Czy ruch spowalnia czas? Dylatacja Czasu - Szczypta Teorii

[@MariuszKozerski]

Dylatację czasu najlepiej obserwuje się przy drzwiach od ubikacji. Czas płynie zupełnie inaczej dla obserwatora po jednej stronie drzwi i inaczej dla obserwatora po drugiej stronie. Co więcej to zjawisko zazwyczaj związane jest z ... dużą masą ... i z czarną dziurą.

[@bartomiejkorzepa8520]

Wygrałeś 🤣🤣🤣🤣

[@damianpawowskibalast671]

😂😂😂

[@stratocaster7319]

Troche powagi młokosie, pomyliłeś kanały

[@jwhjacek]

Bardzo ciekawa obserwacja

[@naczelnypsycholog6296]

toaletowa filozofia

[@zbigniewzysk2102]

Pasażer pociągu widzi, że piłeczka pinpingowa podskakuje w górę i w dół w pociągu, uderzając dwa razy w to samo miejsce w odstępie jednej sekundy. Ktoś, kto obserwuje piłeczkę, stojąc na peronie, stwierdzi, że dwa podskoki zdarzyły się w miejscach oddalonych od siebie o około 40 metrów, ponieważ taki mniej więcej dystans pokona pociąg w czasie jednej sekundy. Niemożliwe jest przypisanie zdarzeniom absolutnego położenia w przestrzeni. Miejsce zdarzeń i odległość między nimi są różne dla kogoś jadącego pociągem i kogoś innego stojącego na peronie' i nie ma żadnych uzasadnionych powodów, by uznać obserwacje jednej z tych osób za prawdziwsze od obserwacji drugiej. Stephen H. "Krótka historia czasu"

[@jaon2545]

Bzdura

[@dawidburdelak]

Ludzie, którzy chwalą się swoim IQ są frajerami.

[@qeawah]

Dokładnie ten sam problem dotyczy czasu. Nie możliwe jest przypisanie zdarzeniom absolutnego położenia w czasie.

[@leu9008]

I to właśnie jest "dobry" przykład.

[@wiktorkuzniar268]

Ktoś, kto obserwuje piłeczkę, stojąc na peronie, stwierdzi... to samo, co pasażer pociągu - piłeczka pingpongowa uderza dwa razy w to samo miejsce wagonu 😁

[@cammillo]

Niewiele zrozumiałem, ale fajnie się słuchało.

[@krzysztofpesta3498]

Byłem na Pyrkonie na prelekcji Pana Andrzeja i serio facet potrafi tłumaczyć :D szkoda że na Q&A mało było słychać ale co najważniejsze usłyszałem :D dzięki temu wykładowi zrozumiałem (przynajmniej tak myślę ) obrót czasoprzestrzeni :D ta seria to złoto i maszeruję do empika kupić Kwantechizm :) dobra robota Panie Kosek

[@ukaszmazurek962]

Ruch to zdrowie natomiast obiekt poruszający się w czasoprzestrzeni to działają na obiekt i przestrzeń różne inne obiekty i czynniki lub słabo oddziałowują lub mocno zależy w jakiej czasoprzestrzeni jesteśmy i jak nasza psychika (czyli różnie) odczuwa czasoprzestrzeń co jest również zależne od różnych czynników i obiektów fizycznych. No i zależy jak odnajdzie się nasza psychika! Pozdrawiam dużo Wiary i Silnego Ducha na niełatwe czasy

[@arsov9885]

Nie mogę wyjść spod wrażenia jak pięknym jest wyjaśnienie, że ruch to obrót czasoprzestrzeni. Teraz rozumem, że nasze postrzeganie jest jedynie rzutowaniem jednowymiarowym płaszczyzny w której zachodzi obrót czasoprzestrzeni. To takie eleganckie i wspaniałe! Jestem pod wrażeniem teorii Artura Ekerta i Andrzeja Dragana.

[@Tomasz_Kowalski]

Ja tam jestem sceptyczny co do takiej interpretacji. Można wszak powiedzieć, że ruch postępowy po okręgu ryby w morzu jest obrotem całego oceanu, co jak wiemy jest nonsensem, aczkolwiek z punktu widzenia ryby tak może się wydawać. Ryba jednak swoim ruchem nie obraca oceanu wraz z dnem, a jedynie zmienia położenie względem niego.

[@arsov9885]

@@Tomasz_Kowalski Problem w tym że czas jest specyficznym wymiarem, różniącym się w naszym postrzeganiu od wymiarów przestrzennych, które z kolei są tylko określeniami (elementami mowy) za pomocą których opisujemy rzeczywistość. Wiadomo, że nie ma on na myśli fizycznego obrotu (to jest uproszczenie), ale chodzi o to, że podróż przez czasoprzestrzeń ma znamiona, które można sprowadzić do matematycznego opisu obracania przestrzenią. Dawno temu, na studiach, w celu poszeregowania i oddzielenia pozornie niezwiązanych ze sobą, chaotycznie rozłożonych punktów, dokonywałem podobnego działania. Współrzędne tych punktów należało przepisać na hiperprzestrzeń, w których ich rozkład jest jednoznaczny. Np. Jedne z tych punktów znajdują się w tej nowej, wirtualnej przestrzeni na wartości -1 a drugie na wartości 1, przez co można je było po transformacji łatwo oddzielić, a gdy pojawiały się nowe dane spoza zakresu na którym uczono algorytm szeregowania, można było dokonać transformacji (przypisania na tę wirtualną, nieistniejącą przestrzeń) w celu szeregowania nowych punktów. Nigdy z tego nie korzystałem po zajęciach, ale od razu mi się to skojarzyło z wyjaśnieniem Andrzeja Dragana.

[@Tomasz_Kowalski]

@@arsov9885 No tak, tylko dokładnie analogiczny sposób opisu matematycznego można zastosować do wspomnianej przeze mnie ryby. Problem zasadniczy jest taki, względem czego (jakiego punktu odniesienia) opisujemy problem. Kwestia czasu też jest problematyczna. Czas jest ściśle związany z prędkością, a w zasadzie z prędkościami bliskimi "c", bowiem efekt relatywistyczny dla "naszych" prędkości jest znikomy. Skoro prędkość światła ma tak olbrzymie znaczenie, to znaczy że obserwacja ma znaczenie (obserwacja to detekcja fotonów i innych cząstek poruszających się z prędkościami bliskimi "c"). Zatem to problem detekcji, a nie fundamentalnej względności czasu. Czy może być to racja? "Obrót czasoprzestrzeni" jest dla mnie - jako dla laika z plusem, raczej pewną interpretacją opisu matematycznego. A wiemy, że z interpretacjami to różnie bywa..., zwłaszcza w sprawach tak abstrakcyjnych. Pozdrawiam.

[@arsov9885]

@@Tomasz_Kowalski Dzięki za pozdrowienia :) Wracając... Właśnie o to chodzi. Gdy obracasz jakiś punkt na płaszczyźnie, to nie zmienia się tylko jedna współrzędna. Powiedzmy, że to płaszczyzna X-Y. Nawet przy bardzo niewielkim obrocie (długi promień wodzący i niewielka droga kątowa), można pominąć fakt, że to ruch obrotowy i traktować to jak przesunięcie liniowe, natomiast nie zmienia to faktu, że to nadal ruch obrotowy. Współrzędna X może ulec zmianie w sposób znaczny, a Y w sposób pomijalnie znikomy. Tak samo jest w przypadku czasu. Może efekty relatywistyczne są pomijalne w małej skali niewielkich prędkości, ale nadal występują, a przemieszczenie jest nierozerwalnie związane z czasem co widać przy dużych prędkościach. Wtedy mamy do czynienia ze znacznym przemieszczeniem kątowym, albo raczej z niewielkim promieniem wodzącym, bo to ma tutaj szczególne znaczenie (ale nie rozważamy tego w płaszczyźnie X-Y, a już w płaszczyźnie np. X-Czas). Według mnie punkt odniesienia nie jest tutaj zasadniczym problemem. Nie ma właściwe znaczenia w tym rozważaniu. Czas tak samo bo upraszczamy go do kolejnego wymiaru. Samo zjawisko pomiaru i obserwacji nie jest również niczym niezwykłym. Z racji, że potrzebujemy nośnika informacji, żeby dokonać aktu pomiaru, to podczas obserwacji zaburzamy funkcję falową obserwowanej cząsteczki inną cząsteczką służącą jako narządzie pomiarowe i nośnik informacji. Nie wiem jak to różnie bywa z interpretacjami opisu matematycznego. Możliwe, że nie do końca rozumiem Twój komentarz i to co masz w nim na myśli. Wszystkie teorie podlegają falsyfikacji i nie wiem czy teorię Andrzeja Dragana i Artura Ekerta udało się sfalsyfikować. Chyba nie na tę chwilę, co nie znaczy, że nie uda się w przyszłości. Może być tak, że zostanie rozwinięta, w taki sposób jak Teorię klasyczną Newtona rozwinęła Teoria względności Einsteina. Według mnie jesteśmy świadkami kolejnego takiego skoku, który zbliża nas do zrozumienia wszechświata, którego możliwe, że nie uda nam się osiągnąć. Sam nie jestem ekspertem. Wydaje mi się, że zrozumiałem kwestię omawianą we filmie, ale mogę się mylić. W końcu nie studiowałem ani matematyki, ani fizyki per se, a jedynie miałem je przez kilka semestrów. Przy okazji również pozdrawiam. Ciekawa nam się wywiązała rozmowa :) Fajnie tak czasem rozruszać szare komórki.

