Spektrum autyzmu - umysłowości wymykające się klasyfikacji | prof. Ewa Pisula

👉 Zostań Patronem: patronite.pl/radionaukowe
👉 Wesprzyj jednorazowo: suppi.pl/radionaukowe
🎧 Posłuchaj na streamingu: ffm.bio/radionaukowe
🔔 Subskrybuj: / @radionaukowe
🌐 Strona: radionaukowe.pl
👍 Facebook: / radionaukowe
📷 Instagram: / radionaukowe
❌ Twitter: / radionaukowe
🎓 Odwiedź LAMU: / @letniaakademiamlodych...
🎬 Zobacz więcej: • Radio Naukowe poleca
📩 Kontakt: [e-mail]
- Termin autyzm, a teraz spektrum autyzmu, to termin parasol, pod którym kryje się bardzo wiele bardzo różnych zjawisk - opowiada prof. Ewa Pisula z Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Każda osoba w spektrum autyzmu funkcjonuje nieco inaczej. Cechy autystyczne są dymensjonalne, to znaczy, że w różnym stopniu nasilają się w konkretnych wymiarach funkcjonowania. Często występują nadwrażliwość sensoryczna i problemy z komunikacją społeczną (np. trudności w zrozumieniu komunikacji niewerbalnej, takich sygnałów jak mimika czy ton głosu, nierozumienie żartów, ironii, niedosłownego znaczenia przekazu).
Nie tak dawno temu uważano, że aż 75% osób z autyzmem ma niepełnosprawność intelektualną. Z najnowszych badań wynika, że aż 50 lub nawet 75% osób w spektrum autyzmu jest w normie intelektualnej, a niektórzy nawet ją przekraczają.
Często słyszy się zarzuty, że diagnoz autyzmu jest teraz zbyt wiele (w domyśle: że część z nich jest naciągana). WHO podaje, że w spektrum autyzmu znajduje się ok. 1% społeczeństwa. W Polsce nie prowadzi się szeroko zakrojonych badań na ten temat, więc statystyki są szacunkowe, oparte głównie na samoliczeniu i na liczbie wydawanych orzeczeń lekarskich dla dzieci ze specyficznymi potrzebami edukacyjnymi. Takie orzeczenia dostaje ok. 1% przedszkolaków, zaś na dalszych etapach edukacji ich liczba spada poniżej 1%. A tymczasem z prowadzonych badań amerykańskich wynika, że w spektrum autyzmu znajduje się aż 2,3% dzieci w wieku 8 lat. - To znaczy, że my mamy raczej niedodiagnozowanie niż naddiagnozowanie - zauważa prof. Pisula.
A przyczyny? Pewną rolę odgrywają czynniki genetyczne, choć w nauce nie ma jeszcze konsensusu, w jakim stopniu są ważne. Badania skupiają się przede wszystkim na poszukiwaniu konkretnych biomarkerów, które wiązałyby się ze spektrum autyzmu. Na chwilę obecną zgoda jest co do jednego: autyzmu się nie leczy, bo nie jest chorobą. Badania mają na celu znalezienie sposobu, jak osobom w spektrum pomóc, ułatwić im życie.
W rozmowie usłyszycie też o diagnozowaniu autyzmu u dorosłych, o charakterystycznych cechach kobiecego autyzmu i o trudnościach, z jakimi borykają się nastolatki i studenci w spektrum.
POLECAMY INNE MATERIAŁY:
• Radio Naukowe - Wszyst...
• Fizyka
• Biologia
• Astronomia
• Psychologia
• Zwierzęta
• Religia
• Historia
• Historia życia
• Geografia
• Technologia
• Człowiek
• Kultura
• Medycyna
• Archeologia
00:00 - 01:16 Wstęp
01:16 - 07:36 Czy autyzm to zaburzenie? Jakie są sposoby myślenia w spektrum autyzmu?
07:36 - 16:35 Spektrum autyzmu a ADHD i inne problemy zdrowotne
16:35 - 22:02 Osoby w spektrum nisko- i wysokofunkcjonujące
22:02 - 23:27 Relacje z innymi osobami w spektrum
23:27 - 27:11 Napady agresji
27:11 - 37:40 Przyczyny autyzmu i diagnozowanie
37:40 - 40:22 Czynniki genetyczne
40:22 - 47:53 Autyzm u dorosłych
47:53 - 59:23 Neuroróżnorodność na uczelniach wyższych
59:23 - 01:04:35 Jak nauka w tej dziedzinie poszła do przodu?
🧠 Radio Naukowe - włącz wiedzę! 🧠
#RadioNaukowe #KarolinaGłowacka🎬

[@1strumyczek]

Ta rozmowa była jak powiew świeżego powietrza, jak wszystkie zresztą wywiady z Panią profesor. Pani profesor Ewa Pisula jest pierwszą osobą w Polsce, która ma zdrowy stosunek zarówno do osób w spektrum, jak i do samego zjawiska. Tak, piszę o zjawisku, a nie o zaburzeniu, bo w głębi duszy od zawsze wiedziałam, że ta "inność" nie jest chorobą czy zaburzeniem, tylko właśnie innym sposobem odczuwania świata. Wychowałam syna w spektrum. Dziś jest samodzielnym dorosłym człowiekiem. Ale dopiero od niedawna mam pełną świadomość, że sama jestem w spektrum. Zmiany w świadomości społecznej i naukowej działy się na moich oczach. Z tego, co widzę, najtrudniej wciąż o te zmiany tam, gdzie są najbardziej potrzebne, czyli w przedszkolach i szkołach podstawowych. Zbyt często jeszcze polska szkoła jest "zakładem pracy nauczyciela" w pierwszym rzędzie, zamiast być miejscem rozwoju i edukacji dziecka. Ale to jest, myślę, temat na odrębną rozmowę.

[@Kris-rc4pp]

Poznałem chłopaka w pracy dwa lata temu, trafił do mnie na szkolenie. Później chodził tylko do mnie, z nikim innym nie rozmawiał. Powiedział mi o swojej "chorobie". Jest świetny, mogę mu we wszystkim zaufać i teraz jest najlepszym przyjacielem

[@annasaapata4225]

Jako autystka i mama autysty, bałam się odsłuchać tego odcinka. Uwielbiam Radio Naukowe i bałam się, że moja sympatia zniknie, jeśli tu padną słowa, które będą niezgodne z moją wiedzą i przekonaniami 😅 jestem team, że mam supermoce i że niedługo neurotyp będzie niczym orientacja czy kolor włosów. Ale! Chciałam powiedzieć, że aż się wzruszyłam, słuchając! Fajny odcinek, mnóstwo wiedzy i no nawet nie mam się do czego przyczepić 😄 a jakiś czas temu temat autyzmu (z oczywistych względów) był moją fascynacją. No, może zabrakło głośnego powiedzenia, że odchodzimy od nazwy "zespół aspergera". Pozdrawiam i dziękuję za ten odcinek! ❤️

[@justyna2439]

Czemu wg ciebie należy odejść od nazewnictwa zespołu Aspergera?

[@annasaapata4225]

@@justyna2439 nie wg mnie, tylko już w nowym ICD tego nie ma. Trochę historycznie- wynika to z tego, kim był Asperger, a trochę z tych samych powodów, dla których odchodzimy od wysoko- i niskofunkcjonujacego, czy dziecięcego i atypowego. Po prostu "spektrum autyzmu" (ewentualnie z towarzyszącymi zaburzeniami).

[@rbark2311]

Czekałem na odcinek o tym temacie :) Jako ciekawostkę powiem, że u mnie autyzm nie tylko nie przeszkadza, ale wręcz pomaga w wystąpieniach publicznych. Dzieje się tak dlatego, że nie patrzę w oczy podczas mówienia i audytorium jest dla mnie jakby bezkształtną masą. Dużo bardziej stresująca jest rozmowa w 4 oczy. Natomiast na jedną rzecz chciałbym zwrócić uwagę. Padła gdzieś w rozmowie sugestia, że mówienie "osoba z autyzmem" jest lepsze, bardziej przyjazne. No właśnie nie do końca. W środowiskach osób autystycznych jest to sprawa dyskusyjna. Zazwyczaj tak mówią rodzice dzieci autystycznych i terapeuci, żeby podkreślać, że ta osoba nie jest "cała autystyczna", tylko autyzm jest jedną z wielu jej cech. Natomiast sami główni zainteresowani, zwłaszcza dorosłe osoby, raczej preferują przymiotnik "autystyczny" lub rzeczowniki "autysta", "autystyk", "autystyczka". To "osoba z autyzmem" jest trochę jak "osoba z plecakiem, z parasolem". Jakby to była rzecz, którą można było wziąć ze sobą lub zostawić.

[@MissMalvinka]

Zgadzam się w kwestii przymiotnika! Mój 10latek też woli określenie "autystyk". Osoby w spektrum często tłumacza, że autyzm wpływa na tak wiele obszarów ich funkcjonowania, że jest częścią ich tożsamości. Bez autyzmu nie byliby ta sama osoba. W przeciwieństwie do chorób, gdzie osoba wyleczona to wciąż ta sama osoba ;)

[@rafaowczarczyk2767]

Lubię słuchać tych audycji. W erze opiniotwórczych programów, to mi daje nadzieję że dziennikarze jeszcze istnieją. ♥️

[@monikad.9823]

Bardzo dziękuję za ten podkast Mam dwoje dzieci ze spektrum - syn, u ktorego było "to" widoczne od wczesnego dzieciństwa, obecnie z diagnozą od 10 lat i córka, u ktorej zaczęło coś się "dziać" gdy weszła w okres dojrzewania.

[@tut165]

Dziękuję Wam drogie Panie za ten odcinek❤

[@tomaszbeben6951]

Przydatna niezwykle to rozmowa dla kogoś, kto próbuje funkcjonować w środowisku osób "w spektrum" zachowań tak różnych, jak różne jest "bycie" rozmówców, współpracowników, partnerów i tych wszystkich, którzy wydają się być "poza zasięgiem". Bardzo dziękuję Paniom za Wasz wysiłek i starania skupione na opisie i wyjaśnieniu nam - słuchaczom tego, co kryje się w pojęciu "spektrum autyzmu". Cenne działanie 🍀☯️

[@patrycjapatrycja4235]

Dziękuję za wspaniałego gościa!

[@dorotakorsak3107]

Najgorsze w określeniu "wyskofunkcjonjący" nie jest potencjał stygmatyzujący, a to, że dotyczy tego jaki problem z autystą ma społeczeństwo, a nie jaką trudność ma autysta ze społeczeństwem. Z zewnątrz wyglądam na wyskofunkcjonjącą, ale koszt, jaki ponoszę, by się dostosować do neurotypowego świata, jest nie zauważony. Chodzę do pracy, tak jak inni, ale przychodzę do domu wyczerpana dużo bardziej, ale spełniam kryteria obywatela pelnosprawnego. Mam wysokie IQ, ale sposób funkcjonowania mojego mózgu wymaga ciągłej kontroli tego, co i jak robię, a to jest energetycznie drenujące. Dlatego te funkcjonowanie jest krzywdzące.

