İKİNCİ EL HAYALLER: Kendine Ait Bir Yaşam Nasıl Kurulur?

[@pelindilaracolak]

Videonun sponsoru Qurio Academy'den Rüstem Temriyev'in Öğrenmeyi Öğrenmek temalı mail bülteni👇🏻 rustemtemriyev.substack.com

[@nurtenduzgunsonmemis]

@@pelindilaracolak 🙏

[@cagatai1]

Lisedeyken sınıfımızda bir çocuk vardı. Derslerle arası iyi değili geçtim hiç yoktu. Çünkü "ben motor ustası olacağım" diyordu. Herkes üstten bakıyordu çocuğa. Çünkü kimsenin belli bir hayali hedefi yoktu. Tek düşündükleri şey "sayısalda şunu yapacağım eşit ağırlıkta bu olacağım"dı. Ama çocuğun bir hayali hedefi vardı. Onu bir tek demeyeyim ama en iyi ben anlıyordum çünkü benim de ortaokuldan beri hayalini kurduğum bir hedefim vardı onun için uğraşıyordum. Ailem ısrarla doktor olmamı, arkadaşlarım avukat olmamı falan istiyordu ama ben tarih okumak, akademisyen olmak istiyordum. Ve yaptım da. Şu an inanılmaz mutluyum. Sabah 8 dersine bile uçarak gidiyorum. O yüzden dediklerinize imzamı atarım 🙏🏻

[@SedaYudumAlkan]

Benim de ailem özellikle pratisyen hekim olmamı istedi, ama ben kendi alanıma çok ilgi duyardım, ve hedefim hep bu oldu. Tarih seven biri olarakta anlıyorum işinizde ki tutkuyu.. 🙏🏻

[@ilyashallacoglu8167]

🤔🤔motorcu ne oldu ahbap🤔🤔ve size👏👏👏👏👍

[@meleğingözyaşı]

İlham verici bir hikaye 🌟

[@demett456]

​@@cagatai1 fen edebiyat fakültesi okunmaz diyenlere inat başarmışsınız.. gerçi kaç doğumlusunuz bilmiyorum ama ben de edebiyat okuyorum, seviyorum ama bazen önümü göremiyorum

[@cagatai1]

@@demett456 Benim maddi olarak bir sorunum yok açıkçası. Aileden de bir şey kalmadı. Sadece bunu istediğim için ona göre kendimi ayarladım. Akarken doldurdum hesabı. O yüzden her türlü rahatım ama başka türlüsü zor.

[@naciyeseymakaya8531]

İnsanların kendilerine ait olmayan isteklerin peşinde koşmaları bağlamında nurdan gürbilek'te gördüğüm -çok hoşuma giden- bir kavram vardı; "ödünç arzu". Yıllar önce okumuştum ve o zamandan beri istediğim bir şey hakkında bunu gerçekten ben istiyor muyum diye sormak bana belirli bir berraklık sağlıyormuş gibi hissediyorum.

[@melda295]

hangi kitabındaydı?

[@naciyeseymakaya8531]

@@melda295 hatırlamıyorum malesef uzun zaman oldu.

[@nurtenduzgunsonmemis]

Bazen o "ödünç" lük kalıcı olabiliyor

[@hakanegne]

Yıllarca hayallerimin peşnden koştum ve geldiğim noktada ne evim ne arabam ne de bankada param var. Toplumun bi parçası olan arkdaşlarım ise bunların hepsine sahipler ve benden çok daha huzurlular.

[@bilgeboz6038]

demek ki neymiş; sürünün bir parçası olmak daha iyiymiş. sürüden ayrılınca bazı sorunlar yaşıyormuşsun.😁-eğer sürüden ayrılmışsan da koyun değil kurt olmak gerekiyormuş-

[@denizklc7892]

Malesef hayata çok iyi niyetli ve saf bakmışsınız, Anı yaşa "duyduğum en berbat söz "Bu bilinç altınızi çok etkilemiş, ancak hiçbirşey için geç değil, ve kimsenin ne dediğininde bir önemi yok,

[@Retiredbee179]

O kadar emin olmayın onların daha iyi durumda olduğuna . Kırklı yaşlarda hayallerinin peşinden koşmamış olmakla ilgili öyle bir pişmanlık çöküyor ki , erken yaşlandırıyor , o ev o araba bir işe yaramıyor. Çok mutluyum rolü yapanların çoğu işyerinde en az bir , çoklukla birden çok kişi tarafından kötü muamele görüyor . Siz hayallere devam edin … sıradan olabilseniz zaten olurdunuz , doğanıza aykırı davranmayın.

[@hakandemir101]

@@hakanegne 28 yasinda fark ettim bu durumu. İstifa edip esnaf kurye olacağım 2 hafta sonra. Komiktir ki istifa ederken aklımda Dostoyevski'nin Yeraltından Notlar'ından kesitler vardı. Bazen 2×2=5 veya 3 diyerek para ve sağlık peşinde koşmak lazım. Önümüze çıkan fırsatları bir fare gibi kemirmemiz lazım.. bir miktar aileden vs. Gelen fırsatlardan çıkar elde etmek lazım; bir miktar arsızlık... Para ve sağlık olunca bence, bir nebze mutluluk yanında eşantiyon olarak geliyor. Evlenmiştim; kötü olmayan bir gelir çocuklarım bir araba bir ev bir yazlık olursa... Ve çocuklarımın büyüyeceğini görecek kadar sağlıklı olmak mükemmel bir şey. Bunu reddetmek insanı intihara yaklaştıyor... kabul edip mutlu olalım.

[@ilkay6249]

Ahh ahh bendee😢

[@mertosmankarabag2494]

Beş yıl boyunca çok severek ve keyif alarak okuduğum bölümünden mezun olduğumda çok yorgun olduğumu hissettim. Profesörlerimin cesaretlendirmelerine rağmen, yüksek lisansa geçmemeyi ve bir yıl kendimi başka alanlarda görmeyi hedefliyordum. Öncelikle iflah olmaz bir mükemmeliyetçiliğim yüzünden hiçbir şeyden keyif alamaz olmuş ve bunun farkına ancak son sınıfta varmıştım. Dilara gibi genişleyerek gelişmeye eğilimli olmamdan kaynaklanan düşünsel maceracılığım dikkatimi çok dağıtmış, tabir yerindeyse her tuşa basarak kendimi yıpratmıştım. Cambazlığım elbette yalnızca maymun iştahlı olmamdan kaynaklanmıyordu. Genişleme iştahıma ilaveten bir de "tercih edilmeme" korkusu yaşıyordum. Sevdiğim şeyi yapma cesaretini on dokuz yaşlarımda göstererek, revaçta olmayan, entel dantel bir bölüm okuyarak "koca kapitalist canavarı" kışkırtıp karşıma almış gibi hissediyordum; nitekim hâlâ öyle hissediyorum. Korkuyla ve telaşla alınan "excellence"larla bezenmiş birden fazla diploma, sayısız eğitim, stajlar, projeler ve çifte uzmanlık... Sıkı kuşandığımı düşünüyordum. Ama gelin görün ki ülkemde insani koşullarda çalışabileceğim, geleceğimi kurmak şöyle dursun, bugünümü idame edebileceğim, uzmanlığıma uygun veya hatta değil bir uğraş bulamadım. Avrupa'ya geldim, burs aldım ve bir zamanlar sevdiğim ama şimdilerdeyse yararlılığından emin olmadığım bir bölümde yüksek lisansa başladım. Çifte master yapma şansım olsa sanırım yine yapardım. Yani yine kendimi paralar, iç sesimi dinlemez, diğerlerinden ödünç aldığım korku, arzu ve ideallerle, göz dolduran bir "performans" sergileyemeye çalışırdım. Sizce sonuç ne olurdu? Zaferle yurduma dönebilir miydim? Sanmıyorum. Neden? Dikkatim çalınmış, zihnim ve bedenim yorulmuş, ruhum aç, silahsız. Ve en fenası: bu canavarın dişleri tam.

