تعیین شده/ determined با رابرت ساپولسکی زیست شناس، عصب شناس و استاد نورولوژی دانشگاه استنفورد

سلام، من Neil deGrasse Tyson نیل دگراس تایسون، مجری پادکست Star Talk، هستم.
لینک مصاحبه:
• Do We Have Free Will? ...
آیا ما دارای اراده ی آزاد هستیم؟
جبر یا اختیار؟
مسولیت کجاست؟
چه باید کرد؟
آخرین تحقیقات علمی درباره ی آیا انسان دارای اراده هست یا نه؟
جوامعی که به اعدام ، سرزنش، تنبیه، شلاق و زندان باور دارند دقیقا همان جوامعی هستند که شما را مسئول انتخاب های خودتون می دانند، اما جوامعی که نگاهی انسانی تر داشته و بر خدمات و پیشگیری ها تمرکز کرده اند حکم اعدام را قبول ندارند، من به آینده امیدوارم و می دونم که ما در جهت درستی گام برمی داریم
“This book has a goal-to get people to think differently about moral responsibility, blame and praise, and the notion of our being free agents. And to feel differently about those issues as well. And most of all, to change fundamental aspects of how we behave … My goal isn’t to convince you that there’s no free will; it will suffice if you merely conclude that there’s so much less free will than you thought that you have to change your thinking about some truly important things.”
و ما امروز درباره ی اراده آزاد حرف می زنیم.
همون سوال مهم انتخاب شما کدام است ؟
بستنی وانیلی یا توت فرنگی
ما البته اینجا رابرت ساپولسکی،Robert Sapolsky زیست شناس و عصب شناس معروف را داریم.
او استاد زیست شناسی، نورولوژی، و جراح مغز و اعصابه.
شما رابرت:
در دانشگاه استنفورد هستید و نویسنده پرفروش هشت کتاب بسیار پر سر و صدا.
من همین الان یکی را در دست دارم.
همین چند ماه پیش بیرون آمد.
"تعیین شده، Determined
زندگی بدون اراده آزاد". و این موضوع اصلی گفتگوی امروز ما خواهد بود.
از خودتون بگویید که کی شروع کردید.
من در ۲۱ سالگی به شرق آفریقا سفر کردم تا درباره ی بابونها تحقیق کنم.
نیل:
پس اونجا زادگاه جذابی برای این ایده است که شاید ما کنترل رفتار خودمون را نداریم. چگونه این موضوع به تمرکز اصلی شما تبدیل شد؟
من با تحقیقاتم به این نتیجه رسیدم که : ما فقط ماشین هستیم.
نیل:
- ما ماشین‌های بیولوژیکی هستیم؟.
و از اون نتیجه گرفتید که انسان اراده آزاد ندارد؟ "
رابرت:
من دارم از مغز حرف می زنم و اینکه، من مغز را در تمام موجودات مثل عملکرد یک ماشین دیدم یک ماشین بیولوژیکی که بسته به هر نوع سوختی یک نوع واکنشی از خودش نشون می ده.

[@Mani-sc5qx]

کارتون خیلی عالی بود خانوم. خیلی زحمت کشیدید.

[@Baadbaadakha]

سپاس از وقتی که گذاشتید

[@momosyd313]

عالی بود واقعا متشکر از این کلیپ شما امیدوارم که بیش از پیش رشد کنید رابرت ساپولسکی یکی از بزرگترین نظریه پردازان در امر شناخت روان انسان می‌باشد

[@Baadbaadakha]

سپاس از وقتی که گذاشتید و جانتان سلامت

[@minas1056]

دست شما درد نکنه و زحمت کشیدید و با شرح خوبتان در سایت گذاشته اید

[@Baadbaadakha]

برای تکمیل گزارش رفتارهای اخلاقی شما را ارجاع می دهم به مطالعات جاش گرینwww.diva-portal.org/smash/get/diva2:723954/FULLTEXT01.pdf

[@Baadbaadakha]