[@arsov9885]

Znalazłem oryginał ich pracy "Quantum principle of relativity" - Andrzej Dragan and Artur Ekert. Zamierzam przeczytać. Może to mi coś jeszcze rozjaśni albo bardziej skomplikuje temat.

[@TomaszTomzik]

Fajnie że ktoś wkońcu używa słowo prędkość ze słowem względnie, a nie jak fizycy upraszczają mówiąc że obiekt ma prędkość...

[@olajarguz6967]

żaden porządny fizyk Ci tak nie powie

[@TomaszTomzik]

fizycy też mówią, że obiekt posiada energię kinetyczną... co też jest bzdurą, żadnej energii jako skumulowane "coś" nie zawierają.

[@leotoro51]

Któryś raz z kolei słucham Pana prof. Andrzeja Dragana, w którymś z kolei wywiadów których udziela i stwierdzam, że mam ogromne problemy z zapamiętaniem informacji, które Pan Andrzej pragnie przekazać. Wypowiadane kwestie przelatują przez mózg bez pozostawania w nim. Wysuwam teorię, że Pan Adam ma perfekcyjny, nienachalny głos prelegenta standardowej prezentacji z PP. Swoją tezę potwierdzam faktem, że po Panu Leszku oraz po Panu, Panie Piotrze, informacje pozostają w mojej istocie szarej mózgu be przeszkód. Chłop ma wiedzę i łeb nie od parady ale jego głos jest dla mnie jak promieniowanie tła, jest, ale nie zauważam. Pozdrawiam.

[@AneskaCherry]

Nic dodać, nic ująć:)

[@dHempfler]

Chyba mówi odrobinę za szybko

[@OmateYayami]

Wydaje mi się, że to jest spodowane tym, że "tylko" mówią, obrazki pomagają, a jak się dorzuci matematykę i eksperymenty myślowe, to już wyjdzie wykład albo ćwiki na wydziale fizyki. To jednak pomaga ugruntować i utrwalić tę wiedzę intuicyjna.

[@Bizix770]

Wspaniały dźwięk ze słoika

[@majkelb3057]

No coś tu im się stłumił mikrofon za bardzo albo mikser źle ustawiony ;) Gdzie te wysokie tony..

[@romandresler2134]

Tu latający słój, który mówi...

[@DroneTech_Poland]

Redaktor po lewej - prędkość odtwarzania ustawiam w YT na x 0,75. Redaktor po prawej, prędkość odtwarzania Normalna - wtedy wszystko rozumiem

[@kornasek123]

A dla Pana Leszka x1,25 😅

[@SiriusSRX]

I to jest ta dylatacja czasu xd

[@szakuu4712]

@dmnkzl made my day hahahaha

[@krzysztofbulicz416]

O kurde, działa! To teraz podstaw ktoś brakujące słowa w niewiadome (Te, tego, temtego, tych, itp) i może uda się coś zrozumieć.

[@koprolity]

Dylatację czasu wywołują też trunki po fermentacji.

[@kalapita226]

potwierdzam, byłem tym trunkiem

[@Konradek.]

Dylatacja to nie podróże w czasie do następnego dnia rano. Eh laiki

[@dorotakonieczka9338]

😂😂

[@ariess6433]

A nie chodzi wam o destylację?

[@rozdupcewas]

@@ariess6433 Pewnie chodziło o to, że jak dyletanci wezmą się za destylaty to im się potem czasoprzestrzeń zagina...

[@stahuplacki4922]

Obejrzałem raz, zrozumiałem że muszę jeszcze raz w zwolnionym tempie, i gdyby nie było takiej opcji na KZbin, musiał bym nauczyć się bardzo szybko poruszać.

[@DjdhHshsh-yc8qk]

Źle zrozumiałeś, bardzo źle

[@tr13ampek]

Lubię słuchać jak prof. Andrzej Dragan mówi o czasopsesceni.

[@piotrjerzypierwszy]

o czesaniu przestrzeni

[@Plaj3r]

Casopsesceni i fantowej teorii pola.

[@ewelinawarchol]

I o cąstkach 😁

[@krzysztofzajac4446]

Uwaga jednak nie na miejscu

[@stwoszu]

ja jeśli miałbym słuchać takich bajek to wole już oglądać anime

[@Dyzzzma]

Witam, musze przyznać że nie przekonuje mnie ten odcinek i kończę oglądać w 4:43 , na stwierdzeniu że "człowiek patrzący na czas widzi go inaczej" , nie wiem kto widzi czas , ale jak ja patrzę to widzę dzięki zmysłowi wzroku materie , może że niektórzy wykształcili sobie jakiś dodatkowy zmysł, czas nie jest materialny jest teorią stworzoną przez człowieka na określenie "teraźniejszości przeszłej" i "przyszłej", istniejemy teraz - w teraźniejszości , przeszłość już nie istnieje - minęła , a przyszłość to prawdopodobieństwo albo założenie że teraźniejszość będzie istniała w tak zwanej przyszłości, czyli to co nastąpi po teraźniejszości obecnej. Oczywiście odmierzamy ten czas żeby być w stanie np. oszacować z jaką prędkością, czyli jaką siłę kinetyczną np. trzeba przyłożyć żeby ciało przemieściło się z punktu A do punkty B i ile to zajmie czasu który mierzymy obecnie w np. sekundach, jednak jest to pojęcie względne właśnie np. przez to że grawitacja i inne siły wpływają na trajektorie ruchu albo wytracają energie ciała które się przemieszcza (albo jedynie spowalniają przemieszczanie się jeżeli te ciało ma np. pracujący silnik odrzutowy) , jednak czas to wciąż miara teoretyczna , więc naprawdę nie wiem kto widział czas. Inną prędkość ciało osiągnie w próżni, inną na orbicie ziemi, inną przy czarnej dziurze, nawet jeżeli wprawimy je w ruch z taką samą mocą, na tym samym odcinku - za każdym razem z tych 3 przypadków - od punktu A do punktu B , przez grawitacje która przyciąga te ciało, spowalniając jego ruch albo zmieniając trajektorię. Tyle rozumiem, muszę przyznać że nie rozumiem co to znaczy "spowalniać czas" , nie chodzi tu po prostu o zmniejszanie prędkości , tj. spowalnianie przemieszczania się kiedy coś porusza się w zasięgu wpływu grawitacji czegoś masywnego? Może mi ktoś pomóc? Pozdrawiam.

[@papiex]

Uwielbiam tych Panów ♥️♥️♥️

[@matapomaga4523]

Dobrze, że są napisy, bo zrozumienie człowieka z wadliwą wymową, choć może genialnego i mówiącego do tego szybko z połykaniem końcówek, jest trudne.

[@zbigniewzysk2102]

Nie lubiłem odcinków z Draganem przez tą wadę wymowy' że wcześniej nie pomyślałem żeby włączyć napisy 🤦‍♂️😃

[@pawewyszkowski199]

Te odcinki z Draganem fajnie omawiają tematy.

[@interceptor9210]

nie sądze, facec siedzi w swojej piaskownicy

[@pawewyszkowski199]

@@interceptor9210 Mało mnie interesuje co Ty sądzisz, znacznie bardzie co on sądzi.

[@szymon823]

18:35 a co z podgrzewaniem się, podgrzewanie nie zwiększa dylatacji czasu wewnątrz obiektu, albo w poszczególnych jego elementach ?

[@jarosawmuras2331]

Ale jazda! Dzięki Panowie.

[@Skygge.]

"Present is the time including all times. Each second is eternity as eternity is now. And now... now is forever" Samael, Jupiterian Vibe

[@szymon823]

6:58 no mi się to klei, jeśli jest się w punkcie docelowym w monecie startu to się nie leci, i czas w tedy nie mija, jeśli później chcemy lecieć 100km/h to znowu podróż nam trwa zajmuje czas i nie jesteśmy na miejscu w punkcie docelowym, musimy się poruszać przez czasoprzestrzeń, zamiast od razu być na miejscu hehe brzmi trochę jak bajerancki teleport, połączyć przestrzeń punktu docelowego z punktem startowym, i bycie od razu na miejscu, fotony to mają dobrze, na nikogo i żadną czasoprzestrzeń nie muszą czekać

[@dartus317]

Super że jest tekst lepiej rozumiem jak czytam niż wizja i fonia i jednocześnie

[@szymon823]

9:39 dla fotonu czas poza jego rakietą jest spowolniony, jest spowolniony do 0, on się porusza normalnie z miejsca startowego do miejsca docelowego które jest w tym samym miejscu, ale kiedy on to robi to cały wszechświat stoi w miejscu i się nie porusza w czasie, ale ten wszechświat i wszystkie elementy w układnie inercjalnym wolne, nawet nie potrafią się poruszyć kiedy ja już jestem na miejscu i nie idę. ale to się wydaje logiczne, jak ma minąć czas kiedy ja (foton) nigdzie nie idę nie podróżuję, tylko siedzę w miejscu startowym i docelowym, które dla mnie są w tym samym miejscu ale by świat musiał zapeszać żeby zdążyć coś robić kiedy ja nic nie robię siedzę i nic nie zdążam robić (dla fotonu czas podczas podróży nie płynie, podróż nie trwa podróży nie ma dystansu nie ma drogi prędkości i przyspieszenia nie ma, jest tylko foton i jeden punkt w czasoprzestrzeni dla 2 obiektów które się stykają, tak naprawdę to i fotonu nie ma) dla fotonu fotonu nie ma, a dla ludzi (obserwatorów) foton jest, dlaczego, bo ludzie nie są obserwatorami, nie wchodzą w akcję z fotonem, foton "niby jest" tylko dla swojego punktu startowego i docelowego, nie ma dla niego innych obserwatorów liczenie drogi fotonu tak jakby był w naszej czasoprzestrzeni to jakiś dziwny pomysł, foton jest w swojej czasoprzestrzeni, i ma gdzieś to do jakiej czasoprzestrzeni my go chcemy wrzucić w swoich obliczeniach

