Fantastic work to you and your piano player. For All those, born beneath the angry star.....lest we forget how Fragile we are. On and on......the rains will fall like tears from the star. How Fragile we are
@sandorlevai98939 ай бұрын
What a voice!!!!!
@ThrowASix4 жыл бұрын
Prachtig gedaan!
@Maryshkh64 Жыл бұрын
Wow wow
@tamunazhghenti3361 Жыл бұрын
very beautiful and emotional 👌👏bravo
@timhan4724 жыл бұрын
so touching
@karinfelner52772 жыл бұрын
Beautiful!
@xphilescully89482 жыл бұрын
Beautiful.
@dejongeblondegod5 жыл бұрын
Machtig! Wegdromen...
@cristinavalenti25624 жыл бұрын
Bravissimi. Emozione pura!!!
@raniaabuhussein90314 жыл бұрын
All my respect to you its really good one ❤️
@Stabellini19743 жыл бұрын
Stupenda❤️
@bozzanovva159611 ай бұрын
Wow❤
@citizens4future1094 жыл бұрын
Wonderful performance. Thank you.
@tonnywildweasel81383 жыл бұрын
This is FANTASTIC !! Hit a spot inside. Thanx. Greets, T.
@madtames3 жыл бұрын
Love this tune with your spicy voice I 💗 u
@anitahpor15112 жыл бұрын
Hauntingly beautiful rendition.
@menard789562 жыл бұрын
Amazing
@eddieconard3 жыл бұрын
Nice rendition of this great song from Sting 🎶👌🏾
@AnmaAlexa2 жыл бұрын
If blood will flow when flesh and steel are one Drying in the colour of the evening sun Tomorrow's rain will wash the stains away But something in our minds will always stay Perhaps this final act was meant To clinch a lifetime's argument That nothing comes from violence and nothing ever could For all those born beneath an angry star Lest we forget how fragile we are On and on the rain will fall Like tears from a star like tears from a star On and on the rain will say How fragile we are how fragile we are On and on the rain will fall Like tears from a star like tears from a star On and on the rain will say How fragile we are how fragile we are
@PoesiaDeLucia2 жыл бұрын
Ottima cover. Incantevole
@mustang70115 жыл бұрын
Good lord, I just felt in love with this performance...! Greatings from Paris
@luizferrysinger2 жыл бұрын
Absolutamente beautiful😍
@mijaspasojevic13933 жыл бұрын
Braaavoooo Dunja 💐 Ovo je moja omiljena pesma a ti je izvodiš divno 😊
@danielasmiles12 жыл бұрын
Absolutely haunting and beautiful What key are you singing it
@ChristianJacobMusic3 жыл бұрын
very nice! where are those extra lyrics coming from?
@THEDONSTR8Fightah7611 ай бұрын
DOPE STUFF
@koji-q6d4 ай бұрын
If you listen to it by the water, you'll feel cool.
@fabiolatartaglia68729 ай бұрын
Bellissima
@frankcalero53202 жыл бұрын
This song was written by Sting as a tribute to Benjamin Linder killed by the contras in Sandinista Nicaragua in the 1980s. He came to Nicaragua to build a power plant in a remote village called Bocay.
@FrancisGigool4 жыл бұрын
Justice to the lyrics 👍🏻👍🏻
@lucylu38115 жыл бұрын
poche visualizzazioni per una cover... bellissima emozionante
@Stabellini19743 жыл бұрын
Vero .. perché siamo in pochi a sentire grandi profondità ..