[@cimcime42]

Sevgili Pelin, İçimde öyle bir huzursuzluk var ki sana yazmak istedim. Bu videondan da epey etkilendim. Yıllarca istediğimi düşündüğüm bölümü okuyorum ama öyle mutsuzum ki. Saatlerce süren yol, doğru düzgün kampüs olmaması, derslerin yoğunluğu, insanlara alışamamak.. Bıraksam bırakamam. Hayat öyle yorucu geliyo ki. Kendimi yapayalnız hissediyorum. Küçüklüğümden beri örnek bi öğrenci oldum derslerime çok çalıştım, spor yaptım, kitap okudum. Yıllarca okullar, ebeveynler,toplum, her neyse işte bi hayal sattılar bana ve bütün bunları yaparsam mutlu olacağıma inandım. Şimdiyse öyle mutsuz bir insanım ki elimde sadece mutsuzluğum ve ben kaldım. Kendimi hiç tanımamışım gibi hissediyorum. Bana hiç kendimi tanıma fırsatı verilmemiş gibi. Neyse. Öyle işte.

[@erenerdemir7923]

Alt tarafı 4 sene. Tahmin ettiğinden daha hızlı geçicek, istersen şu an okuduğunu bitirince başka bölüm de okursun

[@cimcime42]

@@erenerdemir7923 tıp okuyorum maalesef insanın en büyük korkusuyla yüzleşmesi nasıl bir duygu bilmek istemezsin

[@MuzVide]

Tıp dışındaki sevdiğin alanlara yönelerek kendine yani içinden gelene zaman ayır. Tıp okumayı ana yol olarak değil, yalnızca bir yol kılarak yaşa. Bence.

[@cimcime42]

@@MuzVide onu yapmaya çalışıyorum zaman kaldıkça, teşekkürler🫶🏻

[@Irem-ov3fl]

Konuşmak, sohbet etmek ister misin?

[@mesutsen8554]

Yurtdışında yaşama hayalimi gerçekleştirmek için insanlarla tanıştım ve yetmediğini düşündüm. Mesleğimi de uluslararası taşımacılık şoförlüğüne dönüştürdüm ve ülkeleri gezerek deneyimlemeyi seçtim. Böylece hayallerime en doğru şekilde bir yaşam kurmak istiyordum. Fakat, ne kadar önlem alırsanız alın, hayallerinizi ve iyi niyetinizi yıkıp yok edecek sayısız ve çeşitli kimliklere bürünüp, elinizdeki avuç içindeki hayallerinizi yok etmekten zevk alanların önü arkası kesilmiyor. Çünkü buraya "yurtdışına" geldiklerinde, onlara atılan kazıklar, kullanılmaları, sömürülmeleri ve yüzüstü bırakılmalarının faturasını tahsil edebilecekleri dürüst, saygılı, ahlaklı, iyi niyetli bir insan düşmüş. Ellerine acımasızca her yerinizden ayrı ayrı ısırıp parçaladılar. Öğrendiklerini sana parayla satmaya kalkıyorlar; yetmiyor, ızdırap oluyorlar. Her şeyimi tükettiler; ne para, ne araba, ne de krediler. Üç yıllık yurtdışında olduğum ve şu anda iki aydır işyerinin kimliğimi yenileme kağıdını vermediği için süre aşımında yaşıyorum. Her şeyini kaybetmiş, yurtdışı hayalleri neticesinde gidilecek olanlar, iki kere ve hatta daha fazla düşünmelidirler.

[@sultankarakas2566]

KİM olduğunu anlamak ne kadar da zor... Tam tanıdım diyorum kendimi, bambaşka yanlarım ortaya çıkıyor. Sürekli değişip dönüşüyorum. Değerlerim, tutumlarım, davranışlarım... Tüm bu devinim içinde sabit kalan bir öz var mı, bunu da merak ediyorum. Kendimi tanımlarken kullandığım sıfatların ne kadarı bana ait ve ne kadarı belli toplumsal etkiler sonucu kendime yakıştırdığım sıfatlar, bunu ayırt etmekte zorlanıyorum. Bir yandan yaptığım ve yapacağım her işte bir anlam bulmaya çalışıyorum çünkü aksi halde o işe devam etmekte çok zorlanıyorum, hem de aslında her şeyde anlam aramanın da insanı ketleyen bir yanı var. Sanki bazı şeyler sadece öyledir, yapıp etmemiz gerekir anlam yüklemeden... Bilemiyorum. Henüz beni devam etmem konusunda kesintisiz bir güçle ittiren bir anlam bulabilmiş değilim. Sık sık kesintiler oluyor ve ben o yüklediğim anlamların o kadar da kıymetli olmadığını, uğruna devam etmeye değmeyeceğini hissederek boşluğa düşüyorum. Tüm bu yapıp etmeler ve bir yandan da 'olmak'... Kim olduğumu anlasam yine de yapıp etmelerimin bir önemi olur muydu? Ya da ben zaten yapıp etmelerimden mi oluşuyorum? Ahh, bilmiyorum Dilara :) Umarım hepimiz kendimize ait yaşamlar kurmaya yaklaşabiliriz...

[@litterature-w7u]

Kim olduğunu anlamayan, hatta bir adım daha öteye gidersem kim olduğu hakkında bir fikri olmayan ''anne- baba-bilumum gereksiz amca-teyze-kuzen' le büyününce çook yıllar sonra yalnız kalınabilindiğinde, -kalınabilinirse tabii, o konuda kendimi şanslı sayıyorum-, ben kimim sorusuyla karşılaşınca sürüsüyle başka sorular akın ediyor: neden o iş, neden bu iş, neden o okul, peki öğrencilikte neden o işti, neden bu evlilik, neden gitmedin, neden ayrılmadın, neden, neden....Dönüşülen kişi, şu andaki, kesinlikle birkaç yıl önceki, on yıl önceki kişi değil, tek bildiğim şey bu aslında. Bu durumda ismini de değiştirmeli insan bu dönüşümlerinde, belki daha özgür hissedilinebilir:)

[@grikaya8]

hani bazı sorular olur şıklı hangisi doğrudur der ama sen emin olamazsın cevaptan ,o zaman ne yaparsın bu değildir , buda değil, bu hiç değil diye eleyerek doğru sonuca ulaşırsın, o sebeple olaylara birde tersten bakalım tersten! başlayalım ters olduğunu kim söylemiş onu bilmiyorum :-) ben kim değilim? ne değilim? ben öz isem öz her zaman şendedir, yani yaratımdadır ,duygu yaratır, düşünce yaratır nasıl sabit kalmasını bekleyebilirsin. sabit kalanlar sadece ölülerdir. her an olan değişimini kutsa çünkü hayattasın 🙂

[@havvaarslan4986]

👏👏👏​@@litterature-w7u

[@fatihcantez7362]

