Ja choruję oficjalnie na depresję od kilku miesięcy, a nieoficjalnie 10 lat. Zawsze myślałam, że po prostu mam zwykłe problemy z rodziną, z pieniędzmi, (w gimnazjum mocne z rówieśnikami), jak każdy. No i dobiła mnie pandemia i studiowanie zdalne. Jednym z moich pierwszych objawów to są problemy z pamięcią, z koncentracją, a reszta standardowo, że nie mogłam się wysłowić (i to nie z powodu ubogiego zasobu słownictwa xDD), bezsenność, napady płaczu itd. Cieszę się, że sama z siebie poszłam do lekarza, bo w końcu mam mniejsze problemy z nauką (uczę się i w końcu wychodzi), z ludźmi, zmieniłam podejście w wielu kwestiach. Nie poddawajcie się i walczcie! Zawsze jest dla kogo (nawet dla tej jednej osoby czy istoty). :>
@katherins79853 жыл бұрын
Dziękuję za kolejny, jakże cenny filmik. Ja niestety znajduję się po drugiej stronie lustra. Po nieuleczonej traumie, nagle przyszła kolejna, a wraz z nią rozgościła się na dobre nerwica lękowa. Najgorsza w tym jest samotność i brak zrozumienia otoczenia. Idealnym byłoby gdyby "zdrowy" częściej rozglądał się dookoła i chciał podać pomocną dłoń, a ten "zaburzony" potrafił czasami się otworzyć i poprosić o tą pomoc.
@betti31043 жыл бұрын
Witam zdrowy nie rozumie chorego s chory nie ma siły prosić o pomoc Jak sobie radzisz?🍊
@werka21013 жыл бұрын
Dziękuję Kasiu za ten filmik. Ja od niedawna mam zdiagnozowaną depresję i jedyne co usłyszałam od bliskich to: "Ty?!" I to by było na tyle z ich pomocy. Nazwali mnie twardzielką i "poradzisz sobie". Kiedy właśnie nie radzę sobie, kiedy jestem w terapii i kiedy biorę kolejne leki od psychiatry. Ale przecież jestem ze stali i zawsze sobie radziłam... Tak więc sama walczę z tą chorobą, bez pomocy męża i rodziców.
@s.m.73783 жыл бұрын
Ale czego oczekujesz od innych? Wyzdrowieć to twoje zadanie. Dobrze, że poszłaś do psychiatry i na terapię, to znaczy że chcesz wyzdrowieć. Rodzina to nie lek ani nie terapeuta. Obciążanie ich swoją chorobą nie jest ok.
@katrina91643 жыл бұрын
Wiem przez co przechodzisz.Wsparcie w terapii jest bardzo ważne, masz prawo "nie być robotem" i mówić otwarcie najbliższym że go potrzebujesz.Oni się przyzwyczaili że wszystko ogarniesz itd wiadomo tak jest im łatwiej i wygodniej. Proszenie o wsparcie to nie jest obciążanie (tak jak S.M wrednie napisał/a), jeżeli go nie otrzymujesz nawet w tak ciężkim okresie jak terapia to oni albo Cię olewają i nie zasługują również na twoją pomoc albo nie wiedzą co robić i wtedy im otwarcie powiedz. Porozmawiaj też o tej sytuacji z terapeutą. Trzymamam kciuki za Ciebie, wiem że ten moment jest bardzo trudny ale to znaczy że terapia idzie do przodu, przejdziesz to i zacznie się wszystko normować:)
@s.m.73783 жыл бұрын
@@katrina9164 wrednie? Napisałam z perspektywy osoby zdrowej ale mieszkającej kilka lat z osobą chorą na depresje. Z perspektywy osoby, która narażona na codzienne nastroje chorej sama o mało nie wpadła w depresję. Odeszłam, bo ta osoba od kilku lat narzekala że jest chorą ale nic nie zrobiła żeby wyzdrowieć. Obecnemu partnerowi, tez choremu na depresję, powiedziałam od razu, że nie jestem terapeuta i psychiatrą. Potrzebuje pomocy, niech idzie do osoby wykwalifikowanej. Oczywiście mogę pomóc w domu, porozmawiać, spędzić czas razem, ale nie pozwalam na przekraczanie moich granic i zalewanie mnie negatywnymi emocjami. Jako zdrowa osoba też borykam się się różnymi swoimi problemami.Depresja to nie wymówka, to choroba którą można wyleczyć, jeśli się chce. Dlatego spytałam poprzedniczkę jakiej pomocy oczekuje od rodziny i zaznaczyłam, że odpowiedzialność za wyzdrowienie leży w jej rękach.
@werka21013 жыл бұрын
@@s.m.7378 Przykro się to czyta. Nie oczekuję pomocy przy zdrowieniu, a pomoc przy dzieciach, kiedy nie mogłam nawet wstać, a musiałam, bo nikt się nie interesował, co z dziećmi. Zaproponowanie obiadu czy poskladanie choć raz prania, kiedy mój mąż był w pracy, a sterta wszystkiego rosła, a ja spałam w każdym możliwym momencie. Fizyczna pomoc, przy dzieciach, w domu, cokolwiek. Mam wymagające dzieci, jedno niepełnosprawne. Prosiłam o pomoc, nie otrzymałam jej. Leczę się ze specjalistami, w kwestii samej walki z depresją jako choroby podjęłam sama kroki i sama walczę, co jest dla mnie dość logiczne.