[@szymon823]

33:58 fala na płaszczyźnie: falująca prosta na wykresie poruszający się względem osi, +efekt doplera, fala na płaszczyźnie z krótszym okresem... analogia, fala w 3D: rosnąca i malejąca kula poruszający się względem osi, +efakt doplera, kula w 3D z krótszym okresem... prędkość do to częstotliwość, efekt doplera to (przyspieszenie lub zwalnianie) to rozciąganie lub kurczenie kartki (przestrzeni) przyspieszenie to czas/częstotliwość, efekt doplera to (wzrost przyspieszenia lub spadek przyspieszenia) to rozciąganie lub kurczenie przestrzeni (czasoprzestrzeni) stanie w miejscu w osi 0D, ruch od A do B = 1 do potęgi zerowej poruszanie się w osi 1D, ruch od A do B = 1 do potęgi pierwszej poruszanie się na płaszczyźnie w osi 2D, ruch od A do B = 1 do potęgi drugiej poruszanie się w przestrzeni w osi 3D, ruch od A do B = 1 do potęgi trzeciej poruszanie się w czasoprzestrzeni (przyspieszanie) w osi 4D, ruch od A do B = 1 do potęgi czwartej ps. wiem że źle użyłem tu efektu doplera, ale tak rozumując można łatwiej wyskoczyć z ograniczenia myślenia do 3 wymiarów i czasu, na myślenie 4d przód góra bok czas

[@hofman190]

Współczesna fizyka w dużej mierze opiera się na domysłach i teoriach których nie da się zweryfikować. Gdybyśmy lecieli w stronę księżyca i dolecieli w pół dnia to pokonalibyśmy cztero krotnie większą odległość niż gdybyśmy dolecieli w sekundę, ale jak założymy że odległość do księżyca jest stała to wyjdzie nam że im większa prędkość tym czas się zakrzywia

[@piuro555]

Panie Dragan wiem że za bardzo to Pana nie obchodzi ale uwielbiam Pana słuchać. Dziękuję że znalazł Pan czas na popularyzacje nauki i obecność na tym kanale. Szacun 🖖

[@malaputsentio6683]

Fajnie słuchać pijaka? XD

[@adam____]

@@malaputsentio6683 Udało Ci się, aż zapiszę sobie w pamiętniczku 😁

[@marcinzurawski6666]

Thanks

[@piotrek.swietlicki]

Im cięższy obiekt, tym czas bardziej spowalnia. To prawda, przy otyłej żonie czas płynie wolniej niż kiedyś, przy szczupłej.

[@dominikkurek1155]

Codzienny dowód OTW

[@maciekpiwowarski8877]

można was słuchać w nieskończoność !

[@jackjanick]

Dylatant ;-)

[@alojzbombel8691]

19:13 proszę wytłumaczyć jakie doświadczenie na satelicie pozwoli ustalić jak dalekp znajduje się od pola grawitacyjnego. Jeżeli satelita porusza się z prędkością pomiędzy I a II prędkością kosmiczną, to to oddziaływanie jest pomijalne i w żaden sposób nie ma wpływu na prędkość czasu na satelicie. Z punktu widzenia fizyki, satelita porusza się po najmniejszej lini oporu, ze stałą prędkością, czyli nie podlega żadnym przyspieszeniom. Nieważne, czy orbituje 1000km nad ziemią, czy 40000km nad ziemią. Tylko prędkość jest inna.

[@zwyky-zkzp-9774]

Mylne łączenie czasu z teraźniejszością, przeszłością i przyszłością. To dwie różne sprawy.

[@sawektrendy4883]

leżysz -czas ci upływa szybko, biegasz czas ci upływa wolno

[@franekkowalski4696]

W końcu o czasie, mój ulubiony temat :)

[@gimley]

Panowie, na prawdę MEGA materiał i podeszwy !

[@misiekki]

16:55 czy to u mnie coś czy u wszystkich tak migają te przebitki?

[@Tomasz_Kowalski]

*Pytanie: Dlaczego ruch miałby spowalniać czas?* Jakie mechanizmy fizyczne odpowiadają za to, że w poruszającej się istocie żywej (np. człowiek) *procesy starzenia biologicznego mają zachodzić wolniej?* Temat wymaga głębszego opracowania od fundamentów. Wciąż czuję niedosyt od czasu liceum, gdy wypisano na tablicy suche wzory Lorentza,

[@samolot456]

Procesy starzenia nie zachodzą wolniej czas płynie dalej tak samo tylko dopiero jak się zatrzymasz to się okaże ze minęło dużo więcej czasu na zewnatrz

[@Tomasz_Kowalski]

@@samolot456 No więc różnica zachodzi. Więc pytanie: jak prędkość wpływa na tę różnicę czasu? A może jest to tylko problem detekcji dokonywanej z jednego układu do drugiego układu i kwestia ograniczoności prędkości światła?

[@dawidnijaki7534]

@@Tomasz_Kowalski każda prędkość, tylko ze im bliżej prędkości C tym bardziej zauważalna

[@Tomasz_Kowalski]

@@dawidnijaki7534 Powtarzasz szkolne frazesy. Pytałem o mechanizm.

[@dzidzia9902]

@@Tomasz_Kowalski podczas poruszania się, sygnały między atomami muszą pokonywać większą drogę, a c jest stałe. To wydłuża czas. Podobnie w polu grawitacyjnym. Jeśli w nim między dwoma punktami foton leciałby po linijce, nie dotarłby do drugiego punktu, tylko bliżej źródła grawit. Dlatego musi lecieć krzywą dłuższą, aby trafić do drugiego punktu, co umożliwia mu to, że zachowuje się jak fala i co trwa wtedy dłużej. Chyba nic nie pomyliłem.

[@ronniejames7720]

4:36 co pan procesor ma wydziarane?

[@marcinfunfundneunzig474]

Przejechałem na czerwonym bo wydawało mi się że było zielone :D Bardzo fajne :) 33:35

[@Jot_Pe]

Tylko nie mów tego policjantowi z doktoratem z fizyki relatywistycznej, bo wyliczy z tego prędkość.

[@szymon823]

11:59 w czarnej dziurze wszystko leci do czarnej dziury z prędkością światła? więc nie tylko się liczy to że te obiekty lecą w swoją stronę z prędkością światła, ale wpływ jaki wywierają na czasoprzestrzeń wokół siebie, ten wpływ się ciągle zagęszcza, wpływając na długość ich trasy względem nas czasoprzestrzeń tam się rozciąga, więc tam czasoprzestrzeń może się rozciągać szybciej niż światło leci, może też trochę wolniej, ale może też się rozciągać całkowicie szybko, od razu osiągając cała długość, (albo zależy jak patrzeć żadną długość) w tedy faktycznie czasoprzestrzeń tam była by w punkcie, i czarna dziura niejako z naszej perspektywy zasysała by czasoprzestrzeń. jeśli uznać że czasoprzestrzeń to coś (fizycznego), ma jakąś energię, to czarna dziura rosła by pod względem posiadania czasoprzestrzeni, tyła by ale nie tyła by jej masa, tylko tyła by gęstość czasoprzestrzeni, jak my to nazywamy jej ugięcie..

[@janamelja]

Dylatację czasu najłatwiej dostrzec w prawym dolnym narożniku ekranu np smartfona gdzie jest liczony czas do wyłączenia reklamy. Tu 5 sekundn trawa do 6ciu 6ciu i pół a jeśli obracasz okran to jeszcze dłużej

[@szymon823]