Videoda yakaladığım felsefi/düşünsel tutarsızlıkları paylaşarak videonun felsefi içeriğine katkıda bulunmak istedim: 1- Videonun temel motifinde bir "ben olmaklık" (karşımıza sıklıkla "Dilara olmaklık" olarak çıkıyor), o "ben"e uygun yaşamak, o "ben"i keşfetmek, o "ben"in sesini duymak ve o "ben"i yaşamak üzerinden anlaşılan dibine kadar özcü (essentialist) bir yaklaşım ve beklenti söz konusu. Fakat aynı zamanda benliklerin akışkan olduğu, Platonik bir birliğe tekabül edecek 'öz'lerin söz konusu olmadığı da kabul ediliyor. Bu büyük bir çelişki olarak öne çıkıyor. Bana kalırsa bunun sebebi, Dilara'nın Klasik Felsefeyle Modern (ya da Postmodern) Felsefeyi bir arada bir süreklilik içerisinde düşünmesi. Halbuki (post)modernite, Klasik Felsefe'nin Benlik, İnsan Doğası, Kişinin Kendini Gerçekleştirmesi, Arete, Erdem, vb. özcü kavramları ortadan kaldırdı. Bu gerçekle yüzleşmeden tutarlı bir felsefe veya kişisel hayat ideali oluşturmak mümkün değil gibi görünüyor. 2- Videoda Byüng-Chul Han'ın modern toplum eleştirisi sunduğu Yorgunluk Toplumu kitabından da ilhamla performatif özne, kapitalist yaşam tarzı, verimlilik, vb. kavramların eleştirisi güzel sunuluyor. Fakat bu eleştiri; tam da Dilara'nın sürekli, sanki bir Felsefi ideal gibi sunduğu, hadi felsefi ideal demeyelim de Felsefi yönelim diyelim, kişinin kendi olması, içindeki potansiyeli takip etmesi (Dilara Olmaklığı'nı keşfetmesi) gibi özcü kavramların ortaya çıkardığı bir düzenin eleştirisi biraz da. Bir 'öz', doğal olarak beraberinde performatifliği de getiriyor. Örneğin 'Dilara Olmaklık' doğal bir potansiyel olarak içinde güzel içerikler üretmeyi barındırıyorsa, o zaman o içeriklerin en 'mükemmel', en potansiyelini açığa çıkaracak şekilde hazırlanması, zamanın buna göre planlanması, ilişkilerin buna göre düzenlenmesi, vs. tüm performatif düzeni de beraberinde getiriyor. Bu iki düşünce/yaklaşım arasında büyük bir çelişki var gibi görünüyor. 3-Zaman Yönetimiyle ilgili olarak herkes için geçerli ideal bir programın, çalışma tarzının olmadığını söyledikten sonra (20:56), 'kişiye özel' çalışma programları, 'kişiye özel' çalışma tarzlarının olduğu söyleniyor. Bunun alt-metninde herkes için değilse de 'kişi için' bir idealin söz konusu olduğuna dair bir kabul var. Burada da aynı özcülük bize kendini gösteriyor. Kişi; yaşından, sosyal şartlarından, ekonomik durumundan, eğitim seviyesinden, vs. vs. bir sürü bağlamlar içerisinden şekillenen bir varoluştur. Dolasıyla kişi için de bir 'en uygun program' düşüncesi, hakkında genel-geçer olarak rehberlikte bulunacak bir şey olmaktan çıkıyor. Bu sefer de videonun sonunda sunulan, en uygun çalışma programı vs. vaadeden bir takım reklam promosyon içeriklerinin de ne ölçüde sunulan performatiflik eleştirisiyle uyumlu olduğu tartışılır hale geliyor. Hem performatif toplumu eleştireceğiz, hem de reklam/promosyon içerikleriyle ona gene kendine özel performatiflikler sunacağız. Büyük çelişki gibi geldi bu da. 4- Kendi düşüncem: Bu kendiliğe, benliğe, 'Dilara olmaklığa', vs. fazla vurgu yapan söylem ve yaşam biçimleri tam da günümüzün Yorgunluk ve Başarı odaklı (performatif) toplumunun bireyini ortaya çıkaran kök sebep gibi görünüyor. Klasik Çağın Bilgelik merkezli yaşam tarzıyla günümüzün algılanma, seyredilme, birey olarak farklılaşma, bireysel/akademik başarı, takipçi sayısı, vb. merkezli bir yaşam arasında derin bir yarık söz konusu. Paylaşım için teşekkürler, iyi pazarlar.

[@pelindilaracolak]

Merhaba, yorumunuz için teşekkür ederim nitekim bu vesileyle özgün fikirlerimi aktarma olanağı açıldı. :) Bana kalırsa çelişkili değil; mevcut felsefi literatürdeki kategoriler ile düşünüldüğünde benim bahsettiğim şeyi de "ya o", "ya bu" kampına koymaya çalışıyoruz ve dolayısıyla performatif akışkanlık veya özcülük ikileminde kalıyoruz. Oysa ben burada tamamıyla benim formülize etmeye çalıştığım, şu sıralar henüz yeterince gelişmemiş başka bir kendilik kuramından söz ediyorum. Arkasında ise daha temel bir metafizik kabul var, zamanı birbirini takip eden kendi içerisinde sonsuz anlardan itibaren düşünmek. Bu kadar metafizik konulara ve benim kendi özgün fikirlerime KZbin'da girmemeye çalıştığım için genellikle burada kendi fikirlerimin çıktılarını yüzeysel olarak anlatıyorum. Bu yüzden mevcut kategorileri bir kenara bırakarak yeniden kulak vermenizi rica edeceğim. Öncelikle sizin de işaret ettiğiniz gibi elimizde mevcut iki kendilik kuramı var; özcü ve performatif. Bana kalırsa her iki kamp da kendi içerisinde gerçekte olanı yakalama konusunda başarısız. Çünkü ilk olarak benlik bütünüyle performatif olsaydı, elastik bir varlık gibi, oluşun her halini aynı derece performe edebiliyor olmamız gerekirdi. Oysa öyle değil. Elastik değiliz; plastiğiz. Elastik her biçimi alabilir, plastik ise kırılabilir, yakın olmasa bile sınırı vardır. Bizler de bazı yerlerde kırılabiliyoruz, limitlerimiz var. Dolayısıyla bazı şeyler -o an itibariyle- bana daha uygun oluyor ya da olmuyor. İkinci olarak benlik, apriori bir öze dayansaydı, bu kez 20 yaşındayken eylemlerimi sürdürdüğüm formsal kalıpları hala aynı şekilde sürdürebiliyor olmam, zaman içerisinde edindiğim deneyimlerin o forma etki etmiyor olması gerekirdi. Durum böyle de değil; değişiyor, dönüşüyorum. (Burada ruhçuluk veya gene indirgemecilik gibi bir kabul gerekli, başka bir şekilde apriori özcülük savunulabilir değil) Dolayısıyla geleneksel iki kategorinin de kusurlu olduğunu düşünen biri olarak aslında aradığım şey, birini diğerine tercih etmeyen bir iç-içelik hali. Ben buna geçiçi formel kalıplar diyorum. Bugünkü koşullarım ve mevcut halimde benim için bu anda idealleşebilecek bir form var; bana daha uygun olan ya da olmayan var. Ama bu form, özcülük değil. Çünkü özcülüğün temel niteliği zaman ve mekandan bağımsız olması. Oysa bana kalırsa olan şey birbirini takip eden, değişen formlar akışı. Akışkan bir formellik aslında bu, özcülük ve performativenin ortası. Dediğim gibi, bunlar benim özgün fikirlerim. Gidilmesi gereken çok yol var ve bütünüyle zaman meselesini değerlendirmeyi gerektiriyor. Kendilik varlık ve zaman metafiziğinin bir parçası olarak değerlendirilmeli diye düşünüyorum. Sevgiler.