@katrina91643 жыл бұрын
@@s.m.7378 To teraz rozumiem dlaczego tak napisałaś (po prostu po swoich złych doswidczeniach) i z od tej strony masz rację, też ograniczam osoby które próbują się na mnie "uwiesic" nie próbując same nic zrobić ale ona napisała że "niedawno" czyli jest na początku terapii a wtedy wsparcie jest mega ważne i rozumiem i Ciebie że miałaś dość (też bym miała) i ją bo wszyscy przyzwyczajeni że sobie radziła i nie dają jej prawa do bycia w kiepskim stanie. Depresje są różne, nie wszyscy ogłaszają światu jak im źle, niektórzy tak jak ja i być może autorka komentarza przez wiele lat chodzą z uśmiechem na twarzy udając że nic się nie dzieje a jak jak już nie wytrzymują to wszyscy wokół się dziwią i wtedy są właśnie komentarze "jak to Ty? Przecież takie twarde osoby jak ty nie mogą mieć depresji" Otóż mogą, każdy ma swoje granice wytrzymałości
@katrina91643 жыл бұрын
Kasiu ratujesz życie filmikami bo jesteś jesteś właściwą osobą na właściwym miejscu 😊 mówisz prostym językiem, bardzo rzeczowo i klarownie bez zbędnych zawiłości, poważnie podchodzisz do problemu ale jednocześnie jesteś optymistyczna, otwarta, nieoceniajaca i spokojna a taka atmosfera bardzo dobrze wpływa na ludzi.A do tego dajesz praktyczne wskazówki , które pomagają się "ogarnąć" a nie tylko definicje naukowe z fachowej literatury z którymi nie wiadomo co począć. Także gratuluję kompetencji i podejścia 👍
@Hannakuc553 жыл бұрын
Zastanawiam się co mają na celu osoby piszące taką jak ta opinie. Czy Pani Kasia sobie życzyła oceny jej pracy? Czy ktoś Pani to zlecił? Czy Pani lepiej się poczuła dzięki temu?
@katrina91643 жыл бұрын
@@Hannakuc55 O rany kobieto ty tak serio? Tak Pani Kasia występuje publicznie i z automatu każdy ma prawo ocenić jej pracę poza tym prosi w filmach o komentarze. Co się dzieje z tymi ludźmi? Hejt jest ok a czepiają się pozytywnych komentarzy. Jesteś toksyczna czy to tak jednorazowo próbujesz zepsuć komuś dzień? Żałosne
@vanbarton Жыл бұрын
Rzuciła mnie dziewczyna, przyszła pandemia i lockdown, zmieniłem pracę na gorszą i bardziej stresującą, potem w krótkim czasie odeszły bliskie mi 3 osoby. Lata 2020-2021 z pewnością nie należały do łatwych. Obecnie jestem na terapii i gdy myślałem, że już wszystko ok, teraz przyszło załamanie nerwowe. Na szczęście mam metodę - dużo spania i umilam sobie czas drobnymi przyjemnościami, nie przemęczam się, odpuściłem trudne relacje. Pozdrawiam!
@ewablonska3 жыл бұрын
Ja przeszłam załamanie nerwowe przy zmianie szkoły (przejście z podstawówki do gimnazjum). Pomogła mi znajoma pani psycholog i cierpliwość rodziców. Ta zmiana plus w tamtym okresie także pierwsza, niestety nieodwzajemniona miłość sprawiły że cały czas siedziałam w domu, bałam się ludzi itd. Na szczęście szybko wróciłam ,,do normy". Myślę, że czas też leczy rany i pomaga. Cierpliwość bliskich + czas.
@betti31043 жыл бұрын
Hej dobrze że skorzystalas z pomocy pozdrawiam 🍊
@samadhijogakabaty66452 жыл бұрын
Jestem chora na schizofrenię i przeszłam załamanie, pomogli psychologowie i farmakologia, uwielbiam pani filmiki :)
@contemptrix3 жыл бұрын
Dzieki wielkie! Bardzo mnie interesuje temat depresji maskowanej.
@sylwiawasowska98013 жыл бұрын
Tyle tresci w tak krotkim czasie. Szalenie atrakcyjna jest prawda, cudne stwierdzenie :) Piekna jest Twoja Sluzba dla Nas. Ja widze i czuje w tym "Chwale Boza" Dziekuje Kasiu :)
@studiosylwetkiS3 жыл бұрын
Depresja jest bardzo podstępna, Sama nie wierzyłam w to że ją mam, aż w pewnym momencie powiedziałam mężowi że chciałabym po prostu zniknąć...
@betti31043 жыл бұрын
Hej jak sobie radzisz 🍊
@studiosylwetkiS3 жыл бұрын
@@betti3104 obecnie jest lepiej
@betti31043 жыл бұрын
@@studiosylwetkiS Pamiętaj zawsze jesteś Ważna i Wartościowa 💚 powodzenia 🍊🌷
@sthukas2 жыл бұрын
Podziekujmy Panu Bogu za to że nam stworzył taki piekny świat i nas w nim umieścił, podsuwając co chwila jakies problemy, choroby i inne cierpienia i patrzy ile jestesmy w stanie unieść. A i tak suma summarum wszystkich Nas wykończy.
@qweasd45043 ай бұрын
@@sthukas Gratuluję, że idziesz w dobrym kierunku, keep going, niech Cię Bóg prowadzi!
@beatesalewski75063 жыл бұрын
Bardzo pomocny i rzeczowy Film.Dziekuje bardzo jestem naprawde wdzieczna.
@waldekdzilinski93763 жыл бұрын
Dobrze że jesteś Kasiu!
@andrzejmaranda36993 жыл бұрын
To jest NAPRAWDĘ NIEZWYKLE ważny film!