20:20 skoro czas jest wymiarem przestrzennym (tylko takim w którym do prędkości światła można się poruszać tylko do przodu) to jeśli grawitacja jest nie odróżnialna od przyspieszenia, to znaczy że grawitacja to jest przyspieszenie, przyspieszamy i zwalniamy w ruchu względem osi wymiaru czasu, ale równocześnie nie zmienia się nasza prędkość i przyspieszenie względem wymiarów przestrzennych, to taka podróż po 4czwartej osi wymiaru przestrzennego (czwarty wymiar przestrzenny ma nazwę czas), tylko nam się wydaje że nigdzie nie idziemy, ale tak naprawdę to gdzieś idziemy cały czas, mamy jakąś prędkość w podróżowaniu po tej czwartej osi w logice jest podróż i zdarzenie, podróż wyznaczamy względem "czasu innych znanych nam podróży" jeśli jest X jest Z, Z stoi X się do niego porusza, X i Z się spotkały, odcinek "nazwiemy czas" pomiędzy X i Z, ten "czas" nazwiemy godziną, godzinę podzielimy na 60 i 1/60 godziny nazwiemy sekundą to stworzyliśmy koncepcję czasu i teraz możemy mierzyć inne zdarzenia względem tego już zmierzonego zdarzenia, bawimy się w porównywanie odcinków teraz K gdzieś jest, i podróżuje do J, J się nie porusza, K dotrze do J przebywając drogę 1,5 razy większą niż X kiedy leciał do Z, więc K przebył 1,5 "odcinaka czasu", więc przeleciał 90 sekund proszę zacznijmy odróżniać czas w fizyce, czyli odcinki w osi wymiaru "czas" od koncepcji czasu, czyli takie znaczenie słowa czas jakiego używamy i rozumiemy intuicyjnie, gdzie czas płynie tylko do przodu, i ma jednakową prędkość dla każdego obiektu w czasie w fizyce się przemieszczamy, a w koncepcji czasu - czas płynie to 2 różne pojęcia mają inną logikę inne znaczenia, po kiego je ciągle ze sobą mylić większość słów ma zakres domyślnego znaczenia, to kontekst decyduje jakiego używamy w danym monecie, dodatkowo inne jest nieco to domyślne znaczenie dla nas inne dla słuchacza, inny jest nieco kontekst dla nas inny dla słuchacz jeśli opisujemy dokładne rzeczy trzeba doprecyzowywać zawężać, ilość koncepcji mieszczącej się w danym terminie, matematyka to robi świetnie, uczmy się od niej ale też nie można przesadzić, bo nasz rozmówca musi już znać dane pojęcie zanim je do niego skierujemy, za dużo też ich nie może być więc albo dziedziny i w każdej dziedzinie są słowa "dziedzinowe", albo konteksty konteksty dziedzinowe (ludzie z otoczenia z danej bańki z danej dziedziny rozumieją inni nie za bardzo), albo za dużo pojęć i każdy się pogubi w zdaniach gdzie nie do końca rozumie wszystkich padających słów i pokićka zrozumienie kontekstu rozmowy, albo za mało pojęć i nie możliwość dostatecznie zwięźle opisanie danego elementu, by dać możliwość rozmówcy operować na zarysowanym przez nas koncepcie, za dużymi konceptami się trudno operuje, trudno się myśli z użyciem takich. przykład, idę do domu , idę do wysokiego bloku w okolicy wielu drzew, bliżej niższych dalej wyższych, domu mającego 5 klatek, pierwsza klatka od boku budynku reszta z przodu, blok jest otoczony jedno chodnikówkowym chodniczkiem, blok jest szary do metr 50, i pomarańczowy aż do dachu, dach płaski a kominy 4,, ... idę do (tego domu) i kładę się spać no dokładny rozbudowany obraz domu utrudnia nam pracowanie nad nim w myślach, potrzebujemy znać tylko te cechy domu jakie są nam potrzebne w danym rozważaniu w danym kontekście, czasem dodajemy (w myślach) niektóre elementy do opisu domu, później, czasem przed przejściem do rozumowania kolejnego słowa w rozmowie im później w rozmowie dodajemy element tym trudniej, im mniej wytniemy elementów na początku tym trudniej operować nim z równocześnie z kolejnymi słowami dodatkowo rozumienie zdań to trochę rzeka, od źródła do krakowa, od krakowa do warszawy, od warszawy do morza, najpierw słyszymy zdanie od źródła do krakowa i je rozumujemy, potem od krakowa do warszawy i rozumujemy to równocześnie przestajemy rozumować te elementy jakie rozumowaliśmy między źródłem a krakowem, naraz mamy tylko trochę siły rozumowej, nie rozumujemy wszystkiego cały czas, a później rozumujemy od warszawy do morza, już kompletnie nie rozumując rzeczy od źródła do krakowa,, odcinek źródło kraków daje wnioski K, wnioski K + rozumowanie kraków warszawa daje wnioski W, wnioski W + rozumowanie warszawa może daje wnioski M naraz przetważamy tylko daną ilość elementów, na raz pamiętamy tylko daną ilość wniosków szukając w pamięci innych wniosków, używamy części rozumowania, używamy też części rozumowania do trzymania rzeczy w pamięci (chodzi o pamięć tak jakby tą nad którą teraz operujemy nie o całą) rozumowanie to ta część naszych myśli procesów mózgu która mieści się w części świadomej, dlatego warto zbudować sobie tak podświadomość żeby jak najwięcej rozumowania (pracy) działo się tam ale ostrzegam praca nad konstruowaniem sobie podświadomości jest mocno destrukcyjna dla wszystkich elementów które są skojarzone z danym elementem podświadomości, dostosujemy dany element do danego zadania, ale równocześnie zniszczymy możliwość wykonywania innych powiązanych zadań tak jak się to odbywało wcześniej, teraz będą działać inaczej

[@radsan1508]

Do montażysty: jak nakładane są animacje, to pilnujcie, żeby tło nie przenikało się, bo aż oczy bolą. Jakby ktoś miał epilepsje, to miałby problem 😉 Generalnie jednak bardzo ładnie wyglada ta seria.

[@magorzatagigon8012]

Jakiej witaminy ma najwięcej Foton ? .. Witaminy C :)

[@szymon823]

19:56 co zrobić jeśli nie wiemy czym coś jest.. nadajmy temu nazwę, jak już będzie nazwa to elementy jakie nam się w głowach wyklarują odnośnie tego będziemy przypisywać tej nazwie, nazwa pozwoli się tymi elementami lepiej wymieniać między naukowcami, zbierzemy w garść więcej wniosków na temat tego czegoś, i będziemy coraz lepiej wiedzieć czym coś jest udowodnię że tak jest przykład: jest "coś",,, coś nazywa się "coś" to jego nazwa co wiemy o "coś", że jest, że się jakoś nazywa, i że raczej się nie mówi że ktoś nie wie czym to "coś" jest, znamy jego tak mało cech, a i tak możemy używać tego prawidłowo, wiemy czym to "coś" jest jest jakimś czymś :)

[@krzysztofciuba271]

Niestety...glupotki (podręcznikowe)18:00 (prędkość spowalnia" czas życia mionu". Co to ów "mion"/"muon"(ang.)? Statystyczny model w celu wyjaśnienie danych experymentalnych - proste zabiegi statystyczne-podobnie jak belkoczenie o jednym "fotonie", elektronie", etc. Oczywiście istnieje i równanie ,b.proste Lorentza, i zmienne, tez "czas" ale jak to rozumieć to za trudne dla....21 wieku fizyków, którzy nie znają Doskonałego Arystotelesa a szczególnie A.Tarskiego, Semantyka Naukowa, AD 1936. Niestety,ow Fizyk tez nie ma pojęcia, jak reszta jego Sekty ( z wyjątkami).Idę o zakład,ze w następnym odcinku o paradoxach TYLKO powtórzy bełkot innych, jak tu uniknąć owego paradoksu (istnieje 3-rodzaje wyjaśnienia). Sam A.Einstein nie dal rady, zanegował swój argument z r.1918 ( u R.Schlegel,w przypisach, r.1952, tuż przed śmiercią),ale przyznał się do grzechu (był niedaleko do rozwiązania,ale nie miał pojęcia o filozofii czy semantyce naukowej),ale reszta ..Małp, malpuje innych w artykułach i podręcznikach. Mam dowody i reakcje (email, KZbin). ps. jaka jest jednostka czasowa tzw.czasu właściwego (na fizycznym zegarze, jakim?) by zmierzyć ów czas (właściwy (proper time) czy "koordynacyjny w układzie w spoczynku"???

[@jvr115]

OK - zatrzymajmy się chwilę na dylatacji i skróceniu odległości. Niech w kierunku Układu Słonecznego, w osi ekliptyki, porusza się obserwator z prędkością tak bliską "c", że jeden rok na Ziemi to dla niego jakieś pół godziny. Odległość Ziemi od Słońca oraz długość orbity nie ulegają skróceniu (są prostopadłe do kierunku ruchu). I pojawiają się takie oto problemy: - obserwowana przez niego prędkość liniowa Ziemi po orbicie okołosłonecznej jest większa niż prędkość światła (ta sama droga, ale pokonywana nie w rok, ale pół godziny); - masa (zapewne relatywistyczna, gdyż spoczynkowa raczej nie może) Słońca (oraz Ziemi) dla obserwatora musi wzrosnąć do olbrzymich wartości (jakaś siła musi trzymać Ziemię i kompensować olbrzymią siłę odśrodkową, wynikającą przyspieszonego kilkanaście tysięcy razy ruchu wokół Słońca po tej samej orbicie); - ów wzrost masy Słońca zapewne spowoduje, iż jego promień Schwarzschilda będzie większy niż promień orbity Ziemi; - jeśli nawet założymy, że obserwator zacznie postrzegać Słońce jako czarną dziurę... to co się stanie po wyhamowaniu obserwatora? Czarna dziura na powrót stanie się pospolitą gwiazdą z układem planetarnym? Możecie to jakoś omówić? :)

[@ireneuszkowalczyk7606]

Dziękuję i pozdrawiam

[@gosiaszczechowska]

Super odcinek! Już nie mogę doczekać się kolejnego :D

[@hshanoo]

Uwielbiam słuchać profesora. Pomimo świetnego tłumaczenia zawiłości teorii względności mózg zaczyna mi parować, gdy próbuję rozgryzać głębsze problemy. Czy mogę prosić o o wyjaśnienie, co dzieje się z obserwacjami najdalszych obiektów we wszechświecie widzialnym? Przyjmując, że obiekty te oddalają się od nas z prędkością bliską prędkości światła, to jeśli dobrze zrozumiałem, będziemy je widzieć praktycznie w postaci prawie "zamrożonej"? To znaczy, że widzimy je w formie jaką, miały 14 mld lat temu i będziemy je takimi widzieć praktycznie zawsze, tzn. obserwowalne zmiany zachodzące w tych obiektach będą się rozciągać w nieskończoność? Dziękuję z góry za wyjaśnienie i pozdrawiam serdecznie :)

[@gamesemp475]

Mi się wydaje, że będziemy je widzieć do momentu w którym przestrzeń między nami a nimi będzie pęczniała wolniej od prędkości światła, bo potem to już fotony nigdy do nas nie dotrą.

