Barbaricum - nieznana karta historii - Goci, cz. 4

[@user-le4sb8is4i]

12:05 Ale archeologia wcale nie rozpoznała poprawnie charakteru migracji wielbarskiej (jeśli takową w ogóle udowodniła), więc trudno mówić o sukcesie. Cały czas tylko jest mowa o jakichś Gotach, którzy przecież według źródeł praktycznie nie postawili stopy na polskich ziemiach. Po wkroczeniu na terytorium Scytii, które u Jordanesa zaczyna się od Vistuli (dzisiaj nazywamy tą rzekę Odrą), stoczyli walkę ze Spalami (Polanami) i od razu musieli usunąć się na najdalsze krańce Scytii. Ile zatem czasu mogli przebywać na ziemiach polskich? Tydzień? Może miesiąc? I w ogóle nie na ziemiach związanych z kulturą wielbarską, przynajmniej nie z Mazowszem, ani Pomorzem. Wykopuje się więc sławiańskie zabytki, doczepia łatkę Gotów, i sugeruje się, ze to jakiś sukces naukowy. Bynajmniej. Włócznia z Kovel ma napis runami sławiańskimi. W ogóle runy nie są wynalazkiem Skandynawów, znamy je u sławiańskich Pannonów, Noryków, Raetów, wcześniej niż u Skandynawów. Zresztą polskie znaleziska runiczne też są młodsze niż skandynawskie. Mogę przyznać, że niektóre z nich są huńskie (kveńskie) ale duża ilość jest sławiańska, jak właśnie na przykład włócznia z Kovel.

[@user-le4sb8is4i]

10:56 Czemu bezwiednie powtarzane są zakłamania o "koczowniczości" Sarmatów? Sarmaci to takie ludy jak Soulones (Polanie, Spali, Sciri, Arimaspi), Stavanoi (Mazowszanie, Stadici), Galindai (Galindowie), Soudenoi (Jaćwingowie), Peukonoi (Biali Chorwaci), Sabokoi (Ślężanie, Soboczanie), Lupiones Sarmate (Chlubianie, Lupiglaa), Igylliones (Iglanie, Lupiglaa), Frougoundiones (Fraganeo), Sarmate Vagi (Słowacy znad Wagi inaczej Agaragantes, Agathyrsi) i całe mnóstwo innych. Tymczasem fałszywa narracja hostoryczna, niezgodnie z Ptolemeuszem i Pliniuszem chce z Sarmatów uczynić pojedynczy lud mieszkający nad Morzem Czarnym. Sarmaci mieszkali tam gdzie były góry Sarmackie (tzw Sudety), Ocean Sarmacki (Bałtyk od Vistuli (dzisiaj zwana Odrą) na wschód). Dioskurides mówi, że Agarikon - Pniarek Lekarski, grzyb rosnący w borach, potrzebujący do 100 lat na wzrost, znaleźć mozna w Agarii, jednym z krajów Sarmacji (jest to pewnie Słowacja, kraj Sarmate Vagi, Agaragantes, Agathyrsów). Jordanes mówi że Sarmaci zamieszkiwali Caucaland - wysokogórski, zalesiony obszar w Dacji. Przestańcie kłamać, ze Sarmaci to stepowcy, bo zamieszkiwali wiele pasm górskich, jak i wybrzeża Oceanu Sarmackiego (Bałtyku). W średniowieczu świadomi pisarze (np. Richer), wiedzieli że król Czech Bolizlavus był królem sarmackim. Nikt nigdy, poza współczesnymi mitomanami nie łączył Sarmatów z Osetyńcami ani żadnym innym ludem irańskim. Ich język antyczni pisarze łączyli z zachodniosławiańskim (Zachodni Sławianie jak Semnoni, Quadi, Cherusci, Dulgubni, Chasuarii, Chatti, Brukteri, Sibini, Boutones określani byli łacińskim terminem Germani, nie mającym nic wspólnego ze Skandynawami). Tacyt nie był pewien, czy zamieszkujący zachodnią Polskę zarówno u Tacyta, Pliniusz i Ptolemeusza Venedowie, byli Sarmatami czy Germanami. Podobnie Pliniusz zaliczał do Germanów Peukinów, których do Sarmatów zaliczał Ptolemeusz. Germańscy Kładzianie mieli według Ammianusa Marcelinusa w kulturze i uzbrojeniu być podobnymi Sarmatom. Czyli Sarmaci byli zbliżonym językowo, kulturalnie, genetycznie do Germanów odłamem Scytów (podobnie Germanie i Dakowie byli według Pliniusza odłamami Scytów). Jordanes mówił że Germanie współdzielą imiona z Sarmatami. Były to imiona jak Ariovist (Jarowist), Nasua (Nasław), Segestes (Siegost), Maroboduus (Miarobąd). Goci zaś według Jordanesa dzielili imiona z Hunami (Kvenami, przybyłymi znad skutego lodem Oceanu według Ammianusa Marcelinusa), były to imiona takie jak Wulfila (gockie), Attila (huńskie), Swintila (gockie), Rugila (huńskie), Hygelac (gockie), Ellac (huńskie) itd. Trzeba zauważyć, że dla antycznych pisarzy Germanie i Sarmaci byli podobni, podobnie Hunowie i Skandynawowie (porównaj opis skandynawskich Hellusi i Oxiones w Germanii Tacyta do opisu Hunów u Ammianusa Marcelinusa, opis Hunugrów Jordanesa do opisu Kvenów Alfreda Wielkiego, opis Fennów Tacyta do opisu Hunów Ammianusa Marcelinusa, Fennowie Tacyta btw mieszkali w pobliżu Szczecina, tam też lokuje ich Ptolemeusz, w okolicy Vistuli czyli rzeki od czasów Alfreda WIelkiego zwanej Odrą)