@annadziekiewicz8600 Жыл бұрын
Pani Kasiu cenię Paniu i dziękuję za ten ciepły, delikatny ton głosu i sam ten głos ❤🎉😊.
@NikitawilsonRK3 жыл бұрын
Najbardziej wkurzającym tekstem jest: ..."no weź, inni mają gorzej"🤬
@margaritamajewska44033 жыл бұрын
A zaraz po tym, albo przed and 'przestan sie nad soba uzalac' 😐
@kaziaha48323 жыл бұрын
I weź się garść... Głowa do gory😳
@margaritamajewska44033 жыл бұрын
@@kaziaha4832 dokladnie...to sa wszystko teksty mojej najstarszej siostry. A jej ulubione slowo to PRZESADZASZ. Jak jej sygnalizuje, ze robi mi przykrosc tymi tekstami i poglebia problem, to leci tekst w stylu ' ZNOWU SOBIE COS UBZDURALAS'. I wez sie dogadaj, jak do sciany...
@kaziaha48323 жыл бұрын
@@margaritamajewska4403 niestety takie osoby nierozumieja co przeżywamy..😏 mój brat ma te same teksty mimo moich próśb by ich nieuzywal...
@margaritamajewska44033 жыл бұрын
@@kaziaha4832 to jest jakies zakodowane w spoleczenstwo 😐3 lata temu ucieklam do Niemczech do narzeczonego i niestety byl to najlepszy ruch i przede wszystkim konieczny. Ukladamy sobie zycie z narzeczonym jak chcemy, a niestety jak tylko sie odezwe do siostry to sa te teksty i traktowanie mnie jak dziecko. Siostra starsza 4 lata. Polecam taki dystans fizyczny
@kasiasaved62333 жыл бұрын
Depresja lękowa to już jazda bez trzymanki.
@barbariowekrzywki84383 жыл бұрын
O tak...niby jesteś smutna, obojętna i taka jakaś bez życia i sił witalnych, ale mimo to i tak z najwyższą czujnością nasłuchujesz wszelkich kroków/źródła hałasów i boisz się wyjść z domu "do ludzi", bo dodatkowo masz przecież fobię społeczną. -Oh, jak ja to znam.
@kasiasaved62333 жыл бұрын
@@barbariowekrzywki8438 Wszystko będzie dobrze trzymaj się ciepło ❤️
@mmartyna15573 жыл бұрын
@@barbariowekrzywki8438 matko jedyna, naprawdę? Tak się nie da żyć
@barbariowekrzywki84383 жыл бұрын
@@mmartyna1557 A kto powiedział o "życiu"? To jest bardziej jak wegetacja.
@realunicornv27463 жыл бұрын
@@barbariowekrzywki8438 czy miałaś uczucie że wszyscy są przeciwko tobie? Że ktoś z kim jesteś pokłócona np powiedział wszystkim to i wszyscy chcą Ci coś zrobić złego?
@leososa69763 жыл бұрын
Bardzo dziękuję i pozdrawiam.
@iva18263 жыл бұрын
Witam pani Kasiu i pozdrawiam.
@weronikaprus66183 жыл бұрын
Witam zrobi pani kiedyś filmik o zaburzeniu ocd bardzo ciekawy temat a bardzo bakatelizowany
@zaufanyterapeuta2 жыл бұрын
Super materiał!
@Hannakuc553 жыл бұрын
Sposoby, które pomogły mi to zajęcie się dziećmi, otaczanie się ludźmi, rozmowy telefoniczne. Także sprzątanie, wykonanie w domu remontu, podjęcie nauki czegoś nowego, zajęcie się regularnym uprawianiem sportu. generalnie zadaniowość i zmuszenie się do działania.
@bozena25282 жыл бұрын
🙄👍🌹🌻🌼☘🍀
@anulka92772 жыл бұрын
Pani Kasiu, tu nie trzeba byc w Afganistanie, lata temu zostalam potraktowana przez pracodawce, zlozylam dymisje. Skonczylam na wizytach u psychiatry choc nie jestem chora psychicznie Do dzis slyszac tembr glosu mojego bylego proboszcza doprowadza mnie to do nieopisanych przezyc. Odizolowalam sie calkowicie od toksyka , ale nawet kiedy z daleka widze faceta ktory ma podobna budowe ciala,potrafie wybuchnac placzem na glos i wylewa sie ze mnie ocean zalu, smutku i przezycia nie do opisania... Po roku stwierdzilam ze przezylam traume. Dziekuje ze Pani jest .
@MalgorzataWut3 жыл бұрын
Pani Kasiu ja dodałabym, że najbardziej niebezpieczny moment w depresji jest okres kiedy zaczyna się polepszać, bo wtedy ma osoba siłę żeby podjąć próbę samobójczą.
@MalgorzataWut3 жыл бұрын
@@bozena2528 jeśli masz takie myśli to radziłabym rozmowę z psychologiem. On będzie wiedział jak cię pokierować co do tych rachunków sumienia.
@annakubera7037 Жыл бұрын
Dziękuję za informację ♥️♥️♥️
@agamik823 жыл бұрын
W ostatnim czasie powiesiło się dwóch moich przyjaciół, były to osoby pełne pasji i życia, jeden z przyjaciół napisał list pożegnalny, że był bardzo nieszczesliwy, nikt z nas tego nie zauważył ponieważ on zawsze był radosny. Najgorsze z tego że wiem z czym on się zmagał. Sama tak mam, myslę o tym jak z sobą skończyć, po mimo że dla przyjaciół jestem mega pogodną osobą, a jednak coś pękło w środku, straciłam sens życia, powoli oddalam im od siebie, nie mam ochoty na spotkania, nie potrafię mówić o swoich problemach, rodzinę mam bardzo daleko tak że nie wiedzą co się ze mną dzieje... Zmagam się z tą pustką sama... Może dam radę...
