewust naar jezelf te kijken en vooral heel lief en zacht te zijn voor jezelf. Die emoties die op dat moment naar boven komen, zijn allemaal deeltjes van jou die gehoord en gezien willen worden, die aandacht en liefde van jou willen. Wat zou jij op zo’n moment tegen jezelf willen zeggen (tegen dat deeltje van jou dat zich gekwetst voelt), hoe kan jij het de ruimte geven om er te mogen zijn? Jouw kracht is er altijd, lieve Lut. Het is soms verborgen, verstopt onder emoties en gedachten. Jij bent diegene die die kracht terug kan laten stromen door net die triggers en gevoelens van gekwetst worden te gebruiken om bij jezelf stil te staan. En te voelen, wat jij nodig hebt op dat moment. Wat heb jij nodig? Het doet met denken aan een quote uit een film: “jij kan de wereld niet controleren, wel hoe je ermee omgaat of hoe jij reageert”. Anderen kunnen we niet veranderen, dat zou enorm veel energie en tijd kosten. Wat we wel kunnen doen, is omgaan met onze gevoelens en voelen wat we nodig hebben. dit durven vragen en uitspreken ook al is dit spannend. En onszelf de toestemming geven om hierin te leren, te ontdekken vol liefde, nieuwsgierigheid en zachtheid naar onszelf. Ik weet niet of dit je helpt, lieve Lut. Laat me weten hoe je je voelt bij hetgeen ik geschreven heb! Heel veel liefde, 🥰

[@KatelijneWillockx]

Heel eerlijk gebracht... Het raakt me...Ja, ik vind je kwetsbaarheid tonen ook een hele belangrijke precies omwille van die eerlijkheid. Leuke ontdekking, jouw filmpjes

[@lienpepermans]

Dankjewel voor je mooie en pure antwoord. En je warme compliment! Heel veel liefde 🥰

[@jessicavrielink7807]

Wauw… moedig en inspirerend!! Dank je wel!🫶

[@lienpepermans]

Dankjewel Jessica voor je mooie reactie. Heel veel liefde, Lien

[@debackerclaudia1624]

❤ik heb me vaak kwetsbaar opgesteld en ben ook dikwijls afgewezen en uitgelachen geweest maar dat weegt niet op tegen de bevrijding die ik voelde door het te delen want door het niet te durven delen zou ik me heel opgesloten gevoeld hebben

[@lienpepermans]

Ja, kwetsbaarheid is spannend en tegelijk zo bevrijdend ook. Ik ben heel blij dat je die bevrijding ervaren hebt en durft kwetsbaar te delen. Het is so krachtig en mooi… Dankjewel om te delen 🙏🧡

[@NederlandseGeschiedenis]

Ik heb dat gedaan in 1984/85 waar ik voor een vrouw vocht nu 39 jaar later en de schade zit nog steeds ik me hoofd

[@lienpepermans]

Dankjewel voor je reactie. Heb je zin om te delen hoe “die schade” nog in je hoofd zit? Ik ben nieuwsgierig naar je verhaal. Heel veel liefde, Lien

[@NederlandseGeschiedenis]

@@lienpepermans In 1984 leerde ik een vrouw kennen ik was toen 24 jaar waar ik stapen gek op werd en ziels veel van gehouden heeft ik heb toen 1,5 jaar voor haar gevochten om haar te winnen omdat ik vond dat ze dat waard was ze heeft toen toch besloten om om er abrubt een eiden aan te maken en een paar of 2 later een ander over de vloer kwam binnen een half jaar kon ineens alles wel terweil ze bij mijn niks kon dit is nu 39 jaar later ik heb in die tijd geen anderen liefde ontmoet in ben nu bijna 64 jaar en nog steeds alleen en de eenzaamheid sla me voor me kop om de zo veel tijd woor ik depresief en sins 2012 krijg ik steeds een film in me kop waar ik alles hetleef het lijk wel als of in met me kop in 1985 ben blijfen steken nu ik terug kijk denk ik dat zijn een Avoidant was. Hoe wel ik geen wrok meer koester denk ik toch dat zijn mijn solmate had kunnen zijn

[@lienpepermans]

@@NederlandseGeschiedenis dank je wel om je verhaal te delen. Naar hetgeen ik lees, was jullie relatie echt wel intens en heeft een diepe impact bij jou achter gelaten. Dat is het “moeilijke en het mooie” van het leven. We komen mensen tegen waarmee we een relatie aangaan, intiem of niet, en elke relatie brengt ons iets, hoe kort of hoe intens of hoe …. deze relatie ook is. Soms brengt het niet altijd wat we willen, op het eerste zicht en is het pas later dat we inzien wat het gebracht heeft. Elke relatie leert je wat je fijn vindt, wat niet, wat je wilt, wat niet. En hierin duidelijkheid krijgen, doet ons groeien, doet ons bewustworden van wat we leuk vinden en wat niet. En dat we mogen kiezen voor die relaties die helemaal bij ons passen. Wat heeft jullie relatie jou geleerd, gebracht? Kan je dankbaarheid voelen? Kan je voelen dat jij niks verkeerd gedaan hebt? Dat deze relatie beëindigd is, wil niet zeggen dat jij iets verkeerd gedaan hebt. De pijn, verdriet, eenzaamheid, zijn echt… voel ze en geef ze de ruimte om er te mogen zijn. Wees hierin zacht en lief voor jezelf. Als je kan “het verhaal” loslaten en de pure emoties voelen…de pure pijn, verdriet, eenzaamheid, puur en rauw, ze door je lichaam laten stromen… Voor mij werkt dit bevrijdend om emoties echt door en door te voelen. Er wordt ruimte gemaakt, lichtheid en ontspanning. Ik wil je ook nog delen dat 64j nog jong is. Vrienden van mij hebben elkaar leren kennen als zij 66j en hij 69j. Ze zijn samen op zeilavontuur vertrokken. Elke leeftijd is een mooie leeftijd om verliefd te worden en te blijven openstaan voor een relatie (als je dat nog zou willen). Het kan zijn dat je blij bent alleen, dat is ook helemaal ok. Geef niet op, durf te blijven dromen en te gaan voor deze droom. Heel veel liefde, Lien