[@tomaszpeplinski7337]

Tak, wysoka inteligencja w jakiś sposób pomaga "maskowaniu", co jest też częstym terminem w kręgu spektrum autyzmu. Utożsamiam się z tobą, i jest to wyczerpujące , bo w jakiś sposób podskórnie , mimo maskowania, nadal otacza nas pewna aura neuroodmienności, co często prowadzi raczej do pewnych konfliktów niż sojuszy, przynajmniej w moim przypadku, choćby w pracy. To rodzaj umowy społecznej, rzucenie maski chyba w jakiś sposób wyzwala, ale wiele lat tworzenia nawyków w tej kwestii sprawia, że staje się to utrudnione i żmudne. Sam jestem zdania, że za te lata stresu społecznego powinienem otrzymać rentę, być może w bliskiej przyszłości łatwiej będzie zdziałać cokolwiek tutaj. Ostatnio podczas rozmowy z psychiatrą, młodą kobietą, po moim komunikacie, że mam podejrzenia, że jestem właśnie neuroodmienny, spojrzała na mnie podejrzliwie, nie do końca rozumiejąc mój przekaz. Ciekawy był paradoks tej sytuacji, tego typu zdarzenia wypełniają całe moje życie. Ani w tę, ani we w tę?...

[@agnieszkapilot-bambynek8025]

Genialnie to ujęłaś, dokładnie tak samo to widzę.

[@arkadiuszksiazczak938]

Dziękuję za ten odcinek

[@bjornironside72]

Bardzo dziękuję za ten film, to jest bardzo potrzebne, żeby poruszać ten temat. Jeśli będzie się o tym mówiło i edukowało pomoże to osobom neurotypowym zaakceptować osoby z autyzmem. Według mnie największy problem leży w tym, że normy społeczne są nieelastyczne, ludzie boją się inności i brakuje wiedzy. Różnorodność neurologiczna jest całkowicie naturalna, dlatego uważam, że powinno się ją akceptować. Oczywiście osoby z autyzmem powinny rozwijać swoje umiejętności społeczne, ale uważam, że powinny mieć możliwość wybrania jak bardzo chcą dążyć do dopasowania się do społeczeństwa i nie czuć presji. Ta presja powoduje, że osoby z autyzmem siebie nie akceptują, co jest bardzo bolesne i sam tego doświadczyłem.

[@rafalzajac383]

Nie zdążyłem przełączyć na inny utwór muzyczny i nie żałuję. Świetny temat, świetna rozmowa. Anielski Głos.

[@kevscha]

Dziękuję ❤

[@cudacznycudak]

Komentarz dla zasięgów, dzięki za ten odcinek

[@bartoszmolski8688]

Dziękuję. 😇🙏 To bardzo ważny materiał.

[@annaw8125]

Bardzo dziękuję za ten wywiad.

[@ilcattivo13]

Dziękuję, bardzo ciekawa audycja.

[@DominikKajzar]

Dzieki za odcinek

[@nicholaspiotrowski]

Ja jestem w spektrum, jest to dziedziczne, nie chce żadnych papierów ani ułatwień. Jedyne co potrzeba to dostęp do edukacji jak można wytrenować brakujące umiejętności np: wspominany "small talk". Najważniejsze aby wiedzieć, że się jest w spektrum i jak przezwyciężać problemy z umiejętnościami społecznymi. Są też zalety, zauważyłem, że osoby w spektrum mają wyższe umiejętności w konkretnym kierunku często fizyka, matematyka.

[@MamusiaMuminka24]

Bardzo ciekawa rzeczowa rozmowa.

[@aMill7479]

Pierwsza!❤😊 Zaczynam słuchać! Temat bardzo mnie interesuje, pracuje z takimi dziećmi w szkole, poza tym mam znajomego który niedawno zdjagnozowal się pod tym kątem :)

[@jezuschrystus.onlycash]

JA byłem pierwszy. Ale Ladys First! Zwłaszcza kiedy pracują z pięknymi umysłami.👍🤗

[@dzieciaczki21]

I jak sobie radzi ten dorosły znajomy? Czy jego zachowanie wyróżnia się na tle zdrowych?

[@aMill7479]

@@jezuschrystus.onlycash dzięki ;)

[@aMill7479]

@@dzieciaczki21 nie znam go aż tak dogłębnie. Nie siedzę w jego głowie i nie zwierza mi się ze wszystkich swoich myśli. Miał problemy z emocjami, z używkami, z utrzymaniem relacji itd. Postanowił się przebadać pod tym kątem (ktoś mu to zasugerował) i diagnoza to spektrum autyzmu. No cóż. Z tego co ja zauważam jest trochę specyficzny. Ma trudności w wyrażaniu emocji, jest bezposredni, sposób jego mówienia jest trochę jakby spowolniony w brzmieniu, fokusuje się na pewnej czynności zaniedbując inne.

[@pawmal1988]

To jest plaga, każdy sobie to teraz diagnozuje. Wielu.psychiatrow się z tego śmieje.

[@kamilagowacka6065]

Odcinek super, ale jak zaczęłam tu czytać komentarze to się trochę załamałam 🙆🏼‍♀️

[@_wloczykij2]

Dzięki

[@agnieszkaolczak6235]

Pięknie😍

[@lucynapurgal7359]

8 letni autysta powiedział do mnie - "ja nie mam z tym problemu , że go mam, tylko wy macie z tym problem". Słuchajmy i akceptujmy ich takimi jakimi są i nie próbujmy zmieniać na siłę- wtedy będą dobrze funkcjonować.

[@AliG-co3mw]

Cudowne... ja właśnie uważam że za dużo ekspertów chce być ekpertami i robią problem tam gdzie go nie ma... te nasze społeczeństwa i wyzysk czlowieka nie jest normalny, uwazanie że wszyscy maja być tacy sami tak samo dobrzy i wspaniali a tak sie nie da w żadnym świecie....

[@shreder221]

Ciekawe czy stwierdzi tak samo za 5-6 lat... Teraz części problemów mógł nie doświadczyć. W miarę rozwoju sklisów socjalnych u rówieśników będzie pozostawał coraz bardziej w tyle. Pytanie na ile zdaje sobie sprawę z innych konsekwencji autyzmu (i na ile upierdliwe wrażliwości mu się wylosowały). Przykładowo może kojarzyć że coś mu śmierdzi i generować ale nie wiązać tego x autyzmem. Na moim przykładzie Zostałem zdiagnozowany jako dorosły. Teraz z perspektywy czasu mogę powiedzieć że mój autyzm stał się problematyczny od 6 klasy wzwyż Od połowy 1 klasy gimnazjum miałem prawie codzienne myśli samobójcze. I to nawet nie dlatego że byłem obiektem znęcania się (i miałem w tym MNÓSTWO farta bo większość autystów była co najmniej szykanowana) tylko dlatego że nie miałem(nie mam) zdolności nawiązywania relacji z innymi. Byłem dla wszystkich zupełnie przezroczysty. Na imprezy klasowe nawet osoby nad którymi się znęcano były zapraszane. Ja? Nigdy! I to nie dlatego że unikałem ludzi. Nie angażowałem się itd... byłem w środowisku pingpongistów, koszykarzy, geeków, os. Spędzających czas w bibliotece itd Byłem ok z każdym w klasie itd. ale i tak byłem wszędzie kimś z zewnątrz. A ja uwielbiam rozmawiać z ludźmi. A przez całe gimnazjum miałem całe 6 rozmów wychodzących poza kurtuazyjne cześć cześć, co u ciebie itp. Wg jednej z teorii mamy kręgi bliskości. Nie pamiętam szczegółów ale pamiętam że w 2 najbliższych kręgów do JA nie miałem NIKOGO. Do dziś nie miałem przyjaciół w klasycznym rozumieniu słowa. A jeśli rozumieć ich jako najbliższych znajomych to mam absolutną pewność że wszyscy z listy byli by w szoku. Do dzisiaj nie miałem dziewczyny. Myślę że do dzisiaj tysiące razy błagałem Boga by mnie zabił i przeklinałem go że nie mam dość sprawczości by zrobić to samemu. I to jeszcze ptzed moim nawróceniem.

[@shreder221]

Moja nadwrażliwość na słońce, temperaturę, zapachy i wynikające z tego moje zachowanie generowało ciągłe spory z rodziną. Podsumowując. Z braniem tego stwierdzenia na poważnie poczekajcie kilka latek bo się to może zmienić. A obojętność wzgl. Asd zmienić w nienawiść do siebie i ASD i niewyobrażalne cierpienie

[@theloistudiopopolsku7595]

Przeciążenie sensoryczne obecnie dotyczy wszystkich. Jedną z głównych przyczyn są np. smartfony - mózg nie radzi sobie z ilością informacji.

[@michcyg83]

Chyba Twój😂

[@wania3094]

Przeciążenie sensoryczne to nadmiar bodźców zmysłowych (światła, dźwięku, dotyku), a nie informacji. To dwie inne rzeczy.

[@kingellakingae]

@@wania3094 autorka komentarza chyba miała na myśli przebodźcowanie bardziej. To faktycznie jest bardzo typowe dla obecnych czasów

[@wania3094]

@@kingellakingae dalej, przebodźcowanie dotyczy bodźców, a nie informacji. To dwie inne rzeczy i smartfony nie mają nic do objawów autyzmu.

[@theloistudiopopolsku7595]

@@wania3094 No generalnie masz racje, ale smartfony, monitory ledowe z tego co wiem emitują niebieskie światło.

[@jozefstaszkiewicz5488]

Może nieco o sobie napiszę. Od dziecka jestem osobą uczuciową oraz przyjażnie nastasioną fo ludzi. Długo nie mogłem sobie z ludżmi poradzić. Zbyt łatwo dawałem się innym ludziom naciągać. Czasami miałem dość i wybuchałem sprzeciwem. A to psuło wtedy moje relacje. Ja moje wybuchy niechęci jako reakcję na złe traktowanie, mocno przeżywałem. Ale szybko dawałem się udobruchać. W tak zwanych typowych ludziach, zbyt często jest wiele niegodziwości. Korzystałem z porad psychologów. Ale i psychologia mnie dość wcześnie interesowała. Dziś sam jestem psychologiem od traum i uzależnień. Jak sobie poradziłem? Równolegle z zgłębianiem i studiowaniem psychologii, zacząłem studiować sztukę skutecznych negocjacji. Ale też przestudiowałem filozofię stoicką. Dziś wiem, że brakowało mi asertywności. Alr nie tej oportunistycznej którą czasem u ludzi dostrzegam. Ale racczej tej zrównoważonej. Sztuka nehocjacji bowiem, daje rozwiązania per to per. I dziś polecam ludziom naukę sztuki negocjacjii. Podam przy okazji podstawowy fundament sztuki negocjowania. Nigdy nie atakuj i nigdy się nie broń. Ale też trzeba uważać, aby nie wpaść w postawę wycofania lub uległości. W sumie zmężniałem. Ale długo musiałem na to pracować. Dodam bo ważne. Wybaczaj krzywdzicielom. Najgorsze co można uczynić, to żyć w ciągłym poczuciu skrzywdzenia. Słyszę o "empatii". Dużo na tym polu nad sobą pracowałem. Powiem tak. Kto sobie w trudnych sytuacjach aktywnie poradził, jest lepszym psychologiem. I dostregłem jak ważne jest opanowanie pobocznych dziedzin wiedzy. Wiedzy z psuchologiczną spójnej. Daje to elastyczność i ułatwia poruszanie się na polu nowym. Na polu przypadków nowych.