@betti31043 жыл бұрын
Hej mogę Ci jakoś pomóc może pogadać ale wypić wspólnie 🍵 np. o16.00 Ty u Siebie Ja u Siebie 🍊
@angelika94013 жыл бұрын
Może skorzysta Pani z terapii lub chociaż telefonu zaufania ? Bardzo wspoczuje takich myśli, pozdrawiam cieplutko
@betti31043 жыл бұрын
Co u Ciebie słychać 🌷💖
@KasiaSawicka3 жыл бұрын
Bardzo współczuje 😢 Jednak warto o siebie walczyć i się o siebie zatroszczyć . Może to jest ten czas by skorzystać z fachowej pomocy . Bardzo , bardzo radzę skorzystać z pomocy ale tez o nią poprosić . Wsparcie społeczne jest kluczowe w takich momentach . Pozdrawiam ciepło 😊
@anais53613 жыл бұрын
Pracowałam krótko z osobami po traumie i miałam trudności ze znalezieniem jakichś sensownych źródeł na temat terapii osób z PTSD, proszę o polecenie mi kilku wartościowych pozycji książkowych, albo innych źródeł (byle nie kursów/ studiów, bo nie mogę opuszczać swojego miasta ze względu na opiekę nad mamą i nie dysponuję w tym momencie większą gotówką).
@evalipczynski58443 жыл бұрын
Ja jestem niedoszla ofiara mojego bylego meza , ktory chcial mnie zrobic slepa , albo oblac wrzatkiem , lub kwasem , abym juz nigdy nie mogla sie komukolwiek spodobac . Mam zdiagnozowane PTSD , a on jest w wiezieniu , czeka na sprawe, radze sobie dobrze , mam co tydzien terapie , ktora mi bardzo pomaga.Jestem "ocalona" tylko dlatego ze uslyszalam jak mowil do kolegi przez telefon o swoich zamiarach dlatego ucieklam z domu .Zostalam umieszczona w schronisku. Niestety wrocilam po kilka rzeczy i mnie ciezko pobil , ale nie udalo mu sie wepchnac oczu do srodka glowy. Nie moge sobie wybaczyc , ze bylam tak naiwna i zakochalam sie w psychopacie. Teraz przepracowuje to wszystko abym mogla normalnie funkcjonowac. Pozdrawiam wszystkich i zycze lepszego jutra :)
@bozena25283 жыл бұрын
☘☘☘☘🍀🍀🍀🌻
@KasiaSawicka3 жыл бұрын
Serdecznie pozdrawiam i życzę dużo siły na walkę o siebie . Bardzo współczuje tego , co się wydarzyło . To bardzo trudne 😱
@evalipczynski58443 жыл бұрын
@@KasiaSawicka Tak Kasiu to bardzo trudne , kolezanki mnie krytykuja ze mam to na wlasne zyczenie , bo bylam juz od 2019 po rozwodzie i w ubiegle lato zabralam go do domu , bo mial Covid 19 i przy tym wyszlo ze ma raka krwi , ledwo sie trzymal na nogach ,mialam poczucie winy ze on mieszka katem u kogos a ja w duzym domu pod laskiem , bylam sama szczesliwa i naiwna nie pomyslalam ze on w koncu dojdzie do siebie i zacznie znowu byc agresywny .Narcyz i psychopata w jednej postaci . Zainstalowalam kamere w centralnym punkcie domu bo mi wmawial ze chcialam go zepchnac za schodow. Zarejestrowany atak na mnie jest dowodem w sprawie .Jest to dluga historia i bede chciala znalezc kogos kto napisze ksiazke oparta na faktach ku przestrodze mlodych kobiet.
@piotrsobkiewicz39123 жыл бұрын
Jeśli Ty nie zdiagnozujesz depresji to depresja zdiagnozuje Ciebie. Jak już skończy zazwyczaj jest silniejsza. Jak trojan który przeszedł przez Firewalla.
@erinreznor3 жыл бұрын
Cierpię na depresję od ponad 20 lat. Całkowicie straciłam radość życia, mam wrażenie, że każdy rok mojego życia to coraz większa ch*jnia. Do tego 2 miesiące temu moja mama, która była moją opoką, dostała udaru. Załamałam się kompletnie, bo ciągle się martwię jak teraz będzie wyglądało jej i moje życie. Ile mama będzie potrzebowała opieki i wsparcia, bo sama załamała się swoją niepełnosprawnością, a ja nie będę potrafiła jej tego zapewnić :(
@betti31043 жыл бұрын
Hej masz możliwość pójść do psychologa gdzie będzie można się wygadać wypłakać i oczywiście znaleźć siłę i wiarę w Siebie Pozdrawiam 💚🍊 Jesteś Ważna i Wartościowa zawsze
@Yoacha1233 жыл бұрын
Ja się z czymś zmagam niestety. Emigracja, covid, dziecko i żadnej pomocy, dziecko z alergiami pokarmowymi, ciężka praca na cały etat. Pogubiłam się i jest ciężko …
@martibaby3 жыл бұрын
Mam podobnie... damy radę i na pewno jeszcze zaświeci słońce :)
@Yoacha1233 жыл бұрын
@@martibaby damy radę! Wysyłam dużo uśmiechu
@betti31043 жыл бұрын
Ja zaczęłam uczyć się bycia dobrą dla Siebie czytam książki i słucham audycji i KZbin o tym Też mam trudny okres Pamiętaj że codziennie jesteś Ważna i Wartościowa 💚
@angelika94013 жыл бұрын
Pani Kasia ma filmik " jak być swoim własnym przyjacielem" - polecam zobaczyć . Mi zrobiło się lepiej po samym obejrzeniu - serio . Też czuje się samotna. Większość czasu spędzam sama z synem bo mąż bardzo dużo pracuje i brakuje mi go zwyczajnie . Wszystko co w domu jest na mojej głowie + praca . Też często mnie to przerasta . Wiem co czujecie dziewczyny. Trzymamy się! Samy radę. Niedługo będzie lepiej- napewno 🙂👍
@Yoacha1233 жыл бұрын
@@angelika9401 dziękuje serdecznie to miłe co pani napisała. Życzę dużo sił!