[@hshanoo]

@@gamesemp475 No tak, ale chodzi mi o niedługie "teraz". W sensie, że powiedzmy oglądamy taki obiekt (np.galaktykę) przez dziesięć lat i gdybyśmy mogli zobaczyć tam jakieś szczegóły, zdarzenia, to widziana przez nas ewolucja tych zdarzeń byłaby strasznie powolna. W sensie, że przez te dziesięć lat obserwacji widzielibyśmy tam upływ powiedzmy 1 sekundy. Strzelam z tą 1 sekundą tylko dla opisu moich przemyśleń.

[@gamesemp475]

@@hshanoo Chyba na to wychodzi. To wszystko to są naczynia połączone sparametryzowane prędkością światła, wygląda to na komputer, którego działania jeszcze nie znamy i może nigdy nie poznamy.

[@kacperpelczarski17]

Takie obiekty względem nas wcale nie poruszają się z prędkością światła, teoria względności to wyklucza. Prędkości nie sumują się w sposób klasyczny, bo należy jeszcze uwzględnić efekty relatywistyczne. Gdybyśmy poruszali się z prędkością 0.9c "w prawo" względem jakiegoś obserwatora, a jakaś gwiazda 0.9c "w lewo" względem tego obserwatora, to i tak prędkość ziemi względem gwiazdy byłaby mniejsza od c.

[@hshanoo]

@@kacperpelczarski17 Nikt tu nie pisał o osiągnięciu, czy przekraczaniu prędkości światła...

[@atamazykrawczynski]

Mi to wygląda, nie na dylatację czasu, tylko na dylatację obrazu: bo oczywistym jest że dwa obiekty upuszczone w tym samym momencie z tej samej wysokości, spadną w tym samym czasie, niezależnie od złudnej obserwacji poruszającego się obserwatora, którego zmysły oszukają tworzące obraz, poruszające się względem obserwatora fotony. Była też mowa o poruszaniu się względem światła: jasnym jest że poruszanie się naprzeciwko światła, sumuje prędkość obserwatora i światła.

[@PrzemysawGrabskiPrem]

2:48 Względem czego porusza się foton, propagujący w pustej czasoprzestrzeni? Obserwator nie ma znaczenia.

[@cokrates7531]

5:15 - raczej "pojęcie czasu" u obserwatorów jest takie samo, gdyż to właśnie dzięki niemu widzą, spowodowaną prędkością pomiędzy nimi, różnicę w sekundzie. czyli jednostce w której sobie czas mierzymy. efekty relatywistyczne dotyczą sekundy, a nie czasu jako takiego.

[@maak6270]

Tak, pojęcie czasu obserwatorów będzie takie samo, ale sekunda też trwa zawsze tyle samo; różnica jest w ilości zmierzonych sekund. W czasoprzestrzeni, dłuższa droga między wydarzeniami A i B oznacza zawsze *mniej czasu* (lokalnego, na tej drodze). To właśnie wyraża krótszy odcinek, o którym mówi Dragan. Np. eksperyment z bliźniakami (jeden na Ziemi, drugi lata w rakiecie z prędkością podświetlną): przy kolejnym spotkaniu (zdarzenie B) ten latający, który pokonał znacznie dłuższą drogę od startu rakiety (zdarzenie A) będzie młodszy, ale nie z powodu "krótszych sekund", tylko u niego mniej ich upłynie.

[@krzysztoflobos2853]

mimo wszystko wierzę w obiektywne TERAZ.....ktoś musi być na tyle ważny, by przyglądać się całemu obrazowi wszechświata jednocześnie ;-)

[@speex1636]

masz rację Bóg to robi

[@leu9008]

@@speex1636 ...nadal subiektywne, Boga.

[@amator1990]

super odcinek pozdrawiam serdecznie z Choroszczy 👍

[@NowikTV]

Jest mleczny człowiek?

[@szymon823]

10:34 w matematyce wartości zmierzają do nieskażoności, w fizyce wartości skaczą między minimalnymi porcjami stanu energii, dla matematyki foton w nieskażoność spowalnia w czasie już w monecie startu i nigdy nie dolatuje do mety, dla fizyki on od razu ma niesączoną(całkowitą 1) prędkość i jest w miejscu docelowym w monecie startu 0 [całkowicie mało, nic] < 0,0(1) [nieskoczenie mało] < 0,5 [połowa] < 0,(9) [nieskoczenie dużo] < 1 [całkowicie dużo, wszystko, więcej się nie da] więcej się nie da w tej matematyce w tych ramach, jeśli jest 1 pies to całkowitość to 1 pies, nie może być dwóch,, ale jeśli całkowitość to prędkość światła to całkowitość to właśnie prędkość światła nie może być dwóch ale kto nam karze wyznaczać całkowitość na 1 psie czy na 1 prędkości światła ja wiem że pies i kot to już inna sytuacja niż tylko pies, ale to możliwe tak samo może być z prędkością pod świetlną, światła i nadświetlną

[@ravTubeable]

0,(9) = 1

[@szymon823]

@@ravTubeable nie do końca, zależy od przykładu, w moim przykładzie 0.(9) nie równa się 1. różne środowiska wymagają różnego podejścia

[@KazimierzSurma]

Czy wydłuża się czas życia mionu, czy wydłuża się czas obserwacji dla obserwatora? Może z punktu widzenia mionu, to czas obserwatora spowolnił. Raczej mion rozpadł się po mikrosekundzie swojego czasu, a obserwator mógł go obserwować dłużej.

[@jurektierentiew3326]

Reasumując energia która powstaje w wyniku na przykład świecenia gwiazdy jest rodzajem energii fizycznej która i tak ma kontakt i wpływ na gravitą przestrzeń ale może się między nią poruszqc tylko punktowo jednak "pociagajac za strune grawito przestrzeni " w jednej chwili drzy ona na wszystkich koncach,to strut myslowy dla zobrazowania braku potrzeby czasu aby punkt a I b drgaly rownovxesnie mimo nieskonczonej odleglosci

[@szymon823]

10:12 względność jednoczesności, dla fotonu start i meta jest jednocześnie, dla ludzi nie koniecznie (foton - ale też wszystko inne co leci z prędkością światła)

[@andrzejadamczyk371]

A czy dylatacji kinematycznej i grawitacyjnej nie można powiązać za pomocą energii lub masy. Jak statek zbliża się do prędkości światła to jego energia rośnie do nieskończoności i podobnie masa. Można to porównać z nieskończenie spuchniętą czarną dziurą. To skojarzenie do mnie bardziej przemawia niż analogia do windy.

[@fffffffffake]

To raczej chodzi o to, że już na starcie musiał byś mieć czarną dziurę na pokładzie rakiety, żeby czerpać z niej energię do przyspieszania rakiety blisko prędkości C.

[@andrzejadamczyk371]

@@fffffffffake To też. Ale nawet jeśli byś pozyskiwał energię wchłaniając ja z przestrzeni wokół, to rosłaby masa relatywistyczna pojazdu. Do nieskończoności.

[@webjasiekWebCrew]

Czyli jak dobrze rozumiem: Kolesie lecą w rakiecie do Alfa Centauri z prędkością bliską światłu. Startują powiedzmy `dnia pierwszego`. Z Ziemi wydaje się, że lecą około 4 lata. Jednek w rakiecie oni dolatują w kilka dni (tak im czas upłynął), a z punktu widzenia rakiety wraz ze wzrostem jej prędkości jakby się ta odległość skróciła do na tyle małej, że tym kolesiom w środku faktycznie upłynęło kilka chwil, bo droga była krótsza. Pytanie: rakieta spowolniła, oni wychodzą z rakiety, widzą planetę, inną gwiazdę itd. Czy oni tam są wg swojego czasu (czyli np. jest 8-y dzień podróży) czy nagle odkrywają, że to minęło 4 lata, czy może im się wydaje, że upłynęło powiedzmy 8 dni, więc robią fotki, selfie na tle innej gwiazdy i wracają również w 8 dni. Wychodzą ponownie i na ich zegarkach 16 dni minęło ale na ziemi 8 lat, tak? Czyli ta droga stała się krótka tylko dla nich, ale dla ziemian było długa na 4 lata świetlne a tak naprawdę pytanie o długość nie ma sensu, tylko trzeba spytać jak daleko (długo) względem czego i względem jakiej prędkości? Prawdopodobnie źle rozumiem, ale próbuję to uchwycić. Względność jawi się jako pewna stała przypisana do każdego obiektu, i każda energia, którą on ma, prędkość, masa itp. przybiera różne wariancje ale jakby nie można zmienić tej stałej, przy czym wszystko się splata ale tylko dla niego. Jak prędkość ogromna to droga krótka, jak masa za duża to czas wolniej itp. - ale i tak wszystko to tylko dla niego, bo względem czegoś/kogoś innego i tak nie ma sensu porównanie? Ło matko! Ło matko? Ło matko....