[@_mazur]

tez z takich jak Ty👍 stoicyzm to fundament, praca z oddechem do tego sport i stawianie granic 😀

[@jozefstaszkiewicz5488]

@@_mazur Człowiek wrażliwy musi zmężnieć. Obecne czasy tego wymagają. Trudno być wrażliwym i mężnym zarazem. W takiej sytuacji bez wiedzy psychologicznej się nie da. Prawo ewolucji. Znajdż sobie niszę ewolucyjną lub giń. Samemu Bogu zadawałem pytanie .... jak żyć uczciwie w nieuczciwym świecie? I to wielokrotnie. Wierność sobie, musi kosztować.

[@Mr.M.P]

Wiesz mam podobnie, tylko się z tym nie uporałem... Można się samodoskonalić w necie jest wszystko ale potrzebuje wsparcia... Przyjmiesz mnie na wizytę? Lub polecisz kogoś na Śląsku?

[@michalkubiak4620]

ciężko mi uwierzyć, że osoba PO STUDIACH może robić tyle błędów językowych.

[@jozefstaszkiewicz5488]

@@michalkubiak4620 Studia to są kierunki. Liczy się przyszła przydatność w zawodzie a nie styl pisania. Nikt nie ma obowiązku studiowania polonistyki. A i człowieka z dyslekcją nikt dziś nie dyskwalifikuje. Chodzi o przydatność człowieka. Nie każdy musi być poetą. A poza tym .... odczep się trollu. A i moja praca polega raczej na mówieniu niż na pisaniu. Poza tym polonistki mnie uwielbiały za styl i rozumienie dla przykładu Romaantyzmu. Oświecenia. Błyszczałem przy omawianiu lektór. Średnio miałem jednak dobre oceny z polskiego. Na Polonistę się nie nadaję. Ale nie ma takiej potrzeby..No i Skarbie treść ma znaczenie nie formą. Dla Ciebie na odwrót. Ale to jest Twój problem nie mój polonisto. Twoim problemem jest umniejszanie innym ludziom. Masz w sobie ducha rywalizacji. A to Ci żle służy.

[@kirawisniowiecka5496]

Przebiję pokój wyciszeń na klucz - w szkole jego dziecka zrobiono pokój wyciszeń z HARMONOGRAMEM 😂tak że moje dziecko może się wyciszać przez dwie godziny lekcyjne tygodniowo, w czasie swoich rewalidacji :))))) (no ale najważniejsze, że dyrekcja może się szumnie chwalić, że dostosowuje szkołę do potrzeb dzieci w spektrum! 😄)

[@pawmal1988]

A jak sobie to wyobrażasz ? Trudno żeby każdy mógł sobie wchodzić kiedy chce.

[@kirawisniowiecka5496]

@@pawmal1988 tuż obok jest gabinet higienistki, wystarczyłoby, żeby ona wpuszczała tam uczniów (sugerowałam to rozwiązanie dyrekcji, żeby nie było). A jeśli i tak uważasz, że to niewykonalne, to po co w ogóle udawać, że to pokój wyciszeń, skoro po prostu nie spełnia swojej funkcji?

[@pawmal1988]

@@kirawisniowiecka5496 No racja w sumie. Ale zauważ, że ktoś pewnie musiałby pilnować dziecka w tym czasie.

[@kirawisniowiecka5496]

@@pawmal1988 Nawet jeśli, to nadal uważam, że w takiej sytuacji nazywanie tego pokojem wyciszeń, a co więcej reklamowanie szkoły jako przyjazna dzieciom w spektrum, bo "mamy pokój wyciszeń" jest absurdalne

[@pawmal1988]

@@kirawisniowiecka5496 No dyrektorka cwaniara. Masz prawo być zła na to.

[@maciucha]

Fantastyczny reportaż/ rozmowa... byłem z kobietą z dzieckiem w spektrum. To nas podzieliło że względu na różne podejścia w wychowymaniu. Ona chciała bezgranicznie chronić syna a ja starałem się nie traktować go ulgowo... no i nie wyszlo choć oboje chielismy dla niego najlepiej.. dlugo by pisać 😢 Pozdrawiam i dziękuję za wiele wyjaśnień.

[@Piwonia67]

Z prawidłowym oszacowaniem ilości przypadków jest ten problem, że diagnoza jest szalenie kosztowna. Tysiąc złotych? Jeżeli jest duży problem z dzieckiem i nóż na gardle, nie ma wyjścia. Jeśli jakoś tam funkcjonujemy, takiej kasy nie wydamy, chyba że ktoś rzeczywiście dobrze zarabia. Generalnie opieka psychologiczna leży, lub jest bardzo droga.

[@patrycjapatrycja4235]

Tysiąc złotych? Znacznie więcej bo wszystko lub prawie wszystko prywatnie.

[@WolfxTV]

*liczby przypadków. "Przypadki" to rzeczownik policzalny, więc napisanie "ilości" jest błędem.

[@shreder221]

Nwm jak to wygląda u dzieci ale u dorosłych można się zdiagnozować na NFZ. Np. na oddziale F6

[@mrcnjedynak]

Z rozmowy odniosłem wrażenie (być może błędne), że to głównie na osobach ze spektrum autyzmu i ich najbliższych powinny ciążyć trudności ze zrozumieniem siebie i wypracowywania zachowań umożliwiających poprawne funkcjonowanie w społeczeństwie. Jestem zdania, że edukować powinno się w tym temacie w zasadzie cały ogół społeczeństwa. Mnie osobiście, jako doresłemu juz autystykowi, najbardziej w dzieciństwie pomogła akceptacja i zwyczajna dobra wola ze strony innych ludzi, którzy nie oceniali mnie przez pryzmat tego, że nieco inaczej formułuje myśli niz oni itp. Gdyby zacząć kierować komunikat szerzej do "zwykłych" ludzi, być może mniej osób ze spektrum spotykałoby się z niezasłuzonym ostracyzmem (jak przypadki wspomniane z resztą w rozmowie).

[@AliG-co3mw]

Wow, świetny ten komentarz... jaki prawdziwy... na siłę wmawiać tym ludziom że są dziwni bo chorzy i maja sie zmieniać... jak krzywdy nie robią to komu zależy by go zmusić do zmiany? Do zmian które wy lekarze uważacie za wspaniale i najlepsze. A jak osoba jest po prostu nie śmiała? Nie ma drygu zagadywania innych osób i nikomu ta nieśmiałość nie wadzi to będziecie zmuszać te osobę by gadała z ludźmi? Bo uważacie że bycie nieśmiały jest czymś nie normalnym?

[@agnieszkapilot-bambynek8025]

Jasne, że powinno to iść dwutorowo. Jednak w moim funkcjonowaniu największą rolę odegrało właśnie samopoznanie, nauka akceptacji siebie, stawiania granic. To ja decyduję czy dam radę iść w zatłoczone miejsce (jeśli jestem aktualnie w dobrym stanie to dam bez problemu na jakiś czas, ale jak w gorszym to mnie to przeciąży i wywoła meltdown), spotkać się danego dnia ze znajomymi, to ja czytam u siebie sygnały czy bodźców nie jest za dużo i czas na odpoczynek.

[@Ala-fw6ml]

Dziękuję za odcinek! Ważny :) ale przyznam, że zrobiłam sobie przerwę w słuchaniu, by włączyć Luxtorpedę. Dziękuję za przypomnienie kawałku

[@iv4559]

Prawda jest taka, że robi się patologia diagnostyczna - sporo szkół i rodziców wręcz naciska na uzyskanie orzeczenia, bo są z tego korzyści - finansowe dla szkół i większa specjalna uwaga dla dziecka. Dziwi mnie tylko czemu nikt nie alarmuje jak bardzo środowisko się zmieniło i jaki to ma wpływ na rozwój dzieci. Rodzice zabiegani, a dzieci od małego trzymane w betonie i na miękkim dywanie uczą się świata z ekranów, karmione coraz gorszym jedzeniem. Jaka jest więc szansa na prawidłowy rozwój tych dzieci??? Minimum stymulacji sensorycznej, podwórko elektroniczne. Nawet na półkoloniach na przerwach dzieci gapią się w ekran. I naukowcy dziwią się czemu zdrowi intelektualnie mają cechy spektrum a nie mogą znaleźć biomarkerow. Może warto o tym zrobić odcinek - o cyfrowym wplywie na rozwój małych mózgów.

[@mmgs1148]

Niestety zly wplyw ekranow na dzieci i mowienie o tym spotyka sie z furią rodzicow, ludzie nie maja czasu, swiat jest szybki, wiec smartfon pozwala ubrac dziecko w spokoju czy nakarmic. Ludzie (sami skadinad uzaleznieni) aby zyskac troche czasu dla siebie czy zeby latwiej "ogarnąć" dziecko sadzaja je przed ekran i na informacje o zlym wplywie takich praktyk reaguja jak palacze gdy powiesz im, ze palenie podnosi ryzyko rozwoju nowotworu. Milion argumentow typu: babcia palila i zyla 100 lat, u rodzicow dajacych dzieciom smartfony wyglada to na zasadzie "dziecko od malego oglada bajki i telefon, a mowi lepiej niz syn kolezanki ktora na telefon nie pozwala". Dysonans poznawczy i proba zredukowania dyskomforfu, zazwyczaj ludzie z dysonansem wybieraja odrzucenie nowej wiedzy niz zmiane przekonan/nawykow

[@agnieszkapilot-bambynek8025]

Trochę nietrafiona argumentacja. Owszem, pęd świata, ekrany mogą nasilać pewne rzeczy, ale ich nie powodują. Jestem osobą autystyczną, urodzoną na początku lat 80-tych, w spektrum jest mój syn, też najprawdopodobniej moja mama i dziadek, więc dość typowo występuje u wielu osób w rodzinie. Jest faktem, że funkcjonuję znacznie gorzej przy dużym czasie spędzonym przed ekranem, ale i w skupiskach ludzi, hałasie, a dużo lepiej przy przebywaniu w naturze i spokojnym otoczeniu. Cywilizowany świat często średnio działa na autystów, ot cała tajemnica.

[@samplastik13]

Książki pani Tempel Grandin polecam dla każdego kto chce ze tak powiem zajrzeć w świat osób na spektrum...

[@theloistudiopopolsku7595]

Powstał też film Temple Grandin (2010)

[@DorotaD75]

Wykład żyje. Posyłam go w świat.. Edukacja potrzebna nam wszystkim. Neuroróżnorodność była jest i będzie. Można się spierać czy szukać słów ułatwiających nam wzajemne rozumienie i nazwanie rozumienia i odczuwania świata. Jestem od 20 lat praktykiem klinicystą i widzę z perspektywy czasu jak wiele osób zostało błędnie zdiagnozowanych w związku z pomijaniem wówczas "autyzmu" i przyporządkowaniem go tylko do dzieci. W kryteriach diagnostycznych czy schizofrenii, czy schizotypii - jest autyzm. Kryzysy najsilniesze, związane z wejściem w dorosłość ujawniały trudności i były powodem hospitalizacji psychiatrycznych. Obecnie diagnozowanie dzieci- pozwala ich rodzicom na przyjrzenie się sobie, a także poprzednim pokoleniom. I niejednokrotnie potwierdzenie tego co było w nich od zawsze. W każdym przypadku- nazwanie jest oczyszczeniem i odbarczeniem. Dziękuję za wykład raz jeszcze i niech on żyje...