@hannaszpotakowska99903 жыл бұрын
NIECH ZYJE POLSKA I LOVE YOU 💘❤♥💕💗💖💘❤♥💕💗💖💘❤♥💕💗💖💘❤♥💕💗💖💘❤♥💕💗💖💘❤
@annadziekiewicz86003 жыл бұрын
Jak unikać negatywnych i wybuchowych osób?
@alicjamajer86303 жыл бұрын
Ostatnio nie mogę się posklejać..jeden stres goni następny..skorzystałam z pomocy psychologa póki co jeszcze jestem na etapie zamknięcia przeszłości a teraźniejszość wciąż dostarcza nowych stresujących bodźców..nie mam czasem już siły by to ogarnąć. Pozdrawiam cieplutko 😥
@laviniax55843 жыл бұрын
Wszystko mozna przepracowac samemu, nie jest to latwe ale sie da, u mnie bylo juz tak daleko ze chcialam zamknac sie w szafie, zeby wszyscy zostawili mnie w spokoju, pozniej bylo tylko gorzej, nie moglam sie ruszyc i nic zrobic w domu, a pewnego dnia nie moglam wstac z lozka, zabrali mnie do szpitala na neurologie porobili wszystkie badania no i nic nie znalezli, zaproponowali dobrego psychiatre, pierwszy byl wielka pomylka, przepisal psychotropy i tyle, nie chcialam tego brac, bo sie balam, wogole jezeli chodzi o leki zawsze bylam osrtozna. Bylo okropnie, nie moglam pracowac, wogole nie moglam wyjsc z domu ,poniewaz doszly ataki paniki, az po jakims czasie doszlo do mnie, bo nie chcialam tak zyc, ze jesli sama sobie nie pomoge to nikt mi nie pomoze. Znalazlam na jakims portalu osoby zmagajace sie z tym samym co ja i co zrobily ze ich stan sie poprawil, pozbieralam rozne informacje, cwiczenia na poprawienie stanu psychicznego i zaczelam pracowac nad soba, po trzech miesiacach zaczelo dzialac, a wszystko razem trwalo 2,5 roku bez lekow. To bylo jakies 15 lat temu, dzisiaj jest ok, normalnie funkcjonuje i jestem szczesliwa ze mam to za soba, z lekami jest latwiej, ale dopiero trzeci psychiatra okazal sie byc pomocnym i bralam jeden rok lek, poniewaz mialam wypadek i ataki paniki wrocily jakies trzy lata temu. Pisze o tym zeby dzialac, pracowac nad soba i niedopuszcic do momentu checi "zamieszkania w szafie " potem bedzie coraz trudniej, teraz jest wiecej mozliwosci,czesciej sie porusza takie tematy,no i jest wiecej psychologow, zycze wszystkiego dobrego i pozdrawiam 😊
@alicjamajer86303 жыл бұрын
@@laviniax5584 witam. Dziękuję za tak obszerny komentarz...powiem tak nie mogę tutaj opisać swego życia Mogę powiedzieć że moje życie przez kilkadziesiąt lat było pasmem stresu (domowy..)wiele razy upadałam i podnosilam się..byłam wtedy młoda i jakoś funkcjonowałam praca dzieci dom..już wtedy miałam dolegliwości fizyczne..jestem z zawodu farmaceutą więc żadnych typu psychotropy nigdy nie brałam bo wiem doskonale że na jedno pomagają a na drugie szkodzą..inne leki tak samo..zawsze starałam się sobie sama pomóc bo wychodzę z założenia że nic mi nie może gdy sama nie podejmę walki..wzięłam kilka terapi z psychologiem ale wracanie do niechybnej przeszłości i wyrażanie tego czego nie wyraziłam też mi nie sprzyja. Jestem wysoko wrażliwą osobą i wciąż się zamartwiam..a to dziećmi teraz 3 letnim wnukiem z którym od urodzenia przebywałam z córką. Bo już nie pracuje..wiele się zmieniło od prawie 10 lat..bo nie mam stresu domowego (mąż nie pije)jednak 30 lat zrobiło swoje..teraz daje temu dopust..jestem znerwicowaną osobą..i dlatego tak ciężko mi żyć..cieszę się Ty teraz żyjesz normalnie nie wiedząc co było przyczyną Twojego załamania..życzę wszystkiego dobrego pozdrawiam cieplutko ❤🍀
@laviniax55843 жыл бұрын
@@alicjamajer8630 rowniez witam i dziekuje za odpowiedz, o sobie moge powiedziec, ze tez jestem wrazliwa osoba i tez sie wszystkim przejmuje, ale inaczej niz przed laty,moj maz rowniez naduzywal alkoholu i po 21 latach malzenstwa, poprostu sie spakowalam i wyprowadzilam, dlugo to planowalam, ale sie udalo,szkoda tylko ze wczesniej tego nie zrobilam, dlatego cieszy mnie ze Twoj maz wyszedl z tego nalogu,gdyby mojemu mezowi sie to udalo to i tak by sie nic nie zmienilo, bo oprocz dwojki dzieci nic nas juz nie laczylo,chociaz robilam wszystko zeby tak nie bylo,dlatego podjelam decyzje o rozwodzie. Zreszta wiele przeszlam w zyciu, sama sie dziwie ze jeszcze jestem "normalna",najgorsza tragedia byla smierc mojej ukochanej,radosnej i zawsze pogodnej 5-letniej wnuczki(choroba),bardzo balam sie o corke,jakos pomalutku probuje dalej zyc, a ja ja wspieram jak tylko moge, ale sie rozpisalam, zycze jeszcze raz wszystkiego dobrego i serdecznie pozdrawiam❤😘