[@fffffffffake]

Ciężko zadać skomplikowane pytanie w krótkim komentarzu, żeby wszyscy zrozumieli i jeszcze trudniej dać szczegółową odpowiedź. Pomijając fakt iż takie przyspieszenie (w 8 dni do blisko C) zmiażdżyło by astronautów jak grawitacja milion razy silniejsza niż na Ziemi to dobrze myślisz. Dla jasności przyjmijmy, że astronauta miał siostrę bliźniaczkę, która została na Ziemi i że mieli np. 30 urodziny w dniu wylotu to po dotarciu Alfa Centauri astronauta żył sobie normalnie przez 8 dni (zjadł 8 obiadów, spał 8 razy itp) a na ziemi bliźniaczka świętuje już 34 urodziny. Różnica taka, że bliźniaczka mówi do kumpeli "zoba jak długo lecą, już 4 lata!) a astronauta mówi do kumpla "obczaj jak blisko jest ta gwiazda, tylko 8 dni i już na miejscu". Robią zwrot i po powrocie na ziemię brat mówi do bliźniaczki "suchaj, tak krótka była ta podróż, że nawet gaci na zmianę nie brałem, bo tylko 16 dni minęło" a siorka do niego "ty sobie sweet-focie strzelałeś na innej gwieździe a mnie coś w plecach strzela, bo już 38 lat mam". PS. Z tą stałą to już odleciałeś, bo "stała, która przybiera różne wariancje" nazywamy ... uwaga... "zmienną" :D

[@Duferek]

Nie potrafię odpowiedzieć na Twoje pytanie, mózg się lasuje od samego myślenia o tym, jednocześnie mam odczucie że logika która za tym wszystkim stoi jest urojona. Niby wszystko zgadza się matematycznie, zaczynasz coś rozumieć ale ciągle nam coś umyka. Tak jakbyśmy istnieli w wirtualnym świecie.

[@rafarafalski7076]

Czas istnieje tylko w równaniach fizycznych i urządzeniach pomiarowych, zwanych zegarami. Natomiast prawa biologii są niezależne od prędkości poruszania.

[@technics6215]

Ja inaczej to rozumiem (bardzo możliwe se mylnie). Tak to właśnie wyglada, jezeli patrzymy na światło ktore do nas dolatuje. Światło ktore do nas dolatuje sluzy jako nosnik informacji. Jednoczesnie to samo dzieje sie z grawitacja. Docieraja do nas opoznione informacje, w dodatku rozciagniete w czasie (Doppler?). Długość fali się zmienia, a wiec zjawiska wyglądają na przebiegające wolniej. Ot i cała względność. Poza tym wydaje mi sie, że prędkość drgań atomów cezu który uznaliśmy za miarę tzw. czasu zmienia sie podczas przyspieszania, zwalniania i pod wplywem grawitacji. No ale nie jestem fizykiem, mogę sie bardzo mylić.

[@ardbr]

"czy nagle odkrywają, że to minęło 4 lata, czy może im się wydaje, że upłynęło powiedzmy 8 dni, więc robią fotki, selfie na tle innej gwiazdy i wracają również w 8 dni. Wychodzą ponownie i na ich zegarkach 16 dni minęło ale na ziemi 8 lat, tak?" Druga część jest poprawna: Dolatują, wysiadają. Upłynęło im 8 dni. Wracają, wysiadają - upłynęło im 16 dni + czas na fotki. Na Ziemi minęło 8 lat + czas na fotki. To wszystko. Z małym zastrzeżeniem, że Alfa Centauri się nie porusza szybko wzgl. Ziemi. Taki ruch komplikuje model.

[@mvvt1]

Ale stop 12:55 . mimo wszystko musi istnieć jeden absolutny czas zapoczątkowany od wielkiego wybuchu dla wszystkich obiektów, skoro istnieją one od około 13,7mld lat. Więc czas lokalnie może być względny ale istnieje też miara która ogólnie określa wiek obiektów we wszechświecie

[@gpodgorzak]

Jak słucham wyjaśnień Pana Dragana, to (z przeproszeniem człekokształtnych) czuję się jak szympans...Zdecydowanie jestem bliżej popu niż science :)

[@gumi416]

ale ten filtr na dzwięku to do wywalenia

[@adam____]

Jak zwykle, zrozumiałem trochę, (nie chodzi o dźwięk). Astrofaza jakby miała ochotę zrobić odcinki z doświadczeniami (np. z interferometrem Macha-Zendera), byłaby "magia. To jest jest tak pokręcony temat dla mnie, że coś zrozumiałem z książki A. Dragana i filmów Feynmana. Wasze filmy z doświadczeniami lub z laboratorium na uczelni mogłyby pomóc w zrozumieniu fizyki. No i +50 do szakuncu na mieście

[@dawidburdelak]

Najlepsze filmy Astrofaza robi jednak, gdy rozmawia z Leszkiem Błażkiewiczem albo Andrzejem Draganem.

[@Nr.1Pan_Staszek]

WIDZU ❕❗ Podobał się program ❔❗To nie zwlekaj - kciuk do góry pod tym i innymi pozytywnymi wpisami pod tym filmem ❔❗ Kciuk do góry ❕❗👉👍👍🏻👍🏼👍🏽👍🏾👍🏿👍🏾👍🏽👍🏼👍🏻👍👈❕❗🤴🏻🤴🏽🤴🏿

[@keymasta3260]

Wczoraj przewoziłem z Warszawy do Poznania w pełni sprawny, nakręcony i działający wahadłowy zegar ścienny. O godzinie 12:00 zdjąłem zegar ze ściany i zapakowałem do samochodu. Po trzech godzinach, czyli o 15:00 byłem w Poznaniu a zegar ciągle wskazywał 12:00

[@andrzejlechowski1064]

Dylatacja czasu jest łatwo zauważalna gdy podróżujemy ze środy do poniedziałku zamiast z poniedziałku do środy. A tak na poważnie, to ruch jest jednym z mnóstwa synonimów czasu, który rzecz jasna samoistnie nie występuje. Czasu nie da się zdefiniować, bo musielibyśmy go definiować nim samym. Można go tylko opisać przy użyciu synonimów. Dokąd te nonsensy będą rezydować w tak poważnej nauce jaką jest fizyka. Wygląda na to, że kolejne stulecie. -- Ci którzy twierdzą że rozumieją relatywistykę, automatycznie przyznają, że rozumieją nonsensy

[@piotrraczynski528]

Czas jest stały w każdym miejscu. Jedyne co się zmienia to częstotliwość drgań cząstek elementarnych i być może strun. Ruch spowalnia te drgania gdyż jest wykonywany w kosmosie czyli tzw. bańce grawitacyjnej.

[@artmedsklepmedycznyswarzed5324]

W jednym z innych odcinków dotyczących prędkości nadświetlnych Pan Profesor mówił że możemy łatwo sobie wyobrazić prędkości nadświetlne przez sumowanie dwóch zbliżających się do siebie obiektów z prędkością np. bliską światła i mamy wtedy prędkość nadświetlną z punktu widzenia obserwatora ale mogą wtedy odwracać się konsekwencje przyczyna - skutek. Natomiast w tym odcinku Pan Profesor, zaznacza że przy niskich prędkościach można ewentualnie sumować prędkości dwóch zbliżających się do siebie obiektów natomiast przy prędkości światła to paradoks i zawsze wyjdzie prędkość światła...

[@okuratnebajki6892]

Witam poproszę o tytuł utworu z Intra. Pozdrawiam

[@pokrec]

To mampytanie: dlaczego zegary GPS mają 2 składowe poprawki czasu: pochodzącą od ich prędkości względem nas (spowalniającą ich zegary dla nas) i faktu, że są w mniejszym polu grawitacyjnym (bo są wyżej od nas i w związku z tym pole grawitacyjne na orbicie jest słabsze - poprawka przyspieszająca). ALE: przecież zegar atomowy na satelicie GPS znajduje się w stanie nieważkości. Skoro przyspieszenie odśrodkowe równoważy dokładnie siłę grawitacji, to z zasady Einsteina o nieodróznialności grawitacji od przyśpieszenia wynika, że do porawki grawitacyjnej należałoby włożyć zerowe pole grawitacyjne (stan nieważkości). Niemniej liczy się pole grawitacyjne na ich orbicie. I wynik wychodzi poprawny. Co jest nie tak? Ja na to patrzę tak, że czas własny fotonu (dla naszego punktu widzenia) się zatrzymuje. Dlatego foton w naszym układzie odniesienia ma nieskończony czas życia. Natomiast dla fotonu Wszechświat w kierunku jego poruszania się ma wielkość zero. No, ale to tylko dywagacje z dziedziny "fikszyn".

[@fffffffffake]

W zasadzie nie ma czegoś takiego jak "przyspieszenie odśrodkowe". Jest tylko "przyspieszenie dośrodkowe" lub "siła odśrodkowa". To o czym mówisz występowało by, gdyby wzrastała siła odśrodkowa na na satelicie np. poprzez silniki ciągle zwiększające tę siłę. Po wysłaniu satelity na orbitę silniki przestają działać a więc przestaje ona przyspieszać i zaczyna się powolne spadanie na ziemię. Dlatego "przyspieszenie odśrodkowe" nie może równoważyć grawitacji, bo po prostu nie istnieje. Ponadto nawet na orbicie dalej istnieje pole grawitacyjne, mimo że my potocznie nazywamy to "stanem nieważkości" i jest jeszcze na tyle silne, że należy je uwzględnić w obliczeniach. Co do fotonu to masz rację. Czas dla fotonu po prostu nie istnieje (stąd ten paradoks) a cały wszechświat wygląda jak punkt. Z punktu widzenia fotonu, jest on tworzony i niszczony w tej samej chwili i może przebyć cały wszechświat nawet tego nie zauważając.