[@gulsahyavuz7924]

Tam olarak elastik de plastik de değiliz aslında, beden üzerinden yola çıkarak bilim viskoelastik olduğumuzu keşfediyor bugünlerde, özellikle Fasya, bağlantısallık ve bireyden bireye değişen anatomi değil, bireyin kendi anatomisinin her an değişim içinde olduğunu görüyoruz. Ve bu sadece onunla ilgili değil.♥️

[@rabiadilaracumhur2774]

Yazdıklarınızı hayranlıkla okudum,teşekkür ederim…Aydınlık zihinler mutluluk kaynaklarıdır farkındalığıma katkılarıyla😊

[@selincnar7032]

Bu kendi ozune, benlige yonelik yapilan yorumlara katiliyorum. Asil performans oznesi olmayi saglayanin sorunun kokeninin bu oldugunu dusunuyorum.

[@aylinkurban9829]

yazın bana felsefenin ne olduğunu bir kez daha hatırlattı teşekkürler.

[@aknozer517]

30 yaşındayım… Yoruldum mu tükendim mi bilmiyorum. Sadece kocaman hissizliği hissediyorum. Mütevazı hayatımla üzerime düşeni yapıp gerçekçi iyimser yanımla yola devam ediyorum. Lafta değil özde anı yaşamaya özen gösteriyorum.Hayat yolunda bulma amacım olmadan arıyorum. Anlamın aramaktan geçtiğine inanıyorum.

[@ogretmenhanimtube]

Aynı yaş aynı his aynı bakış açısı... Dilerim bu yolculuk bize iyi gelir..

[@MuzVide]

Olmak istediklerimizle olduklarımızın arası açıldıkça anlamsızlık büyür. Aradıkların olmak istediklerin olsun, anlam bulunur. :)

[@aknozer517]

@@ogretmenhanimtube Odamdaki tavana bakıp düşünce dünyasına daldığım zamanlarda İnsan varsa umut hep var derim. Sizin benim ve bizler gibi hisseden birçok insana iyi gelmesi umuduyla bu yolda başarılar dilerim…

[@aknozer517]

@@MuzVide Olmak istediklerim arayışıma dair araç... Asıl amacım bulma umuduyla değil anlamı arayışta bulmak. :)

[@ogretmenhanimtube]

@@aknozer517 Umutsuz olmaz, umutsuz yaşanmaz ben de buna inanıyorum hep :)

[@erhanjarka]

Aynı konuya dair iki videonuzuda izledim. Öncekinde videonuzda kendimde insanlara özendirilen bu girdaplara kapılmadığımı ve gerçekten ne arzuladığımı düşünerek ve daha çok kendimi arayan kendime uygun olanı bulmaya çalışan birey olarak yaşadığımı hissetmiştim. Şimdilerde ise kızımla ilgili önemli bir karar vermek üzereyim ve tabiki değişkenliğe uğrayacak şekilde tasarlamak durumundayım çünkü henüz 13 yaşında. Kızımda dehb var ve birazda duyguları anlayamama ile ilgili otizm. Kızım sosyal anlamda okuduğu okulda verimli olamıyor, ilgilendiği ve anlamak istedikleri ile okulun verdikleri birbirinden çok farklı. Yaklaşık 3-4 yıldır kızımı anlamaya ve onu neyin mutlu yada huzurlu hissettireceğinin farkına varmaya çalışıyoruz. Mevcut düzen ona uygun bir eğitim sistemi sunmadığı için zorluklardan kaçmak gibi olamasada verimliliğinin ve hislerinin onu tatmin edeceği bir hayatı nasıl buluruz derdindeyiz. Son zamanlarda okulda yaşadığı sorunlara bakınca aslında kızımın bunları çözmeye çalışmaktan çok kendini okulu ve arkadaşlarını sevmeye zorladığını farkettim ve sorunda bu zorlama sebebiyle arada patlayan öfke sorunlarına yol açmakta. Her ne kadar sosyal olamıyor desekte ilgilendiği konular ile ilgili olan insanlar ile birlikte olduğunda ise tam tersi ciddi bir sosyal olma eğiliminde. Buda bize işin zorunluluk olan yani okul hayatını şu şekildemi yapsak sorusunu getiriyor. Okulda var olan sosyal hayat yerine ilgilendiği konularla ilgili sosyal etkinliklerle karşılayıp sınav ve benzeri gereklilikleride uzaktan eğitimle yapsak nasıl olur diye merak ettiriyor. Özünde yine zorlanacak ve yine aşması gereken dağlar varolacak. Ama en büyük korkumuz bir gün onun tarafından neden böyle yaptınız diye suçlanma korkusu. Kısacası varmak istediğim şey şu. Konuyla bu kadar alakasız olan şeyi anlatmamamın sebebi evet kendimizi düşünüp kendimizi bulmaya çslıştığımız bir hayat yaşıyoruz ama düşünce önceliklerimizi yine bize hayatın kendisi veriyor.

[@orhanaslanturk1636]

Pelin sen çok delikanlı bir hanimsin Allah senden razı olsun ✓

[@denizklc7892]

Çalışmak, bir şeyler üretmek, birşeyleri başara bilmek, Insanın en önemli mutluluk kaynağıdır, aslında zorlandığımız, bunu Tembellik olarak nitelendirdigimiz ve bunların arkasına sığınma sebebimiz, Insanlarla uğraşmak istemememiz, bunun Insana ağır gelmesi yüzündendir.

[@ezgiyaz1569]

Olmaklığım ya da olmaklığımızın ya da olmaklık değil Dilara Hanım; olmamın ya da olmamızın ya da sadece olmak🙏 Dilara olmaklık değil, Dilara olmak gibi🙏

[@emreonder]

Ne kadar derin, sade bir çözümü olmayan bir konu. Ben ne istiyorum, var olan kalıplara sığmıyorum ben kendimi gerçekleştireyim demek için. Maslov piramitinin en tepedeki kıvama gelmiş olmak lazım. Güvenliğini sağlamamış (fiziksel finansal) veya toplumdan saygınlık görmemiş veya aidiet hislerini tamamlayamamış bir birey, ben kendimi gercekleştireyim diye donanımsız bir şekilde yola çıkarsa malesef kaybolur. Tabiki toplumdan kabul görebilmek için kendimize ait olmayan hayallerin peşinden koşuyoruz. Tabiki sevmediğimiz işleri ekonomik ihtiyaçlarımız için yapıyoruz. Ve piramitin ilk basamaklarını elde etmek için de yapmak zorunda kalırız.

[@gulsen8015]

Bilgi birikimini dinleyenlere , izleyenlere aktarmakta çok başarılısın. Ayrıca farklı disiplinlerle ilgilenmen de büyük bir artı. Kesinlikle akademisyen olmalısın Dilara.

[@nerminhanay3800]

Hayat devam ettiği sürece kişinin "tamamlanmış/sonlanmış" bir ben kimim sorusuna cevap verip konuyu kapatabilceğini düşünmüyorum. Değişmeyen tek şey değişimin kendisidir felsefi anlayışıyla hele de bizim gibi eğitimi, politikası, ekonomisi , din anlayışı ve dünya görüşü oturmamış toplumlarda kişinin ben şu kişiyim demesi bana kalırsa öyle kolay değil. Kırklı yaşlarında beliren daha baskın olan şeyler oluyor ve insanın gerçek manada çevresel koşulları aşıp içselleşmesi ve içine dönmesi de bu yaşlara tekabül ediyor. Bu da yine düşünmeyi ve sorgulamayı becerebilen insanlar için geçerli. Kitlelerde insanlar gençlik yıllarında daha çok ya en yakın annesi, babası bir yakını ya da bir başkasının hayalini ödünç alarak yaşıyor zaten. Bu kötü mü eğer daha sonra aydınlanma yaşadığında pişmanlık hissederse kötü yoksa bence bir sakıncası yok yine mutlu olabilir. Anadolu'da kızların hayali zengin kocadır ve bulunca da mutlu oluyorlar evlilikleri iyi devam ediyorsa da bence sorun yok.:) ben kimim? sorusu kimin umrunda? Ancak bu söylediklerime paradoks bir şekilde ters olan benim özüm neymiş ona döneyim sorusu için de konfor lazım. Hem zihinsel hem de maddesel konfor. Ama bu da bizim gibi toplumsal sınıfsal farklılıkların çok bariz olduğu ve hiçbir şeyi tam oturmamış toplumlarda erken yaşlarda çok mümkün gözükmüyor. Dedim ya " herşey sınıfsaldır!"