نظریه دوپردازشی از داوری‌های اخلاقی، می‌گوید که تصمیم‌گیری اخلاقی ما شامل دو فرآیند یا سیستم متمایز در مغز است. این دو سیستم به صورت موازی عمل می‌کنند و می‌توانند بر تصمیم‌گیری‌ها و رفتارهای اخلاقی ما تأثیر بگذارند. سیستم ۱ - پردازش خودکار (شهودی): این سیستم به سرعت و به صورت خودکار عمل می‌کند و بر احساسات شهودی، عاطفی و درونی تکیه می‌کند. این بی‌خودی است و به تلاش شناختی کم نیاز دارد. داوری‌های سیستم ۱ اغلب بر اساس پاسخ‌های عاطفی فوری به موقعیت‌های اخلاقی استوار است. این سیستم تحت تأثیر احساسات، غریزه‌ها و تجربیات گذشته قرار دارد. نمونه‌هایی از احساسات فوری همدردی، اشمون، یا تحسین در پاسخ به صحنه‌های اخلاقی را می‌توان ذکر کرد. سیستم ۲ - پردازش کنترل‌شده (تفکری): این سیستم به طور کندتر عمل می‌کند و نیاز به تلاش شناختی واعظی دارد. این شامل استدلال آگاه، تفکر منطقی و کنترل شناختی است. داوری‌های سیستم ۲ بیشتر انعکاسی است و پیامدها و اصول درگیر در تصمیم‌گیری اخلاقی را در نظر می‌گیرد. این سیستم شامل ارزیابی آگاهانه از عوامل مختلف مانند نرم‌افزارهای اجتماعی، اصول اخلاقی و پیامدهای بلندمدت است. نمونه‌هایی از این می‌تواند شامل تحلیل مزایا و معایب یک عمل، در نظر گرفتن اصول اخلاقی و تصمیم‌گیری بر اساس استدلال منطقی باشد. طبق نظریه دوپردازشی، داوری‌های اخلاقی اغلب نتیجه تعامل بین این دو سیستم است. سیستم ۱ پاسخ‌های شهودی سریعی را بر اساس واکنش‌های عاطفی ارائه می‌دهد، در حالی که سیستم ۲ در پردازش‌های بیشتری تأملی و آگاهانه شرکت می‌کند. تصمیم‌گیری‌های اخلاقی ما می‌تواند تحت تأثیر تعادل و تعامل بین این دو سیستم باشد، به طوری که برخی از شرایط منجر به پاسخ‌های خودکار بیشتر (سیستم ۱) و دیگری‌ها نیازمند تفکر بیشتر و تأمل آگاه (سیستم ۲) باشد. این نظریه به توضیح این موضوع کمک می‌کند که چگونه داوری‌های اخلاقی ممکن است بر اساس محیط، وضعیت عاطفی و منابع شناختی موجود در زمان تصمیم‌گیری متغیر باشد.

[@minas1056]

لطفا کامنت های من را از پایین تر به بالا تر مطالعه نمایید

[@omidvar2785]

اثر تسلط عوامل شیمیایی و بیولوژیکی را کم و اراده آزاد را گسترده تر نمود

[@omidvar2785]

[17:84] فولادوند بگو: «هر کس بر حسب شاکله یا ساختار [روانی و بدنی‌] خود عمل می‌کند، و پروردگار شما به هر که راه‌یافته‌تر باشد داناتر است.»کل نفس یعمل علی شاکلت ه ،هرکس بر حسب شکل گیریهایش عمل میکند یعنی شاکله اش، که شامل همه عوامل شیمیایی و بیولوژیکی و عملکرد اخلاقی و فرهنگی گذشته اش که خلاصه حرف این کتاب بود نویسنده در دقیقه ۲۵,میگوید؛شکی نیست که عوامل فرهنگی،بیولوژیکی بر رفتار اثر می‌گذارند ،یعنی تقابل طبیعت و آموزش و پرورش و با نهادینه کردن فرهنگ و اخلاق بهتر و پیشترفته تر و با آگاهی و رعایت جزییات اثرگذار بر رفتار و نحوه قضاوتهایمان،اثر تسلط آنها را کم و اراده آزاد را گسترده تر نمود

[@minas1056]

جبر را تحت قانونمند بودن امور و اختیار را بمعنای رهائی یافتن تسلط از آن فهم می نمایم، اما این رهائی و اختیار چگونه امکان پذیر میگردد؟ از شناخت قوانین و بکارگیری قانونی برای خنثی کردن قانونی دیگر،مثلا از ایجاد اختلاف فشار هوا در بالا و پایین بال های هواپیما بر علیه نیروی جاذبه زمین است که میتوان پرواز نمود. جبر و اختیار همچون دو رنگ سیاه و سفید مجزا نیستند بلکه همچون طیف نور از جبر بیشتر به جبر کمتر یا اختیار بیشتر حرکت میکنیم لذا با شناخت بیشتر قوانین میتوان از جبرهای بیشتر به اختیارات وسیعتر رسید.اما مقوله آزادی با اختیار یکیست؟ اگر این روند در حیطه رهائی از جبرهایی که بر روان و نفس آدمیست ادامه یابد و به آفریدن ارزشهایی بیانجامد ،آزادی میتوان نامید. با این تعریف ،آزادی خاص دوران علوم و تکنولوژی نیست بلکه از ابتدای آفرینش انسان و با شناخت خویشتن همراه بوده است و چه بسا با سرگرمیها و تنوع آنها در دوران جدید،کار سختر بنظر میرسد!

[@Baadbaadakha]

“This book has a goal-to get people to think differently about moral responsibility, blame and praise, and the notion of our being free agents. And to feel differently about those issues as well. And most of all, to change fundamental aspects of how we behave … My goal isn’t to convince you that there’s no free will; it will suffice if you merely conclude that there’s so much less free will than you thought that you have to change your thinking about some truly important things.”