[@pokrec]

@@fffffffffake Dzięki za odpowiedź, ale ja będąc w takim satelicie skonstatował bym, że poruszam się ruchem jednostajnym w zerow polu grawitacyjnym. Jak mógłbym stwierdzić jakimkolwiek eksperymentem, że jest inaczej? Taki satelita jest de facto windą Einsteina, więc w niej lokalna czasoprzestrzeń jest płaska. Tylko czy obserwator poza taka windą widzi, że tam czasoprzestrzeń jest krzywa a układ obserwowany porusza się z przyspieszeniem. I chyba o to chodzi. Dobrze rozumiem? Nas interesuje nie to, jak zegar chodzi dla satelity, tylko dla nas.

[@JamBes75]

Czy czas i przestrzeń brać pod uwagę z osobna czy razem jako czasoprzestrzeń? Czy czas jest falą? i czy przyśpieszając jakiś obiekt aż do osiągnięcia prędkości C to czas dla tego obiektu zacznie zwalniać, wydłużać się aż do zatrzymania czyli jeśli jest falą to wtedy zaczyna się rozciągać aż do linii płaskiej czy prostej? Czy czas też ma prędkość C?

[@art-remii6473]

Hej mam pytanie czy można poruszać się w przeciwnym kierunku do światła niż dążąc do prędkości światła? np Postawić przedmiot przed źródłem światła i poruszać przedmiot do żródła świakła

[@hardlivepokerdance3048]

Nazwa "prędkość światła" to nie jest stała fizyczna jest to inna nazwa 300 tys. km/h Nazwa "prędkość światła" ma nie wiele wspólnego ze "światłem" - stąd te błędy logiczno- poznaniowe. Nazwa"prędkość światła" - to maksymalna prędkość z jaką może poruszać się "coś" w naszym świecie - takie max speed a nie sama prędkość swiatła. Samo światło ( czyli spectrum widzialne fali elektomagnetycznej , nigdy nie porusza się z "prędkością światła" w naturze )

[@semperfidelis5407]

Hej to Baca zwraca sie do baranow

[@ryszardwlasniak3309]

Zrozumiałem - Wsiadłem do pociągu w Bydgoszczy o 6 rano , siedziałem i wysiadłem w Gdańsku była 9 rano .

[@szymon823]

14:16 skoro wydaje się że jest minimalna porcja energii, to wydaję się logiczne że maksymalne wartości będą zamykały też jakieś ramy, coś innego je będzie ograniczać, a nie będą niesączone jak w matematyce jeśli świat jest kwantowany (porcjowany) to potrzebujemy też takiej matematyki jak jest rozbieżność między matematyką a fizyką, to mamy problem ze zinterpretowaniem wyniku bo brnięcie czym jest dany wynik z obliczenia, kiedy podczas obliczeń porzucamy śledzenie lini analizy konsekwencji fizycznej wyników cząstkowych i przekształceń cząstkowych na poszczególnych etapach działania, to potem jeszcze trudniej zrobić to wszystko naraz na samym końcu działania albo używajmy matematyki podporządkowanej fizyce, albo używajmy interpretacji wyniku do momentu każdego z poszczególnych etapów obliczeń, wykształćmy logiczny język nadający się do tego, zrozummy obliczenia, miejmy wnioski na warstwie interpretacji a nie tylko obliczeń, bądźmy jak ajsztajn X)

[@konradnosek776]

9:48 po tym co powiedział Andrzej nie mogę sobie tego uzmysłowić. Gdybym miał statek kosmiczny którym okrążał bym ziemię z prędkością bliską prędkości światła i bym ją obserwował, no to przecież zauważył bym, że mi upłynęło powiedzmy 10 lat a na ziemi 100. Oczywiście mocno zaginam przykład bo przy takiej prędkości to raz że bym wyleciał z orbity a dwa nic bym nie widział bo wszystko by było rozmazane. Ale teoretycznie powinno tak być że powinienem to widzieć że tam czas płynie szybciej. Proszę wytłumaczcie mi to jakoś sensownie.

[@ariess6433]

Może sensownie nie umiem, ale cały paradoks rozbija się o przyśpieszenie(zmianę prędkości), ruch po okręgu też jest ruchem przyspieszonym. On mówi o układach inercjalnych czyli poruszających się ze stałą prędkością względem siebie. Jak pojawia się przyspieszenie dzieje się magia

[@Duferek]

Też tak to rozumiem. Magia się dzieje gdy przyspieszamy, bo wtedy rośnie masa dodatkowo gdy zbliżamy się do prędkości światła masa rośnie do nieskończoności.

[@kristofforos1007]

Ale gdyby za układ odniesienia przyjąć słońce, to przecież na ziemi i w statku kosmicznym upłynie tyle samo lat (?) No, nie może być inaczej gdy obserwatorzy zliczają okrążenia wokół słońca ???

[@ariess6433]

@@kristofforos1007 ruch po orbicie jest ruchem przyśpieszonym! OTW opisuje co się dzieje przy ruchu jednostajnym. ..magia..

[@pjoter1921]

odcinek super! Podajcie proszę co co za muzyczka z początku. pozdrawiam

[@lotusik25]

O co chodzi z tak tragicznym dźwiękiem? Naprawdę ciężko się tego słucha.

[@tretretre2818]

Bardzo czekam kiedy Pan Andrzej nawiąże do czasu Hawkinga, i rozróżni czasu psychologiczny od fizycznego. To nie jest łatwe, wiem, ale na razie mówił tylko o "czasie właściwym" przez co niektórzy mogą nie zrozumieć tego wykładu.

[@usz1444]

ciekawe jak taki fizyk odibera rzeczywistość. czy jak idzie na zakupy do biedronki to czuje ból istnienia i brak poczucia sensu egzystencji

[@jurektierentiew3326]

Podziwiam za oddanie tematowi Sam jestem jego wielbicielem a zaczelo sie od myslenia ze wzrok jest szybszy niz swiatlo 😂😂😂😂 ale wtedy mialem 6 lat wytlumaczyl mi to dopiero swagger w wieku 9 lat jak mu o tym powiedzialem😅😅😅

[@szymon823]

15:49 efekty relatywistyczne, wprowadzanie fikcyjnej cząstki lezącej między elementem obserwowanego układu a obserwatorem ustawiające go (obserwatora) jako jeden z elementów układu odniesienia doświadczenia czy ten obserwator próbuje naraz obserwować 2 lub więcej cząstek w układzie? (cząstka czyli dowolny obiekt, wszystko ma długość fali)

[@painink5692]

Takie pytanko... mam nadzieję, że ktoś to jeszcze przeczyta :p Czy obserwując galaktykę, widzimy ten sam upływ czasu na jej całej powierzchni, czy też może czas gwiazd na brzegach płynie szybciej od czasu gwiazd w środku, gdzie jest większe zagęszczenie masy??? Przez co nam może wydawać się, że ogólnie ich prędkość jest większa ???

[@leu9008]

Jeżeli poruszając się z jakąś tam prędkością staję się krótszy, ale też "przestrzeń" się skraca...jaki jest stosunek skracania obserwatora do przestrzeni? Dlaczego to nie działa tak, że wszystko się skraca "tak samo"/proporcjonalnie? (...albo za bardzo się zamieszałem- czy to w ogóle możliwe, policzyć o ile skróciłby/spłaszczył ujemnie;) się człowiek przy prędkościach "okołświetlnych"). I tak samo z tą "linijką po okręgu", dlaczego tam skraca się tylko linijka, a jak goście lecą w rakiecie, to skraca się przestrzeń i mają "krótszą drogę"? Jaki jest zasięg tego "skurczu"? (skurczu przestrzeni, bo rozumiem, że obiekt cały się skurcza/skraca?)

[@piotrjerzypierwszy]

2:10 ... ze stałą prędkością względem czego? przecież a może poruszać się ze stałą prędkością wzgl X, ale z przyspieszeniem niezerowym wzgl. Y, papuga zatem jednocześnie nie wykryje ruchu kajuty i wykryje

[@stanislawdrozd5108]

To ja przy 7 minucie stwierdzam - że skoro ruch - jako taki nie istnieje, tylko względem czegoś/kogoś, To dlaczego czasoprzestrzeń traktuje się razem. Czemu by ich nie rozdzielić na - czas o przestrzeń. Nie da się tego jakoś liczbowo sformułować? Dlugo czekam z tym komentarzem. Pod wieloma filmami z prof. Leszkiem, ale tu po tej 7-mej minucie, najlepiej mi pasuje. Może czasu też nie ma - to akurat nie koniecznie mit. Bo jest ktoś obecny co ma czas? Ja nie mam czasu. Mam za to przestrzeń - jadę do pracy, sklepu, przechodzę z biura do biura, budynku do budynku - w czasie (poruszającej się) przestrzeni. Niech ktoś mądry mnie poprawi. Fizyka jest ciekawa - bardzo. Fajny film - jak każdy. Pozdrawiam serdecznie. Edit przy końcowym etapie : Ruch o przestrzeń - względem np., próżni czy też galaktyki. Czy też prędkości rozszerzania się Wszechświata.