@stevenpereira64755 жыл бұрын
Nice
@ericabrantes3 жыл бұрын
💞💞💞💞💞💞💞💞
@kasper31124 жыл бұрын
Вау
@GT-sc5sk2 жыл бұрын
Perhaps this final act was meant To clinch a lifetime's argument That nothing comes from violence and nothing ever could For all those born beneath an angry star Lest we forget how fragile we are how fragile we are Sting Tvoj dolazak se uvijek najavljivao u sve duzim danima, u mom sve tezem, glasnijem disanju, u nekom cudnovatom nemiru koji bi se sirio oko i u meni, gdje bi u sred misli o beskonacnosti nistavila me presreo tvoj lik, iznenada, na tren, zatim iscezao, da bi jos iste noci mir bio zamjenjen bolom. Bolom koji stvara i rastvara, bol od kojeg nema bijega, lijeka..u kojem samo vlada beskonacna tiha, pogubna, gola i sirova tuga. Na stolu poluprazna flasa vina, prepuna pepeljara, pred jutro , tek bezuspijesan pokusaj da se odmorim na tren od tebe, od vremena sto ne tece...to mucno cekanje, to uzasno, jezivo otkucavanje sata u praznoj sobi ispunjenoj zeljom, sjecanjem, nekim nasim posebnim momentom kojeg sam ukrao o vjecnosti zaborava, da ga zivim, ponavljam, cuvam, kao vojnik na frontu sto cuva zadnji metak. I ovaj put si stojala na vratima sa koferom u ruci, sa onim zagonetnim osmijehom naseg prvog poljubca, i u trenu sobu ispunila mirisom daljina. Ne, ni ovaj put te nisam pitao, gdje si bila, zato te nije bilo 78 dana, 12 sati, 23 minute..ne, ne ja ne brojim vrijeme bez tebe, ono broji, zbraja i oduzima mene. Spustila si kofer, odsetala do gramofona, pustila svoju omiljenu plocu, natocila nam case vina i pocela da pleses pruzajuci ruku ka meni. I prije si, odlazila na neko vrijeme, nestajala bez glasa, rijeci, poruke..nekad na duze, nekad na krace i svakom tvom odlasku prethodili su dugo ocekivani, sazrijeli napadi panike, placa, destrukcije..teskih rijeci, kako nasa veza nema smisla, kako ti treba mir od mene, kako te gusim, kako te daljina zove...i dok sam ispocetka pokusavao da te zaustavim, shvatio sam da je uzaludno, kao i tvoji pokusaji da mi pricas o stranim gradovima, ljudima koje si upoznala, zivotom i sjajom kojim si zivjela, daleko od mene, daleko od nas. No ovaj put je bilo drugacije, neki cudnovat, davno zaboravljen osjecaj mozda zvan nada, poceo je da raste u svakom momentu dok sam te promatrao, svakim pokretom tvojih kukova, da si ovaj put dosla da ostanes, umorna od lutanja, umorna od odlazaka...i dok pokusavam da suzbijem taj osjecaj u njegovom samom nucleusu , ti mi stavljas ruke oko vrata i kao sto majka cjeliva djecaka nakon razbijenog koljena, spustas mi poljubac na celo, govoreci kako je sve OK, da ne brinem, da si sad tu, i ne ides nikud. ... Dani prolaze u ljubavnom grcu, plesu, osmijesima i sa vrlo malo sna, ti ponovo uzivas da kuhas za nas, cudeci se kako to da nista nemam u kuhinji, i zasto nista nije na svom mjestu a ja se glasno smijem pokusavajuci da ti procitam neku novu pricu, neku koja nije, a znas dobro da je svaka posvecena tebi. Ipak zadnje noci, dok sam te promatrao, i bdijuci ispracao zvukove kazaljki, bezuspjesno pokusavajuci odgonetnuti, spoznati, nesto sto si me davno upitala, ponovo tezak osjecaj duboko u grudima poceo je da se budi, kao predznak onog sto nam slijedi...no ovaj put, ipak ponovo drugacije. Ovog jutra nisi govorila od daljinama, o zivotu kojim si mogla, trebala zivjeti, o zivotu koji te ceka, o osjecanjima, mojim, tvojim... o tome kako sam odvratan, sebican, kako moras pobjeci daleko od ove sobe, daleko od mene..., kako ti se gadim...kako ovo sve nema smisla, kako se osjecas zarobljena kao zivotinja, u momentu moje vjecnosti. Ne, ovog jutra, si ustala bez rijeci, tiho pazeci da me ne probudis, sporo, i sa uzivanjem ispila casu vina, zatim karminom na ogledalu napisla :"cuvaj se" i tiho zatvarajuci vrata za sobom, prigusenim koracim hodnikom, ponovo izceznula. Ne, ovaj put nisam pokusao da te zaustavim, nisam ustao, iako dobro znas da nisam spavao, nego sklupcan, uz tople suze niz moje obraze, guseci krik u svom bicu oprastao se od tebe... ..neko ko ne zna koliko te u meni ima, koliko te volim nikad takav cin shvatice nece, kolika je to zrtva, koliko mene u takvim momentima svaki put bespovratno umre, ali ni zasto je potrebno da da si slobodna i da mozes uvijek da odes...mozda, mozda...da bi se jednog dana zavijek vratila, vratila meni. ... Tacno, kao i u svaki ubogi dan, u jedaest sati, vrata sobe otvaraju ljudi u bijelim odjelima, daju mi tablete koje ne pijem, vec ih kao i uvijek krijem pod jezikom, zatim lijezem na krevet i cujem odbrojavanje u daljini...2 sata, 23 minute, 10 sekundi..jedanest, dvanest.. Opaska Autora: jebiga....
@gerardopalitocontreras56013 жыл бұрын
Excelente versión!! Háganla por en castellano!!👏👏👏
@макскудряшов-ы9м4 жыл бұрын
Любовь
@ItsMasoodplaysroblox2 жыл бұрын
BRO THATS MY CRUSHS NAME
@natakoneva97574 жыл бұрын
Дуня, вам очень пойдёт челка
@fabiobarbati60293 жыл бұрын
Beautiful voice. Terrible sound effects and pathetic arrangement.