[@inaoona2365]

❤❤

[@zzzzanzara]

Mam podejrzenie autyzmu i miałam nadzieję, że ta audycja nieco mi rozjaśni obraz, ale zabrakło mi w niej usystematyzowania pojęć.

[@ABak-jx6yz]

Dodałabym jeszcze zdefiniowania i dania przykładów na czym autyzm polega.

[@arachnephobic]

1. Zespół Aspergera już nie istnieje, osoby na to zdiagnozowane są po prostu ''w spektrum autyzmu''. 2. Nie używa się już też symbolu puzzli w kontekście autyzmu, bo implikowało to niedopasowanie do reszty, brakujący element itd. Poza tym bardzo spoko wywiad. Wspaniale, że myśli się teraz o studiujących autystycznych osobach. Ja sama 3 razy zaczynałam studia i byłam mega zagubiona w tej biurokracji. Ostatecznie skończyłam uczelnię prywatną, gdzie było dużo mniej załatwiania rzeczy i stania w kolejkach do dziekanatu.

[@Vetiver999]

❤

[@mluka4363]

Czytając komentarze stwierdzam, że to w zasadzie zabawne, że nawet zwykła diagnoza zupełnie obcych ludzi może być dla niektórych problemem. Chyba powinienem mieć więcej problemów z diagnozami innych ludzi. Powinienem się martwić i oburzać, że coraz więcej kobiet jest diagnozowanych na Endometriozę. Pewnie sztucznie poszerzają kryteria, wymyślają i wyciągają kasę. Teraz każdy chce mieć jakąś "metriozę" i się wyróżniać. W d.. się poprzewracało. A dyskopatia? To dopiero. Świat schodzi na psy...

[@danieltyborowski756]

Diagnozę spektrum autyzmu (zespół Aspergera) zrobilem w 2023 roku w wieku 33 lat i powiem tak - moment diagnozy był w moim życiu przełomowy. Pomogło mi to w lepszym zrozumieniu siebie, wielu aspektów mojego życia, zachowań, zwyczajów i sposobów myślenia. Polecam każdemu kto podejrzewa u siebie alternatywne okablowanie mózgu. Z fartem!

[@RadioNaukowe]

Z fartem!

[@agatastaniak7459]

@@RadioNaukowe Myślę, że zespół Aspergera jest na tyle specyficzny, że Radio Naukowe mogłoby poświęcić temu tematowi osobny odcinek.

[@paweldraws7800]

Ja np. zastanawiam się, czy sam nie mam spektrum autyzmu. Np. od najmłodszych lat powraca do mnie pytanie, czy nie jest się zakłamanym jeżeli identyfikuje się ze wspólnotą, generalizując sukcesy jednostek w różnych dziedzinach, w tym nauce lub sztuce, gdy samemu się nie jest nawet aktywnym w tych dziedzinach. Na zasadzie Curie Skłodowska też była warunkowana przez kulturę polską, więc wszyscy obywatele formalnie pod administracją polską są Curie Skłodowskimi. SSyndrom kibica sportowego, krzyczącego "przegraliśmy", popełniającego błędy poznawcze przez wybujałe ego, sprawującego rolę społeczne jak bałwanek Buli z wieczorynki, któremu księżyc zrobił kuku na muniu, a słoneczko móżdżek przypiekło. I kroczy w świetlnym mroku odbicia chwały.

[@mikoajszmit9119]

Mamy dwóch autystyków. Jako mama b.dobrze rozumiem Aspiego, a mąż introwertyk młodszego atypowego. Przypadek?

[@Graven260486]

Tak, tak. Nie ma żadnych norm. Wszyscy jesteśmy autystykami. XD

[@RobertKos-op3lf]

👍

[@piotrkaborda]

Dopóki nie zrozumiemy, że to co nie jest chorobą (bo tylko chorobę można wyleczyć), jest spektrum jakieś w nas inności i ta inność jest normalna. Dopóki tego nie zrozumiemy, to zawsze będziemy postrzegać innych przez "naszą normę". Każdy jest w spektrum swoich niedoskonałości i społecznie powinniśmy ułatwiać wszystkim dopasowywać sie do codzienności otoczenia, czy jest to osoba z autyzmem, z Zespołem Downa, niepełnosprawna, czy w innym spektrum... No ale to trzeba najpierw zrozumieć, bo jeśli się tego nie rozumie, to czy takie niezrozumienie nie jest jakąś formą "niepełnosprawności" czy wręcz choroby!?!

[@LK-of5rb]

@piotrkaborda Brak możliwości wyleczenia nie jest definicją choroby. Inaczej nie uważalibyśmy za chorobę zwyrodnienia stawów kręgosłupa, tego też nie da się wyleczyć.

[@piotrkaborda]

​@@LK-of5rb mam nadzieję, że nie tylko ten wniosek (kim kolwiek jesteś) można wyczytać z mojego wpisu 🙂

[@rafadrzewiecki1905]

59:10 biblioteka? Nie komplikujmy prostych spraw.

[@horalky60]

To samo jest z ADHD. Też dużo dorosłych się zmaga i to ma i nie wie o tym.

[@MrWoods-zd1rv]

Podoba mi się, że nie boisz się prostych tematów i mówić o nich w skomplikowany sposób.

[@Ja-vr5tr]

Zawsze nauka będzie do tył jeśli nie będzie brać to jako aspekt duchowy. Nie mylić z religią. Polecam dr Jo DYSPENZA jak zarazem Gabor Mate.

[@trelemorele9762]

Najbardziej śmieszy mnie jak to podobno a przynajmniej tak twierdza psychiatrzy i psycholodzy autystycy nie łapią tzw. teorii unyslu i przez to sa nieempatyczni w stosunku do tych neurotypowych. No przeciez neurotypowi też nie rozumieja teorii umyslu i nie rozumieja osob autystycznych dokuczaja im sa nieempatyczni i na siłę próbują ich dostosowac. Czyli kij ma dwa końce. I kto ma tu racje.?

[@samuan001]

37:35 "otworzyć się na indywidualność" - założenie utopijne, choć piękne. Dzieci muszą uczyć się norm społecznych, inaczej pani profesor w przyszłości nie będzie mogła prowadzić wykładów, gdyby siedzieli w audytorium sami atypowi indywidualiści.

[@luciuslucullus1345]

Wiele wykładów trafia w próżnię kiedy wykładowca nie potrafi ich prowadzić i wszystko leci później ze skryptów.

[@samuan001]

@@luciuslucullus1345 zgadzam się, choć tak naprawdę nie piję konkretnie do autystyków, tylko do tzw. "edukacji włączającej" - na pewno ma plusy, bywają dzieci, które faktycznie się włączą i dobrze funkcjonują w grupie, w klasie mimo niepełnosprawności intelektualnej, ale system nie uwzględnia tego, że nie wszystkie dzieciaki dobrze funkcjonują w szkole ogólnodostępnej. Później mamy sytuację, że uczeń z umiejętnościami na poziomie klas I-III jest w VII klasie i nie może się odnaleźć, bo nie umie liczyć czy czytać ze zrozumieniem - ok, tak już ma, ale do tego rozwala zajęcia, bo nie umie inaczej zaistnieć i się popisuje, a reszta klasy w normie intelektualnej traci. Nie każdy się nadaje do szkoły ogólnodostępnej i szkoły powinny mieć możliwość powiedzenia: "nie, na tym etapie syn/córka powinien iść do szkoły specjalnej, gdzie będzie w małej grupie i będzie uczyć się podstaw".

[@TarLocesilion]

Bardzo interesujący wywiad. Jednak trudno mi się go słucha, ponieważ wydaje mi się, że Pani Profesor często zastępuje polskie "cecha charakterystyczna" kalką z angielskiego. Doszedłem do 10:33. Pozdrowienia, włączam dalej. (Niech żyje deskryptywizm. Niektórym praktykom językowym mówimy "nie"!) 🖖

[@mariannasobczak7930]

Hi.Jezyk angielski to jezyk uniwersalny.Polacy maja awersje do jezykow zachodnich.

[@TarLocesilion]

@@mariannasobczak7930 Może i tak, ale to nie ma nic do tego, co napisałem. Sam pracuję w międzynarodowej organizacji i codziennie przez kilka godzin mam spotkania wyłącznie po angielsku. Chodzi tylko o zdawanie sobie sprawy, kiedy robimy niepotrzebne kalki i jak one brzmią w wypowiedzi w innym języku. No i oczywiście rejestr - kiedy rozmawiam ze znajomymi w swoim wieku, sięgam po angielski bardzo często, ale kiedy udzielam wypowiedzi w radiu, bardziej uważam na polszczyznę.

[@justyna2439]

Uważam, że rezygnowanie z rozróżnienia spektrum autyzmu na nisko i wysoko funkcjonujący autyzm jest nie fair i zupełnie rozmywa indywidualność osoby o której się mówi. Mój chłopak jest wysokofunkcjonujacym autystą i powiedzenie że jest w spektrum w którym są osoby z którymi nie da się skomunikować prowadzi tylko do nieporozumień. Po co zostawiać ludziom takie pole do nadinterpretacji? Między tymi ludźmi potrafi być przepaść i jak ich wrzucamy do jednego wora to neurotypowych też tam można wrzucić skoro spektrum autyzmu może znaczyć wszystko i nic jednocześnie. Nie cierpię tego rozmywania pojęć bo utrudnia to komunikację i zrozumienie. Skoro facet może nazwać się kobietą tylko dlatego że założył sukienkę i tak mówi to czym w ogóle jest kobieta? Nieskończonym zbiorem? Tak bardzo boimy się urazić czyjeś uczucia, że popełniamy brutalne gwałty na logice a moim zdaniem jest to gorsze.

[@MrKieras666]

Pięknie powiedziane. Żyjemy w czasach kiedy każdy identyfikuje się jak chce byle nie jako człowiek. Indywidualizm zastąpił logikę. Nie ma kolektywu tylko jest mnóstwo samotnych ludzi którzy nie potrafią się odnaleźć w normalnej rzeczywistości bo łatwiej jest pielęgnować ego niż pracować nad sobą.

[@theloistudiopopolsku7595]

Wywiad wprowadził sporo chaosu wg mnie (zwłaszcza początek wywiadu). Neuroróżnorodność nie jest tożsame z ASD (moja opinia). Krótko mówiąc: zaburzenia ze spektrum autyzmu wiążą się z trzema rodzajami objawów. Dotyczą one mowy i komunikacji, relacji międzyludzkich oraz ograniczonych zachowań i zainteresowań. Jest to tzw. triada autystyczna, którą każdy szanowany autysta w mniejszym lub większym stopniu posiada. Nie można mieć ,,trochę,, autyzmu.

