Lubię te Wasze rozkminy. Inteligentne i przyprawione z jednej strony szczyptą egzaltacji, a z drugiej - ździebełkiem cierpkiej ironii. Para Daemon - Aemond jako wzajemne alter ego czy odbicie lustrzane, to dość oczywiste. I, w moim przekonaniu, świadomy zabieg GRRM, zasygnalizowany podobieństwem imion i podobnym, wręcz bliźniaczym osadzeniem w realiach. Obaj są wyrazistymi postaciami, braćmi królów, którymi gardzą, bo czują się od nich mądrzejsi, silniejsi, skuteczniejsi, łączy ich przekonanie (bardziej czy mnie świadome), że więcej rozumieją i lepiej sprawowaliby władzę królewską. Obaj pragną korony, a swoją pozycję uważają za niesprawiedliwą. Obaj miotają się między lojalnością a pragnieniem wywrócenia stolika i przejęcia władzy. Co więcej, otrzymujemy sygnały, że są sobą wzajemnie zafascynowani. Podobną parę tworzą Raenyra i Rhaenys: obie mądre i dumne, z pełnią praw do tronu, napiętnowanych jednakowoż przez "niewłaściwą" płeć, która pozwala wciąż te prawa podważać. Wielokrotnie widzieliśmy, jak Rhaenys bacznie obserwuje Rhaenyrę, w milczącym napięciu czeka na decyzje królowej, jakby porównywała je z tymi, które sama by podjęła na jej miejscu. I potem ten błysk aprobaty w jej oczach! Jeszcze słówko o Alicent, która jest w zupełnie innej sytuacji niż Rhaenyra. Jej życie to wieczna matnia i uwikłanie w sprawy, na które nie była przygotowana. Rzucona na pastwę mężczyzn, z których każdy chce nią manipulować i każdy na swój sposób wykorzystać - od ojca po Larysa, a prawdopodobnie także przez Cristona. Alicent nie wie, kogo słuchać, komu ufać. Z piętnem poniżonej kobiecości, szuka wśród mężczyzn sojuszników, którzy mogliby ja wesprzeć. Być może seks jest jedynym, co może dać w zamian za oparcie i lojalność. Być może jest też rodzajem ucieczki od ciągłej zgryzoty. Dlatego mocno wahałabym się nad tym, czy Alicent kocha Cristona. Zwłaszcza, że nie może mieć wątpliwości, do czego jest zdolny Criston, gdyby go odrzuciła jego względy. Rhaenyra i Alicent stoją na czele swoich stronnictw, ale ich pozycje nie są równe. Rhaenyra ma smoczą krew w żyłach i niezachwianą wiarę w swoje prawo do tronu, wzmocnione poczuciem misji, jaką ma do odegrania, powierzonej jej przez Viserysa. Wagę tej misji podkreśla fakt, że Viserys nikogo innego nie wtajemniczył w znane sobie przepowiednie. Jedyne, czym dysponuje Alicent, jest poczucie zagrożenia życia jej własnych dzieci, co jej brutalnie uświadomił Otto. Wcześniej jeszcze wiara w ostatnią wolę męża, który w agonii bredził o Aegonie, sądząc że rozmawia z córką. Teraz pozostała jej tylko niepewność i konieczność stawienia czoła nieuniknionemu. Staje do walki w interesie nie swoim przecież, lecz dzieci. Zatem twierdzenie, że jest złą matką, nie wydaje mi się uzasadnione. Że nie przytuliła płaczącego Aegona? Przecież ona biegła do niego, aby mu wylać pomyje na łeb, tam miała się odbyć potężna awantura! Cała agresja wyparowała z Alicent na widok syna pogrążonego w rozpaczliwej bezradności. Dyskretnie wycofała się, żeby nie upokorzyć Aegona dodatkowo - tego rodzaju słabość nie lubi świadków. Owszem, otrzymujemy inne sygnały, świadczące czy sugerujące deficyty matczynej czułości u dzieci Alicent. Ale czy możemy wymagać, aby ta kobieta, nieustannie otoczona przez stado wilków, niepewna swego, osamotniona i osaczona, miała w sobie niewyczerpane pokłady czułości? Macierzyństwo i miłość niejedno mają imię.

