#28 Zaopiekuj się mną

[@ciszoo]

Fajnie, że jesteście 🫶 Potrzebny odcinek, zresztą jak wszystkie inne.

[@Schodamidosiebie]

Dziękujemy! Cieszymy się, że wróciliśmy i że nadal trafiamy w potrzeby. 😊

[@Nikaleja]

Bardzo ważne treści, z serca w każdym odcinku dziękuję za Was. 🙂

[@Schodamidosiebie]

Bardzo dziękujemy!!

[@Barbara-ev7pb]

Jesteście cudowni ❤❤❤

[@Schodamidosiebie]

Dziękujemy!

[@MonikaPocheć]

Kolejny świetny odcinek! ❤

[@Schodamidosiebie]

Dziękujemy!

[@IlOIlOIl]

Nie mogę się doczekać kolejnego odcinka! ❤️👀👀👀 codziennie sprawdzam czy to już

[@Schodamidosiebie]

Ajaj jak miło. We wtorek o 7:00! :). To nasza nowa godzina publikacji.

[@aaaakuleczkaa]

Cudnie Was słyszeć znowu! ❤Może odcinek o sprawczości? Jak przekroczyć te opory aby brać za siebie odpowiedzialność i działać? Bardzo ciekawy temat.

[@Schodamidosiebie]

A proszę bardzo, już za tydzień ;)

[@aaaakuleczkaa]

@Schodamidosiebie wspaniale! Już nie mogę się doczekać 😀

[@Kaska_ef]

Nie mogę się już doczekać kolejnego odcinka ❤

[@Schodamidosiebie]

Cieszymy się! Będzie o przemocy w bialych rękawiczkach.

[@martanoszczynska3312]

Uwielbiam Państwa słuchać, wiele tu o mnie i dla mnie 🥰 porównanie do wspinaczki mnie rozwaliło, przyszło do mnie, że odkąd byłam nastolatką wspinałam się, niestety bez asekuracji 😔

[@Schodamidosiebie]

Przykro nam, że bez asekuracji, bo to brzmi jak potężne wyzwanie, a jednocześnie to wyraz ogromnej siły i odwagi, żeby nadal iść ;)

[@BeateLangowski]

Swietny Podcast 🎉🎉 jak zawsze. Slucham z ogromnym zainteresowaniem. Tak wartosciowy i dla mnie osobiscie bardzo pomocny material. Dziekujemy za powrot. Chetnie wyslucham dwukrotnie.

[@Schodamidosiebie]

Dziękujemy!

[@viola1699]

Pomoc partnerowi w przejęciu odpowiedzialności za siebie może wymagać cierpliwości i wsparcia. Oto kilka sposobów, które mogą w tym pomóc: 1. Jasne komunikowanie oczekiwań: Wyjaśnij, że odpowiedzialność w związku jest ważna dla wspólnego rozwoju i stabilności. Staraj się wyrażać swoje potrzeby wprost, ale bez nacisku. 2. Modelowanie zachowania: Często najlepszym sposobem, by wpłynąć na drugą osobę, jest dawanie przykładu. Pokaż, jak przejmowanie odpowiedzialności za swoje działania i decyzje wpływa na Twoje życie i relację. 3. Stawianie granic: Ustal granice w sytuacjach, które obciążają Cię nieproporcjonalnie. Jeśli partner unika odpowiedzialności, spokojne ale stanowcze stawianie granic może uświadomić mu, że niektóre działania musi wziąć na siebie. 4. Wspieranie rozwoju osobistego: Zachęć partnera do rozwijania swoich umiejętności, podejmowania decyzji i uczenia się na błędach. Możesz sugerować książki, kursy lub ćwiczenia, które wzmacniają odpowiedzialność i samodzielność. 5. Unikanie nadmiernego wyręczania: Jeśli masz tendencję do wyręczania partnera, warto to ograniczyć. Pozwalanie mu na samodzielne rozwiązywanie problemów, nawet jeśli popełni błąd, może zwiększyć jego poczucie odpowiedzialności. 6. Docenianie pozytywnych zmian: Gdy partner podejmie wysiłek i przejmie odpowiedzialność za jakąś sprawę, doceniaj to. Pozytywne wzmocnienie może być motywujące i zachęcać do dalszej pracy nad sobą. Wspieranie odpowiedzialności to proces, który wymaga czasu i cierpliwości, ale konsekwentne działanie w tym kierunku może przynieść pozytywne rezultaty dla Was obojga.

[@zofiaszkolik-h6e]

Mój bosze 😅 To jeszcze jakąś afirmacje do tego

[@viola1699]

@@zofiaszkolik-h6e W podcaście padło pytanie: jakie macie rady i jak sobie radzicie z tym, by wspierać partnera w braniu odpowiedzialności za siebie? Jakie Ty masz sprawdzone sposoby i podejścia, które działają na Ciebie?

[@zofiaszkolik-h6e]

@@viola1699 ??? Wspieraj siebie, zaufaj sobie. To jest clou. A parter zrobi jak zechce i nie masz na to wpływu. A jak chcesz mieć wpływ to manipulujesz

[@viola1699]

@@zofiaszkolik-h6e To naprawdę dobra rada, by wspierać siebie i ufać sobie - to solidna podstawa do budowania odpowiedzialności za własne życie. Jednak jako Dorosłe Dzieci Alkoholików często automatycznie przejmujemy odpowiedzialność za innych, jakby to było wpisane w naszą codzienność - za partnerów, rodziców, dzieci. Wynika to z głęboko zakorzenionych schematów, które wykształciły się w trudnych warunkach, gdy nauczyliśmy się „zarządzać” emocjami i potrzebami innych, aby zapewnić sobie choć odrobinę bezpieczeństwa. Pojawia się więc pytanie - jak skutecznie uwolnić się od tych schematów, gdy samo skupianie się na sobie i swoich potrzebach okazuje się niewystarczające? Może potrzebne są dodatkowe kroki, które pozwolą nie tylko zrozumieć, skąd biorą się te mechanizmy, ale też jak je przełamać w codziennym życiu?

[@zofiaszkolik-h6e]

@@viola1699 Dostrzegasz problem, słyszę to. Słuchasz tego podcastu, wiec zakładam, że chcesz go rozwiązać. Słuchanie to zawsze jakiś krok do przodu. Jaki kolejny? Nie wiem. To twoja droga. Co może pomóc w robieniu tych kroków? Wielu pomaga np terapia. Jaka? U kogo? Pytania można mnożyć. A co i kto do ciebie trafi? Pewnie jak nie spróbujesz to się nie dowiesz