@alicjamajer86303 жыл бұрын
@@laviniax5584 czyli wiele Nas łączy kochana..rozumiesz mnie a Ja Ciebie co znaczy w domu alkohol..mój system nerwowy za mocno się nadwyrężył i skutki są do dzisiaj..też już miałam odejść 10 lat temu gdy jeszcze pił ale zdarzyło się coś takiego że wróciłam od córki z Niemiec a on za parę dni stracił przytomność trafił do szpitala..diagnoza marskość wątroby od alkoholu. Był tak wyczerpany że po prostu nie mogłam kopać leżącego. Zostałam zaopiekowałam się solidnie..i on z takim wyrokiem przestał pić z dnia na dzień..fakt jest taki że jesteśmy ze sobą ale jakby obok siebie..teraz na te lata co mamy co mi da rozwód..ja i dzieci tolerujemy go i on dobrze o tym wie..aktualnie jest u córki pomaga w różnych pracach. Ja od kilku miesięcy w domku..Bardzo współczuję tak ogromnej straty wnuczki..mogę sobie wyobrazić co przeżyłaś i nadal przeżywasz..musisz wspierać córkę jak tylko się da..moja ma wielkie wsparcie we mnie..bądź silna..wszystkiego dobrego 🙂❤
@laviniax55843 жыл бұрын
@@alicjamajer8630 bede trzymac za Ciebie kciuki zeby bylo tylko lepiej 👍❤😘
@Katamoon1233 жыл бұрын
Byłam w życiu bita przez ojca,krzyczano na mnie,nie wspierano w szkole, ewentualnie ,,ochrzan ,,jeśli dostałam złą ocenę...czas po szkole spędzałam pomagając rodzicom (rolnictwo),koleżanki nie mogły do mnie przychodzić,były wyganianie jeśli przyszły do mnie (mowa o ojcu,mama kazała mi po kryjomu) Mam męża, dzieci, kłócimy się z mężem dość często,nasze życie to 2/3osobno(pracuje za granicą) Pracowałam, musiałam zrezygnować, żadnej pomocy przy dzieciach Jestem wiecznie nieszczęśliwa,a myśl o przejściu na tamten świat pojawia się dość często...czy mam problem,bo ja myślę,że tak,ale reszta ,,świata,, uważa,że robię problem z niczego...
@dorotazarosa56543 жыл бұрын
Kochana trzymaj się jak chcesz to odezwij się pogadamy
@bozena25283 жыл бұрын
☘🍀☘
@betti31043 жыл бұрын
Kochana musisz poszukać pomocy u psychologa tam się wygadasz wyplaczesz i odnajdziesz siłę i wiarę w Siebie Jeśli chcesz to pisz do mnie Pamiętaj że Jesteś Ważna i Wartościowa każdego dnia Ważne to szukać pomocy Pisz czekam🍊🍵🌷💖
@Katamoon1233 жыл бұрын
@@betti3104 czy można prywatnie
@betti31043 жыл бұрын
@@Katamoon123 obecnie nie mam FB więc jeśli możesz to pisz tutaj a co tam słychać 🌷
@Sandy-os1sk3 жыл бұрын
no ja mam objawy niby takie ale tez inne... wiec nawet nie wiem co to moze byc Pani Kasiu czy to depresja czy cos gorszego... Ja duzo przykrych sytuacji mnie spotkalo jako dziecko w wieku nastoletnim i jak dla mnie to przezylam w swego rodzaju kilkakrotnie traumy w domu (tutaj chodzi o relacje rodzinne glownie na tle emocjonalnym) i dzis mam ponad 25 lat niestety jeszcze jestem w domu rodzinnym wiec mam kontakt z otoczeniem bardzo destrukcyjnym dla mnie, jednak ze wzgledu na zdrowie ktore wlasnie tak zaczelo mi sie sypac po 20 roku zycia jestem narazie na ten obecny stan rzeczy skazana.. ja mam podobnie ale inaczej. otoz kiedys bylam bardzo przez to zachukana, czesto plakalam odrazu po jakiejs jezdzie w chacie odechciewalo mi sie na jakis czas co kolwiek ale potem sily wracaly do kolejnej awantury dodam ze mialam duzo kiedys sily..... teraz dosc ze mam rozne objawy fizyczne (problemy zdrowotne) to psychicznie nie czuje juz smutku... raczej pustke i nic wiecej. jedynie zlosc czuje przy jakis sytuacji konfliktowej, szybko bardzo wybucham nie jak kiedys- zmienilam sie na tym tle ze raczej nie placze mam wrazenie ze mnie nic nie rusza (depersonalizacja dysocjacja) ale po wszytskim np rece mi sie samoistnie czesa i taka w srodku jestem ... jak by chomik chodzil nie wiem jak nazwac. dodam ze nie wiem dlaczego skupiam