[@kontestator859]

Doskonała diagnoza dzisiejszej poprawności! I jeszcze te feminatywy ze strony Pani redaktor jak ,,naukowczyni". Drogie Panie czy słyszycie jak to brzmi?

[@SasiadkaJoanna]

określenie kogoś jako nisko funkcjonującego jest stygmatyzujące i zapewne tylko o ten przypadek chodziło w rozmowie. Czy to jest na wyrost czy nie, ciężko stwierdzić ale w dobie internetu, obiegu informacji i wszelkiej narastającej społecznej agresji trzeba dmuchać na zimne. Kiedyś takim przypadkiem były stopnie określenia niepełnosprawności umysłowej, lekka niepełnosprawność była określana "debilizmem", słowo wydawałoby się jak każde inne ale jakie zrobiło zawrotną "karierę" w kulturze to wszyscy wiemy.

[@pawmal1988]

Psychiatrzy są zgodni. Zapanowała moda na autyzm i ludzie za wszelką cenę chcą go mieć, to jest chore XD

[@tomek3880]

Czy ktoś słyszał o bibliotece? 😉

[@ewamariamajdan6200]

Zawsze najgorsza jest ignorancja wynikajaca z zaryglowania umysłu na wiedzę.

[@krshehe]

to może teraz coś o adhd?

[@RadosawNowak-bd7cr]

Bardzo dziękuję za tę rozmowę...

[@marekmalinowski5319]

Prosimy o rozmowę z prof. Janem Talarem.

[@nutriaquik1369]

Udajcie się z tym raczej do radia antynaukowego, całą grupą.

[@marekmalinowski5319]

​@@nutriaquik1369dlaczego?

[@mariawierzbicka321]

​@@nutriaquik1369 Dlaczego - proszę o naukową odpowiedź.

[@marekmalinowski5319]

Czy fizyka kwantowa tłumaczy autyzm?

[@MZ-oh1rh]

Takie ciche miejsce, gdzie nie należy głośno rozmawiać ani puszczać muzyki... nazywa się biblioteka. W liceum była jednym z moich schronień, zwłaszcza głębiny magazynu z książkami. Tylko w niektórych bibliotekach światło jest potworne! Co do określenia "osoba z autyzmem" - jako autystka uważam je za mocno mylące i trochę na swój sposób obraźliwe. Trochę jakby mówić np. "osoba z polskością" czy "osoba z żeńskością". Podobało by się Wam tak?

[@aldonasabina314]

Mnie się podoba. Moje dziecko nie jest definiowane wyłącznie przez autyzm. Jest osobą z autyzmem.

[@zaczerlany-band]

musicie w koncu przetlumaczyc co to znaczy autyzm bo bedziecie tak bujac slepych do konca swych dni XD zaraz sie okaze ze autyzm to wyobcowanie ktore ma kazdy tak jak gra brydz to bridge czyli most

[@ABak-jx6yz]

Dla kogoś kto nie jest w temacie, audycja jest niezrozumiała, same ogólniki, zbyt mało konkretnych przykladów. Zrozumiałam z audycji, że każdy kto jest nieśmiały , albo introwertykiem, albo ma problemy z poznaniem swojej psychiki jest autystykiem.

[@dagmarakajor1099]

A może to nie zaburzenie tylko skutek uboczny przeciążenia metalami ciężkimi ?

[@agnieszkapilot-bambynek8025]

Acha, a masz jakieś badania na to czy tak strzelasz?

[@katarzynaannaparuzel7344]

Jeśli chodzi o definicje osób wysoko i nisko funkcjonujących może należałoby po prostu zmienić definicję. Osoby wysoko intelektualne są osobami, które słabo radzą sobie w środowisku ludzkim i taka funkcjonalność nazwałabym niską. Osoby z niskim ilorazem inteligencji funkcjonują dla siebie samych bardzo dobrze. Mają problem z uwzględnianiem w swoich działaniach dobra drugiego człowieka, a to nie nazwałabym niskim poziomem funkcjonalności ale raczej niskim poziomem moralności co wynika z zaburzeń osobowości będących z kolei wynikową środowiska życia. Żeby było jasne: rozumiem definicje, uważam że zostały błędnie przyjęte.

[@justyna2439]

Autystycy wysoko intelektualni radzą sobie zazwyczaj tak dobrze, że ciężko ich zdiagnozować. Co to znaczy że osoba nisko intelektualna dla siebie samej funkcjonuje bardzo dobrze? Przecież to co piszesz to jakieś bzdury. Próbujesz dać sawanta to tego samego wora co wysoko funkcjonujących czy o co chodzi? Kim jesteś żeby ocenić czyjąś moralność? Jest to strasznie stygmatyzujace i nieprawdziwe. To ty mylisz pojęcia...

[@igorm2631]

Tourette: przełamuj bariery i podążaj za impulsem! Autyzm: nie istnieje zgłębienie tematu przy którym już wystarczy i można się zatrzymać! ADHD: odpal umysł na obrotach niedostępnych dla innych, chyba że tego nie czujesz i nie masz nastroju, to potknij się o gumkę z własnych majtek! Umysł Analityczno-Logiczny: analogie między analogiami, reverse engineering, i moc obliczeniowa żeby to wszystko objąc i zintegrować! Z waszych połączonych sił powstaje KAPITAN AŁTYSTA :) Miks artystów z autystami ma swoje drugie dno: zdaje mi się że ludzie z umownym "wysoko funkcjonalnym autyzmem" zawsze byli w społeczeństwie, obecni , doceniani, zauważani, i rozumiani tak jak dziś zaczyna się ich rozumieć. Dopóki Twój Tourette, autyzm, ADHD i analityczno-logiczny umysł pozwala tworzyć na przykład improwizacje jazzowe, wszystko jest społecznie zrozumiałe. Jeżeli nie wiadomo czemu jesteś lepszym blacharzem czy księgowym niż inni w Twojej branży, jest to trochę dziwne, zwłaszcza jeżeli czasem zachowujesz się jak stuknięty (a to i tak ten lepszy scenariusz, w którym się funkcjonalnie w czymś odnajdujesz). Tak mi się własnie przypomniał cytat z Hłaski, z Bazy Sokołowska, jak mieli tam tego ZiSa na gaźnik i wszyscy się zeszli zobaczyć jak Rustecki pracuje, a on kręcił śrubkami na ćwierć obrotu, aż silnik pod jego palcami nabrał wolnych obrotów i można było policzyć migające śmigła wentylatora. - Artysta. - Gites. Dawajcie następnego grata. (Cytat z pamięci, ale myślę że prawie co do literki.) Tak mi się przypomina jeszcze jako przykład nieliteracki, Sobiesław Zasada, który przerzucił skupienie z lekkiej atletyki na jazdę samochodem, Pewnie gdyby ktoś mu pokazał w dobrym momencie jak grać na gitarze, to też by pozamiatał i jak na przykład Chris Rea, miałby swoje laury i w muzyce popularnej, i w bluesie.

[@pigeonias]

pani prowadzaca bardzo niekompetentna.. powiela szkodliwe stereotypy, nazwy i wprowadza nieprawdziwe informacje. nie ma czegos takiego jak grupa osob z nasilonymi objawami. co to wogole znaczy?? autyzm to spektrum - kazdy ma roznie nasilone objawy, dziecko stereotypowo z "silnymi objawami" moze umiec np mowic i na odwrot.

[@LK-of5rb]

Im bardziej rozmyjemy kryteria, im łagodniejsze objawy uznamy za "spektrym autyzmu", tym większy procent polulacji się załapie. Dzięki temu zaczną na tę diagnozę załapytać się ludzie bardzo dobrze funkcjonujący w codziennym życiu. A wszystko ze szkodą dla ludzi, którym autyzm naprawdę niszczy życie i powoduje niepełnosprawność. Nie wiem dokąd to ma zmierzać, ale nie podobami mi się to.

[@shindianaify]

w jaki sposób rozszerzenie kryteriów diagnozy szkodzi ludziom z niepełnosprawnością?

[@LK-of5rb]

@@shindianaify W taki sam sposób w jaki 15-20 lat temu fala naciąganych rozpoznań ADHD u dzieci z problemami wychowawczymi utrudniła diagnozę i pomoc dzieciom z prawdziwym ADHD. Diagnoza ADHD zaczęła funkcjonować jako synonim "rozpuszczony g@wniarz, chroniony przed odpowiedzialnością przez rodziców dzięki fałszywej diagnozie". Do tego dzieci ze źle rozpoznanym ADHD zamiast być wychowywane bardziej konsekwentnie, były albo leczona farmakologicznie na zaburzenia, którego nie miały, albo odpuszczano sobie ich wychowywanie, bo przecież "są chore". W tłumie dobrze funkcjonujących ludzi z pewnym kolorytem osobowościowym, którym rozpoza się "spektrum autyzmu" zaginą ludzie, których należałoby zdiagnozować i pomóc im, bo ich autyzm jest dla nich realnym problemem życiowym.

[@Fodoslaw]

​@@shindianaify może chodzi o większe rozłożenie pomocy, trudniejszy dostęp do lekarzy

[@LordOfTime23]

To pora dofinansowac NFZ, bo w Polsce nakłady na publiczna opiekę zdrowotna jest %towo najniższy w UE​@@Fodoslaw

[@LK-of5rb]

@@LordOfTime23 Bardzo dobry pomysł, tylko komu chcesz zabrać pieniądze? Bo z budżetem państwa jest jak z za krótką kołdrą, albo marzną ci nogi, albo głowa.

[@ProctoAgressor]

Odniosłem wrażenie, że jednak mężczyźni zostali tu odsunięci na margines. Dużo się mówiło o kobietach. A panowie nie mają diagnozy, prawdopodobnie, z tego samego powodu gdy nie mają diagnozy depresji itp. Jeśli mamy nie zapominać o chłopcach, to nie wykluczajmy dorosłych.

[@annaro5860]

Przez dekady nauka koncentrowała się w tym temacie na chłopcach, stąd teraz temat autystycznych dziewcząt i kobiet jest szerzej poruszany.

[@agatastaniak7459]

Dziewczynki są rzadziej diagnozowane o czym wiemy dopiero od niedawna. Dlatego osotanio jest trend w anuce na uwrażliwanie mediów i społeczeństwa na to, że te zaburzenia też są czymś, co dotyczy kobiet. I może stąd takie wrażenie. Wiemy, że niektóe zaburzenia są skorelowane z płcią i jak na ten moment wiemy, że np. zespół Aspergera w dużo większym stopniu dotyczy chłopców. Ale racja, powinniśmy sugerować, że takie problemy czy taka specyfika umysłu może dotyczyć obu płci.

