Hebben gezinnen met hoogbegaafdheid grotere problemen?

Hebben gezinnen met hoogbegaafdheid grotere problemen?
Van 4 t/m 12 maart 2023 is er de week van de hoogbegaafdheid. Een onderwerp waarover nog ontzettend veel te ontdekken valt. Wat is bijvoorbeeld de invloed op ouderschap?
In deze video deel ik met mijn zorgen over de intensiteit in deze gezinnen. Ik leg uit welke gevoeligheden ik zie bij ouder en kind en hoe deze de kans op problemen vergroten. Zowel nu, als op de lange termijn.

[@KevinvanDiest]

heel duidelijk en terecht. Een week geleden erachter gekomen dat ik dus hoogbegaafd ben, wat nu zoveel 'aha, daarom dus' gedachtes geeft over serieus mijn hele leven. Wat je zegt klopt en dus heb ik alweer veel gehad aan de tips en inzichten die je hebt gegeven in deze video. Bedankt en succes (sub erbij)

[@francisimanuel8824]

Dank je voor de video. Het is een moeilijk onderwerp.

[@dinekeverheggen-gerber7905]

Het is zo herkenbaar. Vooral in vakantieperiodes vind ik het heel moeilijk. Je moet dan de zorg voor de kinderen combineren met 101 andere dingen die ‘moeten’ in de vakantie. Eigenlijk kun je niks anders doen dan alleen voor de kinderen zorgen. Je komt als gezin nog meer overprikkeld de vakantie uit, dan je erin ging. Je slaat echt de spijker op z’n kop in je vlogs. Alleen de herkenbaarheid is al een openbaring!

[@mindfulmetjekindje1717]

Dineke Ja hè? Die overprikkeling alleen kan al zoveel extra druk geven op je gezin. Wat fijn dat je wat hebt aan de herkenning! Wat werkt er bij jullie om te ontprikkelen? Voor mij is meditatie, wandelen in de natuur en een paar uur naar de natuursauna onmisbaar.

[@dinekeverheggen-gerber7905]

@@mindfulmetjekindje1717 Onze zoon is hyperhoogbegaafd met wellicht adhd. Onze dochter is vijf wordt binnenkort onderzocht. Het is te complex om zo even te vertellen. Wellicht zien we elkaar bij de webinar. Ik ben hierover in overleg met m’n man.

[@mindfulmetjekindje1717]

@@dinekeverheggen-gerber7905 je bent / jullie zijn van harte welkom! Ik hoop sowieso dat het onderzoek wat op gaat leveren en jullie wellicht fijne ondersteuning kunnen vinden.

[@dinekeverheggen-gerber7905]

We hebben in de afgelopen jaren gemerkt dat er steeds meer bekend wordt over hoogbegaafdheid, maar dat er hier in NL nog heel weinig kennis is over hyperhoogbegaafdheid. We zijn nu bij de tweede hulpverlener. Iemand met heel veel kennis en zelf ook hoogbegaafd. Maar weten niet of dat het helemaal is. We krijgen wel meer inzicht, maar zouden graag handvatten krijgen die passend zijn voor onze kinderen. Misschien komt dat nog, we hebben nog vier sessies te gaan. Standaard oplossingen zijn er genoeg, maar werken niet. We leren ook wel dat we bepaalde dingen moeten accepteren, maar wat accepteer je wel en wat niet. Die balans vinden is heel moeilijk. We lopen vooral aan tegen de dysharmonie in de ontwikkeling. Vooral de executieve functies lopen we tegenaan. Het is gewoon complex. We zouden graag wat meer rust en harmonie willen hebben in ons gezin.

[@mindfulmetjekindje1717]

@@dinekeverheggen-gerber7905 je bent altijd van harte welkom om te sparren over wat jullie zou kunnen helpen! Ik ben maar een appje verwijderd 0612844326 😉

[@evesol2812]

Dankjewel weer!!!🙌🏼

[@karenkiebooms1373]