w ostatniej scenie wyraźnie widać, że Aemond idąc w stronę brata chowa swój miecz do pochwy, jeszcze zanim Sir Cunt się odzywa

dlatego wydaje mi się, że obawa jest w tym przypadku lepsza niż lęk, bo jest bardziej specyficzny. Obawiamy się coś zrobić ... a nie boimy się czegoś. Tak jak to intepretuje. I to bardzo jest słuszne, bo dzieci są pozbawiane tego i mówią to co myślą nie bojąc się, że zostaną wyśmiane. To przychodzi z czasem. Mega podoba mi się ta bajeczka, jako osoba po terapii widzę w tej bajce też narzędzie terapeutyczne nie tylko dla dzieci :)

ja się zgadzam z tym smokiem, nie pomyślałam o tym ale wsm jak on się schował w tym lesie xddd; może sb tam przyczłapała x d nie przyleciała

problemem jest to ,ze Criston to gwardzista w innych okolicznościach mogliby być ofcjalnie razem

Ja tam od początku sezonu dobrze się bawiłem:p

Dziwi mnie to, że tyle osób chwali postać Aemonda. Dla mnie jest odpychający i dość na jedno kopyto (jestem badasem i powinienen rządzić, byłem wyśmiewany za dzieciaka). Poza tym zabija moje ulubione postacie. Za to postać Aegona obecnie wyrosła na moją ulubioną z całego serialu. W pierwszym sezonie był przedstawiany głównie jako zapity gwałciciel, który chciałby tylko to robić. W drugim sezonie nadali mu głębi, pokazali jak się stara być królem pomimo, że nikt go do tego nie przygotował i nikt mu tego też nie ułatwia (ukrywają przed nim kluczowe fakty, jego decyzje są podwarzane). Przedstawiono nam, że Alicent to właśnie swojego najstarszego syna traktuje najgorzej i podejrzewam, że ten nigdy nie zaznał choć trochę z ojcowskiej oraz matczynej miłości jak reszta z jego rodzeństwa (scena z pierszego sezonu 9 odcinka gdy pyta się Alicent czy w ogóle go kocha). Sama jego decyzja że poleci na bitwę, by udowodnić, że może i Viserys go nie wybrał ale nadal to on jest teraz królem i może, podobnie jak brat, brać udział w wojnie. Szczerze myślę, że gdyby Rheanyra zamiast do Alicent udała się właśnie do Aegona i odbyła z nim długą, wyjaśniającą rozmowę sam na sam mogliby dojść do jakiegoś porozumienia.

Mam teorię, że twórcy uzmysłowią nam kiedyś, że Daemon i Aemond to ojciec i syn. Alicent może pokazała szczegółowo szwagrowi jej gobeliny 😉. Reasumując odcinek i waszą recenzję. Bitwa była dobra i miała realne konsekwencje, ponieważ była opisana w 2 tomie Ognia i krwi. Wiem ze swojego doświadczenia, że czytelnikom trudniej wczuć się w klimat przygotowań, gdyż wiemy jak to się wszystko skończy. Gdyby Martin opisał bitwę o Winterfell byłaby najwspanialszym widowiskiem w tv, a Jamie Lannister nie musiał lewą reką siekać nieumarłych, jak haszcze w dżunglii, bo po prostu byłby już po drugiej stronie.

Odcinek dobry, ale pare rzeczy mi przeszkadzało: - wątek Daemona ciekawy i częściowo powiązany z akcją odcinka, ale wybijał z rytmu, - mało Rhaenys w sezonie, nie wyczerpano potencjału postaci, - CGI czasami nie domagało, - wątek z przepowiednią już przekroczył granicę tolerancji, - i ta ponownie wyskakująca Vhagar - nudne to było i rozczarowujące, - nadal pojawiają się watki poboczne, rzucane na 3 minuty ekranowe. Dobrze o tyle, że w tym odcinku było tego bardzo mało. Natomiast jeżeli chodzi linię o fabularną, rozwój postaci, dramaturgię, dialogi, to nie ma do czego się przyczepić.

Ale Marta wymyśla? Że Aemond chciał dobrze dla Eagona i go ratować. Oj nie.

Podpisuję się: Rhaenys i Aemond 💪.