[@ProctoAgressor]

@@agatastaniak7459 Rozumiem i zgadzam się, że powinniśmy traktować się równo bez względu która grupa statystycznie ma więcej przypadków występowania... hm, zaburzeń, schorzeń, czy może różnic od ogółu. Jeśłi chodzi o dzieci, to chyba zgodzimy się, że sytuacja zmieniła się na lepsze. Za sprawą rozwoju wiedzy wiemy, że dziewczynki też mogą mieć autyzm. Właściwie, to chciałem się wstawić za dorosłymi. Choćbyśmy się zarzekali, że tak nie jest, to mężczyźni są tu na przegranej pozycji. Może wynika to z ewolucji? Samiec nie może mieć słabości, inności itp. Nie bądźmy feministkami, maskulinistami. Bądźmy dla siebie ludźmi i walczmy nawzajem o swoje prawa.

[@mmgs1148]

Poki co nadal wiekszosc lekow testuje sie glownie na mezczyznach (co powoduje to, ze kobiety dostaja za duze dawki, bo nie tylko masa ciala ale i metabolizm sterowany miedzy innymi przez uklad hormonalny jest kluczowy dla ustalenia dawki leku), w ogole medycyna korzysta glownie z nich badajac tez choroby, zbadanie anatomii lechtaczki jest młodsze niz millenialsi czy najstarsi przedstawiciele generacji Z, z autyzmem jest ten sam problem - autystyczne dziewczynki byly po prostu "niesmiale" "grzeczne". Po prostu temat autyzmu u chlopcow jest juz dobrze poznany, do tego stopnia, ze przez pewien czas uznawano, ze dziewczynki nie maja autyzmu.

[@michab8420]

Mimo że nie byłem u lekarza i nie mam diagnozy to uważam że jestem w jakimś spektrum autyzmu i ADHD. Ale...jako że nie posiadam żadnych kwalifikacji uważam, że część spektrum autyzmu nie jest chorobą czy zaburzeniem, a konsekwencją wychowania, a raczej braku wychowania do życia w społeczeństwie. U mnie w domu nigdy się nie rozmawiało na trudne tematy, brak okazywania troski, miłości, karanie ciszą, ojciec łatwiej dogaduje się z kobietami niż z sąsiadami mężczyznami, jest mniej pewny siebie. I ja poprzez naśladowanie mam podobnie, mój mózg nie rozwiną takich umiejetnoaci. Ciężko mi nawiązać relacje z kolegami, a te jeśli już są dość płytkie, czuje się nielubiany w pracy, chodź nie wiem czemu. Tak samo z rozmową, mając ponad 30 lat w rozmowie z ojcem słyszę tylko płytkie pytania "co w pracy" "Jakie mam zmiany w pracy" I mam podobnie że nie potrafię stworzyć głębszej relacji. Czasami z kumplami nie mam pomysłu jak zagadać.

[@agatastaniak7459]

Można sobie zrobić testy dla dorosłych on-line, ale trzeba pamiętać, żę taka wstępna autodiagnoza nie może zastąpić diagnozy u specjalisty. Natomiast diagnoza i terapia np. poznawczo-behawioralna czy z akresu komunikacji społecznej może osobie na spektrum autyzmu pomóc w każdym wieku. Najbardziej pomaga terapia od dzieciństwa, ale znam wiele późno zdiagnozowanych osób którym późna diagnoza pomogła w relacjach w pracy i w życiu prywatnym. Poza tym niekoniecnzie musi Pan być w spektrum, można także być np. dzieckiem narcystycznych rodzicó czy mieć jakieś traumy z dzieciństwa. To się zdarza. Choć autyzm jest dziedziczny, więc np. rodzice jakich Pan opisuuje jak najbardziej mogą np. sami być niezdiagnozowani i przekazać geny autyzmu dzieciom. Ae uprzedzam, że opis Pana ojca pasuje też do opisu osoby narcystycznej. Także ja polecam specjalistę i dobre , poważne książki na tematy psychologiczne dotyczące i autyzmu i narcyzmu rodziców.

[@potargany7305]

Już niedługo bycie ,,normalnym,, będzie objawem chorobowym.

[@januszborkowski9466]

Ktoś już dawno powiedział, że nie ma ludzi normalnych, są tylko jeszcze niezdiagnozowani.. Człowiek normalny jest dla koncernów farmaceutycznych , człowiekiem straconym, bo nie przynosi zysku. Tak zwane zaburzenia psychiczne, to dopiero raj dla bigfarmy. Są trudne do jednoznacznego określenia, więc można je wmówić każdemu, a na zwalczanie wymyślonych objawów zaleci się środki farmakologiczne. Czyż to nie złoty interes?

[@LK-of5rb]

Im dłużej słucham, tym mniej rozumiem dlaczego niektóre środowiska tak bardzo prą do tego by nie nazywać autyzmy zaburzeniem psychicznym. Idąc tym tokiem rozumowania, można uznać, że człowiek, który urodził się bez ręki lub stracił ją w wypadku, też nie jest w stanie patologicznym i nie jest to niepełnosprawność, tylko rodzaj normy, a wszyscy jesteśmy w spektrum „rękizmu” od dwóch do zera. Bycie niewidomym całkowicie, częściowo to też nie choroba wzroku, tylko rodzaj spektrum „oczyzmu”, bo wszak każdy posiada mniejszą czy większą wadę wzroku. Pani profesor podkreśla, że osoby ze spektrum autyzmu mają większe niż przeciętnie trudności w funkcjonowaniu społecznym, skłonność do przebodźcowania, gorsze możliwości regulowania emocji, szukane są farmakologiczne sposoby pomocy (unikała słowa leczenia) dla osób w spektrum autyzmu. Osoby autystyczne wymagają często specjalnego traktowania, dostosowania do nich środowiska, warunków pracy, nauczyciela wspomagającego w szkole, a nierzadko zaświadczeń o stopniu niepełnosprawności, rent chorobowych. Widać wyraźnie, że ich psychospecyfika (unikam na razie słowa zaburzenie psychiczne) odbija się bardzo negatywnie na codziennym funkcjonowaniu, wymagają specjalnego wsparcia, a czasami nawet utrzymania finansowego przez społeczeństwo. Dlaczego nie jest to zaburzenie, tylko rodzaj normy? Czy istotne odstępstwo od normy, które powoduje cierpnienie, istotne pogorszenie dobrostanu i funkcjonowania nie jest definicją zaburzenia lub choroby? Do tego nie rozumiem dlaczego tak bardzo rozszerza się kryteria diagnostyczne (nie wiem czy w wypadku zaprzeczania, że autyzm to zaburzenie psychiczne to trafne określenie), co powoduje, że w jednym worku mamy bardzo źle funkcjonujących ludzi i osoby dla których ich „spektrum autyzmu” to jedynie pewien koloryt charakterologiczny. Mam poczucie, że na fali unikania słowa „choroba psychiczna”, „zaburzenie psychiczne” i idące za tym rozmywanie kryteriów diagnostycznych robi się bardzo dużą krzywdę naprawdę cierpiącym ludziom z autyzmem. To trochę jak z depresją. Smutek jako emocja jest powszechnym i zdrowym doświadczeniem, ale jednak wyróżniamy coś takiego jak chorobę psychiczną „depresję”. Nie twierdzimy, że istnieje „spektrum depresyjności” i przez to depresja jest rodzajem neuroróżnorodności.

[@kubataborowski7520]

To unikanie określenia "choroba psychiczna" czy "zaburzenie psychiczne" wynika chyba z tego że poprzednie pokolenia mają bardzo negatywne skojarzenia związane z takim nazywaniem. Chorego psychicznie wysyła się od razu do jakiegoś zakładu zamkniętego gdzie będzie sobie siedział zapomniany przez ludzi. Teraz to już zupełnie nie ma sensu bo nikt nie myśli w ten sposób i takie omijanie nazywania rzeczy i rozmywanie problemu robi więcej szkody niż pożytku

[@LK-of5rb]

@@kubataborowski7520 Ale to jest droga donikąd. Zamiast oswajać ludzi z zaburzeniami i chorobami psychicznym, próbuje się udawać, że chorób czy zaburzeń psychicznych nie ma. Czy to sprawi, że ci ludzie chorzy będą lepiej leczeni, lepiej traktowani, bardziej szczęśliwi, kiedy zaczniemy zaprzeczać temu, że mają jakiś problem do leczenia? Ciekawe kiedy doczekamy powrotu antypsychiatrii i twierdzenia, że schizofrenia nie jest chorobą, tylko odmianą piękna ludzkiej neuroróżnorodności.

[@LordOfTime23]

Spektrum autyzmu jest raczej analogiczne do nieheteronormatywności. Negatywne skutki wynikają z tego, jak społeczeństwo odbiera taką osobę, a nie z tej różnorodności jako takiej.

[@LK-of5rb]

@@LordOfTime23 Naprawdę? Za nadważliwość na bodżce odpowiada społeczeństwo? Za trudności osób autystycznych w rozumieniu komunikacji niewerbalnej odpowiada społeczeństwo? Za trudności w regulacji emocji odpowiada społeczeństwo? Za trudność z tworzenie w umyśle abstrakcyjnych reprezentacji świata otaczającego odpowiada społeczeństwo? A może też za seketywność pokarmową, stereotypie, skrajnie wąskie zainteresowania, trudności z akceptowaniem zmian w otoczeniu?

[@MsShunreiii]

Patologizacja po prostu nie pomaga. Zniechęca społeczeństwo do odwrócenia się do drugiego człowieka i próby zrozumienia go, choć jest tuż obok. Bo ta osoba jest po prostu chora, czy niepełnosprawna. Pojawia się lęk, stres i niechęć do poznania i otwarcia się na człowieka obok. Spektrum wspolwystepuje często z chorobami, zaburzeniami i niepełnosprawnością intelektualną, które nasilają objawy/utrudniają radzenie sobie z nimi. Warto sięgnąć po inne materialy oraz, przede wszystkim, treści tworzone przez osoby autystyczne o różnym stopniu radzenia sobie z rzeczywistością oraz od edukatorow ktorzy sami są w spektrum. I otworzyć się samemu bardziej na temat, może wtedy przyjdzie więcej zrozumienia. Ja w tych wiadomościach widzę po prostu silną niezgodę na fakt, że temat dopiero ledwo od kilkudziesięciu lat jest naprawdę badany, bo pierwsze prace były albo pomijane, albo dotyczyły bardzo zawezonej grupy badawczej. Myślę też, że cofnięcie się do początków badań nad autyzmem pomaga zrozumieć, skąd bierze się dzisiejsza potrzeba zmiany optyki. Wiele z problemów autystow, niezależnie od ich stopnia radzenia sobie z trudnościami, rozwiązałoby edukowanie społeczeństwa. Zrozumienie i życzliwość jest pomocne niezależnie, czy jeździsz na wozku, czy z powodu choroby przewleklej masz na prozadku dziennym bole takie, ze sam sie zastanawiasz jak funkcjonujesz, czy np. Masz trudności w zrozumieniu przekazów niewerbalnych i jesteś nadwrazliwy na dźwięki czy światło. Chyba, ze chcemy cofać się do czasów, gdzie eugenika wiodła prym.

[@user-ne2lh8nj2x]

Moje wnioski po kilku minutach słuchania: szkoda czasu na lekcję religii medycznej. Pani duszpasterz niech nawraca w telewizorze.