Los van de vorige (waarbij ik alleen op de titel reageerde), merk ik gelijk dat zij het over hoog sensitiviteit heeft wat aan de andere kant staat van autisme in de zin van het te veel filters aanbrengen bij autisme en te weinig bij hoog-sensitiviteit. Van logopedie ben ik spontaan doorgegroeid naar psycholinguïstiek en door de nood aan duidelijke structuur (nog eens versterkt door de dispraxie bij mijn jongste zoon) heb ik geleerd om door de bomen het bos te blijven zien. Het mag duidelijk zijn dat we allemaal op onze tippen zitten te lopen en ook daar heb ik het idee dat twee vormen elkaar zitten te bestrijden, omdat de beleving belangrijker is dan het invullen van een testformulier. In 1999 heb ik onder druk van de normjaartaak (om van de functionele 26 leerlinggebonden uren 38 betaalde uren te maken) een extra opleiding Sensorische Integratie gevolgd. Ik ben na 1 jaar gestopt omdat ik het echt niet meer bij kon hebben, maar het basisprincipe heeft het nodige werk gedaan: we verwerken alleen de prikkels die we aankunnen, de rest deleten we weer volgens onze eigen aangeleerde tactieken. Het is fout om de drempel van een ander te verhogen of te verlagen op basis van de 'norm' of je eigen ervaringen, want jij kan niet weten wat een ander al allemaal op z'n bordje heeft gekregen. Omdat het in mijn eigen leven zo'n cruciale vorm heeft gekregen (ik zat gelijk in een dodelijke burnout en heb enkel wat extra tijd gekregen om de belangrijkste zaken af te werken), heb ik er een prioriteit van gemaakt, want het algemene gevoel dat er heerst gaat toch over het idee van incompetent te zijn, terwijl we nog nooit zoveel middelen ter beschikking hebben gekregen als de dag van vandaag. Ik zou het de 'rijf methode' kunnen noemen, als je eenmaal er volledig onderdoor gegaan bent, is de rek eruit en ben je alleen nog maar bezig de mensen te overtuigen, die denken dat jij je gigantisch zit aan te stellen. Je kan nu eenmaal niet integraal afhaken, dus haal je naar binnen wat je op dat moment aankan (alsof je met een rijf de blaadjes naar je eigen cirkel trekt, meer zit er op dat moment niet in). Toch geraak je steeds verder achter wat de verwachtingen van anderen betreft en op veel begrip moet je niet rekenen, want mensen willen instant eieren voor hun geld en hebben niet door dat we allemaal de kikker in de ketel geworden zijn. In een gezonde omgeving nemen de sterken het gedeeltelijk over van de zwakken, maar dit is geen normale situatie meer - we worden afgerekend op onze functionaliteit, maar eerst heeft men het systeem disfunctioneel gemaakt en daardoor eist men steeds meer voor steeds minder beloning (we draaien onze eigen nek om). Ik schreef over het 'kikker principe' in mijn manuscript (geschreven tussen 12 april en 15 mei 2012 om vast te houden dat ik niet gek was en de zaken ook echt in mijn leven speelden) en de aanleiding was een item bij De Laatste Show. Het ging over een experiment, waarbij men kikkers liet wennen aan steeds hogere temperaturen omdat ze geen verschil in temperatuur voelen dat kleiner is dan drie graden (+2,5, dan -0,5 en daarna weer +2,5). Ik weet dat ik me afvroeg waarom je zoiets gaat testen op die manier (want zo kook je uiteindelijk de kikkers, die jiks in de gaten hebben), maar ik zag wel gelijk de psychologische toepassing - je kan mensen aan steeds extremere toestanden laten wennen door ze het idee te geven dat men ermee bezig is) en zeker op vlak van je competent voelen zitten we ondertussen tegen het kookpunt aan. Je kan de ezel slaan tot die er dood bij neervalt, maar dan moet je zelf de last dragen - wat er gebeurd is in mijn situatie, bewijst alleen maar mijn quote, want ik wilde mijn kennis alleen maar delen en kijken wat mijn creatief denken aan potentie had. Nu ben ik minder dan een schaduw van mezelf geworden en eerlijk gezegd vraag ik me af wat ik hier nog zit te doen. Op alles is een patent genomen om te voorkomen dat men het gebruikt om de boel een halve graad af te laten koelen en daarna iedereen in de kookpot laat garen - het is niet eens vijf voor twaalf, maar kwart over twaalf wat dat betreft. Door al die tactische spelletjes, krijgen we nu alleen dat, wat de 'elite' belangrijk genoeg vond om in te investeren en ik kan je zeggen dat dit op niemands verlanglijstje stond, maar draaien we het proces weer om (door verstandiger met onze middelen om te gaan), dan is alles wat er ondanks de omstandigheden gelukt is, een extra bonus. Ik zit niet te wachten op goedkeuring, dan wel afkeuring, want ik weet donders goed wat dit wormgat van mij gevraagd heeft, maar eenmaal je weer kan ademhalen, dan is de weg ernaar toe snel vergeten - we hebben technieken om dingen te herinneren en technieken om te vergeten wat we niet kunnen verteren. De psyche is een prachtig instrument dat we te weinig waarderen, nu alles een mentale test is geworden, maar ook daar gaat KAYAK verandering in brengen, ik beloof het uit de grond van mijn hart!

