SIADAM I GADAM #1 • ZABURZENIA ODŻYWIANIA • moja historia • głodówki • kompulsywne objadanie się •

Рет қаралды 11,001

Күн бұрын

Hej!
W tym filmie po raz pierwszy podzielę się z Wami moją historią związaną z zaburzeniami odżywiania, które towarzyszyły mi przez ponad 7 lat. Aktualnie przepracowuję ten temat na terapii i to dzięki niej odważyłam się w końcu mówić o tym głośno.❤️
Jeżeli zmagasz się z zaburzeniami odżywiania to gorąco zachęcam Cię do zaczerpnięcia pomocy u specjalisty. Mam nadzieję, że ten film doda Ci otuchy🫶🏻
#zaburzeniaodżywiania #ed
__
INSTAGRAM: / k.qpiec

Пікірлер: 21

@magorzataiga2251 Жыл бұрын

Klaudio, u mnie problemy zaczęły się gdy miałam lat 13-14, aktualnie niby (ponieważ obserwować swoje kompulsywne reakcje trzeba zawsze) mam je za sobą a za rok będę świętować 40-stkę. Wyglądało to inaczej niż u Ciebie, ale pod kątem psychiki mechanizm ten sam. Szłam w stronę bulimii. Bo to było cholernie proste i przyjemne. Nażreć się jak świnia (potrafiłam jeść niemal nieprzerwanie przez 10 godzin, wydawać każde pieniądze na jedzenie którego świadomie pozostawiałam w żołądku jakieś 3/10) , naświnić dookoła (w kuchni i łazience), schudnąć w świński sposób, poza domem udawać fit piękność, w towarzystwie jedząc z umiarem i raczej zdrowo. O ile osiągnęłam swój cel, tak z perspektywy czasu doskonale wiem, że można było inaczej, wbrew pozorom łatwiej, taniej, nie uszkadzając sobie zębów, nie rozciągając żołądka jak gumę. Do dziś mam "dzięki" super metodzie kłopoty ze wzdęciami. Jem natomiast to, na co mam ochotę ale już z umiarem, bo ciężkostrawne pokarmy mój żołądek źle toleruje po kilkuletnich rewolucjach. Nie ważę się częściej niż raz na parę miesięcy, wahania 3-5 kg traktuję jako normę, chociażby właśnie przed czy w czasie miesiączki. Mój przełom nastąpił gdy zdałam 16 lat temu na prawo jazdy- za kółkiem czuję się szczęśliwa, wypoczywam, czerpię z tego większą przyjemność niżeli z jedzenia, niegdyś obżarstwa. Mniej więcej w tym samym czasie podchodziłam do obrony pracy magisterskiej. To wszystko też sprawiło, że nie byłam już tak sfokusowana na sylwetce i jedzeniu, co przekonało mnie z kolei ,udowodniło mi, że wcale nie muszę objadać się i wymiotować żeby być szczupła.

@wasonlyadream Жыл бұрын

Nie mogę się napatrzeć jak pięknie tu wyglądasz. A problem znam z autopsji, jesteśmy w podobnym wieku, wiec w tym samym okresie zachorowalysmy. U mnie niestety historia ciągnie się dalej

@klaudiakupiec Жыл бұрын

Dziękuję🥹 Niestety najczęściej dotyka to nas w okresie dojrzewania:( Trzymam za Ciebie mocno kciuki, bądź silna❤❤❤

@summerRain12345 Жыл бұрын

10 dni bez jedzenia😳jeju,dobrze,ze masz to juz za soba🙏Piekna dziewczyna,zadnych diet tu nie potrzeba 🌻❤

@klaudiakupiec Жыл бұрын

Oj teraz też mi się to nie mieści w głowie🤦🏻‍♀️ Dziękuję kochana❤️

@joannaryczek1291 Ай бұрын

Miałam 15 lat. Max 600 kcal. Kefir, jabłko, kilka kiszonych ogórków lub kapusty kiszonej. Dobrze działało na toaletę.

@kwiatwisni2004 Жыл бұрын

Choruję na ed. W 5-7 klasie szkoły podstawowej było ze mną naprawdę źle. Ciągłe głodówki, porównywanie się do innych, intensywne treningi gimnastyczne. Nikt mi wtedy nie pomógł bo nie byłam "szkieletem". Próbowałam wyjść z tego sama. Myślałam, że się udało. Wszystko powróciło w wakacje po 1 klasie liceum- doszło to do takiego momentu, że wylądowałam w szpitalu, ponieważ ciągle mdlałam i bolał mnie brzuch. Wtedy też trafiłam do psychoterapeutki. Teraz mam 19 lat, na social mediach pokazuję zdjęcia/filmiki jak jem, ważę dużo więcej niż wtedy (mam nadwagę nawet) ALE wiem, że nie jestem zdrowa. Mam ciągłe wyrzuty sumienia po jedzeniu, najpierw się głodzę a potem zjadam 4-5 tysięcy kalorii. Nie potrafię sobie pomóc bo chyba nie chce przyjąć pomocy innych ponieważ to wiązało by się z przyznaniem się do problemu