Przecież to oczywiste ze amond chciał go zabić xD agon nie miał żadnych szans, a gdy wkroczył oczywiście ze ze skillami vagar mógł ich rozdzielić, dodatkowo kiedy król runął nie gonił księżniczki,dosłownie robił kółka nad polem bitwy, zabił ją bo ona go zaatakowała gdyby uciekła to nic by jej nie było, daemon wysła ser i juchę bo to była misja samobójcza, co do rady czarnych, to księcia też nie słuchali, nie kwestią płci tylko respektu Corlys ma 70 lat i jest jednym z najwiekszych kozaków westeros wiec logiczne ze jego słuchają, zamiast dzieci i typiarki ktora mogla skonczyc wojnę podczas koronacji

Bardzo fajny i ciekawy odcinek, właśnie na studia mam zrobić filmik w kontrplanie z rozmową dwóch bohaterów a to przybliżyło mi tą tematykę :)

Mam wrażenie, że twórcy specjalnie nam wcześniej pokazali, że zamek jest na klifie, żeby uzasadnić schowanie Vhagar, ale to dalej nie uzasadnia braku dźwięku skrzydeł

Dla mnie ten odcinek też najlepszy jak na razie, czekam na podobny poziom reszty. 😊

Smoki były imponujące, ale Rhaenys postąpiła głupio i trudno mi z nią było sympatyzować. Jeśli tak kocha smoka, to niech nie leci z nim na samounicestwienie... Wątek Daemona jest strasznie nudny, aż muszę przewijać. Jakbym miała oceniać , to odcinek 8/10 za niesamowite efekty smoków, niektóre sceny nie z tej ziemi, typu Aemond w paprociach ukazująca jak wielka i ociężała jest Vaghar.

10:20 Prawdopodobnie nikt na radzie nie zrozumiał Aemonda nawet sam Aegon xd 29:00 Meleys miała spore szanse z Vhagar Aemond przyleciał zaraz przed bitwą, to nie są duże odległości, w dodatku byl daleko od bitwy co pokazuje nam "sznur" żołnierzy dających sygnał Aemondowi.

Gdzieś słyszałem, że Martin chwalił tworców, za ich wkład w przedstawienie i urozmaicenie wyglądu smoków

Super

Pozdrawiam ❤

Plisss strasznie mnie ciekawibco sądzicie o królestwie zwierzęt Thomasa Cailleya, jesteście super pozdrawiam ❤❤❤

Co do Magdaleny Koleśnik - to co robi w "Kruku" to są wyżyny jej talentu. Szkoda, że ten serial jest tak niedoceniony.

Jezu jaki ten sezon 2 jest głupi. Westeros to bardziej nowy york niż średniowieczne fantasy, mudżiny i takie tam. Kurde przecież to całkowicie rozwala immersję. I zauważcie że wszyscy faceci tutaj to d*bile. Tylko Ryanaira i Alisent są inteligentne. Bo to wina tych wszystkich szofinistycznych samcuff co pragną wojny a tak naprawde to westeros jest kobietą! 1 sezon był niezły ale to co się odwala teraz to jakieś kompletne dno. chyba pozazdrościli netfixowi wiedźmina. Jeszcze do tego matka robiąca sobie aborcje poprzez wypicie nalewki i prowokująca syna by wręcz zrobił cos ultra głupiego. I jako wisienka na torcie babcia kamikadze. Idealny przepis jak serial mający potencjał być czymś jak gra o tron spartolić dla jakiś komunistycznych ideologii. Jak tak dalej pójdzie to nawet niesłynna Korona królów i Wspaniałe Stulecie będą lepsze.

Tarantino nie potrzebnie się wmieszał w beznadziejne Kill Bill.

Dziękujemy za opinię o thrillerze THE ROYAL HOTEL 🎬🔥

fajna interpretacja rodu smoka jako zniechęcenie do wojny atomowej xd

Bardzo doceniam żarcik z targaniem 😂

o dobry timing, bo wczoraj wieczorem obejrzalam. trzymal w napięciu i równiez sie wczulam. dzieki za recenzje!