[@goker02]

Niyazi Mısrı nın dediği gibi ^^ derman arardım derdime, derdim bana derman imiş^^ tam da bu noktayı anlatıyor bence. Ben de maalesef o oyun hamur kalıplarında oturmayan hamur gibi bir iş hayatı yaşıyorum. Buna da mecburum maalesef ama hayatımın anlamını yaratıp, öğrenme isteğinin vermiş olduğu heyecanı daha artırıp kendime sürekli yeni bakış açıları kazandıracak işlerle uğraştıkça hayatımı daha olumlu anlamlı hale getirebiliyorum. Bunda elbette çok büyük payınız var. Çok teşekkürler Dilara üstadım

[@euphratesny]

"Kendimizin ve şeylerin doğasına ilişkin eksik kavrayışımız!.." 👏 Kesinlikle olay bu! Bugüne kadar kurulmuş olan bütün uygarlık sorunlarının ve varoluşsal dizorientasyonumuzun/endişelerimizin/tükenmişliğimizin temeli bence de bu nokta... Keşke birlikte bu durumu sorgulayan/irdeleyen bir sinema filmi senaryosu yazsak...

[@murathacifazlioglu]

- Hayatta her ne yapıyorsan tutkuyla yapacaksın ya da sana tutkuyu tattıran her neyse onu yaşayacaksın! Bunu beceremediğimizden ve anlam yüklediklerimizin boş olduğunu fark etmemizden değil mi bu tatminsizliğimiz? - Seni gerçekten yaşamaya, yani hakikatini bulup kendini gerçekleştirmeye güdüleyen bir tutkun, hedefin, amacın yok mu palyaço? Tek düşündüğün bir şekilde hayatını idame ettirmek olamaz, bu kadar alçalma! - Standartlar, kalıplar ve öğrenilmiş çaresizlikler... Mecburen yaşadığın her günün ruhunda bıraktığı tortular ve bir türlü tanımlayamadığın huzursuzluğun... Cümle sonlarına bir ünlem, bir soru işareti ya da üç nokta yeterlidir çoğunlukla palyaço! Vazgeç bu emoji kalabalığından. - Herkes gibi yaşamaktan tanınmaz hale gelmişsen, yokluğun hissedilmeyecektir palyaço. Bu pespaye kokuşmuşluk içinde bir ceset gibi çürüdüğünü kimsenin fark etmemesine şaşırmadan, vedanı fısılda sadece... (Alıntılar: Aforozmalar)

[@Sapiens.00]

Bence kendini oraya ait hissediyorsun. Orada olmak ve öğretici olmak seni mutlu ediyor.

[@nurtenduzgunsonmemis]

Varlığınız bsna umut veriyor ürettikleriniz de bilgeliğe giden yolumda destek oluyor.🙏🌻

[@mustafacetinozman6397]

Seni dinlemek huzur veriyor huzur ❤🧿🌷❤⚘🧿🌞🙏

[@dilarasar7787]

Dilara senin videolarına gerçekten bayılıyorum. İzledikten sonra bikaç dk kendime gelemiorm kafamın içi sorularla doluyor. Önerdigin kitabı hemen alıp okumaya calısıyorum ama aynı etkiyi yaratmıyor. Muhtemelen bu senin birikiminden cıkan harmanlanmış videolarının sadece kitap içerigini degil, kitaptan yola cıkıp daha büyük cercevede konuları ele almanla ilgili. Ha şunu da şöylemem lazım, seni her izledigimde, bi tık da o kendine yüklenme durumunu yaşıyorum. Ve bu kesinlikle, o meşhur sorunun cevabını tam bulamamamla ilgili olduğunu hissediyorum.. ben kimim hayallerim ne.. 30 lar bunu sorgulamakla geçiyor hatta bitmek üzere😅Ne diyim ağzına sağlık😊

[@Black-cl8gw]

Videonun sonlarına doğru bahsettiğiniz, soruda kalma halini dinlerken kendime şöyle bir şey fark ettim; Ben hayatımda genel olarak atmam gereken bir adım olduğunda soruların içinde boğuluyorum. Siz bunun size daha farklı düşünceler getirerek size faydalı olduğunu söylüyorsunuz ben ise sorularda kalıyorum ancak yanıta çıkamadığım için ya emin olmadan bir yanıta doğru gidiyorum ya da emin olamadığım için yanıtların hepsinden kaçarak kendimi sorudan da yanıtlardan da uzaklaştırıyorum. Bence bu yüzden ne kadar soruda kalmak faydalı bir şey olsa de yanıtlara ulaşabilmek soruda kalmaktan daha değerli.

[@muratklc4652]

şimdiye kadar izlediğim en faydalı içeriklerden biri ,teşekkürler

[@senayturan2049]

Harikasın yeni hayatında başarılar, mutluluklar dilerim❤🎉

[@merveckr3]

bence çoğu kişi bahsedileni pek anlamamış öncelikle size kesin olarak bunu yapın şunu yapın diyemez zaten ekonomik sıkıntılar konusunda ise zaten onunda bir sıkıntı olduğunu ama asıl tükenmişlik ve sıkılmışlık hissinin tamamiyle o konuyla alakalı olmadığını söylüyor ayrıyaten bazı kişilerde sadece yargılamak için yorum yapmış gibi hissettiriyor bazenleri birini nasıl yargılarım diye düşünmek yerine bu kişi bana neler katabilir diye düşünülmeli video için teşekkürler çok güzel bir video olmuş yine

[@antcakr4528]

Anlatım dilimiz başarılı. Tebrikler

[@yazsamolmuyoryazmasamolmaz]

Çok önemli bir konuyu ele almışsın gayet ufuk açıcı bir video olmuş teşekkürler 😊

[@Yakuhp]

İsteklerin dıştan gelenlerine heves içten gelenlerine tutku deniyor.

[@bilgehanclk]

Yıllarca düşündüğüm şeylerin felsefik altyapılarının olduğunu görmek çok keyif verici gerçekten. Videolarin her biri özellikle bir önceki video aşırı ufuk açıcı gelmişti bana. Teşekkürler iyi çalışmalar diliyorum sizlere

[@kymtt]

Çok hoşuma gitti bazı sorularıma cevap verdi ve düşündükçe de vermeye devam ediyor. Teşekkür ederim

[@gugildak12]

Teşekkürler. faydası dokunan içerikler ve düşündürücü gelişim videoları için.

[@Sapiens.00]

Yeni hayatın kutlar bol şans dilerim.

[@aliyldz8876]

Yeterince sahiplenmediğimiz , kendimizi ait hissetmediğimiz işlerin misyoneri olmak hem dışardan bakan insanlar için bir iğreti durum hem de bizim içimizde bir ikilik-giderilemeyecek bir yorgunluk olabilir kesinlikle. Çok teşekkür ederim 🌿okumuş kız neticede bu kadar köşeli ifade etmedi ama durum bu.

