Nikki van der Velden over bewuste adem, breathwork, zelfzorg en hartcoherentie | KUKURU

[@ingridhartkamp5422]

Dat is exact de kern. Onbewust in een overlevingsstand zitten en dit pas ontdekken als je volledig tot stilstand wordt geroepen. In welke vorm dan ook. Pas dan word je gedwongen naar binnen te gaan en besef je: he ik ben lekker spiritueel bezig geweest, maar ik heb eigenlijk nooit echt echt gevoeld. Pas als je begint met werkelijk belichamen en je trauma's echt er kunnen zijn, kan je in vrijheid vanuit je hart leven en je intuïtie volgen. Ik leerde ooit vertragen bij mijn revalidatietherapeut, door op een crosstrainer heel langzaam te moeten fietsen. Ook ik wilde altijd gaan en knallen. Zij vroeg me: hoe voelt dit nou dat je langzaam moet? Ik zei: irritant, frustrerend, nutteloos. Waarop zij zei: maar dat vraag ik helemaal niet. Ik vraag wat voel je? Pas toen begreep ik dat ik in mijn lichaam moest voelen. En toen kwamen de tranen. We hebben een mooi systeem om zware momenten te overleven. Belangrijk is echter dat we leren hoe dit weer los te laten, als het niet echt meer nodig is. Hoe leren we dan de emotie voelen in ons lijf en mogen en kunnen we het er laten zijn.

[@teckeljeteckel2234]

wauw, wat een mooi geschreven en helder bericht