[@una2407]

Muszę przebić waszą bańkę. Niestety, brutalna prawda jest taka, że tzw normalni nie są w stanie być niewyczerpalnie cierpliwi wobec wszystkich oczekujących atencji, wrażliwości, odmienności, nieprzystawalności. Specjaliści każdej dysfunkcji oczekują szczególnej uważności dla swoich podopiecznych, ale normalsi nie mają takich zasobów by to znieść.

[@marekmalinowski5319]

Jaka jest korelacja pomiędzy szczepieniami a autyzmem?

[@farpat4027]

nie ma absolutnie żadnej

[@theloistudiopopolsku7595]

Szczepany będą pisać o koincydencji, jeśli wystąpią powikłania po szczepieniach. Ja powiem ogólnie, że zanieczyszczenia środowiskowe są jedną z przyczyn ASD.

[@mariawierzbicka321]

@@theloistudiopopolsku7595 A szczegółowo - Czy w preparatach takich zanieczyszczeń jest mało czy dużo?

[@marcink.8178]

Nieszczepieni umierają na koklusz, odrę i gruźlicę. Szczepieni mają szanse dożyć diagnozy.

[@theloistudiopopolsku7595]

@@mariawierzbicka321 Nie wiem czy dużo czy mało jest jakichkolwiek zanieczyszczeń i co rozumiemy pod słowem:,,zanieczyszczenia,,. Szczepionka powinna spełniać ustalone standardy np. być przechowywana w prawidłowych warunkach. Bardzo dużo zależy od tego w jakim stanie zdrowia jest osoba poddawana szczepieniu. Tu już wchodzimy w zakres procedur. Lekarz (słabe ogniwo w procesie szczepień), który przeprowadza kwalifikacje może zignorować pewne symptomy chorobowe lub ogólnie stanu zdrowia i później może być po przeprowadzonym szczepieniu problem (nop-y) Chce pani wiedzieć więcej? Proszę bardzo - Suzanne Humphries (lekarka).

[@kingellakingae]

Dobry hajs trzepią teraz diagności. Dwie wysoce kosztowne wizyty i już cyk diagnoza spektrum autyzmu bądź adhd. Potem taki dorosły ma wymówkę "bo ja mam autyzm/adhd, dlatego taki/taka jestem i tyle, nic z tym nie zrobię", a nastolatek może przypiąć sobie do plecaka modną przypinkę krzyczącą "mam autyzm". Kryteria diagnostyczne są luzowane bardziej i bardziej, i dotyczy to coraz większej ilości zaburzeń czy chorób, choćby dwubiegunówki. Robienie z ludzi niepełnosprawnych to dobry biznes na miarę XXI wieku.

[@justynajustyna09]

Żaden powód nie powinien być traktowany jako usprawiedliwienie dla czynów i postaw społecznie szkodliwych. Jednak zrozumienie i świadomość problrmu może pomóc w pokonanu tego problemu. Może też pomóc w akceptacji "dzienych" ale nie szkodliwych zachować

[@LK-of5rb]

@@justynajustyna09 Naprawdę? W szkole moich dzieci był chłopak z autymem, takim prawidłowo rozpoznanym. Był też w normie intelektualnej czyli i telektualnie mógłby ogarniać normy społeczne. W chwilach frustracji podchodził blisko jakiejś osoby i piszczał jej prosto w twarz z odległości 10 cemtymetrów. Jak myślisz czy nauczyciele mówili mu, że nie może tak robić. To inni byli karceni za to, że śmią protestować. Przecież ma autyzm, więc nie wolno mu niczego zabraniać. Żyjesz w naprawdę cudownie wyobrażonym świecie, w którym ludzie nie nadużywają diagnoz i nie czerpią korzyści z bycia chorymi.

[@justynajustyna09]

@@LK-of5rb nie powinno mieć to miejsca. Nauczyciel powinien wiedzieć co zrobić w takiej sytuacji. To nie jest wina diagnozy tylko braku świadomości ze strony nauczyciela. Nauczyciele to odrębny temat bo z nimi jest jak z lekarzami czyli ciężko znaleźć dobrego w swoim fachu.

[@thevoiceofschizophrenia7092]

o jakim stanie psychicznym mowi sie zdrowy ??,coz to za nastroj ktory przezywa emocje uczucia pomiedzy przyjemnosciami a przykrosciami ,..jakis prorok mowil placzcie z tymi ktorzy placza radujcie sie z tymi ktorzy sie raduja albo znajdzie wlasny sposb na definiowanie tego co etyczne moralnie poprawne i zdrowe czy nietypowe ,..

[@mariawierzbicka321]

Czy to radio jest naukowe, czy tylko stwarza takie pozory? Bo mój komentarz w formie pytania nie jest dopuszczany. Pytanie jest cenzuralne.

[@RadioNaukowe]

To proszę wpisać to pytanie; w dziale komentarzy "do sprawdzenia", gdzie KZbin automatycznie wrzuca część komentarzy, nie ma nic od Pani

[@Ja-fd9mq]

kolejne zboczenie lewackich naukowczyń itp.

[@dzieciaczki21]

Bardzo nie podoba mi się nazwanie ludzi ze spektrum,, dziwakami,, wiem, że ci ludzie strasznie tego nie lubią. Wiem, że to słowo jest jednym z najgorszych dla nich!Wiem, że jest tym osobom w tym momencie bardzo przykro! Przykre to strasznie, że osoby dobrze znające temat takim słowem się posługują 😢😢😢😢Takie osoby też to oglądają 😢😢😢Szkoda, bo wywiad bardzo dobry.

[@RadioNaukowe]

Oczywiście, dlatego w odcinku było powiedziane, że tak osoby ze spektrum były kiedyś postrzegane - bardzo niesłusznie i krzywdząco

[@dzieciaczki21]

​@@RadioNaukoweRozumiem, ale to słowo było po prostu nie potrzebne, bo wywiad bardzo dobry.

[@gonzogorf7019]

​@@dzieciaczki21 dlaczego niepotrzebne? to pokazuje progres w relacjach, chyba tylko na plus

[@joannakusak6498]

​@@dzieciaczki21 akurat prowadząca zwracała uwagę że nie chce nikogo obrażać ani być źle odebrana i to co mówi to dotyczy tego co myślano dawniej. Nie bądźmy bardziej papiescy niż sam papież bo nikt w tym wywiadzie nie obrażał osób ze spektrum

[@sholayo]

@@RadioNaukowe Tylko, że teraz każdy dziwak to jest w spektrum. Nie popadajmy w przesadę w drugą stronę. Zamiast normalizować i hurtowo diagnozować autyzm - bo to nabija nowych pacjentom psychologom i psychoterapeutom i róznym kołczom - należy rozpoznać kto potrzebuje pomocy z autyzmem, a kto po prostu powinien powalczyć z nieśmiałością i więcej spotykać się z ludźmi.

[@mimo.1467]

Spektrum jest tak szerokie, że chyba cała populacja świata się na nie załapuje. Wszyscy jesteśmy autystyczni lol.

[@sholayo]

Z przykrością stwierdzam, że zjeżdżamy po coraz bardziej stromej zjeżdżalni. Mam syna z autyzmem z niepełnosprawnością intelektualną. W efekcie obecnej mody na to aby każdego introwertyka czy dziwaka umieszczać w spektrum autyzmu bez dodatkowych wyjaśnień nikt nie rozumie, że sytuacja mojego syna przypomina bohatera Rain Mana ale bez dodatkowych supermocy - sawantyzm dotyczy chyba 1-2% ludzi z autyzmem. Kolejny odcinek naszpikowany nowomową i dziwacznymi kalkami językowymi z angielskiego oraz lewicowymi pomysłami na wyszukiwanie coraz to nowych grup "nieuprzywilejowanych". Otóż bywają bezmyślni egoiści, ignoranci i ludzie nieśmiali na tym świecie. Niekoniecznie są w "spektrum autyzmu". Jak ktoś jest chorobliwie nieśmiały ze skłonnościami introwertycznymi to powinien się skupić na pracy nad sobą, a nie chołubić swoje problemy społeczne. Da się przełamać, wyleczyć takie rzeczy i żyć pełnią życia wśród ludzi, zamiast kisić się na Reddicie i wyjść na spacer bez maseczki i kaptura na głowie.

[@kingellakingae]

Dokładnie

[@leniwiec2401]

No ok autyści z niepełnosprawnością intelektualną mają ciężej w życiu, ale nie przesadzała bym że autysta wysokofunkcjonujący dobrze funkcjonuje w społeczeństwie. Każde wyjście z domu okupione jest cierpieniem i też nie da się odnaleźć miejsca dla siebie. To że ktoś potrafi ogarnąć swoje życie mniej więcej to nie znaczy że sobie radzi. Jest ogromna przepaść między autyzmem a introwertyzmem, wystarczy spojrzeć na kryteria diagnostyczne. Introwertyk może mieć lęk społeczny, to się leczy, ale brak umiejętnosći komunikacji i zrozumienia innych ludzi to inna bajka, tego się nie leczy bo tak funkcjonuje autystyczny mózg. Jedyne w czym terapia może pomóc to wzmocnienie zasobów i lepsze radzenie sobie z nieprzyjemnymi emocjami. Życia to nie zmieni, depresji wynikającej z nieumiejętności odnalezienia się w świecie też nie zmieni. Rezerwowanie sobie terminu autyzmu tylko dla najtrudniej funkcjonujących osób jest strasznie ableistyczne. Widzimy zawsze tylko wierzchołek góry lodowej czyichś trudności, a że zwłaszcza kobiety z autyzmem dobrze to maskują to jeszcze wypadają z pozoru na szczęśliwe i poukładane, ale od środka potrafi wyglądać to fatalnie. To jak wykłócanie się czy ktos bez nogi czy ręki ma gorzej. Bezsens, troche więcej zrozumienia dla siebie nawzajem.

[@agatastaniak7459]

Introwertyzm jest dziedziczny i nie, nie da się tego "przełamać". Można jedynie komuś psychikę złamać czyli go psychicznie skrzywdzić. Jeśli problemy syna wywołują frustrację emocjonlaną to warto skorzystać samemu ze wsparcai psychicznego, a nie próbować "przełamywać" jakieś wrodzone i uwarunkowane biologicznie skłonności umysłu syna. Bo łamanie psychiki bardzo się mści na dziecku. Jeśli trauma psychicnza jest wystarczająco silna to wręcz może to np. trwale uszkadzać pamięć długotrwałą. Pracują z dziećmi z różnymi zaburzenaimi na spektrum autyzmu mogę powiedzieć, że każde z nich dojrzewa psychicznie w swoim tempie. Wiem, że to frustruje bo jest to tempo nieco wolniejsze niż ich rówieśników, wyamag 2-3 krotnie więcej pracy niż u dzieci neurotypowych. Wyamag lat terapii, ale naprawdę daje efekty. Jeśli te dzieic mają wsparcie rodziny i terapeuty oraz adukacyjne to czesto osiągają np. w dziedzinie osiągnięć naukowych czy w pracy lepsze wyniki niż dzieci neurotypowe. Natomiast to co wyamag zawsze wsparcia to nauka komunikacji społecznej z otoczeniem, praca nad stresem dziecka, nad lękiem, nad radzeniem sobie z porażkami bo takie dzieci to często perfekcjoniści albo osoby biorące wszystko dosłownie. A to czasem bywa niebezpieczne, więc trzeba umieć z takimi dziećmi dużo rozmawiać i pytać jak rozumieją to, co słyszą i jak to się ma do tego jak my sami to rozumiemy i co z tego w praktyce wynika.