[@kubra1NT2]

Selam pelin hanım çok hoşsunuz her zamanki gibi

[@zehrakkuyu]

Şahane bir video! Emeğine sağlık

[@haerwoonjzka]

4:36 "Her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği. Daha açığı var mı ?" T. UYAR

[@haydaregesel5847]

Bu dize bu videoyu 25 dakikalık bir çöp yapmaya yeterli

[@furkankarayell]

Asiriya verdigimiz tepki bile asiri.... Hayallerimiz bile bize ait degil. 👏 Akademi secimin icin tebrikler Dilara. Seninle ayni sebeplerden ne zaman doktoraya baslama heyecanim kabarsa, baslamis ve bitirmis arkadaslarimin (Turkiye ici ve disinda) deneyimlerini duyunca maalesef soguyorum. Umarim Londra'da aradigin akademik derinlige ve kisisel tatmine ulasirsin.

[@aysetekin203]

Bu kadar harika olmak zorunda mısın?❤

[@sevgo_60.]

Çok teşekkürler 😊

[@JackKurt-co9ft]

İstek ve arzularımız yaşadığımız çevreye ve zamana göre şekilleniyor; aslında, sen bulunduğun kültürün ve doğduğun çağın etkisinde bir birey oluyorsun. Ne kadar kendi varlığımızı ortaya koymaya çalışırsak çalışalım, toplumdan izole bir yaşam mümkün olmadığı için, maalesef toplumların evrilişinden etkilenmemenin imkansız olduğunu düşünüyorum.

[@ege-.]

bence her gün yaptığımız x işini sevmememizin nedeni onun bizim isteğimiz olmaması değil onu her gün tekrar tekrar yapmak birşeyi sistematik hale getirince onun ruhunu öldürüyoruz.

[@burakmd7571]

Günümüzde Değer olarak nitelendirdiğimiz karakterlerin daha sonra o değerleri taşımadığını ya da kaybettiğini görünce tüm motivasyonumuz kayboluyor. Mutlu olmanızı isteriz ama mutlu olmak için düşünmemenin verdiği rahatsızlıktan rahatsız olup bu düşünmelerinizden vazgeçerseniz biz de kendimizi kaybedecekmişiz gibi geliyor. Umarım bencilce anlaşılmamıştır. Rahatsızlığınız rahatsızlığımızın aynısı, dile dökülüşü ustaca, o yüzden yalnız kalmak istemiyoruzdur.

[@sevilenastroloji]

Oh mis gibi video❤

[@oznyarm8362]

Küçüklüğümden beri içimde hep bir şüphe vardı ama çocukluğa yoruyordum şu an 33 yaşındayım ve ''Şüphe'' hayatımın en değerli ve en yıkıcı şeyi, kim olduğum ''şüpheli'' ne olacağım ''şüpheli'' hep bir sıkışmışlık ,yorgunluk var üzerimde. Sanki gerçeklik her geçen gün uzaklaşıyor benden, aramaya çalıştıkça ve buldum dediğim anda gerçeklik çok uzaklara gidiyor. ''Kim'' olduğum sorusunun cevabı da her geçen gün o gerçeklikle beraber uzaklaşıyor. İsteyerek ve bilerek kendimi bir kafese kapattım ve bu kafesten çıkmak için yeterli gücümü de bilerek yitirdim. Anlam arayışı beni gerçekten yok etmek üzere ,çünkü her şeyde bir anlamın olması düşüncesi de çok yıpratıcı ,bir olay mı oldu olması gerekiyordu belki de ama ben olan şeylere o kadar büyük anlamlar yükledim ki benliğimi yok etti. Sanki ilahi güç beni seçti ve bana özel bir yer verdi dünyada hayır aslında ne kadar sıradan ne kadar bayağı bir insanım bunun dışında büyük bir anlam aramaya gerek yoktu çok geç fark ettim .

[@Onlynors]

ağzına sağlık Pelin hanım

[@Kraxeersha]

Dilara hanım video atmış hemen geldim

[@ali_beyati._18]

Yine muhteşem bilgi dolu vidyo çok teşekkur edyorum herkes adna 😊❤❤

[@dr.abaszadexalid]

Daha fazla ünlü olmalı bu kanal❤

[@slymnyvz]

Teşekkürler dilara.

[@grikaya8]

Ne olmak istiyorsun? çocuktuk, ergendik, gençtik, aklımız beş karış havadaydı bilemedik, ailemizin ve çevremizin beklenti, istek ve kodlarıyla yaşadık ve onların tavır ve düşüncelerini kopyaladık kendimize. şöyle sorulsaydı ; ne olmak istemiyorsun? seçeneklerin azlığımı daha önemli çokluğumu karar vermede? sen ne değilsin sorusu benim ne olduğumu daha fazla öne çıkarır. düşüncelerini kontrol et duyguları oluşturur ve aldatıcıdır. geçmiş duygular geldiğinde ise düşüncelere dikkat et yıkıcıdır. insanların her dediğine inanma ,inanmış gibi yapabilirsin :-) insanlara gerektiği kadar güven, kendi yaşam halkanı oluştur ,merkeze kendini koy sonra halkaları çoğalt ve istediğini istediğin halkaya koy. kendini sev onore et, hayır demeyi öğren ve özüne (yaratıcıya)sonsuz güven duy , huzur dolsun kalbin. hayat kısa kendi cennetini kur insanca yaşa,40yaşında öğrendiklerim 40 yaşın büyüsü bu olsa gerek. sevgilerimle.

[@MelekTepeli]

@@grikaya8 28 yasindayim sizin kadar olmasa da biraz bu farkindaliga eristigimi dusunuyorum dusunduklerimi ve hissettiklerimi kelimelere dokerek farkindaligimi arttirdiginiz icin tesekkur ederim umarim bunlari hayatimda da uygulayabilirim.

Yahu ne güzel filozoflar ve felsefeden bahsederdiniz, şimdilerde popüler psikoloji içerikleri daha baskın hale gelmiş

[@ahmetbarisay]

Ben kimim soruru üzerine çok düşününce anladığım şey şu oluyor, aslında ben o kadar da ben değilim. Kusurlarım, eksikliklerim için çok fazla üzülmeme gerek yok. Ben de bir başkasının 0'suyum sonuçta. Ben senden farklıyım çünkü tek yumurta ikizi bile olsaydık, yani genotipimiz tamamen aynı bile olsaydı, annemizin karnında döllendiğimiz andan itibaren yine her şey farklı olacaktı ve sen ve ben olarak yine ayrılacaktık. Zar atılmış ve gelmişiz işte. Zaman, mekan, aile... bir sürü şart birleşmiş de uzay zamanın bir noktasında var olmuşuz. Kendimiz olmaya mahkumuz yani. Her şekilde kendimiz, zaten, ne kadar maskeler ile dolaşalım, ne yaparsak yapalım kendimiziz. Kendimiz olamama şansımız yok. Kendin olmak, sözü benim açımdan, kedisini başka bir insan zanneden hayal dünyasındaki kişiler için söylenebilir. Diğer açıdan bakarsak da ne kadar farklı olsak da bir en derinlerde bir kara delik kadar yoğun bir aynılığımız var. Hani sosyal bir ortamda bir kişinin rezillik yaptığını gördüğümüz zaman, sanki o rezilliği yapan bizmişiz gibi bir duyguya kapılıp oradan uzaklaşmak isteriz ya işte o gibi anlar esasında evrendeki tek bir benin parçaları olduğumuzu aklıma getirir.

[@DilaraEsmer-n7m]

Tüm yatırımımı eğitime kullandım ve bir şekilde eğitimimi tamamlayamadım ve zaman geçti... Hayatıma yeniden başlamaya çalıştığım bu günlerde kimlik arayışımı bırakmışlığımla belirsiz işimle yine de hayata devam etmeye çalışıyorum. Yine olsa yine eğitime gider tüm param bu sefer disiplinle...