[@liefdelove2612]

Bedankt!

[@mindfulmetjekindje1717]

Raakt het onderwerp jou persoonlijk? Wil je meer grip krijgen op de intensiteit in jouw gezin? Dan heb ik speciaal voor jou een webinar ontwikkeld. Je bent van harte welkom bij op 10 maart 2023! mindfulmetjekindje.nl/webinar-de-vicieuze-cirkel-doorbreken-van-meltdowns-overprikkeling-en-ouderschapsstress/

[@metalmiauws]

Zo he, dat kwam even binnen! In mijn kindertijd werd er niet veel mee gedaan en ik me altijd anders voelde (en nog voel), ondanks dat ik heel veel liefde en steun van mijn moeder kreeg. Op mijn 11de (toen was ik al 4 jaar ziek, al 1 jaar schooluitval gehad) kwam de test op 142, mij is nooit uitgelegd dat je dan HB bent. Ik voel idd alles aan, ook de onuitgesproken gedachtes door naar mensen te kijken, dat is iets wat mijn moeder ook had trouwens. Maar wat ik nog veel erger vind is dat er vandaag de dag nog steeds zo weinig mee gedaan wordt. Want er is idd heel veel stress, om van alles en ook zorgen. In mijn geval om mijn zoon van nu 10 jaar, die precies zoals ik was op school en al 2 keer vast dreigde te lopen, zijn 6de school nu al doet en er op elke school van alles beloofd wordt maar niet veel van terecht komt. Ik herken idd heel sterk dat je je kind goed kan aanvoelen en soms al kan voorkomen. Nu heb ik de pech dat ik chronisch ziek ben maar het voordeel daarvan is dan weer dat ik altijd thuis ben voor mijn kind. Het moeilijkste met opvoeden vind ik zelf nog de verplichte schoolgang, daar heeft mijn kind echt problemen (niet gezien, gevoeld en gehoord voelen) maar ja thuis houden mag helaas niet. Dat geeft zo'n druk op ons gezin!

[@karenkiebooms1373]