sie tylko na obowiazkach biezacych sprawach a w wolnej chwili stac mnie tylko na to by ogladac filmy i spac. to sie we mnie bardzo zmienilo niby jest chec ale juz nie uprawiam pasji artystycznych co kiedys bylo moi zyciem nic wrecz nawet mam niewiadomy opor... mam wrazenie ze po szkole zdezenie z szara rzeczywistoscia totalnie ostudzilo moj zapal... jestem stale zmeczona i wolalabym tylko spac (w tedy tez nie slysze choc na chwile ciaglych szumych w uszach) i tylko czuje zlosc i nie umiem przestac myslec dlatego ogladam filmy i to mnie jeszcze tylko relaksuje/ wylancza. czesto sie wybudzam w nocy nie pamietam kiedy przespalam ciagiem cala noc.. mam wrazenie ze rowniez nie jestem juz zdatna do milosci mimo ze kiedys kochalam chlopaka tak teraz nie wiem czy cos takiego jeszcze umim czuc. nie mam tak jak typowa osoba z depresja ze sie winie wlasnie tego u mnie nie ma totalnie wrecz ja ludzi obwiniam bo wiem co kto mi zrobil (rodzina czesto o wszystko mnie obwiniala mimo ze to bylo nieraz nawet nielogiczne), wiec ja bardziej kogos obwinie niz siebie i slabo przyjmuje krytyke. ze zmniejszonym apetytyem tez nie mam problemu wrecz mam wrazenie ze bym mogla ciagle jesc... co do mysli samobujczych jako nastolatka tak se w glowie mowilam ze po co ja zyje i myslalam teraz nie.. teraz bym sie bala umrzec i chce zyc nie mam takich mysli ale chcialabym zyc normalnie... wiec w sumie nawet nie wiem do czego dopasowac te objawy... Moze jakas rada?
@betti31043 жыл бұрын
Kochana jesteś Ważna i Wartościowa zawsze .trudne sytuacje powodują to co piszesz Czy masz możliwość pójść do psychologa gdzie będzie można się wygadać wypłakać a później nabrać sił i poszukać dobrych pozytywnych rozwiązań Pozdrawiam jak chcesz pisz to pogadamy 💛🌷🍵
@betti31043 жыл бұрын
Co słychać u Ciebie 🍊💚🌷
@Sandy-os1sk3 жыл бұрын
@@betti3104 dziękuję za rady i odzew, nie spodziewałam się takiego zainteresowania. Pozdrawiam.
@Sandy-os1sk3 жыл бұрын
@@bozena2528 dziękuję skorzystam :)
@betti31043 жыл бұрын
@@Sandy-os1sk pisz kiedy będziesz chciała wierzę że znajdziesz dobrą drogę Kiedy brakuje mi chęci i siły na cokolwiek to 1/wstaję i robię sobie melisę 2/mówię do Siebie dobre słowa,,dam radę,, jestem Wartościowa,,,, jest Ważna,, nawet jeśli pojawią się inne myśli powtarzam znowu te dobre to działa 💚 3/robię Sobie plan działania 1-3 zadania żeby się zachęcić 4/pytam ,,co dziś mogę zrobić dobrego dla Siebie np.zjem zdrowy posiłek, pójdę na spacer, wrócę do pasji artystycznych itd to przykłady Mam nadzieję że nie nudzę ale mam też trudny okres w swoim życiu i tak uczę się być dobrą dla Siebie Czytam też i oglądam na KZbin jak dbać o Siebie ♥️jak zadbać o swoje potrzeby itd 🍁🍊 Jesteś Ważna i Wartościowa powtarzaj sobie codziennie Nie poddawaj się Wierzę w Ciebie 🌷
@magorzataskorupa13353 жыл бұрын
Nie mogę znaleźć filmiku "trauma wczesnodziecieca"?
@kasiakasia71543 жыл бұрын
Pytanie jak pomóc komuś kto tej pomocy nie chce...
@zbyszekstobienia52262 жыл бұрын
Pomoc mu odzyskać sprzeczność dac wędkę pomoc znaleźć pracę przede wszystkim nie mówić jak ma coś zrobić dawać możliwości do wyjscia na imprezę na rower ale nie zmuszac
@sahrawissensberg66324 ай бұрын
Jaka jest różnica pomiędzy kryzysem emocjonalnym a załamaniem nerwowym?
@angelika94013 жыл бұрын
Mam depresję lękową , po pewnym czasie moja pani psycholog stała się dla mnie bardziej jak koleżanka niż lekarz - czy to porą na zmianę lekarza? Boję się trochę że od początku będęusiala Kuś tłumaczyć z czym się borykam. Co Pani myśli na ten temat Pani Kasiu? Co myślicie widzowie Pani Kasi? Pozdrawiam
@blonde193 жыл бұрын
jak pomóc komuś kto totalnie zamknął się na jakąkolwiek pomoc, nawet na rozmowę? kto chce być sam i wręcz odpycha innych? są tu ludzie którzy tego doświadczyli albo próbowali pomoc takiej osobie?
@bozena2528 Жыл бұрын
,,psychologia relacji,, 👍na tym kanale się znajduje proszę sprawdzić warto
@boguslawapawlowska94763 жыл бұрын
❤️
@vanilova80213 жыл бұрын
"wez się w garść"...