[@mmgs1148]

Sawantyzm dotyczy nie tylko autystykow ale i osob z niepelnosprawnoscia intelektualną.

[@maca2463]

Audycja mogłaby być ciekawa, ale ta Twoja nowomowa jest trudna do zaakceptowania Pani Naukowczyni, również w zakresie terminologii medycznej. Naprawdę nie bardzo da się tego słuchać bo uszy bolą. Proponuję skupić się na temacie, a nie na ideologii. PS. Aż nadto rzuca się w uszy próba podłączenia ludzi z autyzmem do grupy LGBT itp. co nie ma nic wspólnego z nauką i próbą pomocy, a jedynie ideologiczną manipulacją. Proszę to przemyśleć, bo tendencja ta jest bardzo wyraźna w większości przedstawianych tu audycji, niezależnie od poruszanej tematyki i po prostu drażni.

[@hiddenname7460]

Faktycznie "nowomowa" - przedwojenna lub ew. z lat 50. XX wieku. Weź się doucz zamiast męczyć innych swoimi rojeniami.

[@mmgs1148]

Patrzac po ilosci osob ktore feminatywy nazywaja nowomowa, to faktycznie homo sovieticus w polsce zostal wyhodowany, fajne przyjeliscie jezyk wykreowany przez komuchow i jeszcze bronicie ich konwencji wyrzucenia feminatyw z jezyka, gratulacje

[@flipflap4201]

Poprawnosc polityczna niedlugo nakaze uznac ze wszyscy sa tacy sami. Lewica w orgazmie

[@xdxd-dxdx]

co ma poprawność polityczna do tego tematu?

[@flipflap4201]

@@xdxd-dxdx sprobuj sie domyslic

[@xdxd-dxdx]

@@flipflap4201 za głupi jestem. Pomożesz zrozumieć co miałeś na myśli?

[@ukaszzwolinski1106]

@@flipflap4201 Nie. Wysil się trochę.

[@rychugruby5603]

Niedługo wstyd bedzie byc normalnym, bez spektrum, bez 'kolorytu'

[@bladlogiczny7711]

Mój kuzyn z lekkim ale zauważalnym Zespołem Aspergera ma czwórkę dzieci. Najstarsza odziedziczyła wygląd i najlepsze cechy po matce i (nad)racjonalność oraz metodyczność myślenia po ojcu, więc jest niezwykle zdolna i kończy dość elitarne studia, młodsza jest podobna do ojca ale bez problemów. Natomiast syn ma typowy Zespół Aspergera duże zdolności ale specyficzne myślenie i zachowania. Natomiast najmłodsza, to trudno powiedzieć ale jest podobna do brata, jednak jest kobietą więc raczej tak wyraźnie nie będzie. Więc nie ma czego zazdrościć, bo to się dziedziczy praktycznie w 100%. Znam jeszcze jedną kobietę z bardzo lekkim Zespołem A. i cała piątka jej dzieci odziedziczyła w różnym stopniu, przy czym córki w stopniu nieznacznym, ale synowie już widocznym.

[@Art_Sci]

Trudno było tego słuchać... Jeśli autyzm jest taki fajny i modny to proszę odwiedzic dowolną szkołę specjalną... Dzieci z autyzmem nadal na wycieczkach szkolnych mają niebieskie koszulki z napisem "Autyzm... Zdarza się". Trochę jak z dysleksją. Jak ktoś się postara, to można załatwić odpowiedni dokument leniowi... Oczywiście szanuję każdego kto czuje potrzebę takiej diagnozy u siebie. (Jednakże potem zapraszam do odwiedzenia szkoły specjalnej - może z tego wyniknąć coś dobrego: albo okaże się, że diagnoza nie była aż taka niezbędna albo będę w stanie w czymś pomóc...)

[@szulat]

1950 - nikt nie ma autyzmu 1980 - niektórzy mają autyzm 2020 - wszyscy mają autyzm w jakimś stopniu czyli nikt nie ma autyzmu 🤪

[@agatastaniak7459]

Kwestia postępu w nauce. Kiedyś autyzm nie był odróżniany np. od padaczki. Obecnie wiemy, że to różne problemy natury medycznej. Tak naprawdę postęp dokonał się po latach 70-tych XXI wieku. Wcześniej nie mieliśmy wielu narzędzi i technik, które mamy obecnie. Nie można np. było podglądać na żywo tego co robi mózg osoby żyjącej, która wykonuje różne zadania zlecane jej przez badaczy. Poza tym kiedyś wcale nie badano dzieci i kobiet, a jeydnie dorosłych mężczyzn.

[@xdxd-dxdx]

Dopisz jeszcze, że fale grawitacyjne istnieją dopiero od momentu ich zaobserwowania.

[@polonica5431]

W środowisku w jakim żyjemy, mózg młodego człowieka rozwija się obecnie znacznie dłużej, bo do około 26 roku życia. Środowisko jest neuro degradujące i niestety w wieku po 45-tce już się zaczyna problem z łączeniem faktów, pamięcią czy organizacją pracy w domu czy na zewnątrz, przy czym nie działa już tak, jak zawsze nasz układ motoryczny czy psychofizyczny. Dziwnym trafem w tym wieku podobno (urzędnik WHO) podłącza się ludzi odczytując (sczytując) w czasie rzeczywistym stan ich zdrowia. ADHD to huśtawka nastrojów wewnętrznych lub psychoruchowa, albo w pędzie, albo w zwolnionym tempie, cichy, zamknięty smutas lub nadpobudliwy aktywista. Zupełnie, jakby ktoś nas trzymał na smyczy. Dla mnie dopóki człowiek nie wpadnie w nastrój długotrwałej nostalgii lub depresji, to wszystko jest w normie. Nawet depresja jest okresowa, ale spróbuj wmówić chorobę zdrowemu lub zagubionemu, nieporadnemu człowiekowi, to zachoruje na pewno. Dlatego nie popieram tych nowych wymyślonych chorób z grupy spektrum autyzmu. Niesprawność intelektualna to chyba sprawa dziedziczna. Zaburzenia? Ludzie mogą być szczęśliwi z ograniczoną sprawnością intelektualną. Zanieczyszczone środowisko to zanieczyszczony organizm. Zbyt wiele metali ciężkich w organizmie i mózg działa, tak a nie inaczej. Dlatego organizm powinno się odtoksyczniać oraz stosować prewencję anty neuro degradacyjną (specjalne kuracje) a nie nadmiernie szprycować nowościami nanotechnologii. Wszystko to neuro przekaźniki (jedzenie, środki medyczne, nanotechnologia, bio markery, neuro zarzadzanie, neurofony, neuronety, neurotablety i EEG neuronet?) a więc spektrum oddziaływania na nasz mózg jest szeroki i do końca ingerencja tego wszystkiego jest dla nas niezrozumiała, wciąż z niewiadomym rezultatem końcowym. Diagnostyka dzieci w wieku 8 lat?...a może 4 czy 3? Czy to dozwolone? Znam przykład, gdzie 4 letnie dziecko szczęśliwe i ruchliwe nagle zaczęło patrzeć w górę i mówić do kogoś, stało się smutne i nieszczęśliwe a jak to jest ta diagnostyka zdalna? Myślę, że mogło doznać nielegalnego ataku lub "wejścia na percepcję". CBC robi raporty diagnostyczne, co 4 lata a u nas wg raportu sczytywanie stanu psychofizycznego (analizy, prewencja, diagnozy, prognozy budżetowe) jest dwa razy w tygodniu przekazywane do WHO. Ingerencje radiowe, sonaryczno-elektryczne mogą być szkodliwe? Ludzie, co w przypadku cyber ataków i wymieszania tych sieci? Neuro degradacja? Epidemia spektrum autyzmu? Sami ją tworzycie. W XIX wieku wykańczano ludzi falami radiowymi. Nikt nie został uzdrowiony a zmieniony w warzywo czyli wegetował. Na dobrą sprawę to robiono u tych ludzi autyzm. Pacjenci siedzieli cicho lub nieruchomo i się nie odzywali, ale byli spokojni. Torturowani zimnymi biczami i lodowatą kąpielą, elektrowstrząsami okazywali posłuszeństwo pseudo doktorom psychuszek, którzy niczym się nie różnili od dr. Mengele z Oświęcimia. Mówicie o rodzinach? Czy to połączenia diagnozujące COVID-19 w sposób połączenia w 10 osób lub w 20-stki? Podobno od tego czasu nazywano wiele symptomów tej rzekomej choroby wymagającej Certyfikatu szczepionkowego ID 2019 spektrum AUTYZMU?

[@Ja-fd9mq]

a może to głównie niepoprawne politycznie powikłania po ćpaniu antykoncepcji i imprezowaniu latami

[@annaro5860]

😂

[@userock65-yr3si]

28:48 Często spotykam ludzi którzy każdy problem psychiczny związany z funkcjonowaniem w społeczności uwielbiają określać jakimkolwiek "spektrum". To jest takie wygodne. W szkołach też ponad połowa dzieci ma jakieś spektrum. Wtedy trzeba się zaopiekować, traktować ulgowo. Zrzucić na spektrum brak wychowania, bezczelność , arogancję, lekceważenie, ignorancję, brak empatii, narcyzm, egoizm, egocentryzm, chamstwo, agresję ... . Dziękuję Bogu że nie będę już żył w czasie kiedy te dzieci będą dorosłe. A pani psycholożka będzie się pławić w tym wszystkim tworząc nowe spektrum. Krzywdzicie swoimi fantasmagoriami całe społeczeństwa. Markery, spektra, kompleks ... co to za nowomowa.

[@sholayo]

No idealnie w samo sendo. Nie mogę znieść, że w tej chwili tak oczywistej rzeczy nie jest w stanie wydusić siebie nikt w trakcie dyskusji o autyzmie i okolicach.

[@justynajustyna09]

Jakie inne spekta kojarzysz po za spektrum autyzmu? Bo ja zadego.

[@LK-of5rb]

@@justynajustyna09 Spektrum ADHD, spektrum CHAD. To tak na szybko.

[@nutriaquik1369]

@userock65-yr3si Siedzisz we własnym sosie pod kamieniem i wymierasz, a nauka idzie dalej.

[@justynajustyna09]

@@LK-of5rb chad to nie spektrum mówisz o czymś innym. ADHD to się zgodzę

[@userock65-yr3si]

W normalnych czasach kultura osobista, przystosowanie do życia, szacunek wobec tworzonych tysiące lat zwyczajów i obyczajów było zadaniem rodziców.

[@aaaawqer1233]

Których zwyczajów? Zadaniem rodziców było zrobic dzieci, aby miał kto w polu pomoc XD. Kultura to była jedynie dla arystokracji, a nie dla chlopa, co za rzeczy gadasz.

[@xdxd-dxdx]

Kiedy były te normalne czasy? Jesteś w stanie wskazać jakiś przedział czasowy?