Ga geen problemen zoeken waar ze niet zijn ... Peter vertelde me nadat hij voor het werk aan een begaafdheidsonderzoek had meegewerkt, dat zijn IQ 153 was en qua oplossingsvermogen stond zijn score niet eens op de curve, mijn eerste reactie was: niet raar dat hij iedereen als Dumbo beschouwt, want hij zit in een Formule 1 wagen en die anderen in een 2PK. Ondertussen heb ik veel geleerd over ons leervermogen en zeggen dat hij bij de 'happy few' behoorde was een waarschuwing dat ik me niet te veel in mijn kop moest halen (één van de bekende tactieken van de over narcist) en inderdaad, toen ik hem verweet dat hij niet 'creatief' kon denken, was hij des duivels. Ik ben zeker meer dan gemiddeld begaafd en de universiteit van Vlaanderen (KZbin video's) doen me vermoeden dat ik klein gehouden werd door de grote meester, want door de scheiding herkende ik het huwelijk, maar hoogbegaafde mensen hebben daarom niet altijd gelijk en de reden is dat zij een 'mentor' missen, die hun redeneringen kan volgen en bijsturen waar nodig. Peter had een master in de toegepaste wetenschappen en ik kwam niet verder dan een gegradueerde in de logopedische wetenschappen. Dat maakte, dat men hem geloofde en niet mij, toen ik gewag maakte van het feit dat ik niet degene was, die het geld door deuren en ramen naar buiten smeet - ik maakte van weinig veel en van te weinig genoeg. Dat had ik namelijk van huis uit geleerd en hij niet, want zijn vader was professor & dokter/specialist, dus kwam hij uit een intellectueel elitair nest, waar iedereen uiteindelijk voor en universitaire titel ging. Mijn drie kinderen zijn hoogbegaafd, maar elk op een andere manier en alleen bij mijn dochter merkte ik dat de school op haar maat geschreven was - ze is afgestudeerd als bio-ingenieur met grote onderscheiding, zonder dat er ooit een kink in de kabel zat. Als het over het bestuderen van leercapaciteiten gaat, heb ik de ruimste achtergrond, die je je maar kan wensen, want mijn vader heeft in avondschool moeten studeren voor technisch tekenaar, omdat hij oudste was van een gezin met zes kinderen, die na de oorlog financiële problemen had. Toch vermoed ik dat zijn latere 'baas' hem als opvolger had uitgekozen omdat hij zowel de intellectuele als sociale capaciteiten had, die nodig waren om van het architectenbureau een succes te maken, alleen was de familie niet akkoord met een buitenstaander en mocht een neef (met de juiste diploma's) de zaak failliet laten gaan. In tegenstelling tot Peter, ben ik een krak in het complex denken en ik voel me intelligent als ik een creatieve en haalbare oplossing vind, maar voel me dommer dan de mensen, die er geen probleem van maken. Het feit dat ik veel kennis had opgedaan op het werkveld (en dat wilde ik uitwerken in de ba-na-ba Zorgverbreding en remediërend leren), heeft me niet direct aan werk geholpen en nog altijd vraag ik me af wat de 'examencommissie' bezield heeft om me het idee te geven dat ik niks waard was, want, nu ik begrijp hoe coercive control werkt, zie ik hoe zij een buitengewone kans hebben laten schieten - ik ga niet samenwerken met iemand, die me niet op waarde schat. Ik was meer dan andere ouders betrokken bij het schooltraject van mijn kinderen, maar toen ik op oudergesprek moest bij mijn jongste zoon en niet akkoord ging met het opgelegde advies, dachten ook zij dat ik de moeder was, die het voor haar zoon opnam, terwijl ik nu weet dat r een luik in mijn brein was opengegaan dat ik ten alle koste geheim had willen houden, want weet jij dat zij een gigantische vergissing begaan omdat jij er je tijd en intelligentie aan gewijd hebt, dan voelen zij zich onterecht gecorrigeerd en maken ze van jou a Karen. Iedereen is ondertussen afgestudeerd en ik voel me niet langer nodig in een systeem dat alleen nog maar draait op snelle conclusies die het imago moeten schoon houden van kritiek. Het onderwijs heeft geen geheimen meer voor me, want ik heb alle hoeken van de kamer gezien, maar ondanks dat, voel ik me over de hele lijn gefaald, want in plaats van mee te denken, maakten ze zich er van af met ongefundeerde kritiek (en er blijft geen enkele reden meer over om me nog bezig te houden met onderwijs, nu ik werkloos blijf en mijn drie kinderen aan hun eigen carrière beginnen. We zijn er misschien niet echt slimmer op geworden, maar ondertussen hebben we wel leren leren en daar zit de parel in de gesloten oester (want je kan morgen leren wat je vandaag niet begrijpt of kan). Om terug te komen op de titel, gezinnen met hoogbegaafdheid hebben niet meer of minder problemen dan andere gezinnen, within each lesson lies the price to learn!

[@laurentroose2429]

Ik kon maar luisteren tot 9:34- ik heb het pas ontdekt dat ik hoogbegaafd ben sinds enkele maanden geleden en ik woon door een helse rit in het leven nog thuis. Toevallig kwam het gisteren weer tot een botsing en ja - dit is zo heftig om te horen nu. Stomme is ik heb Life coach gestudeerd en ook film maar ik kom er niet toe tot werken. Ik heb niet de juiste mechanismen aangeleerd om ermee om te gaan en mijn wereldbeeld is totaal verkeerd - ik ben opgegroeid in een angstcultuur en daardoor leef ik niet. Ik sta op invaliditeit waardoor ik ook niet genees…

[@mindfulmetjekindje1717]

Wat naar voor je Laurent, dat je zo worstelt met het leven en nog niet je plek gevonden hebt. Nu je HB als eigenschap van jezelf leert kennen komt er wellicht meer helderheid. Ik ben zelf in zekere zin een laatbloeier, had veel en vooral langzaam te overwinnen. Ik geloof dat hoogbegaafdheid ook de potentie betekent om (innerlijke) conflicten tot wijsheid om te smeden. De theorie van Dabrowski kan je wellicht hierbij steunen. Ik wens je toe dat al je tegenslagen brandstof worden, en je met een dieper bewustzijn stap voor stap je leven kunt gaan vormgeven. Je kunt altijd even met me sparren daarover: www.picktime.com/mindfulmetjekindje Je bent welkom!

[@jbroekhuizen3953]

Ben ik hoog begaafd?

[@jochenheiden]

What is this gibberish you’re speaking??

[@alejandroflorez1718]

lol!!!!