[@meryem_vatansever]

Ben kimim? Sorununun cevabını verebilmek, hangi açıdan ve hangi argümanlarla baktığınızla çok alakalı. Bu hayatta kimim veya kim olmam gerekiyor? Geçmiş hayatlarda kimdim? Şu anki hayatımda depo yaşamlarının birikiminin getirerek daha iyisini mi bu hayata yapmaya geldim? Karmik bakış açısı ve Karmik astroloji sorulara cevap verebilmeniz ve anlam arayışında büyük/geniş açılımlar sağlıyor.

[@mehmetince1888]

Sofie’nin Dünyası “Sen kimsin ?” sorusu ile başlıyor.

[@Mndt-jo5ch]

olmaklık hiç kulağımda olmadı ☺️ dinlerken dikkatimi dağıttı, acaba yerine başka bir kelime kullanılamaz mı veya olmaktan bir farkı var mı?

[@orhanask76]

Kendine saygı tüm hayata saygı, kendi değerlerini oluşturmak, bırak seni başkaları ölçsün değerlendirsin sen kendi yolunda yürümeye devam et; elbette toz pembe değil hayat, fakat tüm yaşayageldiğin olgu olaylar anlam katmadı mı hayatına? Elbette seçici olalım, kendi dünyamızın o ruhsal varoluşun temellerini sağlam atalım, okuyalım yazalım, çalışalım; çıkarcı değil anlamlı İlişkiler kuralım... Sanatla bilimle iştigal edelim. Yalnızlıktan korkmayalım. Sömürmeyelim ve kendimizi sömürtmeyelim. Politik bir duruşumuz, toplumsal ve bireysel karekter koyalım ortaya. Dostları bulalım. Kendimizi bulalım... Kendimiz olalım. Eyvallah.

[@guneserkoyun5543]

Dilara hanım şu anda bir derneğin başkanlığını yapıyorum. GÖrdüğüm başkanlık benim ilgi ve kişiliğime hiç uygun olmadığını anladım.Dernek üyeleri çok memnun ancak benim kafamı ağrıtıyor,uykusuz bırakıyor.Benim kişiliğim doğal yapım neşe,eğlence keyif odaklı bunu biliyorum. YEni dönemde başkanlığı bırakıyorum😱😱😱❤️🙏 İngiltere’de sağlıklı,mutlu ,üretken günler dilerim.Aydın’dan sevgi ve selamlar❤️😱🧿

[@smtbal]

Sarımtrak ışık için size küçük bit trik öneriyorum. Kameranın WB (beyaz) ayarından kelvini yükseltin görüntü daha kızaracaktır, kitaplıktarafına da 3200 kelvin bir masa lambası koyabilirsiniz...

[@DJSerhatUCAR]

Londra… insana yüzgeç çıkartır:)

[@libertolacci]

"ben kimim" sorusuna cevap vermek birkaç hafta sürebilir ve birkaç senede bir değişebilir ama bence de herkesin buna cevap verebilir olması çok önemlidir. Dilara hocam, phd yolunda başarılar diliyorum. PhD bence sadece senin bi konuda çok derinleşme sürecin değil, aynı zamanda bir araştırma grubunu ve sürecini yönetmeyi öğrenme sürecin olacak. Bu da önemli bir beceri çünkü yaş ilerledikçe mentorluk becerin daha değerli olacak.

[@Emrelemeliyim]

Teşekkürler.

[@emremete2506]

Olmak ya da kendinliği gerçek bir biçimde yaşamak için önce yaşadığımız ülkeye bakmamız lazım. Bundan dolayı sahte mutluluklar yaratmasın kimse. Bataklığa çiçek ekersen onu da içine çeker. Bizde tam olarak öyleyiz. Değerimizi yitiriyoruz.

[@misolde1470]

Başarılarınızın devamını dilerim👏👍

[@eliiisss]

sürekli benzeri düşüncelerle zihnini meşgul eden ve biraz yolun başında sayılan bir insan olarak içinde bulunduğum yolculuktan sıyrılıp yeni bir rotaya yelken açtım. ama “iyi mi yaptım, doğru olan bu muydu, ya mutsuz ve pişman olursam?” soruları peşimi bırakmıyor, içimi kemirip duruyor. insan denen varlık için en uygun olmayan çağda yaşam mücadelesi veriyoruz bence.

[@f.d4446]

Sevgili Dilara iyiki varsın…🙏🦋🙏

[@a.s.o9496]

11:20 Hamur her kalıba uyar yalnız

[@mvanart]

Buna mı takıldınız?

[@MelikeMesci-np1bb]

Mükemmel ötesi bir vidoe🎉

[@nergizyetisir4620]

“Ben kimim”psikolojinin de en büyük sorularından elbette.. ve Jung amcamız; burada bahsettiğiniz kendi doğasına uygun bir şekilde varolmanın ayrıntılarını( olası diğer değişkenler ile birlikte) benlik bütünlüğü kuramı ile sistematize etmiş durumda.

[@ismailselimyldrm]

Muhteşem bir bölüm. 🎉

[@cemilecanancengiz4955]

Felsefi yaşam ajandası , organize olmak olabilmek .. Bekliyorum

[@ahmetun5128]

Teşekkürler

[@irmaland]

C2 Türkçe, harika 😂

[@G_U_J_I_N_A]

Tamam, bu videonuzu izlemeden direkt yorumpar geçtim, zaten tüm(hemen hemen) videolarınızdaki temaları çoktan kafamda tartışmalar yaşattım(kötüydü, beynim çöktü) sizi yeni tanıdım ve aşırı bir beyne sahipsiniz(herkeste var ama eğitilmemiş bir nesne, beyin), (iltifata ihtiyacım var😊) sorular var lütfen cevap verin(zaten cevapları biliyorum) : neden hücrelerin dünyasına ve galaksinin ötesi gibi şeyleri aklımıza getiriyoruz? Tanrı mı bizi yarattı yoksa biz mi tanrıyı? Neden beynimiz hemen hemen her şeyin en dibine kadar sonsuz bir enerjiyle merak etmesi.. bilmediği halde... yada bizden sonraki evrimlerimiz çözecekler çünkü eski insanlar uçmayı hayal edip imkansız olduğunu düşünürlerdi ve oldu(anladınız) neden ben psikolojik sorunlarım olmasına rağmen onların nedenlerini, neden kaynaklandığını, sebeplerini biliyorum?, ve neden her şey inanılmaz derecede bir birileriyle bağlı?(astro,kimya,bio,sosio,sito,beyin, ve sonsuzluk)? Ben gujina

[@budatamam]

Başlık dikkatimi çekti tıkladım ama başlık ile alakalı bir dakikalık mevzu dahi yok genel felsefe ve felsefeciler o kadar çok konuşulmuş ki izlerken yorumlum resmen. Kısaca videonun %90'ı konu ile alakasız gibi geldi.

[@muratyonisoglu6586]

"Kendini tanıma" çabasının tam ve eksiksiz olarak bir karşılık bulabilmesi için, kişinin bebeklik-çocukluktan itibaren maruz bırakıldığı ortam, durum ve şahısların bir yansıması olarak ortaya çıkan "şablonlar-davranış ya da düşünme kalıpları" ile birlikte değerlendirilmesi gerektiği kanaatindeyim. "In Treatment" adlı muhteşem dizide, son derece donanımlı !!! terapistimizin (Gabriel Byrne) bizzat kendi aldığı terapi seanslarından birinde olağanüstü bir kırılma anı yaşanır ve kendi ile alakalı çıplak gerçeği görerek aydınlanır. Ben de çok çabalıyorum kendimi tanımak adına ancak yukarıdaki örneğe benzer bir tecrübe yaşa(ya)madan, şablonlarımla yüzleşip onları deşifre etmeden mutlak bir kendini bilme evresine ulaşabileceğime de inanamıyorum maalesef. Hoşçakalın

[@tahirbuyukarslan4508]

Ortak düşüncelerimiz çok fazla bence bitki yetiştir çiçeği veya meyvesi için onu elde ederek felsefe yapmaya devam et o zaman gerçeğe yaklaştığımızı sanıyoruz gerçeğe yaklaşıp aynı şeyi yapmaya devam edersek gerçek o dur yani farklı emekler vererek aynı sonuçlar elde edebiliyorsak en iyi bildiğimiz şeyi yapmaya devam edebiliriz

[@olcayyenidede]

Evet Kendin olmak. Benden ne olur. Ben kimim..