Tutaj też jest coś na kształt #metoo, a już na pewno mizoginia, maczyzm i seksizm. Takie wakacje sobie dziewczyny urządziły! Koszmarne miejsce, w którym nigdy nie chciałabym się znaleźć. Miałam poczucie ciągłego zagrożenia. Jedyną bliską mi postacią była Hanna, która starała się nie tracić kontroli nad tym, co się dzieje. Świetnie oddany klimat zagrożenia męską brutalnością, niejednoznacznością, toksycznością. Chociaż trzeba przyznać reżyserce, że nie wszyscy męscy bohaterowie byli do szpiku głupi i źli- niektórzy okazywali nawet jakieś ludzkie cechy. Ale przeważało ich prostackie, mizoginistyczne zachowanie, co znajdowało wyraz w wulgarnym, paskudnym języku, jaki stosują wobec kobiet. A mnie ucieszyło zakończenie tego socjologicznego horroru, ale to nie jest przyjemny seans.

Otworzyliście ciekawą dyskusję - czy koniecznie musimy odczytywać film całkowicie zgodnie z intencjami autorów? Przecież w momencie trafienia do publiczności twórcy przestają mieć kontrolę nad swoim dziełem. Wyjaśnianie czy dopowiadanie czegoś w wywiadach nie ma już znaczenia dla większości odbiorców. Widzowie nie mogą być zakładnikami tego przysłowiowego "co autor miał na myśli", sami interpretują, przetwarzają przez filtr swojej wrażliwości i doświadczeń życiowych. Na tym polega wartość sztuki. Zdarzają się nawet sytuacje, że finalny efekt jest bardziej interesujący niż to co było zamierzeniem scenarzysty i reżysera. Inna kwestia - fakt, że są niedopowiedzenia, tak jak w "The Royal Hotel", dla mnie zazwyczaj działa na plus. Wyłożenie wszystkiego kawa na ławę rzadko jest dobrym rozwiązaniem. Tutaj mamy podobnie. Odnosząc się do konkretów - ten telefon Angielki działa bardzo dobrze w budowaniu napięcia, nawet jeśli nie było to intencją reżyserki. Zresztą stworzenie atmosfery zagrożenia jest tym co się najlepiej udało w "The Royal Hotel". Drugim elementem podnoszącym ocenę filmu jest Julia Garner. Odnosząc się do samego zakończenia filmu - zgadzam się z Mateuszem, że zostało za bardzo przerysowane i nie pasuje do całości obrazu. Miał być oczywiście efekt katharsis, ale można go było trochę inaczej osiągnąć.

Dzięki za wyjaśnienie niektórych kwestii. Np. nie zauważyłam, że one tylko udają Kanadyjki. Nie wiedziałam też, że ta praca wynikała z nagłego braku kasy. Sądziłam, że one celowo przyleciały właśnie po to do Australii. Nie wiedziałam, że to ta sama reżyserka, co "Asystentki" i właśnie cały seans czułam podobne emocje, jak w tamtym fimie, że niby wszystkie zagrożenia są subtelne, ale czuje się ten lęk. Taki lekki horror. Też nie podobają mi się niedopowiedzenia, jak wcześniejsza historia dziewczyn, oraz ten telefon od Angielki. No i zakończenie godne Hollywood. W stosunku do klimatu całego filmu, wjechała nagle bazuka.

Jak dobrze posłuchać z rana recenzji filmu, na który idę dziś i wydaje się lepszą opcja, niż wczorajsza maxxxine, po której mam takiego kaca filmowego, że to się w głowie nie mieści :(

Ja rozumiem, że producenci serialu zaplanowali już cztery czy pięć sezonów i że na taniec smoków poczekamy pewnie do trzeciego lub czwartego ale drodzy państwo... Denerwuje mnie ale i podnieca to że HBO wypuszcza te swoje seriale w pojedynczych odcinkach co tydzień. Miało to jakieś uzasadnienie te 10 lat temu, kiedy Gra o Tron była serialem kultowym a ulice niemal pustoszały, kiedy leciał nowy odcinek. Moim zdaniem to już chyba lekki przeżytek w 2024. Denerwuje mnie, że na nowy sezon będziemy czekali znowu rok lub dwa lata. Mimo widocznego powrotu do formy z początków GoT w HoD, mnie już ten serial ni eprzyciąga na tyle, żeby zarywać nockę i oglądać premierę o trzeciej nad ranem.

Ubolewanie przez niemal połowę odcinka recenzji nad kreacją aktorską Emmy D’Arcy, bo "nic nie poczułem/poczułam" i porównywanie jej do GoT to jednak niezbyt udany dowcip ze strony recenzentów.W GoT Emilia Clarke wraz z Kitem Haringtonem stworzyli najnędzniejsze postaci rażąco odstając swym warsztatem aktorskim od reszty i tworząc najsłabszy, kompletnie pozbawiony chemii "romantyczny" duet w tej serii.Smoki "grały" lepiej od nich. Większość widzów bardziej przejmowała się ich losem miast ubolewać nad losem tej drewnianej parki.