[@OmateYayami]

Tylko ruch jednostajny trzeba mierzyć względem czegoś, a nie każdy. Po prostu go nie czuć, więc trzeba mieć punkt odniesienia. Czasoprzestrzeń się traktuje "razem", bo żeby zachować skończona prędkość rozchodzenia się informacji w przestrzeni trzeba modyfikować upływ czasu oraz ładnie i wygodnie uznać, że wszystko się porusza w czasoprzestrzeni wg Minmowskiego ze stałą prędkością, im więcej masz w przestrzeni, tym mniej masz w czasie. Możesz to rozdzielić, tylko nadal nie pozbędziesz się między nimi bardzo ścisłych relacji. Elektryczność i magnetyzm też były rozdzielnymi siłami i teoriami kiedyś.

[@glowingoak2634]

Kolejna fascynująca rozmowa! Pomyśleć, że nawet mały ślimak ma moc OBRÓCIĆ CAŁĄ CZASOPRZESTRZEŃ:O Czy to znaczy, że jest ona, bardzo, ale to bardzo lekka?

[@qeawah]

To nie jest tak, że ślimak cokolwiek obraca. To oznacza, że dla ślimaka czasoprzestrzeń się obraca gdy on przechodzi ze spoczynku do ruchu, a gdy ślimak już osiągnie stałą prędkość, to czasoprzestrzeń oczami ślimaka wygląda inaczej (jest obrócona) względem tego jak wyglądała ta sama czasoprzestrzeń jego oczami gdy on jeszcze stał w miejscu.

[@nickvolt2816]

@@qeawah Ergo: jeśli z jego widoku się obraca, a z każdego innego widoku nie obraca się, to znaczy że się po prostu nie obraca i to zwykła bzdura.

[@tadeuszb7476]

Kosmos ekspanduje (rozszerza się we wszystkich wymiarach) z jednostajną szybkością c, która według współczesnej wiedzy się nie zmienia. Nie czujemy więc tego ruchu. Nic dziwnego, że energia którą posiada każda masa E=mc2 Poruszanie się powoduje, że spóźniamy się względem swojego poprzednio zajmowanego miejsca w kosmosie a więc czasu, który biegnie wolniej. Einstein robił błąd w założeniu, że siedząc na fotonie poruszał by się z prędkością światła. W rzeczywistości stał by w miejscu wbrew ekspandującemu kosmosowi co wymagało by użycia nieskończonej energii. Tyle na razie.

[@Danielo7241]

Pierwsze 5 sekund filmu i już słychać tragiczną jakość dźwięku...

[@alexdavibe]

Mimo że mam matematyczny umysł to są dla mnie bardzo ciężkie ,a wręcz psychedeliczne rozkminy. Hokus pokus, czary kwasy :D

[@GregorySeko]

wyobraz sobie odcinek ktorego dlugosc to predkosc swiatla. teraz ten odcinek przemieszczaj pomiedzy dowolnymi dwoma punktami...

[@rafakruszyna5356]

Nie kumam za bardzo, czy istnieje cos takiego jak czas? Czy jak sie cos porusza to czas spowalnia, czy spowalniaja zjawiska fizyczne?, czy mozna mowic o czyms takim jak czas gdy nie nastepuje zadne zjawisko fizyczne i nie mamy zadnego punktu odniesienia?

[@szumrak3006]

Pytałem kiedyś, zapytuje ponownie. Czy dla ruchu obrotowego też jest limit prędkości tak jak dla postępowego?

[@szczepantomkowicz9097]

A czemu miałoby nie mieć limitu?

[@szumrak3006]

@@szczepantomkowicz9097 dlatego że pomiędzy tymi rodzajami ruchu jest mnóstwo analogi, stąd też pytanie

[@michapeka2800]

Wydaje mi się o ile rozpartrujesz punkt, to nie masz ograniczenia. Problem jak odsuniesz punkt od osi obrotu, ten ma już prędkość liniową z przyspieszeniem.

[@fffffffffake]

Tak. Jest taki sam limit jak dla wszystkiego co ma masę. Atomy na krawędzi obracającego się koła nie mogą przekroczyć prędkości światła. W szczególności, gdybyś miał koło wielkości np. układu słonecznego, i próbował byś rozpędzić środek do dużych prędkości, żeby krańce koła (np. gdzieś w okolicach orbity Plutona) musiały poruszać się z prędkością większą niż C, to im dalej będą atomy tego koła od środka, tym bardziej będą się "ślizgać" i w rezultacie zaczniesz skręcać (zwijać) to koło tworząc jakby "wir". PS. Oczywiście nie ma takiego materiału, który wytrzymał by takie przeciążenia więc takie koło w końcu by pękło przy pewnych prędkościach, albo musiał byś dostarczyć tyle energii żeby się stworzyła czarna dziura, no ale pomijam to w tych dywagacjach.

[@jacekwojciechowski9346]

Czas nie istnieje, czas to iluzja. Odczuwamy czas tylko dzięki rytmowi jaki nadaje nasze serce. Ilość uderzeń przełożyliśmy na sekundy i dzięki temu odczuwamy czas.

[@daniellojtek]

Fajnie wytłumaczone.

[@tomaszubek6726]

a gdybyśmy nagle przenieśli się do świata w którym nie ma czegoś takiego jak światło ale jest coś takiego jak dźwięk i ten dźwięk porusza się z prędkością dajmy na to ok 340 m/s a my potrafimy wykrywać otoczenie jak mniej więcej nietoperze w nocy ?? Można wtedy stosować fizykę newtonowską w sferze pod i naddźwiękowej. Oczywiście ruch z prędkości naddźwiękową byłby możliwy, tylko niebezpieczny bez wiedzy co mamy na naszej trasie. W tym sposobie myślenia o świecie to prędkość dźwięku jest barierą którą w naszym świecie jest światło , wyobraźmy sobie przeniesienie tego sposobu myślenia dla świata w którym żyjemy. czy to jest możliwe ????

[@drach762]

super są te filmy, treść wiadomo ale również montaż i zastosowanie monochromatycznego obrazu ;D

[@milan132]

Już Albert Einstein twierdził, że przyśpieszenie i grawitacja mogą być zamienne. Dan Winter posunął się jeszcze dalej twierdząc, że grawitacja jest przyśpieszeniem w ruchu wirowym. I właśnie informacje o tym ruchu, jak również o fraktalnej naturze rzeczywistości, stanowiły brakujące ogniwa w teorii Einsteina. Sprowadzają się one do założenia, że w obliczu ruchu wirowego fale zachodzą na siebie, tworząc kolejną, która - jak się okazuje - zawsze ma proporcje „Φ”. Zapewnia to nieskończenie doskonałą kompresję.

[@nickvolt2816]

Czyli w skrócie: dylatacja czasu to błąd pomiaru czasu wynikający z innych sił działających na urządzenie pomiarowe, a nie żadna zmiana prędkości upływu czasu dla wybranej osoby, bo to zwyczajnie bzdura. Czas jest jeden uniwersalny dla całego wszechświata i nie wiem skąd fizycy wymyślili sobie, że obserwacja i prędkość światła może wpływać na czas. Od początku naukowcy tłumaczą innym, że nie zawsze to co widzimy jest prawdą, bo nasz mózg może nas oszukiwać. Ale gdy nagle dochodzimy do kwestii światła i jego prędkości, to już wierzymy na oko temu, co widzimy lub zmierzymy urządzeniami pomiarowymi, które mogą działać w różny sposób w zależności od warunków, w których się znajdują. Błędnie bowiem zakładają, że np czas rozpadu pierwiastka jest wszędzie taki sam niezależnie od tego gdzie się on znajduje i jakie siły na niego działają. Kolega po lewej ma racje w 11:00 - ta zasada dotycząca światła jest dziwna, bo jest zwyczajnie bzdurna. Jeśli są jakieś doświadczenia pokazujące tę dziwną teorią to wynikają jedynie z niedoskonałości urządzeń pomiarowych lub ich szczególnego działania w określonych warunkach. W przeciwnym wypadku oznaczało by to, że czy jadę 30km/h na rowerze, czy 200 km/h samochodem po (niemieckiej) autostradzie, to w porównaniu z ludźmi siedzącymi w domu przed komputerem, podróżuję w czasie. Czyli osoby, które spędzają wiele godzin dziennie jeżdżąc samochodami (zawodowi kierowcy) po 35 latach pracy powinni być młodsi od tych, którzy siedzieli za biurkiem. Pomijając już, jak bzdurne to jest, to przy prędkościach samochodów czy nawet pociągów czy samolotów, nadal różnica w czasie będzie śmiesznie mała, czyli pomijalna. Zatem jako zwykły prost człowiek stwierdzam, że ta teoria jest bzdurna i oparta jest na wynikach w granicy błędu pomiarowego. Ciągnąc tę bzdurną teorię dalej, to satelita, który spędził 50 lat na orbicie zasuwając ze sporą prędkością powinien się cofnąć w czasie i walnąć sam w siebie na swoim torze.

[@ProtogenPhennex]

A nie czasem GPS uwzględnia opóźnienie przesyłu informacji?

[@kazi01kotulski17]

A gdyby teoretycznie mimo że jest to nie możliwe przekroczyć prędkość światła to jest szansa że zaczęli byśmy się cofać w czasie?

[@josefrancisco7743]

Hahaha, jasne 😄