[@furkanzeybel6440]

Ses kaydı için hangi mikrofon ve uygulamayı kullanıyorsunuz bende podcast düşünüyorum sesiniz çok net ve berrak geliyor merak ettim.

[@pelindilaracolak]

Rode markası.

[@furkanzeybel6440]

@@pelindilaracolak teşekkürler

[@safakaydn5213]

İlk bölümde bahsettiğiniz şey aslında diyalektik. Fakat bu kavram anti-komünist propaganda sonucunda eğitim sistemlerimizden ve dolayısıyla da hayatlarımızdan silindi. Ayrıca bu duruma bahsettiğiniz yazarların iktisadi açıdan yaklaştıklarını, sizin ise daha farklı bir açıdan yaklaşmak istediğinizi söylüyorsunuz. Ancak bu aslında imkansız bir şey. Çünkü insan içinde bulunduğu iktisadi ve üretim ilişkilerinden bağımsız davranamaz ve hissedemez. Çoğu zaman içinde bulunduğumuz duruma bakış açımızı değiştirmekten ziyade o durumdan kurtulduğumuzda çok daha fazla rahatladığımızı görürüz. Sizin bu söylediklerinizin eninde sonunda gelip dayandığı yer yine bir bireysel kurtuluş reçetesidir. Oysaki bireysel bir kurtuluş böyle bir sistemde çok zor ve de çok nadirdir. Sistemin bizzat kendisinden ötürüdür bu. Bugün içinde yaşadığımız koşullarda, bizim akışta olmamızı sağlayacak şeyleri yapabilmek bile gerek ekonomik gerekse de "akıllı" cihazların dikkatimizi çalması nedeniyle giderek imkansızlaşmaktadır. Bu insanlara yönelik toplu bir saldırının sonucudur. İş yerlerinde WhatsApp grupları zorunluluk haline geldiyse daha ne diyebiliriz ki? Felsefi bir pozisyon elbette ki alabiliriz bu arada. Burada bir sıkıntı yok. Ama bu ne kadar sürdürülebilir ve ne kadar genele yayılabilir? Sorun biraz burada

[@mesutist]

Emeğine sağlık.

[@goker02]

Merhaba Dilara hanım. Birkaç gündür web sayfanız çalışmıyor Bir sorun yoktur umarım

[@yakup904]

Ah hocam ahhh 😢

[@woundandpain]

iyi ki varsın dilara! ışığınla bizi ısıttığını, bilginle bize ışık olduğunu unutma. seni seviyorum.

[@berfintuzun1056]

Bence bütün o diğer buyuk sorular gibi, kim olduğumuz sorusunu da bilemeyiz 😂 tamamlanmis bir sey degiliz surekli degisen donusen akista bir varlığız, olmakta olaniz, nasil sabit bir varlikmis gibi kendimizi tanimaya calisabiliriz ki

[@scaramouche4278]

genişlemeyi seven bir zihne sahip olduğunuzu bundan aşırı zevk aldığınızı söylediniz hemen sonrasında da bir noktada uzmanlaşmak derinleşmek istediğinizi peki hangisini gerçekten daha çok seviyor ve istiyorsunuz yoksa yine aynı durum mu dağılmak isterken size ait olmayan bir istek mi bir noktada derinleşmeyi istemek

[@haticeavvuran8290]

33 yaşındayım 2 cocuk annesiyim. Makine mühendisiyim ama oğlumu büyüttüğüm için çalışmıyorum. Ben kimim sorusunu son 2 senedir sormaya başladım. Mesleğim kariyerim tamamıyla aile onayıyla şekillendirici 2 sene önce farkettim. Şimdi şunu mu yapsam diye düşününce birinin onayını almadan harekete geçemiyorum. Sürekli bir onay alma peşindeyim. Aslında kimim neyden keyif alıyorum benim için büyük bir soru işareti ve hala cevap bulamıyorum. Cevap bulamamak da kaygı yüklüyor insana 😊

[@urbancaretta2669]

sizinle bu seminere katılmış bir arkadaşım dolayısı ile tanışmış biri olarak (dolayısıyla seminerden sonra) superpeer linkinize tıklıyor ancak içeriğe erişim sağlayamıyorum. Bu içeriği sizi yeni tanıyanlarla da paylaşmak istemez misiniz? :) Bu konuda yardımcı olabilirseniz çok sevinirim 🙏🤍

[@denizbertan2711]

Sevdiğin işi yaparsan hayatında hiçbir gün calismazsin

[@simifil]

bu OLMAKLIK dilbilimsel olarak ne oluyor tam olarak? being’in karsiligi mi? olmaklik yerine olmak dediginizde hicbir sey degismiyor ancak bir farki olmali diye dusunuyorum bilhassa boyle kullanildigina gore?

[@Mwesekai07]

Emin olmamakla birlikte bağlama bakınca bence kast etmek istediği şu “kendi isteğiyle kendi hedefiyle olmak değil de sırf ona dikte edildiği için veya sırf prestiji olduğu için dayatılma sonucu olması”

[@Mwesekai07]

@@ezopsecret993haset sezdim

[@MuzVide]

Olmaklık diyerek sözcüğü evrenselleştirerek ( Universal kavramlar ) kavramlaştırıyorsun. Örneğin; ağaç olmak dediğinde bir ağaç oluyorsun, ama ağaç olmaklık dediğinde tüm ağaçların özü gibi oluyorsun.

[@ezgiyaz1569]

Ben ilk kez böyle bir kullanma şekli duydum ve çok rahatsız oldum. Yorumlarda da doğrusunu belirttim, umarım dikkate alır Dilara Hanım.

[@simifil]

@@ezgiyaz1569bilmiyorum, belki suregen bir durumu kastediyordur bu “olmaklik”, “olmak” yetmiyordur. ben de merak ediyorum. bir ihtimal yabanci dildeki bir seyin turkcede karsiligini olusturma cabasi mi diyorum ama..

[@veridissquoveridissquo4784]

100-200 prototipi masadan süpürüp hamurun kendisine bakmak için ne yapalım mandıra filozofu gibi köye taşınıp kendi kendimize mi yaşayalım onun için bile para gerek ve zaman işliyor??

[@handemirza9772]

Merhaba Dilara, bir insan gercek anlamda kendi dogasini nasil kesfedebilir? Hangi metodlar ve yontemler bu amac icin kullanilabilir? Bu konuyla ilgili de video cekebilme ihtimalin var midir? Sevgiler,

[@sinankrc575]

olmak neyi çözemiyor ki olmaklık a ihtiyaç duyuyoruz

[@sergensalmanoglu7114]

güzel sesli kadın

[@orangey-h5i]

Maalesef seminerin zamanı geçtiği için bilet alınamıyor. Kayıdı izlemenin bir başka yolu var mıdır?

[@cananozturk1217]

çok zengin bir içerikti. her detayında önemli bir farkındalık gizli.

[@emineakkus3774]

Olmaklık yordu beni