Dla mnie serial jest super.

Ja od kilku lat na szczęście siedziałam pod kamieniem 😉 i dopiero teraz wzięłam się za oglądanie Rodu smoka dlatego też fabuła jest dla mnie bardzo czytelna. W planach mam obejrzenie Gry o tron. I tu mam pytanie do widzów, którzy już mają za sobą seans czy faktycznie fabuła się łączy? Czy lepiej poczekać na 3 sezon Rodu smoka a później wziąć się za Grę o tron czy nie ma to znaczenia?

cieszę się, że poświęcacie czas każdemu odcinkowi z osobna, bo słuchanie waszych omówień jest tak samo przyjemne jak oglądanie samego serialu ❤

Ja inaczej oceniam scenę pożegnania z dziećmi. Mówiąc najkrócej, widziałam Rhaenyrę pełną godności i zarazem "skamieniałą" z bólu. Musi też "trzymać fason", zarówno wobec podwładnych, jak i wobec dzieci - niech one lepiej nie rozumieją, co się dzieje. Dla mnie ta scena była rozdzierająca, właśnie przez te stłumione emocje. Kości zostały rzucone i trzeba robić to, co konieczne. Tu nie ma miejsca na mazanie się.

co do Daemona to jego ziomki ze straży miejskej go kryły

Dla mnie kit....albo szajs ...jak kto woli...👍

27:40 Uważam że Criston Cole jest w odpowiednim miejscu. Jest doświadczony w boju, i w dodatku jest sprytny.

Moim zdaniem, Emma D'Arcy to po prostu nietrafiony casting. Nie dość, że aktorka "nie dowozi", to jeszcze scenarzyści nie pomagają Rhaenyrze w tym drugim sezonie.

Z końcówką, to bardzo wygodne, że Alicent nic nie powiedziała i że nikt nie dziwił się, że jakaś siostra klęka obok królowej oraz oczywiście mogła się cichaczem dostać do miasta, ale z drugiej strony jakbym minął na ulicy Kopacz czy Szydło przebrane za zakonnice, w czasach gdy pełniły funkcje premier, nie wiem czy bym je rozpoznał

Ja mialam dwie ulubione postacie w tym odcinku: Helena i mloda Rhenyra <3

Serwus🎉 nie oglądałam Gry o tron a Ród Smoka zaczęłam oglądać Dzięki waszym cotygodniowym omówieniom i wpadłam jak śliwka w kompot😊

Dla mnie wycieczka Rhanerya do Kings Landing to absurd. Przybyła w przebraniu zakonnicy i tak o sobie weszła do septu. Idąc tym tropem to każda kobieta mogłaby sobie wejść i tak po prostu zamordować Alicent. Mogliby nie wprowadzać tych dodatkowych postaci do momentu gdzie będą realnie pełniły jakieś funkcje. To są tak jak to powiedział Mateusz "zapchaj dziury". Oni kompletnie mnie nie interesują, a nawet nie pamiętam ich imion ...

Ciekawe omówienie. Kelnerki nie rozpoznałam, dzięki za przypomnienie! Deamon jak podczas misji w grze. No i dobrze, że dziewczyny sobie pogadały, wyszedł motyw przepowiedni. Odcinek średni, jestem trochę zawiedziona, że nadal nie ma jakiejś bitwy lub ognia.

Fajnie, że przypomnieliście kim była kelnerka w oberży, zwróciłam uwagę na jej niezadowoloną minę, ale nie skojarzyłam, że to ona. Dodatkowo pracownica seksualna, z którą czas spędza Aemond także została tu ja chwilę pokazana jak się krzywo, gdy ten wychodząc podsumowuje jej osobę słowami mniej więcej "kurwa to kurwa". Jest zatem jakiś minimalny element sympatii do ludzi z niskich klas społ. w tym sezonie, czego np. w GoT absolutnie nie było.

❤

z całym szacunkiem dla Mateusza, ale ja mógłbym oglądać wasze recenzje skadrowane tylko jak w 0:25 :)