@meryyq 3 ай бұрын

mam 16 lat. od dziecka czasami uslyszalam od doroslych o tym jak jestem "wieksza", a do tego od malego duzo jadlam. jak cos mi smakowalo to jadlam dopoki nie bylam pelna, a dorosli jakos sie tym nie przejeli. owszem, bylam grubsza ale bmi mialam w normie. nie patrzylam na siebie zle dopoki nie slyszalam tych slow. pierwszy raz uznalam sie za gruba kiedy bylam w drugiej klasie, a odchudzac sie pierwszy raz sprobowalam w klasie piatej. zaczelo sie w miare okej, ale od okolo 2020/2021 roku (6/7 klasa) zaczelo sie od jedzenia mniej, probowania jedzenia mniej niz 1000 kalorii, a pozniej objadalam sie ile moglam. miałam raz faze na liczenie kalorii, a pozniej stwierdzilam ze w sumie jest okej i rezygnowalam z liczenia tego co jem. nadwage zaczelam miec, kiedy bylam w 8 klasie az do zakonczenia 1 klasy szkoly sredniej, gdzie schudlam 12 kg, bo bylam na diecie. mimo tego po dwoch latach nadal licze kalorie, a pozniej objadam sie ile moge i moja waga waha się 5 kg w górę i w dół. dopiero niedawno zrozumialam ze zajadalam stres. nikt o tym nie wie, wszyscy traktuja mnie za osobe ktora jest mila dla wszystkich i wiecznie usmiechnieta, a w glowie mam jeden wielki metlik. teraz staram sie wyjsc na prostą, liczę kalorie, ale zdrowo, staram się cwiczyc i spacerowac i czuje sie lepiej. nadal nikt o tym nie wie, ale wiem, ze w koncu się ogarniam :)

@anastazjabutrym9069 8 ай бұрын

mam 17 lat. W wieku 12 lat zachorowałam na anoreksję. Trwało to 3 lata później dla chłopaka zaczęłam jeść ale wpadłam w ortoreksję i obsesje na punkcie ćwiczeń . Tez to trwało . Jednak w tym roku z tęsknoty za chłopakiem zaczęłam sie obżerać od 20 sierpnia i tak sie to zaczęło z ortoreksji w obżarstwo na potęgę .. dosłownie yak jak ty. Żarłam i żre aż do dzisiaj od 3 so 8 tys kalorii nawet jak nie jestem głodna . Nie ćwiczę i ukrywam sie z tym ze tak jem. Przytyłam 15 kg przy wzroście 156 mam 64 a miałam 50. To straszne bo teraz znowu siebie nienawidzę

@oliwka2639 Жыл бұрын

jaki piękny uśmiech nie moge

@kiiiiinia18 Жыл бұрын

Dobrze,ze juz jestes na ,,prostej,,ja niestety mam problemy ,najchętniej w ogóle bym nie jadła czasem sama ze sobą rozmawiam ,ze musisz cokolwiek jesc ,bo musisz miec siłe ,zeby isc do pracy......masz wspaniałego faceta który jest z Tobą.....mój mąż niestety wytykał ,a ze zapasiona, ulana,a rzadkie ciało ,a ile tego ciasta zjadłaś ?to mało?(mam odruch wymiotny jak patrze na ciasto słodycze kochałam tak bardzo michałki kokosowe teraz poprostu nienawidze:()ale to ,ze ten kawałek ciasta był jedynym posiłkiem w ciagu dnia ma to w d.....najwazniejsze ,ze on jest najedzony ......bo on przeciez pracuje fizycznie wiec musi jesc,ja to siedze pierdze w stołek wiec moge głodować....czasami nie mam juz siły nawet życ..

@NiTKa773 Жыл бұрын

Ja tez miałam ten problem jak miałam 18 lat. Na szczęście w miarę szybko udało mi się wyjść z tej mocno destrukcyjnej fazy. Ale niestety 12 lat później i gdzieś tam ciagle taka kontrola tej wagi jest. Jestem ciekawa czy to kiedyś minie.

@klaudiakupiec Жыл бұрын

Czyli byłyśmy w podobnym wieku:( Doskonale Cię rozumiem, bo też miewam nawroty i te destrukcyjne myśli. Trzymam za Ciebie kciuki!🫶🏻