@magellan7778 ай бұрын
To jest dobre...😢
@krzysztofmod35722 жыл бұрын
Ja właśnie mam bo zraniła mnie kobieta ale mi przejdzie mam nadzieje w co wątpię.🥺
@elizatworek71243 жыл бұрын
Czy można miec przez wiele lat takie kryzysy? Ja mam takie huśtawki. Dodam że jestem też chora przewlekłe. Problemy hormonalne. Leki nic mi nie dają. Mój cały organizm po prostu szwankuje
@elizatworek71243 жыл бұрын
@@bozena2528 ja mam chorą tarczycę
@betti31043 жыл бұрын
A jakie kryzysy Cię najbardziej wkurzają Pozdrawiam 💚
@elizatworek71243 жыл бұрын
@@betti3104 w sensie?
@betti31043 жыл бұрын
Chodzi mi o to że jestem w silnym stresie i moja tarczyca też zaczyna chorować niedługo idę do endokrynologa Myślę że kryzysy i trudne sytuacje powodują choroby ciała i duszy Czy Sama sobie radzisz czy potrzeba Ci wsparcia🍊
@elizatworek71243 жыл бұрын
@@betti3104 tak to prawda. Zwłaszcza silny stres. Jest cała dziedzina medycyny, która ssie tym zajmuje. Polecam gorąco św. Hildegarde, post Daniela. Na terapii to też przerabiam. Wiele osób z tego typu doświadczeniami zmaga się np. Z przewleklymi chorobami. Ogólnie chodzę na terapię, stosuje medycyna tradycyjna i ludowa, ale nie jestem jeszcze w fazie wyzdrowienia. Sądzę że to zbyt krótki czas
@heartofglass0013 жыл бұрын
Pozdrawiam :)
@elrafael557 Жыл бұрын
Niestety mam to coraz częsciej ale wstyd prosić o pomoc
@annadziekiewicz86003 жыл бұрын
Nie byłam osobą karaną. Koleżanka jest przemocowa. Mam koszmary.
@dorota53772 жыл бұрын
Czy możemy powiedziedziec o PTSD kiedy po toksycznym związku mamy reakcje np na widok samochodu podobnego zarysu jakim jeździł były partner , cos w rodzaju uogólnionego lęku , bólu brzucha , mdłości ? Bardzo przerysowane i niepokojące objawy, juz sie nie utrzymują na szczęście tak intensywnie ale.. jeszcze cos zostało, dodam ze były koszmary, nocne lęki i taka jakby depresja przez pewien czas. Zastanawiam sie czy PTSD to słowo zarezerwowane dla wydarzeń takich jak wojna czy wypadki. pozdrawiam serdecznie🌼
@oktawiapietrasiak29323 жыл бұрын
Ja tak z innej beczki..bosko Pani wygląda;) Pięknie!! Co to za oblędna pomadka? Co do filmu nie przeżyłam nigdy depresji ale to musi być coś strasznego..
@Anna-ul1lo3 жыл бұрын
👍
@annadziekiewicz86003 жыл бұрын
Koleżanka ma depresję. Nie wiem, jak jest wychowana,
@annadziekiewicz86003 жыл бұрын
Mam empatię, ale
@jolasojka18593 жыл бұрын
🤗⚘
@margosza44143 жыл бұрын
Pani kasiu mam lek wolnoplynacy tz lek przed nagla smiercia i smiercia ogolnie jak sobie pomoc ? 💞
@betti31043 жыл бұрын
Hej nie jesteś Sama myślę że trzeba starać się żyć najlepiej jak się da szukać dobrych rozwiązań zajęć i cieszyć się życiem Pozdrawiam 💚🍊
@margosza44143 жыл бұрын
@@betti3104 Boje sie naglej mlodrj nie starczej . Ciagle sie skanuje te mysli nie daja mi zyc . Chce wierzyc ze jest cos po smierci ❤
@betti31043 жыл бұрын
@@margosza4414 czy jest jakiś powód że te myśli się pojawiają 💖
@margosza44143 жыл бұрын
@@betti3104 nie one sa
@betti31043 жыл бұрын
@@margosza4414 żyć mimo lęku działać mądrze mimo lęku rozwijać się mimo lęku tego się uczę Pozdrawiam 💚
@annagryz50773 жыл бұрын
Wpadł w depresję i zaczął zdradzać żonę z kilkoma partnerkami. Co było pierwsze? Jajko czy kura?
@bozena25283 жыл бұрын
🤔🙄🤔🙄🐓🥚 albo kogut Casanova 🙃🥴
@annadziekiewicz86003 жыл бұрын
Wystarczy słowo, obraz...
@betix21383 жыл бұрын
Bardzo powierzchowne przedstawienie różnic. Zero informacji o CPTSD z powodu przemocy. Słabo.
@KasiaSawicka3 жыл бұрын
Proponuje założyć swój kanał na Yt i w wielu odcinkach , dogłębnie wyjaśnić ten temat . Wiem coś o tym bo właśnie skończyłam roczne studia podyplomowe z psychotraumatogii : ( kilkaset godzin wykładów ) w tym o CPTSD. Mój kanał tworze po to by wyjaśniać trudne zagadnienia w możliwie najprostszy sposób i wiem, ze pomaga to setkom osób mn ofiarom PTSD , które dzięki tym informacjom ( prostym ) skorzystały z profesjonalnej pomocy. Uważam , ze na Yt brakuje kanałów na tematy psychologiczne i jest ogromna potrzeba różnorodnego przekazu . Może warto spróbować ? Pozdrawiam 🤓
@weronikaprus66183 жыл бұрын
Witam zrobi pani kiedyś filmik o zaburzeniu ocd bardzo ciekawy temat a bardzo bakatelizowany